In October 2001, several letters co

I
n October 2001, several letters containing Bacillus
anthracis spores were sent through the U.S. Postal
Service to recipients in government and private-sector
buildings. Consequently, 23 human inhalational or cutaneous
anthrax infections occurred. Five of the 11 inhalational
anthrax infections were fatal (1,2). As a result of this
intentional release of B. anthracis, several post offices,
mailrooms in government buildings, and private office
buildings were contaminated with B. anthracis spores.
During the initial response, frequent requests were made
for published materials about inactivating Bacillus spores.
However, no adequate single source of literature on this
subject was available. Because of the risk to humans, remediation
of anthrax-contaminated buildings and their contents
has been the focus both of scientific discussion and
commercial product marketing. A number of manufacturers
have developed equipment or materials that reportedly
kill B. anthracis spores. However, these manufacturers
have tested their products with laboratory tests that use
Bacillus species other than B. anthracis, and the efficacy of
some of these technologies relies on published literature.
An obvious concern is whether postremediation levels of
spores are safe; the summarized studies make no claim
about whether a safe level exists and what it might be.
We provide a summary of much of the available literature
on the inactivation of Bacillus spores that is relevant
to the inactivation of B. anthracis. We reviewed publications
from 1930 to 2002, and we have created a tabular
summary of those articles. Treatments or agents commonly
cited include heat, formaldehyde, hypochlorite solutions,
chlorine dioxide, and radiation. Methods regarding
inoculum size, concentration, and other variables are not
consistent between experiments, but each experiment provides
some specific information of value. Early studies
that lack quantitative data are not included. A number of
the cited studies address Bacillus species other than B.
anthracis. We include these for information, with the
caveat that surrogates do not always predict the behavior
of the target species. Furthermore, the results from laboratory
experiments do not specifically address questions
regarding the best methods for inactivating spores on different
materials such as mail, carpet, other porous objects,
food, or water. Transfer of these sporicidal methods from
the laboratory to a building has not yet been tested; however,
the known laboratory results are a logical place to
start when considering the decontamination of a building.
Decontamination is defined as the irreversible inactivation
of infectious agents so that an area is rendered safe.
However, decontamination may not eliminate bacterial
spores. Sterilization is the complete destruction or elimination
of microbial viability, including spores (3).
The experiments described provide a logical starting
point for future experiments and decontamination strategies
in the event of anthrax bioterrorism. Our intent is not
to provide a comparative evaluation or recommendations
for decontamination but rather to summarize the quantitative
published results and provide a useful reference.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผม
n 2001 จดหมายหลายที่มีเชื้อแอนแทรกซ์สปอร์ถูกส่งผ่าน

สหรัฐอเมริกาบริการไปรษณีย์ไปยังผู้รับในรัฐบาลและอาคารภาคเอกชน

ดังนั้น 23 มนุษย์ inhalational หรือผิวหนัง
เชื้อแอนแทรกซ์เกิดขึ้น ห้าของ 11 inhalational
แอนแทรกซ์เชื้อเป็นร้ายแรง ( 1 , 2 ) ผลของรุ่นนี้
โดยเจตนาของ แอนแทรกซ์ สำนักงานไปรษณีย์หลาย
mailrooms ในอาคารราชการ และอาคารสำนักงานเอกชนที่ถูกปนเปื้อนด้วย

b . แอนแทรกซ์สปอร์ ในช่วงเริ่มต้นการตอบสนองการร้องขอบ่อยขึ้น
เพื่อเผยแพร่วัสดุเกี่ยวกับ inactivating เชื้อสปอร์ .
แต่ไม่เพียงพอแหล่งเดียวของวรรณกรรมเรื่องนี้
เป็นใช้ได้ เพราะความเสี่ยงต่อมนุษย์
, การฟื้นฟูของโรคแอนแทรกซ์ปนเปื้อนอาคารและเนื้อหาของพวกเขา
ได้รับการโฟกัสทั้งของการอภิปรายทางวิทยาศาสตร์
การตลาดผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ หมายเลขของผู้ผลิต
ได้พัฒนาอุปกรณ์หรือวัสดุที่รายงาน
ฆ่าพ. แอนแทรกซ์สปอร์ อย่างไรก็ตาม ผู้ผลิตเหล่านี้
มีการทดสอบผลิตภัณฑ์ของตนกับห้องปฏิบัติการทดสอบที่ใช้ Bacillus สายพันธุ์อื่น ๆ กว่า B .

