“You killed Sun Hua over a silver s

“You killed Sun Hua over a silver spear. How does that feel?” said Meng Hao coolly, looking down at Liu Daoyun below him. The earth sped past beneath him. This was a speed Meng Hao had never achieved before.

As far as Liu Daoyun went, Meng Hao didn’t care about him at all. But Meng Hao’s words hit him like a stick jabbed into a fresh wound. His eyes were red through and through, and he looked at Meng Hao with a matchless hatred; he wished to rip him into pieces. The incident with Sun Hua was the most humiliating thing that had ever happened in his life. In fact, it had ruined any future prospects within his Sect. He had basically been cast aside. Right now, his eyes seemed as if they would shoot flames. He clenched his fists tightly as he glared murderously at Meng Hao.

Seeing Meng Hao’s lack of expression arose a hard-to-describe feeling that threatened to drive him mad. He punched the air with his fist.

Panting, he gritted his teeth for a long moment before saying, “You swallowed four poison pills. I’ll just wait until the poison takes effect. Your body will rot and your heart will be torn apart.”

“Today, you will die beneath my sword,” said Meng Hao coolly, sounding neither happy nor angry. He looked down at the barren mountains whizzing by beneath him, and then at the four mountain peaks of the Reliance Sect off in the distance.

“You sure can talk big,” said Liu Daoyun with a cold laugh and a sinister expression. It seemed he didn’t take Meng Hao’s words seriously at all. “You’ll do that all by yourself? I can’t wait to see the poison kick in!”

After he finished speaking, a booming sound rang out. The group of people had arrived at the Reliance Sect main square. It was deserted, occupied only by fallen leaves, bird droppings and a few animals which scattered in fright.

A fierce wind accompanied the group’s arrival, sweeping clean the Outer Sect square. Seeing the place, Meng Hao’s face flickered with a variety of expressions.

“What does it feel like to see your Sect become like this, Meng Hao?” said Liu Daoyun with a sneer. As he spoke, Meng Hao turned and looked at him, killing intent springing from his eyes. He had already begun moving. He lifted his hand, and fifty flying swords appeared, flying straight toward Liu Daoyun.

“I think this place is the perfect location to bury you in.”

