The moment he saw it, the haze that

The moment he saw it, the haze that enveloped Shin’s consciousness cleared up.

The excited heat of desperation was cooled and disappeared instantly.

It was because he had seen a sad sleeping face.

What did she think about that made her cry? Shin had no idea.

Were they happy tears caused by their reunion? Were they tears for the upcoming parting?

He wiped her tears, and gently patted her head.

“Ah…u…i…” (TL note: She probably says “Aruji”, which means ‘master’.)

Even though he wasn’t able to understand it, was it “Master” the word that leaked faintly from her mouth? Moreover, she might not have gotten used to calling him “Shin” yet.

(I…)

Looking up at the night sky, while aware of Schnee who was sleeping on his right arm, Shin thought of the question.

Until his consciousness sank into the darkness, no answer emerged.

–

–

–
(Extra content from LN; Warning: might or might not contain a spoiler, read at your own risk.)

–

–

–

–

Let’s rewind time to go back to just over half a day into the past.

It was around the time when Shin and Schnee were dashing at near full speed for the sake of meeting up with Wilhelm and Rashia.

Right now, the Wraith Plains have become an ordinary large plain. Every one of the knights and adventurers that had gathered to investigate realized that the battle had ended. The light from the magic power that had spread through the sky had already faded away, so the mages were illuminating the place. Even though they had the choice of waiting until dawn before starting their duty, it was decided that an urgent investigation was necessary for the current situation.

From the fact that Schnee Raizar, who should have participated in the battle, had left, it was thought that at least there was no danger left.

“What the heck is that?”

While the knights and adventurers were busy moving around, one woman muttered as she looked at the deep crater newly created in the plains. The name of the woman with hair like golden threads swaying in the wind was Rionne Strail Bayreuth. She was the second princess of Bayreuth Kingdom.

Several hours before that, there was an incident in the forest when the knights were fighting the Skull Faces. Suddenly a wailing like voice, like a shriek, was heard reverberating from far away in the night sky.

Simultaneously, a group of Skull Faces with strength that never seen before appeared. A fresh enemy sprang up from the ground, in front of Rionne’s eyes, an enemy whose strength could not be compared to that of the Skull Faces she had fought until then.

At first, she felt fear. It was not a fear of being killed. She understood the opponent’s strength, so instead she felt a strong fear as she could imagine the tragedy it could cause. ‘I must not let that get away from the plains’, was the only thought she had in her head.

After her subordinate released her restraint, she faced off against the Skull Face with her sword. From the weight of a single blow that transmitted through her hands, its agility could be mistaken for an advanced level knight. She herself was said to be superior even among other chosen ones, and it was abnormal to exchange blows with her on equal terms.

Still, because the Skull Face’s equipment was the same as an ordinary Skull Faces’, she was able to win due to the difference in their equipment. A few days ago, all of a sudden, a white greatsword pierced on her room’s wall. The greatsword was bestowed with a light attribute, the weak point of all undeads, and it caused the Skull Faces to be weakened steadily. But unfortunately, they were too many in numbers. It couldn’t be helped since the other knights had to fight on their own.

