The relation between work and menta

The relation between work and mental disorders has been an
important topic in clinical and occupational medicine and
psychology: research on work stress, burnout, anxiety and
depression in the workplace (e.g. Haslam et al., 2005;
Hobson & Beach, 2000; Kawakami et al., 1996; Lindblom et
al., 2006; Maslach & Jackson, 1981) and their influence on
work performance (Bakker et al., 2008; O´Brien et al., 2008)
are frequently studied topics. Employees in social service and
helping professions were found to be suffering from workstress-
related mental disorders more often than employees in
other professional domains (Eriksen et al., 2006; Wieclaw,
2006).
Beside situational aspects as possible releasing factors, there
are also the individual personality disposition and coping
strategies for overcoming work loads (Schaarschmidt &
Fischer, 2001) which must be expected to play an important
role in the development of workplace-related mental health
problems.
Although widespread research seems to be carried out in the
field of workplace and mental health, the terms “workplacerelated
anxieties” (Linden & Muschalla, 2007) and “work46
place phobia” (Haines et al., 2002; Linden, 2006) appear as a
new clinical concept which until now has not been studied
from a differential diagnostic perspective.
Investigations on workplace-related mental disorders until
now focused on (inter)personal and environmental work
conditions in order to explain specific phenomena of mental
health problems, but there are only few approaches which
call these mental health problems explicitly “workplacerelated”
(Helge, 2001; Mezerai et al., 2006; Moore et al.,
2001; Ryan & Morrow, 1992). Instead, often general concepts
like “anxiety” or “depression” are used (Hansen et al.,
2006; Sanderson & Andrews, 2006; Strazdins et al., 2004;
Turnipseed, 1998) but without defining them as a domainspecific
disorder.
In this paper, workplace phobia will be described as an anxiety
syndrome which - in contrast to the conventional mental
disorders as defined in the diagnostic classification systems
DSM-IV (American Psychiatric Association, 1994) and ICD-
10 (World Health Organization, 1992) – is defined mainly in
respect to its relation to a specific domain of life, namely the
workplace.
The article reviews recent findings on workplace phobia and
offers a conceptual framework for understanding the specific
clinical value of this domain-specific anxiety phenomenon.
Workplace and anxiety
Workplaces usually contain stimuli which are especially
prone to provoke anxiety: There are social hierarchies
(Thomas & Hynes, 2007), there can be conflicts with colleagues
or superiors often described in terms of mobbing or
bossing (Bilgel, Aytac, & Bayram, 2006; Yıldırım & Yıldırım,
2007), which may provoke social anxiety. There may be
uncertainty about the future and keeping the job (Strazdins
et al., 2004), which may provoke generalized worrying and
existential threat. There are also demands for achievements
which may provoke perception of high work load and overtaxation,
or perception of insufficiency (Nishikitani, Nakao,
Karita, Nomura, & Yano, 2005; Turnipseed, 1998). Perception
of high work load is one aspect that stands in narrow
relationship with degree of perceived workplace-related
anxiety (Muschalla, 2008).
There can be environmental factors and physical endangerments
(MacDonald, Colota, Flamer, & Karlinsky, 2003;
Munir et al., 2007), or structural changes (Campbell & Pepper,
2006; Nagata, 2000) which can provoke anxiety. It has