There had been no indication whatsoever that Meng Hao would attack. Even as his words echoed out, the swords were upon Liu Daoyun. His expression changed; he had never imagined that Meng Hao would dare to attack him in the presence of all the Patriarchs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณฆ่า Hua ดวงอาทิตย์ผ่านหอกเงิน วิธีไม่ที่รู้สึก "กล่าวว่า เฮาเมงเฉย มองลงที่ Liu Daoyun ด้านล่างเขา โลกรวดเร็ว past ใต้เขา นี้คือความเร็วเมงเฮาไม่ได้ประสบความสำเร็จก่อนเป็นไป Liu Daoyun เมงเฮาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับเขาเลย แต่คำเมงเฮาตีเขาเหมือนไม้ jabbed ลงในแผลสด ตาของเขาถูกแดงผ่าน และผ่าน และเขามองเมงเฮา ด้วยความเกลียดชังที่เปรียบ เขาอยากจะฉีกเขาเป็นชิ้น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับดวงอาทิตย์ Hua คือ สิ่งเชิญมากที่สุดที่เคยเกิดในชีวิตของเขา ในความเป็นจริง มันมีเจ๊งมีแนวโน้มในอนาคตในนิกายของเขา เขามีพื้นถูกโยนกัน ตอนนี้ ดวงตาของเขาดูเหมือนว่าพวกเขาจะยิงเปลวไฟ เขากัดกำปั้นของเขาแน่นเขา glared murderously ที่เฮาเมงเห็นเมงเฮาขาดของเกิดความรู้สึกที่อธิบายยากที่ถูกเขาบ้า เขาเจาะอากาศ ด้วยกำปั้นของเขาเขา panting, gritted ฟันของเขาช่วงยาวก่อนว่า "คุณกลืนกินยาพิษ 4 เพียงแค่รอจนกว่าพิษจะมีผล จะเน่าร่างกาย และหัวใจของคุณจะฉีกขาดออกจากกัน ""วันนี้ จะตายใต้ดาบของฉัน กล่าวว่า เฮาเมงเฉย เสียงไม่มีความสุข หรือโกรธ เขามองลง ที่ภูเขาแห้งแล้ง whizzing โดยใต้เขา แล้ว ที่ภูเขาสี่ของพึ่งออกในระยะไกล"คุณแน่ใจว่าสามารถพูดคุยใหญ่ กล่าวว่า Liu Daoyun หัวเราะเย็นและนิพจน์การอุบาทว์ ดูเหมือนเขาไม่ได้จริงจังเมงเฮาคำทั้งหมด "คุณจะทำทั้งหมด ด้วยตัวเอง ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูเตะพิษใน"หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการพูด เสียงเฟื่องฟูรังออก กลุ่มคนมาถึงพึ่งนิกายหลักสแควร์ มันถูกร้าง ครอบครอง โดยใบไม้ร่วง มูลนก และสัตว์กี่ซึ่งกระจัดกระจายอยู่ในตกใจเท่านั้นลมรุนแรงพร้อมกับการมาถึงของกลุ่ม การกวาดล้างการนิกายนอกตาราง เห็นสถานที่ หน้าเมงเฮา flickered กับความหลากหลายของนิพจน์"อะไรมันรู้สึกเหมือนเห็นของนิกายที่เป็นเช่นนี้ เฮาเมง" กล่าวว่า Liu Daoyun กับ sneer พูด เมงเฮาเปิด และมองไปที่เขา ฆ่าเจตนาผุดจากดวงตาของเขา เขาได้เริ่มเคลื่อนไหว เขายกมือของเขา และบินดาบห้าสิบ ปรากฏ บินตรงสู่ Liu Daoyun"ผมคิดว่า เป็นทำเลที่สมบูรณ์แบบฝังใน"ได้มีข้อบ่งชี้ไม่ใด ๆ ที่เฮาเมงที่จะโจมตี แม้เป็นคำพูดของเขาสะท้อนเสียงออก ดาบถูกเมื่อ Liu Daoyun นิพจน์ของเขาเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้เขาไม่เคยที่คิดว่า เฮาเมงจะกล้าโจมตีเขาใน Patriarchs ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณฆ่าอาทิตย์หัวหินกว่าหอกเงิน วิธีการที่ไม่ว่ารู้สึกอย่างไร? "กล่าวว่าเม้งเฮาเฉย, มองลงมาที่ด้านล่างหลิว Daoyun เขา แผ่นดินที่ผ่านมาเร่งใต้เขา นี่คือความเร็วเม้ง Hao ไม่เคยประสบความสำเร็จมาก่อน. เท่าที่หลิว Daoyun ไปเม้ง Hao ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับเขาเลย แต่คำพูดเม้งเฮาตีเขาเหมือนไม้จิ้มเข้าไปในแผลสด ดวงตาของเขาสีแดงผ่านและผ่านและเขามองมาที่เม้งเฮาด้วยความเกลียดชังที่เปรียบ; เขาอยากจะตัดเขาออกเป็นชิ้น ๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับดวงอาทิตย์หัวหินเป็นสิ่งที่น่าอดสูมากที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเขา ในความเป็นจริงมันก็เจ๊งโอกาสใด ๆ ในอนาคตภายในนิกายของเขา เขาได้รับการโยนกันโดยทั่วไป ตอนนี้ดวงตาของเขาดูเหมือนว่าเขาจะยิงเปลวไฟ เขากำแน่นหมัดของเขาในขณะที่เขาจ้องฆาตกรรมที่เม้งเฮา. เห็นขาดเม้งเฮาส์ในการแสดงออกที่เกิดขึ้นเป็นความรู้สึกที่ยากต่อการอธิบายที่ขู่ว่าจะขับรถพาเขาบ้า เขากดอากาศด้วยกำปั้นของเขา. หอบเขา gritted ฟันของเขาสำหรับช่วงเวลานานก่อนที่จะพูดว่า "คุณกลืนสี่ยาพิษ ฉันจะรอจนกว่าพิษจะมีผล ร่างกายของคุณจะเน่าและหัวใจของคุณจะถูกฉีกออก. " " วันนี้คุณจะตายอยู่ใต้ดาบของฉัน "เม้งเฮากล่าวว่าเฉยมีเสียงค่าความสุขมิได้โกรธ เขามองลงไปที่ภูเขาที่แห้งแล้งหวือโดยใต้เขาแล้วที่สี่ยอดภูเขาของ Reliance นิกายอยู่ห่างออก. "คุณแน่ใจว่าสามารถพูดคุยใหญ่" หลิว Daoyun กล่าวพร้อมกับหัวเราะที่หนาวเย็นและการแสดงออกที่น่ากลัว มันดูเหมือนเขาไม่ได้ใช้คำเม้งเฮาอย่างจริงจังในทุก "คุณจะทำอย่างนั้นทั้งหมดด้วยตัวเอง? ฉันไม่สามารถรอที่จะเห็นพิษเตะใน! " หลังจากที่เขาพูดจบเสียงดังออกมาเฟื่องฟู กลุ่มคนที่ได้เดินทางมาถึงที่จัตุรัสหลักพึ่งนิกาย มันถูกทิ้งร้างครอบครองโดยเฉพาะใบลดลง, มูลนกและไม่กี่สัตว์ซึ่งกระจายอยู่ในความน่ากลัว. ลมที่รุนแรงมาพร้อมกับการมาถึงของกลุ่มกวาดทำความสะอาดตารางด้านนอกนิกาย เห็นสถานที่ใบหน้าของเม้งเฮา flickered ความหลากหลายของการแสดงออกด้วย. "สิ่งที่ไม่ได้รู้สึกชอบที่จะเห็นนิกายของคุณเป็นเช่นนี้เม้งเฮา?" หลิว Daoyun กล่าวพร้อมกับหัวเราะเยาะ ในขณะที่เขาพูดเม้งเฮาหันมองไปที่เขาฆ่าผุดเจตนาจากดวงตาของเขา เขาได้เริ่มขึ้นแล้วการเคลื่อนย้าย เขายกมือของเขาและห้าสิบดาบบินปรากฏการบินที่บินตรงไปยังหลิว Daoyun. "ผมคิดว่าสถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบที่จะฝังศพคุณ." ได้มีการบ่งชี้ใด ๆ ว่าเม้งเฮาจะโจมตี แม้ในขณะที่คำพูดของเขาสะท้อนออกดาบอยู่บนหลิว Daoyun การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป; เขาไม่เคยคิดว่าเม้งเฮาจะกล้าที่จะโจมตีเขาในการปรากฏตัวของพระสังฆราชที่