Thereupon, Rionne, while at the same time letting the messenger return to their country, launched herself at the Skull Faces. Even if it only attracted a small amount of the attention of the enemy, she could gain more time. It was for the sake of stopping the crowd of monsters from leaving this place. With only one subordinate accompanying her, she charged into the middle of the battlefield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่เขาเห็นมัน ฟ้าหลัวที่สติของชินขัดล้างขึ้นความร้อนตื่นเต้นของสิ้นหวังระบายความร้อนด้วย และหายไปทันทีเป็น เพราะเขาได้เห็นใบหน้านอนเศร้าสิ่งที่ไม่คิดว่าเธอเกี่ยวกับที่ทำการร้องของเธอ ชินมีความคิดพวกเขามีความสุขน้ำตาที่เกิดจากการชุมนุมของพวกเขา พวกเขามีน้ำตาสำหรับอวยเกิดขึ้นเขาเช็ดน้ำตาของเธอ แล้ว patted หัวเธอเบา ๆ"อา...ประเทศ" (หมายเหตุ TL: เธอคงว่า "Aruji" ซึ่งหมายถึง 'หลัก')แม้ว่าเขาไม่สามารถที่จะเข้าใจมัน เป็น "หลัก" ที่หลุดจากปากของเธอรำไรหรือไม่ นอกจากนี้ เธออาจไม่ได้รับใช้เรียกเขา "ชิน" ยัง(ฉัน...)หาที่ท้องฟ้าตอนกลางคืน ในขณะที่ตระหนักถึง Schnee ที่ได้นอนบนแขนขวาของเขา ชินคิดคำถามจนสติของเขาจมอยู่ในความมืด ไม่มีคำตอบปรากฏขึ้น–––(เพิ่มเติมเนื้อหาจาก LN คำเตือน: อาจ หรืออาจไม่ประกอบด้วยแบบสปอยเลอร์ อ่านเสี่ยงของคุณเอง)––––ลองกรอกลับเวลากลับไปเพียงครึ่งวันในอดีตมันเป็นรอบเวลาเมื่อชินและ Schnee มีนวลที่ใกล้ความเร็วเต็มเพื่อประชุมขึ้นกับวิลเฮล์ม Rashiaตอนนี้ขวา ราบ Wraith ได้กลายเป็น ล้วนขนาดใหญ่เป็นธรรมดา ทุกหนึ่งของม้าและรวบรวมการตรวจสอบรู้ว่า การต่อสู้สิ้นสุดลง แสงจากพลังวิเศษที่แพร่ผ่านฟากฟ้ามีแล้วสีจางลง เพื่อผู้วิเศษได้พร่าง แม้ว่าพวกเขาต้องการรอจนถึงรุ่งเช้าก่อนเริ่มต้นหน้าที่ มันเป็นการตัดสินใจว่า การสอบสวนอย่างเร่งด่วนจำเป็นสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันจากความจริงที่มีทิ้ง Schnee Raizar ที่ควรมีส่วนร่วมในการต่อสู้ มันถูกคิดว่า น้อยมีซ้ายไม่มีอันตรายการ heck คืออะไรที่"ในขณะที่อัศวินและ adventurers ว่างย้ายสถาน muttered ผู้หญิงคนหนึ่งเธอมองปล่องลึกที่สร้างใหม่ในราบ ชื่อของผู้หญิงที่มีผมเช่นทองห้อมลมถูก Rionne Strail Bayreuth เธอเป็นเจ้าหญิงสองราชอาณาจักร Bayreuthหลายชั่วโมงก่อนหน้านั้น มีปัญหาในป่าเมื่ออัศวินได้ต่อสู้กะโหลกศีรษะใบหน้า ทันที wailing เช่นเสียง เช่นกรี๊ด ได้ยิน reverberating จากไกลในท้องฟ้ายามค่ำคืนพร้อมกัน กลุ่มของกะโหลกศีรษะใบหน้า มีความแข็งแรงที่เคยเห็นมาก่อนปรากฏ ศัตรูสด sprang ขึ้นจากพื้นดิน หน้าตาของ Rionne ศัตรูซึ่งความแรงไม่ก็เปรียบเสมือนการให้ของกะโหลกศีรษะใบหน้า เธอได้สู้จนแล้วตอนแรก เธอรู้สึกกลัว ไม่กลัวของการฆ่า เธอเข้าใจความแข็งแรงของฝ่ายตรงข้าม แทนเพื่อให้เธอรู้สึกกลัวที่แข็งแรงเท่าที่เธอสามารถคิดอาจทำให้เกิดโศกนาฎกรรม 'ฉันต้องไม่ให้รับที่อยู่ราบ' มีความคิดเท่านั้นที่เธอมีในหัวของเธอหลังจากน้องของเธอออกเธอยับยั้งชั่งใจ เธอต้องเผชิญกับปิดกับหน้ากะโหลกศีรษะ ด้วยดาบของเธอ จากน้ำหนักของระเบิดเดียวที่ส่งผ่านมือของเธอ ความว่องไวของอาจหลงสำหรับอัศวินระดับขั้นสูง เขาเองไม่ว่า จะเหนือกว่าแม้ในหมู่คนอื่น ๆ ท่าน และมันปกติแลกเปลี่ยนพัดกับเธอบนเงื่อนไขเท่านั้นยังคง เนื่องจากกะโหลกศีรษะใบหน้าอุปกรณ์ผิดปกติกะโหลกศีรษะใบหน้าของ เธอต้องชนะเนื่องจากความแตกต่างของอุปกรณ์ของพวกเขา ไม่กี่วันที่ผ่านมา ปุบปับ greatsword ขาว pierced บนผนังห้องของเธอ Greatsword ที่พระราชทาน มีคุณลักษณะอ่อน จุดอ่อนของทั้งหมด undeads และเกิดการหันหน้าของกะโหลกศีรษะจะลดลงอย่างต่อเนื่อง แต่โชคร้าย พวกเขามากเกินไปในหมายเลข มันไม่สามารถจะช่วยตั้งแต่มีอัศวินที่ต้องต่อสู้กับตนเองThereupon, Rionne ในขณะเวลาเดียวกันให้กลับไปประเทศของตน ศาสนเปิดตัวเองในกะโหลกศีรษะใบหน้า แม้ว่ามันเพียงดึงดูดความสนใจของข้าศึกจำนวนเล็กน้อย เธออาจได้รับเวลามาก ก็เพื่อหยุดฝูงชนของมอนสเตอร์จากออกจากสถานที่แห่งนี้ กับน้องเดียวมาพร้อมกับเธอ เธอคิดเป็นกลางสนามรบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงเวลาที่เขาเห็นมันหมอกควันที่ห่อหุ้มสติชินล้างขึ้น. โดยความร้อนที่ตื่นเต้นของความสิ้นคิดเย็นและหายไปทันที. มันเป็นเพราะเขาได้เห็นใบหน้าที่เศร้านอน. สิ่งที่เธอไม่คิดเกี่ยวกับการที่ทำให้เธอร้องไห้? ชินมีความคิด. มาอยู่ที่พวกเขาน้ำตาความสุขที่เกิดจากการชุมนุมของพวกเขา ? พวกเขาน้ำตาสำหรับพรากจากกันที่จะเกิดขึ้นเขาเช็ดน้ำตาของเธอและค่อยๆตบหัวของเธอ. "อ่า ... นะ ... ฉัน ... " (หมายเหตุ TL: เธออาจจะบอกว่า "Aruji" ซึ่งหมายถึง 'โท.) ถึงแม้ว่าเขา wasn' เสื้อสามารถที่จะเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องที่ "เจ้านาย" คำที่รั่วไหลออกมาอย่างแผ่วเบาจากปากของเธอหรือไม่ นอกจากนี้เธออาจจะไม่ได้มีอากาศที่ใช้ในการเรียกเขาว่า "ชิน" ยัง. (ฉัน ... ) มองขึ้นไปบนท้องฟ้าคืนในขณะที่ตระหนักถึงหิมะที่กำลังนอนหลับอยู่บนแขนข้างขวาของเขาชินคิดว่าคำถาม. จนกระทั่งจิตสำนึกของเขาจมลงไปใน ความมืดไม่มีคำตอบโผล่ออกมา. - - - (เนื้อหาพิเศษจาก LN; คำเตือน:. อาจจะหรืออาจจะไม่ได้มีสปอยเลอร์อ่านที่มีความเสี่ยงของคุณเอง) - - - - ขอย้อนเวลากลับไปเพียงครึ่งวันเข้าไป อดีตที่ผ่านมา. มันเป็นช่วงเวลาที่ชินและหิมะถูกห้าวที่ความเร็วใกล้เต็มรูปแบบเพื่อประโยชน์ในการประชุมกับวิลเฮล์และ Rashia ได้. ตอนนี้เจตภูต Plains ได้กลายเป็นขนาดใหญ่สามัญธรรมดา ทุกคนของอัศวินและนักผจญภัยที่ได้รวมตัวกันเพื่อตรวจสอบการตระหนักว่าการต่อสู้จบลง แสงจากอำนาจวิเศษที่มีการแพร่กระจายผ่านฟ้าได้จางหายไปแล้วออกไปเพื่อให้ผู้วิเศษที่ถูกส่องสว่างสถานที่ ถึงแม้ว่าพวกเขามีทางเลือกของการรอคอยจนถึงเช้าก่อนที่จะเริ่มปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขาก็ตัดสินใจว่าการตรวจสอบอย่างเร่งด่วนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสถานการณ์ปัจจุบัน. จากความจริงที่ว่าหิมะ Raizar ที่ควรจะมีส่วนร่วมในการสู้รบที่มีเหลือก็คิด ว่าอย่างน้อยก็มีอันตรายไม่เหลือ. "ห่าคือ?" ในขณะที่อัศวินและนักผจญภัยกำลังยุ่งย้ายไปรอบ ๆ ผู้หญิงคนหนึ่งพึมพำขณะที่เธอมองไปที่ปล่องภูเขาไฟลึกที่สร้างขึ้นใหม่ในที่ราบ ชื่อของผู้หญิงที่มีผมสีทองเช่นหัวข้อที่ไหวในลมคือ Rionne Strail ไบ เธอเป็นเจ้าหญิงที่สองของไบราชอาณาจักร. หลายชั่วโมงก่อนที่จะมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในป่าเมื่ออัศวินกำลังต่อสู้ใบหน้ากะโหลกศีรษะ ทันใดนั้นเสียงร่ำไห้เหมือนเช่นกรีดร้อง, ก็ได้ยินเสียงสะท้อนจากที่ไกลออกไปในท้องฟ้ากลางคืน. พร้อมกันเป็นกลุ่มของใบหน้ากะโหลกศีรษะที่มีความแข็งแรงที่ไม่เคยเห็นมาก่อนปรากฏ ศัตรูที่สดใหม่ผุดขึ้นมาจากพื้นดินในสายตาของ Rionne ของศัตรูที่มีความแข็งแรงไม่สามารถเทียบกับที่ของกะโหลกศีรษะใบหน้าเธอได้ต่อสู้จนแล้ว. ตอนแรกเธอรู้สึกกลัว มันไม่ได้กลัวว่าจะถูกฆ่า เธอเข้าใจความแข็งแรงของฝ่ายตรงข้ามเพื่อแทนเธอรู้สึกกลัวที่แข็งแกร่งในขณะที่เธอสามารถจินตนาการโศกนาฏกรรมก็อาจทำให้เกิด 'ฉันจะต้องไม่ปล่อยให้ที่ได้รับจากที่ราบ' เป็นความคิดเดียวที่เธอมีอยู่ในหัวของเธอ. หลังจากที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอได้รับการปล่อยตัวยับยั้งชั่งใจเธอเผชิญหน้ากับใบหน้ากะโหลกศีรษะด้วยดาบของเธอ จากน้ำหนักของระเบิดเดียวที่ส่งผ่านมือของเธอ, ความคล่องตัวของมันอาจจะเข้าใจผิดว่าเป็นอัศวินในระดับสูง เธอเองก็บอกว่าจะดีกว่าแม้ในหมู่คนที่ได้รับเลือกอื่น ๆ และมันก็เป็นความผิดปกติในการแลกเปลี่ยนพัดกับเธอที่เท่าเทียมกัน. ยังคงเพราะอุปกรณ์ใบหน้ากะโหลกเป็นเช่นเดียวกับสามัญกะโหลกศีรษะใบหน้า 'เธอก็สามารถที่จะชนะเนื่องจากการ ความแตกต่างในอุปกรณ์ของพวกเขา ไม่กี่วันที่ผ่านมาทั้งหมดในทันที, สีขาว greatsword เจาะบนผนังห้องของเธอ greatsword มอบกับแอตทริบิวต์แสงจุดที่อ่อนแอของ undeads ทั้งหมดและมันจะทำให้เกิดกะโหลกศีรษะใบหน้าที่จะอ่อนค่าลงอย่างต่อเนื่อง แต่น่าเสียดายที่พวกเขามากเกินไปในตัวเลข มันไม่สามารถได้รับการช่วยเหลือตั้งแต่อัศวินอื่น ๆ ต้องต่อสู้ด้วยตัวเอง. ครั้นแล้ว, Rionne ในขณะที่ในเวลาเดียวกันให้ผลตอบแทนที่ผู้ส่งสารไปยังประเทศของพวกเขาเปิดตัวเองที่กะโหลกศีรษะใบหน้า แม้ว่ามันจะดึงดูดจำนวนเล็ก ๆ ของความสนใจของศัตรูที่เธอจะได้รับเวลามากขึ้น มันเป็นเพื่อประโยชน์ของการหยุดฝูงชนของมอนสเตอร์ออกจากสถานที่แห่งนี้ มีเพียงหนึ่งผู้ใต้บังคับบัญชาที่มาพร้อมกับเธอเธอพุ่งเข้ากลางสนามรบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันทีที่เขาเห็น หมอกควันที่คลุมของชินติล้าง

