Novel mungbean germplasm derived fr

Novel mungbean germplasm derived from induced mutation
Variegated leaf Variegated mutant was obtained from Gamma-rays irradiation at a rate of 500 gray. All F1 plants from the cross between the variegated mutant and the normal leaf parent showed normal green leaves without reciprocal, while the F2 plants segregated well in a 3 : 1 ratio. The number of F3 lines showing all green plants, segregating, all variegated plants fitted well with the 1 : 2 : 1 ratio. Thus it can be inferred that the variegated leaf character is controlled by a single recessive nuclear-encoded gene. We propose var1 as the gene symbol [10].
Multiple leaflet Two new multiple leaflet mungbean mutants were also obtained from Gamma-rays irradiation. A mutant with small pentafoliate was crossed with a large heptafoliate mutant to study the inheritance at Kasetsart University, Kamphaeng Saen Campus. AFLP markers were also screened
to make a partial linkage map around the genes controlling multifoliate leaflets. The number of F2 plants was tested against a 3 , 1 ratio for segregation in a single locus and 9 : 3 : 3 : 1 for 2 independent loci using the Chisquare goodness of fit test. The heterogeneity among the F2 families was also tested accordingly. Crossing between 7 large leaflet (L-7) and 5 small leaflet (S-5) mungbean mutants resulted in the normal-trifoliate (N) F1. The F2 can be classified into number of leaflet per leaf and leaflet size with large-trifoliate ( N 1 -N 2 ), small-pentafoliate ( N 1 -n 2 n 2), large-heptafoliate ( n 1 n 1 N 2 ), and small-heptafoliate ( n 1 n 1 n 2 n 2) at the dihybrid ratio of 9 : 3 : 3 : 1. The finding is thus evident that leaflet number was controlled by n 1 locus and leaflet size was controlled by n2 locus of genes, respectively. However, all three AFLP markers associated with leaflet number in this study corresponded to n1 locus only. The n 2 locus can have a pleiotropic effect upon the leaflet size such that the N 2 allele controls large leaflet size as well. Another hypothesis is that the n 2 locus might be closely linked with the s locus so that there was no progenies with large pentafoliate leaflet (hypothetically carrying N 1 - n 2 n 2 S -genotype). [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พันธุ์ถั่วเขียวนวนิยายที่ได้มาจากการกลายพันธุ์เหนี่ยวนำใบจุดด่างดำจุดด่างดำที่กลายพันธุ์ที่ได้รับจากการฉายรังสีแกมมารังสีในอัตรา 500 สีเทา
ทั้งหมดพืช F1 จากการข้ามระหว่างมนุษย์กลายพันธุ์ที่แตกต่างกันและผู้ปกครองใบปกติแสดงให้เห็นว่าใบสีเขียวตามปกติโดยไม่ต้องซึ่งกันและกันในขณะที่พืช F2 แยกกันในอัตราส่วน 3: 1 จำนวนของเส้น F3 แสดงพืชสีเขียวทั้งหมดแยกพืชแตกต่างกันทั้งหมดติดตั้งได้ดีกับ 1: 2: 1 ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่าตัวละครที่แตกต่างกันใบจะถูกควบคุมโดยยีนนิวเคลียร์เข้ารหัสด้อยเดียว เราเสนอ var1 เป็นสัญลักษณ์ยีน [10].
หลายใบสองใหม่กลายพันธุ์ถั่วเขียวใบหลายนอกจากนี้ยังได้รับจากการฉายรังสีแกมมารังสี กลายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กได้รับการ pentafoliate ข้ามกับมนุษย์กลายพันธุ์ heptafoliate ขนาดใหญ่เพื่อการศึกษามรดกที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์วิทยาเขตกำแพงแสน เครื่องหมาย AFLP