been found that work stress appears to precipitate diagnosable
depression and anxiety in previously healthy young
workers (Melchior et al., 2007).
Anxiety in relation to the workplace has often been described
by using the conventional categories of anxiety disorders
or the sense of general anxiety (Haslam et al., 2005;
Melchior et al., 2007; Wieclaw, 2006). However, there are
also specific anxiety qualities, related to specific stimuli or
work conditions, like performance anxiety in artists (Fehm &
Schmidt, 2006) or posttraumatic stress reactions in nurses
(Laposa et al., 2003; MacDonald et al., 2003), or computerand
technology-related fears in older-aged employees (Beutel
et al., 2004). Regarding the latter, the aspect of competency
deficits as one trigger for for workplace-related anxiety must
be considered. There is evidence that general competency
deficits are related to workplace-related anxiety: patients
without any professional certification were more likely to
suffer from workplace-related anxiety than patients with any
completed professional training and certification (Muschalla,
2008).
Within a differential diagnostic approach, it has been found
that workplace-related anxieties can be distinguished from
conventional anxiety disorders (Linden & Muschalla, 2007).
In several samples of psychosomatic and cardiac rehabilitation
inpatients, there were
- patients who did only suffer from conventional
anxiety disorders according to a DSM-IV based
structured interview (Sheehan et al., 1994),
- patients who suffered from both workplace-related
and conventional anxiety disorder, and
- patients who fulfilled criteria of workplace-related
anxiety only (Linden & Muschalla, 2007; Muschalla,
2008).
Mental disorders and anxiety in the workplace can have
negative impact on work participation, this is to be seen in
either increased sick leave, or reduced productivity or reduced
safety at work (Haslam et al., 2005; Kessler & Frank,
1997). Therefore the assumption arises that in the context of
workplace, not only the symptomatologic quality of anxiety
has to be studied, but more its specific consequences for
work participation. This is especially true for workplace
phobia, which has been found to be the most severe form of
workplace-related anxiety which in more than 80% of cases
goes along with an enduring sick leave or even loss of the
workplace (Muschalla, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างงานและความผิดปกติทางจิตได้รับการหัวข้อสำคัญในทางคลินิก และอาชีวเวชศาสตร์ และจิตวิทยา: วิจัยงานเครียด วิตกกังวล ถูกกระทำอย่างรุนแรง และภาวะซึมเศร้าในทำงาน (เช่น Haslam และ al., 2005Hobson แอนด์บีช 2000 Al. ร้อยเอ็ด Kawakami, 1996 Lindblom ร้อยเอ็ดal., 2006 Maslach & Jackson, 1981) และอิทธิพลของพวกเขาการทำงานประสิทธิภาพ (Bakker et al., 2008 O´Brien et al., 2008)มีหัวข้อศึกษาบ่อยครั้ง พนักงานในการบริการสังคม และวิชาชีพช่วยพบเพื่อจะทุกข์ทรมานจาก workstress-ที่เกี่ยวข้องกับจิตใจโรคบ่อยเกินคนโดเมนระดับมืออาชีพอื่น ๆ (Eriksen และ al., 2006 Wieclaw2006)ข้างด้านสร้างความเป็นไปได้ที่ releasing ปัจจัย มียังมีการจัดการแต่ละบุคลิกภาพและเผชิญกับกลยุทธ์สำหรับการ overcoming ปริมาณงาน (Schaarschmidt &ฟิสเชอร์ 2001) ซึ่งต้องสามารถคาดว่าจะเล่นที่มีความสำคัญบทบาทในการพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับการทำงานสุขภาพจิตปัญหาแม้ว่าการวิจัยอย่างแพร่หลายน่าจะทำได้ในการที่ทำงานและสุขภาพจิต เงื่อนไข "workplacerelatedวิตกกังวลในช่วง" (ลินเดน & Muschalla, 2007) และ"work46ทำอาการกลัว" (Haines et al., 2002 ลินเดน 2006) ปรากฏเป็นแบบแนวคิดทางคลินิกใหม่ซึ่งจนถึงขณะนี้มีการศึกษาจากมุมมองการวินิจฉัยส่วนที่แตกต่างตรวจสอบในที่ทำงานเกี่ยวข้องกับโรคจิตจนตอนนี้ เน้น (อินเตอร์) งานส่วนบุคคล และสิ่งแวดล้อมเงื่อนไขเพื่ออธิบายปรากฏการณ์เฉพาะของจิตปัญหาสุขภาพ แต่มีเพียงไม่กี่ใกล้ที่เรียกปัญหาสุขภาพจิตอย่างชัดเจน "workplacerelated"(Helge, 2001 Mezerai และ al., 2006 มัวร์ et al.,2001 Ryan & เหล่า 1992) แทน แนวคิดทั่วไปมักจะเช่นใช้ "วิตกกังวล" หรือ "ซึมเศร้า" (แฮนเซ่น et al.,ปี 2006 Sanderson แอนด์แอนดรูวส์ 2006 Strazdins et al., 2004Turnipseed, 1998) แต่ไม่ มีกำหนดพวกเขาเป็น domainspecific เป็นโรคในเอกสารนี้ โรคกลัวสถานที่ทำงานจะกล่าวเป็นความห่วงใยกลุ่มอาการที่ - ในทางตรงข้ามกับที่ปกติจิตโรคตามที่กำหนดไว้ในระบบจัดประเภทการวินิจฉัยDSM-IV (จิตแพทย์สมาคมอเมริกัน 1994) และ ICD -กำหนด 10 (องค์การอนามัยโลก 1992) – ส่วนใหญ่ในเคารพความสัมพันธ์โดเมนเฉพาะของชีวิต คือการทำงานบทความรีวิวจากผลการวิจัยล่าสุดเกี่ยวกับอาการกลัวสถานที่ทำงาน และมีกรอบแนวคิดในการทำความเข้าใจค่าทางคลินิกของปรากฏการณ์ความวิตกกังวลเฉพาะโดเมนนี้ที่ทำงานและความวิตกกังวลทำงานมักจะประกอบด้วยสิ่งเร้าซึ่งเป็นอย่างยิ่งแนวโน้มที่จะกระตุ้นความวิตกกังวล: มีลำดับชั้นทางสังคม(Thomas & Hynes, 2007), อาจมีความขัดแย้งกับเพื่อนร่วมงานหรือเรียร์มักจะอธิบายไว้ใน mobbing หรือbossing (Bilgel, Aytac, & Bayram, 2006 Yıldırım และ Yıldırım2007), ซึ่งสามารถกระตุ้นความวิตกกังวลทางสังคม อาจจะมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตและการทำงาน (Strazdinsร้อยเอ็ด al., 2004), ซึ่งอาจกระตุ้นตั้งค่าทั่วไปกังวล และภัยคุกคาม existential นอกจากนี้ยังมีความต้องการความสำเร็จซึ่งสามารถกระตุ้นการรับรู้ของการผลิตงานสูงและ overtaxationหรือรู้ไม่เพียงพอ (Nishikitani, NakaoKarita พัฒนสิน & Yano, 2005 Turnipseed, 1998) รับรู้ปริมาณงานสูงเป็นแง่มุมหนึ่งที่ยืนในแคบความสัมพันธ์กับระดับการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานความวิตกกังวล (Muschalla, 2008)อาจมีปัจจัยแวดล้อมและทางกายภาพ endangerments(แมคโดนัลด์ Colota, Flamer, & Karlinsky, 2003บินมุนีร et al., 2007), หรือการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง (Campbell และพริกไทยปี 2006 Nagata, 2000) ซึ่งสามารถกระตุ้นความวิตกกังวลได้ มีพบว่า ความเครียดทำงานปรากฏ precipitate diagnosableภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวลในเด็กสุขภาพก่อนหน้านี้ผู้ปฏิบัติงาน (Melchior et al., 2007)อธิบายความวิตกกังวลเกี่ยวกับสถานทำงานมักจะโดยทั่วไปประเภทของโรควิตกกังวลหรือความวิตกกังวลทั่วไป (Haslam และ al., 2005Melchior et al., 2007 Wieclaw, 2006) อย่างไรก็ตาม มีนอกจากนี้ ความวิตกกังวลเฉพาะคุณภาพ เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าเฉพาะ หรือเงื่อนไข เช่นวิตกกังวลประสิทธิภาพในศิลปินที่ทำงาน (Fehm &Schmidt, 2006) หรือปฏิกิริยา posttraumatic ความเครียดในพยาบาล(Laposa et al., 2003 แมคโดนัลด์และ al., 2003), หรือ computerandเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับความกลัวในพนักงานเก่า aged (Beutelร้อยเอ็ด al., 2004) หลัง ด้านของความสามารถเกี่ยวกับต้องขาดดุลเป็นหนึ่งทริกเกอร์สำหรับอาการวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการทำงานถือว่า มีหลักฐานว่าความสามารถทั่วไปขาดดุลเกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลการทำงานที่เกี่ยวข้อง: ผู้ป่วยโดยไม่มีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพมีแนวโน้มที่จะทุกข์จากความกังวลที่เกี่ยวข้องกับการทำงานมากกว่าผู้ป่วยใด ๆเสร็จสิ้นการฝึกอบรมวิชาชีพและรับรอง (Muschalla2008)ในวิธีวินิจฉัยแตกต่าง การพบว่า วิตกกังวลในช่วงที่ทำงานที่เกี่ยวข้องสามารถแตกต่างจากโรควิตกกังวลปกติ (ลินเดน & Muschalla, 2007)ในหลายตัวอย่างของการฟื้นฟู psychosomatic และหัวใจinpatients มี-ผู้ป่วยที่ไม่ทรมานเท่าจากปกติโรควิตกกังวลตามแบบ DSM-IV โดยใช้สัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง (Sheehan et al., 1994),-ผู้ป่วยที่ได้รับความเดือดร้อนจากทั้งสองที่เกี่ยวข้องกับการทำงานและ โรควิตกกังวลทั่วไป