ร้อนตื่นเต้นของความสิ้นหวังเป็นเย็นและหายไปทันที

เพราะเขาเห็นเศร้าใบหน้านอน

เธอคิดว่าเรื่องที่ทำให้เธอร้องไห้ ชินก็ไม่รู้

เค้ามีความสุข น้ำตาที่เกิดจากการรวมตัวของพวกเขา พวกเขาร้องไห้เสียใจกับการจากลามาถึง

เค้าเช็ดน้ำตาของเธอและค่อยๆตบหัวเธอ

" เอ่อ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " ( ปล . เธออาจจะบอกว่า " aruji " ซึ่งหมายถึง ' ต้นแบบ ' )

ถึงแม้ว่าเขาไม่สามารถเข้าใจมัน มันคือ " เจ้านาย " คำที่หลุดๆ จากปากเธอ นอกจากนี้ เธออาจจะไม่ชินที่จะเรียกเขาว่า " ชิน " ยัง

( . . . )

มองขึ้นไปที่ท้องฟ้าในขณะที่ตระหนักถึงชนีที่กำลังนอนหลับบนแขนข้างขวาของเขาชินคิดคำถาม

จนสติของเขาจมลงสู่ความมืด ไม่ตอบออกมา

-

-

-
( เนื้อหาเพิ่มเติมจากใน การเตือน : อาจจะหรืออาจจะไม่ประกอบด้วยสปอยเลอร์อ่านความเสี่ยงของคุณเอง )

-

-

-

-

ลองย้อนเวลากลับไปเพียงครึ่งวัน

ไว้ในอดีต