แอนแทรกซ์ และประสิทธิภาพของบางส่วนของเทคโนโลยีเหล่านี้ต้องอาศัยการตีพิมพ์วรรณกรรม .
กังวลชัดเจน ไม่ว่าระดับ postremediation ของ
สปอร์จะปลอดภัย ; สรุปการศึกษาทำให้ไม่มีการเรียกร้อง
ไม่ว่าจะเป็นเกี่ยวกับระดับความปลอดภัยที่มีอยู่และสิ่งที่มันอาจจะ
เราให้บทสรุปของมากของ
วรรณคดีที่มีอยู่ในการยับยั้งสปอร์ของเชื้อ Bacillus ที่เกี่ยวข้อง
ไปเมื่อ พ. แอนแทรกซ์ .เราตรวจทานสิ่งพิมพ์
จาก 1930 2002 และเราได้สร้างตาราง
สรุปของบทความ การรักษา หรือตัวแทนโดยทั่วไป
อ้างรวมถึงความร้อนฟอร์มาลดีไฮด์ ไฮโซลูชั่น
ไดออกไซด์ , คลอรีนและรังสี วิธีการเกี่ยวกับ
ขนาด ปริมาณ ความเข้มข้น และตัวแปรอื่น ๆไม่ได้
สอดคล้องกันระหว่างการทดลอง แต่ละการทดลองมี
ข้อมูลเฉพาะบางค่าก่อนการศึกษา
ที่ขาดข้อมูลเชิงปริมาณ ไม่รวม หมายเลขของ
อ้างการศึกษาที่อยู่ในชนิดอื่น ๆ กว่า B .
แอนแทรกซ์ . เรารวมเหล่านี้ให้ข้อมูลกับ caveat ว่าเซอร์โรเกทไม่ได้เสมอ

ทำนายพฤติกรรมของเป้าหมาย ชนิด นอกจากนี้ ผลจากการทดลองในห้องปฏิบัติการ

ไม่เจาะจงถามที่อยู่เกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดสำหรับ inactivating สปอร์บนวัสดุที่แตกต่างกัน
เช่น Mail , พรม , อื่น ๆที่มีวัตถุ
อาหารหรือน้ำ โอนของวิธีการเหล่านี้ sporicidal จาก
ห้องปฏิบัติการอาคารยังไม่ได้รับการทดสอบ อย่างไรก็ตาม ทราบผลทางห้องปฏิบัติการ


เริ่มเป็นสถานที่สมเหตุสมผลเมื่อพิจารณาการลดการปนเปื้อนของอาคาร .
สารพิษ หมายถึง กลับไม่ได้ทำให้
ของการติดเชื้อเพื่อให้พื้นที่ให้ปลอดภัย .
แต่สารพิษ ไม่อาจกำจัดสปอร์แบคทีเรีย

คือ การทำลายหรือฆ่าเชื้อสมบูรณ์ขจัด
ความมีชีวิตของจุลินทรีย์ รวมทั้งสปอร์ ( 3 ) .
การทดลองอธิบายให้ตรรกะเริ่ม
จุดสำหรับการทดลองในอนาคตและกลยุทธ์ใน
ในกรณีที่เชื้อแอนแทรกซ์ n การก่อการร้ายทางชีวภาพ เจตนาของเราไม่ได้
ให้ประเมินผลเปรียบเทียบหรือข้อเสนอแนะสำหรับการปนเปื้อน
แต่สรุปปริมาณ
ตีพิมพ์ผลและให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์