และ-ผู้ป่วยที่ปฏิบัติตามเงื่อนไขของการทำงานที่เกี่ยวข้องความวิตกกังวลเฉพาะ (ลินเดน & Muschalla, 2007 Muschalla2008)โรคจิตและความวิตกกังวลในการทำงานได้ผลกระทบเชิงลบในการเข้าร่วมงาน นี้จะสามารถดูได้ในเพิ่มขึ้นป่วยลา หรือประสิทธิภาพลดลง หรือลดลงความปลอดภัยในการทำงาน (Haslam และ al., 2005 Kessler และ Frank1997) ดังนั้น สมมติฐานที่เกิดขึ้นที่ในบริบทของที่ทำงาน ไม่เพียงแต่คุณภาพ symptomatologic ของความวิตกกังวลต้องจะศึกษา แต่ขึ้นเฉพาะผลที่เกิดขึ้นในเข้าร่วมงาน นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการทำงานโรคกลัว ซึ่งเป็น รูปแบบรุนแรงที่สุดความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการทำงานซึ่งมากกว่า 80% ของกรณีและปัญหาไปพร้อมกับการลาป่วยที่ยั่งยืนหรือการสูญเสียแม้แต่การที่ทำงาน (Muschalla, 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและความผิดปกติทางจิตได้รับหัวข้อสำคัญในการแพทย์ทางคลินิกและการประกอบอาชีพและจิตวิทยา: การวิจัยเกี่ยวกับความเครียดจากการทำงาน, ความเหนื่อยหน่าย, ความวิตกกังวลและ. ภาวะซึมเศร้าในสถานที่ทำงาน (เช่น Haslam et al, 2005; Hobson แอนด์บีช 2000; Kawakami et อัล, 1996. Lindblom et al, 2006;. Maslach & แจ็คสัน, 1981) และอิทธิพลของพวกเขาในการปฏิบัติงาน(Bakker et al, 2008;.. โอไบรอัน, et al, 2008) มีการศึกษาที่พบบ่อยหัวข้อ พนักงานในการให้บริการทางสังคมและช่วยให้อาชีพพบว่าจะทุกข์ทรมานจาก workstress- ผิดปกติทางจิตที่เกี่ยวข้องบ่อยกว่าคนในโดเมนมืออาชีพอื่น ๆ (อีริกสัน, et al, 2006. Wieclaw, 2006). นอกจากนี้สถานการณ์ด้านปัจจัยการปล่อยเป็นไปได้มีนอกจากนี้ยังมีจำหน่ายบุคลิกภาพของแต่ละบุคคลและการเผชิญกลยุทธ์สำหรับการเอาชนะโหลดการทำงาน (Schaarschmidt และฟิชเชอร์, 2001) ซึ่งจะต้องถูกคาดว่าจะเล่นที่สำคัญบทบาทในการพัฒนาสุขภาพจิตในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับปัญหา. แม้ว่าการวิจัยอย่างกว้างขวางดูเหมือนว่าจะมีการดำเนินการในด้านการสถานที่ทำงานและสุขภาพจิตคำว่า "workplacerelated ความวิตกกังวล" (ลินเด็นและ Muschalla, 2007) และ "work46 สถานที่หวาดกลัว" (เฮนส์, et al., 2002; ลินเด็น 2006) ปรากฏเป็นแนวคิดทางคลินิกใหม่ซึ่งจนถึงขณะนี้ยังไม่ได้รับการศึกษาจากความแตกต่างในมุมมองการวินิจฉัย. สืบสวนในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางจิตจนมุ่งเน้นในขณะนี้บน (อินเตอร์) การทำงานส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อมเงื่อนไขเพื่อที่จะอธิบายปรากฏการณ์ที่เฉพาะเจาะจงของจิตปัญหาสุขภาพแต่มีวิธีการเพียงไม่กี่ที่เรียกปัญหาสุขภาพเหล่านี้จิตอย่างชัดเจน "workplacerelated "(เฮล์ก2001; Mezerai et al, 2006. มัวร์, et al. 2001; ไรอันและมอร์โรว์, 1992) แต่แนวความคิดทั่วไปมักจะชอบ "ความวิตกกังวล" หรือ "ภาวะซึมเศร้า" จะใช้ (แฮนเซน, et al. 2006; Sanderson และแอนดรู 2006 Strazdins et al, 2004;. Turnipseed, 1998) แต่ไม่มีการกำหนดพวกเขาเป็น domainspecific ความผิดปกติ. ใน กระดาษนี้ความหวาดกลัวในสถานที่ทำงานจะได้รับการอธิบายว่าเป็นความวิตกกังวลโรคที่- ในทางตรงกันข้ามกับจิตเดิมความผิดปกติที่กำหนดไว้ในระบบการจัดหมวดหมู่การวินิจฉัยDSM-IV (สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน, 1994) และ ICD- 10 (องค์การอนามัยโลก 1992) - ถูกกำหนดให้เป็นหลักในส่วนที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์กับโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของชีวิตคือการทำงาน. บทความความคิดเห็นผลการวิจัยล่าสุดเกี่ยวกับความหวาดกลัวสถานที่ทำงานและมีกรอบความคิดสำหรับการทำความเข้าใจเฉพาะค่าทางการแพทย์ของปรากฏการณ์ความวิตกกังวลโดเมนนี้โดยเฉพาะ. สถานที่ทำงานและความวิตกกังวลสถานที่ทำงานมักจะมีสิ่งเร้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดความวิตกกังวล: มีลำดับชั้นทางสังคม (โทมัสและ Hynes 2007) อาจมีความขัดแย้งกับเพื่อนร่วมงานหรือผู้บังคับบัญชามักจะอธิบายในแง่ของขวักไขว่หรือbossing (Bilgel, Aytac และ Bayram 2006; YıldırımและYıldırım, 2007) ซึ่งอาจก่อให้เกิดความวิตกกังวลทางสังคม อาจจะมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตและทำให้งาน (Strazdins et al., 2004) ซึ่งอาจก่อให้เกิดความกังวลและทั่วไปเป็นภัยคุกคามการดำรงอยู่ นอกจากนี้ยังมีความต้องการสำหรับความสำเร็จซึ่งอาจก่อให้เกิดการรับรู้ของภาระงานสูงและ overtaxation, หรือการรับรู้ของความไม่พอเพียง (Nishikitani, นากาโอะ, KARITA โนมูระและ Yano 2005; Turnipseed, 1998) การรับรู้ของภาระงานสูงเป็นหนึ่งในด้านที่ยืนอยู่ในที่แคบมีความสัมพันธ์กับระดับของการรับรู้ในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวล(Muschalla 2008). สามารถมีปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและ endangerments ทางกายภาพ(MacDonald, Colota, Flamer และ Karlinsky 2003; มูนีร์ตอัล ., 2007) หรือการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง (แคมป์เบลดำ, 2006; งาตะ, 2000) ซึ่งก่อให้เกิดความวิตกกังวลสามารถ จะได้รับพบว่าความเครียดจากการทำงานที่ดูเหมือนจะเกิดการตกตะกอน diagnosable ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลในหนุ่มสาวสุขภาพดีก่อนหน้านี้คนงาน (Melchior et al., 2007). ความวิตกกังวลเกี่ยวกับการทำงานได้รับมักจะอธิบายโดยใช้ประเภททั่วไปของความผิดปกติของความวิตกกังวลหรือความรู้สึกของความวิตกกังวลทั่วไป (Haslam et al, 2005;. Melchior et al, 2007;. Wieclaw 2006) แต่มียังมีคุณภาพความวิตกกังวลโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าที่เฉพาะเจาะจงหรือสภาพการทำงานเช่นความวิตกกังวลประสิทธิภาพการทำงานในศิลปิน(Fehm & Schmidt, 2006) หรือปฏิกิริยาความเครียดหลังถูกทารุณกรรมในพยาบาล(Laposa et al, 2003;.. MacDonald, et al, 2003) หรือคอมพิวเตอร์และความกลัวที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีในพนักงานเก่าวัย(Beutel et al., 2004) เกี่ยวกับหลังแง่มุมของความสามารถขาดดุลเป็นหนึ่งทริกเกอร์สำหรับสำหรับความวิตกกังวลในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องจะต้องได้รับการพิจารณา มีหลักฐานว่ามีความรู้ความสามารถทั่วไปการขาดดุลที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโดยไม่ต้องได้รับการรับรองมืออาชีพใดๆ มีแนวโน้มที่จะประสบความวิตกกังวลในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับกว่าผู้ป่วยกับการฝึกอบรมอาชีพเสร็จและได้รับการรับรอง(Muschalla, 2008). ภายในมีวิธีการที่แตกต่างกันในการวินิจฉัย จะได้รับพบว่าความวิตกกังวลในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับการจะประสบความสำเร็จจาก. ความผิดปกติของความวิตกกังวลทั่วไป (ลินเด็นและ Muschalla 2007) ในหลายตัวอย่างของการฟื้นฟูจิตใจและการเต้นของหัวใจผู้ป่วยมี- ผู้ป่วยที่ไม่เพียง แต่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการชุมนุมความผิดปกติของความวิตกกังวลตามDSM-IV ตามสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง(Sheehan et al, 1994.) - ผู้ป่วยที่ได้รับความเดือดร้อนจากทั้งในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวข้องและความผิดปกติของความวิตกกังวลทั่วไปและ- ผู้ป่วยที่ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลเท่านั้น(ลินเด็นและ Muschalla 2007; Muschalla, . 2008) ความผิดปกติทางจิตและความวิตกกังวลในการทำงานสามารถมีผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมในการทำงานนี้คือการมองเห็นในการลาป่วยเพิ่มขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่งหรือผลผลิตลดลงหรือลดปลอดภัยในการทำงาน(Haslam et al, 2005. เคสเลอร์และแฟรงก์, 1997) จึงสันนิษฐานว่าเกิดขึ้นในบริบทของการทำงานที่ไม่เพียง แต่มีคุณภาพ symptomatologic ของความวิตกกังวลจะต้องมีการศึกษาแต่ผลที่ตามมาเฉพาะสำหรับการมีส่วนร่วมในการทำงาน นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการทำงานความหวาดกลัวซึ่งได้รับพบว่าเป็นรูปแบบที่รุนแรงที่สุดของความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการทำงานที่มากกว่า80% ของผู้ป่วยไปพร้อมกับการลาป่วยที่ยั่งยืนหรือการสูญเสียแม้กระทั่งของสถานที่ทำงาน(Muschalla 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและความผิดปกติทางจิตได้เป็นหัวข้อสำคัญในทางคลินิกและเวชศาสตร์

