Patients were classified according

Patients were classified according to whether or not they received enteral feeding within 48 h of mechanical ventilation onset. The 2,537 patients (63%) who did receive enteral feeding were labeled as the “early feeding group,” and the remaining 1,512 patients (37%) were labeled as the “late feeding group.” The overall ICU and hospital mortality were lower in the early feeding group (18.1% vs 21.4%, p = 0.01; and 28.7% vs 33.5%, p = 0.001, respectively). The lower mortality rates in the early feeding group were most evident in the sickest group as defined by quartiles of severity of illness scores. Three separate models were done using each of the different scores (acute physiology and chronic health evaluation II, simplified acute physiology score II, and mortality prediction model at time 0). In all models, early enteral feeding was associated with an approximately 20% decrease in ICU mortality and a 25% decrease in hospital mortality. We also analyzed the data after controlling for confounding by matching for propensity score. In this analysis, early feeding was again associated with decreased ICU and hospital mortality. In all adjusted analysis, early feeding was found to be independently associated with an increased risk of ventilator-associated pneumonia (VAP) developing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยถูกจัดประเภทตามหรือไม่พวกเขาได้รับ enteral กินภายใน 48 ชม.ของการระบายอากาศกลโจมตี 2,537 (63%) ผู้ป่วยได้รับ enteral อาหารมีชื่อว่า "ต้นอาหารกลุ่ม" และที่เหลือ 1,512 (37%) ผู้ป่วยมีชื่อว่า "เวลาให้อาหารกลุ่มนี้" ICU โดยรวมและตายที่โรงพยาบาลได้ลดลงในกลุ่มให้อาหารก่อน (18.1% เทียบกับ 21.4%, p = 0.01 และ 28.7% เทียบกับ 33.5%, p = 0.001 ตามลำดับ) อัตราการตายต่ำในกลุ่มอาหารต้นได้ชัดเจนที่สุดในกลุ่ม sickest ตาม quartiles ที่ยึดความรุนแรงของโรคคะแนน ทำสามแยกรุ่นโดยใช้คะแนนต่างกันแต่ละ (สรีรวิทยาเฉียบพลันและเรื้อรังสุขภาพประเมิน II สรีรวิทยาเฉียบพลันง่ายคะแนน II และตายแบบคาดการณ์เวลา 0) ในทุกรุ่น นม enteral ต้นไม่เกี่ยวข้องกับการประมาณการลดลงของ ICU ตายลดลง 20% และ 25% ในโรงพยาบาลตาย นอกจากนี้เรายังวิเคราะห์ข้อมูลหลังการควบคุมสำหรับการรบกวนโดยตรงกับนิสัยชอบคะแนน ในการวิเคราะห์นี้ ก่อนให้อาหารเป็นอีกเกี่ยวข้องกับ ICU ที่ลดลงและตายในโรงพยาบาล ในการวิเคราะห์ปรับปรุงทั้งหมด อาหารก่อนพบจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของเครื่องช่วยหายใจเกี่ยวข้องโรค (นัก) การพัฒนาอย่างอิสระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยที่ได้รับการจำแนกตามหรือไม่ว่าพวกเขาได้รับการให้อาหารทางสายให้อาหารภายใน 48 ชั่วโมงของการโจมตีเครื่องช่วยหายใจ ผู้ป่วย 2,537 (63%) ที่ไม่ได้รับการให้อาหารทางสายให้อาหารที่ถูกระบุว่าเป็น "กลุ่มการให้อาหารต้น" และส่วนที่เหลืออีก 1,512 ราย (37%) ถูกระบุว่าเป็น "กลุ่มการให้อาหารในช่วงปลาย." ห้องไอซียูโรงพยาบาลโดยรวมอัตราการตายลดลงใน กลุ่มการให้อาหารในช่วงต้น (18.1% เทียบกับ 21.4%, p = 0.01 และ 28.7% เทียบกับ 33.5%, P = 0.001 ตามลำดับ) ที่ต่ำกว่าอัตราการตายในกลุ่มการให้อาหารในช่วงต้นเป็นที่เห็นได้ชัดที่สุดในกลุ่ม sickest ตามที่กำหนดโดยควอไทล์ของความรุนแรงของการเจ็บป่วยคะแนน ทั้งสามรุ่นแยกเป็นกระทำที่ใช้แต่ละคะแนนที่แตกต่างกัน (สรีรวิทยาเฉียบพลันและการประเมินผลสุขภาพเรื้อรังครั้งที่สองง่ายคะแนนสรีรวิทยาเฉียบพลันครั้งที่สองและรูปแบบการทำนายการตายในเวลา 0) ในทุกรุ่นในช่วงต้นให้สารอาหารได้เกี่ยวข้องกับการลดลงประมาณ 20% ในห้องไอซียูและอัตราการเสียชีวิตลดลง 25% อัตราการเสียชีวิตที่โรงพยาบาล นอกจากนี้เรายังได้วิเคราะห์ข้อมูลหลังจากการควบคุมปัจจัยรบกวนโดยการจับคู่สำหรับคะแนนเอนเอียง ในการวิเคราะห์นี้ให้อาหารต้นมีความสัมพันธ์อีกครั้งกับห้องไอซียูที่ลดลงและการเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ในทุกการวิเคราะห์ปรับการให้อาหารในช่วงต้นก็จะพบว่ามีการเชื่อมโยงอิสระกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของเครื่องช่วยหายใจโรคปอดอักเสบ (VAP) การพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วย จำแนกตามหรือไม่พวกเขาได้รับอาหารทางสายให้อาหารภายใน 48 ชั่วโมงของการระบายกล ที่ 2537 ผู้ป่วย ( 63% ) ใครที่ได้รับการให้อาหาร ถูกระบุว่าเป็น " กลุ่มอาหารก่อน และที่เหลือ 482 คน ( 37% ) ถูกระบุว่าเป็น " กลุ่มอาหารสาย " ไอซียูโดยรวมและอัตราการตายในโรงพยาบาลลดลงในกลุ่มที่ให้อาหารเช้า ( 18.1 % vs 21.4 % , P = 0.01 และร้อยละ 28.7 vs 33.5 % , P = 0.001 ตามลำดับ ) การลดอัตราการเสียชีวิตในกลุ่มอาหารเช้าได้ชัดเจนที่สุดในกลุ่ม sickest ตามที่กำหนดโดยคะแนนคว ไทลความรุนแรงของการเจ็บป่วย รุ่นสาม แยก เสร็จแล้วใช้แต่ละคะแนนที่แตกต่างกัน ( สรีรวิทยาเฉียบพลันและ II , การประเมินสุขภาพเรื้อรังแบบง่าย 2 คะแนนสรีรวิทยาเฉียบพลันและอัตราการตายแบบจำลองการทำนายเวลาที่ 0 ) ในทุกรุ่น แรก สูตรอาหารที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของอัตราการตายประมาณ 20% เป็น 25% ในไอซียู และลดอัตราการตายของโรงพยาบาล เรายังได้วิเคราะห์ข้อมูลหลังจากการควบคุมสำหรับ confounding โดยการจับคู่คะแนนความโน้มเอียง ในการวิเคราะห์นี้ ให้อาหาร แต่อีกครั้งที่เกี่ยวข้องกับอัตราการตายลดลง และไอซียู โรงพยาบาล ในการวิเคราะห์ปรับให้อาหารก่อนพบว่าเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเสี่ยงการติดเชื้อปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ ( แว็ป ) พัฒนา