อาชีพและจิตวิทยา : งานวิจัยเกี่ยวกับความเครียด ทำงานด้านความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในที่ทำงาน
( เช่น แฮสเลิ่ม et al . , 2005 ;
ฮอบสัน&ชายหาด , 2000 ; คาวาคามิ et al . , 1996 ; ลินด์บลอม ร้อยเอ็ด
อัล , 2006 ; เขต&แจ็คสัน , 1981 ) และอิทธิพลของพวกเขาเกี่ยวกับ
การปฏิบัติงาน ( Bakker et al . , 2008 ;O Brien ใหม่ et al . , 2008 )
มักศึกษาหัวข้อ พนักงานด้านบริการและ
อาชีพที่ช่วยให้พบจะทุกข์ทรมานจากความผิดปกติทางจิตที่เกี่ยวข้อง workstress -

บ่อยกว่าพนักงานในวิชาชีพอื่น ๆโดเมน ( เอริกเซิ่น et al . , 2006 ; wieclaw
, 2006 ) .
ข้างด้านสถานการณ์เป็นไปได้ปล่อยปัจจัยที่มี
ยังมีการจัดการบุคคลและการเผชิญ
กลยุทธ์ในการเอาชนะภาระงาน ( schaarschmidt &
ฟิชเชอร์ , 2001 ) ซึ่งต้องคาดหวังที่จะมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของที่ทำงาน


ปัญหาสุขภาพจิตที่เกี่ยวข้อง แม้ว่าการวิจัยอย่างกว้างขวางที่ดูเหมือนว่าจะดำเนินการใน
สนามที่ทำงานและสุขภาพจิต ด้าน " workplacerelated
anxieties " ( & muschalla ลินเดน 2007 ) และ " work46
สถานที่โฟเบีย " ( Haines et al . , 2002 ;Linden , 2006 ) ปรากฏเป็นแนวคิดใหม่ทางคลินิก
ซึ่งจนถึงขณะนี้ยังไม่ได้รับการศึกษาจากค่า

ตรวจสอบวินิจฉัยมุมมอง ที่ทำงานเกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางจิต จนตอนนี้เน้น ( Inter )

ส่วนตัวและสภาพแวดล้อมเพื่ออธิบายปรากฏการณ์เฉพาะปัญหาสุขภาพจิต
, แต่มีเพียงไม่กี่วิธี ซึ่ง
เรียกเหล่านี้ปัญหาสุขภาพจิตอย่างชัดเจน " workplacerelated "
( Helge , 2001 ; mezerai et al . , 2006 ; Moore et al . ,
2001 ; ไรอัน & Morrow , 1992 ) แต่มักจะแนวคิดทั่วไป
" ความวิตกกังวล " หรือ " ซึมเศร้า " ใช้ ( Hansen et al . ,
2006 ; แซนเดอร์สัน&แอนดรู , 2006 ; strazdins et al . , 2004 ;
turnipseed , 1998 ) แต่ไม่มีกำหนดไว้ เช่น เกิด domainspecific
.
ในกระดาษนี้กลัวที่ทำงานจะอธิบายเป็นความกังวล
Syndrome ซึ่ง - ในทางตรงกันข้ามกับปกติทางจิต
ความผิดปกติตามที่กำหนดไว้ใน dsm-iv ระบบ
การจำแนกวินิจฉัย ( อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ , 1994 ) และ ICD -
10 ( องค์การอนามัยโลก ( 2535 ) กำหนดหลักใน
เคารพความสัมพันธ์ของโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของชีวิต

) สถานที่ทำงานบทความรีวิวล่าสุดพบในที่ทำงานและมีความหวาดกลัว
กรอบความเข้าใจคุณค่าทางคลินิก
นี้โดเมนเฉพาะความกังวลปรากฏการณ์ สถานที่ทำงาน และความวิตกกังวล

บ้านมักจะประกอบด้วยสิ่งเร้าที่กระตุ้นความกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
มักจะมีชนชั้นทางสังคม
( โทมัส &ไฮน์ส , 2007 ) , สามารถมีความขัดแย้งกับ เพื่อนร่วมงาน
หรือผู้บังคับบัญชามักจะอธิบายในแง่ของขวักไขว่หรือ
สั่ง ( bilgel aytac , &ไบรัม , 2006 ; Y ı LD ı R ı M & Y ı LD ı R ı M ,
2007 ) ซึ่งอาจกระตุ้นความวิตกกังวลทางสังคม อาจจะมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตและการรักษา
งาน ( strazdins
et al . , 2004 ) ซึ่งอาจกระตุ้นทั่วไปกังวล
ภัยคุกคามที่มีอยู่ . นอกจากนี้ยังมีความต้องการความสำเร็จ
ซึ่งอาจกระตุ้นการรับรู้ของภาระงานสูง และ overtaxation หรือการรับรู้ขององค์กร (
,
karita nishikitani , นากาโอะ , , โนมูระ & ยาโนะ , 2005 ; turnipseed , 1998 ) การรับรู้ของงาน
โหลดสูงเป็นหนึ่งลักษณะที่ยืนอยู่ในความสัมพันธ์กับระดับการรับรู้แคบ

ที่ทำงานเกี่ยวข้องกับความวิตกกังวล ( muschalla , 2008 ) .
สามารถมีปัจจัยสิ่งแวดล้อมและ endangerments ทางกายภาพ
( colota MacDonald , ,ชอบไม้ป่าเดียวกัน& karlinsky , 2003 ;
Munir et al . , 2007 ) , หรือการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้าง ( แคมป์เบลล์&พริกไทย
2006 ; ตะ , 2000 ) ซึ่งสามารถกระตุ้นความกังวล มันมี
ถูกพบว่า ความเครียดทำงานปรากฏและภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลใน diagnosable

สุขภาพแรงงานเด็กก่อนหน้านี้ ( เมล et al . , 2007 ) .
ความวิตกกังวลในความสัมพันธ์กับสถานประกอบการได้รับมักจะอธิบาย
โดยใช้ประเภทปกติของความผิดปกติของความวิตกกังวล
หรือความรู้สึกของความวิตกกังวลทั่วไป ( แฮสเลิ่ม et al . , 2005 ;
เมล et al . , 2007 ; wieclaw , 2006 ) อย่างไรก็ตาม มีความกังวลเฉพาะคุณภาพ
ยังเกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าที่เฉพาะเจาะจงหรือ
สภาพการทำงาน เช่น การแสดงความวิตกกังวลของศิลปิน ( fehm &
ชมิดท์ , 2006 ) หรือสภาวะความเครียดของพยาบาล
( laposa et al . , 2003 ; MacDonald et al . ,2003 ) หรือเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องและคอมพิวเตอร์
กลัวเก่าแก่พนักงาน ( บิวเทล
et al . , 2004 ) เกี่ยวกับหลัง , ด้านสมรรถภาพ
ขาดดุลเป็นหนึ่งเรียกให้ที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกังวลต้อง
จะพิจารณา มีหลักฐานว่าเกิดสมรรถภาพ
ทั่วไปเกี่ยวข้องกับการทำงานที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลในผู้ป่วย
ไม่มีวิชาชีพรับรองมีโอกาส
ทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลมากกว่าผู้ป่วยที่ทำงานเกี่ยวข้องกับ
เสร็จการฝึกอบรมระดับมืออาชีพและรับรอง ( muschalla

ภายใน , 2008 ) . ความแตกต่างวิธีการวินิจฉัย พบว่า สถานประกอบการ ที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลสามารถ

ปกติแตกต่างจากความผิดปกติของความวิตกกังวล ( Linden & muschalla , 2007 ) .
ในหลายตัวอย่างของจิตเวช และการฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจ
ผู้ป่วยในมี
- ผู้ป่วยที่ประสบจากความผิดปกติของความวิตกกังวลทั่วไป
ตาม dsm-iv การสัมภาษณ์ตาม
( ชีฮาน et al . , 1994 )
- ผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความผิดปกติของความวิตกกังวลและสถานประกอบการที่เกี่ยวข้องทั้ง

- ปกติ และผู้ป่วยที่ตอบสนองเกณฑ์ของสถานประกอบการที่เกี่ยวข้อง
ความกังวลเท่านั้น ( Linden & muschalla , 2007 ; muschalla

, 2008 )ความผิดปกติทางจิตและความวิตกกังวลในที่ทำงานสามารถส่งผลกระทบในทางลบต่อการมีส่วนร่วม
งานนี้มีให้เห็นใน
ให้ลาป่วยเพิ่มขึ้น หรือลดลง ผลผลิต หรือลดลง
ความปลอดภัยในการทำงาน ( แฮสเลิ่ม et al . , 2005 ; เคสเลอร์&แฟรงค์
1997 ) ดังนั้นสมมติฐานเกิดขึ้นในบริบทของ
ที่ทำงานไม่เพียง แต่ symptomatologic คุณภาพความกังวล
ต้องเรียนแต่เฉพาะของมันเอง
มีส่วนร่วมทำงาน นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความหวาดกลัวที่ทำงาน
ซึ่งถูกพบว่าเป็นรูปแบบที่รุนแรงที่สุดของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวล
ซึ่งมากกว่า 80% ของกรณี
ไปพร้อมกับยั่งยืนลาป่วยหรือการสูญเสียของสถานที่ทำงาน ( muschalla

, 2008 )