ยังถูกคัดกรองเพื่อให้แผนที่เชื่อมโยงบางส่วนรอบยีนที่ควบคุมแผ่นพับmultifoliate จำนวนของพืช F2 ที่ได้รับการทดสอบกับ 3, 1 อัตราส่วนการแยกจากกันในสถานที่เดียวและ 9: 3: 3: 1 2 ตำแหน่งอิสระโดยใช้ความดีของการทดสอบค่าไคสแควพอดี ความแตกต่างในหมู่ครอบครัว F2 ที่ได้รับการทดสอบตาม ข้ามระหว่างวันที่ 7 ใบขนาดใหญ่ (L-7) และ 5 ใบขนาดเล็ก (S-5) การกลายพันธุ์ถั่วเขียวส่งผลให้ปกติ trifoliate (N) F1 F2 สามารถแบ่งได้เป็นจำนวนใบต่อใบและขนาดใบที่มีขนาดใหญ่ trifoliate (N 1 -N ที่ 2) ขนาดเล็ก pentafoliate (N 1-n 2 n 2) ขนาดใหญ่ heptafoliate (1 n 1 n N 2) และขนาดเล็ก heptafoliate (1 n 1 n 2 n n 2) ในอัตราส่วน dihybrid 9: 3: 3: 1 การค้นพบนี้จึงเห็นได้ชัดจำนวนใบที่ถูกควบคุมโดย 1 n สถานที่และขนาดของใบถูกควบคุมโดยสถานที่ n2 ของยีนตามลำดับ แต่ทั้งสามเครื่องหมาย AFLP ที่เกี่ยวข้องกับจำนวนใบในการศึกษานี้ตรงกับสถานที่ n1 เท่านั้น n ที่ 2 สถานที่จะมีผลกับขนาด pleiotropic ใบปลิวดังกล่าวว่า N 2 อัลลีลที่ควบคุมขนาดของใบที่มีขนาดใหญ่ได้เป็นอย่างดี สมมติฐานก็คือว่า n 2 สถานที่อาจจะมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับสถานที่นั้นเพื่อให้มีลูกกับใบ pentafoliate ขนาดใหญ่ (สมมุติฐานแบก N 1 - 2 n n 2 S -genotype) [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นวนิยายถั่วเขียวพันธุ์มาจากการชักนำให้เกิดการกลายพันธุ์
พร้อยพร้อยกลายพันธุ์เป็นใบที่ได้จากการฉายรังสีแกมมาในอัตรา 500 สีเทา พืช F1 ทั้งหมดจากข้ามระหว่างสายพันธุ์แตกต่างกันและผู้ปกครอง พบว่า ผักใบเขียว ใบธรรมดาปกติโดยไม่ซึ่งกันและกันในขณะที่ F2 พืชแยกใน 1 : 1 อัตราส่วน . หมายเลขของ F3 เส้นแสดงทั้งหมดพืชสีเขียวแยก , พืชหลากหลายทั้งหมดติดตั้งอย่างดีด้วย 1 : 2 : 1 อัตราส่วน . ดังนั้นมันจึงสามารถบอกได้ว่าลักษณะใบแตกต่างกันจะถูกควบคุมโดยยีนด้อยเดียวนิวเคลียร์เข้ารหัส . เราเสนอ var1 var2 เป็นสัญลักษณ์จีน [ 10 ]
หลายใบปลิวสองใหม่หลายใบถั่วเขียวสายพันธุ์ยังได้รับจากการฉายรังสีแกมมา .กลายพันธุ์กับ pentafoliate เล็กข้ามที่มีขนาดใหญ่ heptafoliate กลายพันธุ์เพื่อศึกษามรดกที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน เครื่องหมาย AFLP ที่ยังฉาย
เพื่อให้แผนที่เชื่อมโยงบางส่วนรอบยีนควบคุม แผ่นพับ multifoliate . จำนวนของพืช F2 ทดสอบกับ 3 1 อัตราการกระจายตัวในสถานที่เดียวและ 9 : 3 : 3 :1 2 ตำแหน่งอิสระโดยใช้ไคสแควร์ทดสอบความดีของพอดี มีความหลากหลายของธุรกิจครอบครัวก็ทดสอบตาม ข้ามระหว่าง 7 ใบ ( ขนาดใหญ่และขนาดเล็กสายพันธุ์ L-7 ) 5 ใบ ( s-5 ) ถั่วเขียวสายพันธุ์มีผลในการต่อปกติ ( N ) F1 . ที่ F2 สามารถแบ่งออกเป็นจำนวนใบต่อใบ และใบที่มีขนาดใหญ่ ( ขนาดต่อ 1 - 2 )pentafoliate เล็ก ( 1 - 2 ( 2 ) , heptafoliate ขนาดใหญ่ ( 1 / 1 ) 2 ) และ heptafoliate ขนาดเล็ก ( 1 / 1 ) 2 N 2 ) อัตราส่วนพันธุ์ทาง 9 : 3 : 3 : 1 การประจักษ์จึงถูกควบคุมโดย n ใบปลิวจำนวน 1 ตน และขนาดใบที่ถูกควบคุมโดยยีน 2 ตน ตามลำดับ อย่างไรก็ตามทั้งสามเครื่องหมาย AFLP ที่เกี่ยวข้องกับใบปลิวจำนวนในการศึกษานี้สอดคล้องกับ N1 ความเชื่อเท่านั้น N 2 ตนได้ผล pleiotropic บนใบปลิวขนาดดังกล่าวที่ n 2 อัลลีลควบคุมขนาดใบปลิวขนาดใหญ่ได้เป็นอย่างดีสมมติฐานหนึ่งคือว่า N 2 ตนอาจจะถูกเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับของตนจนไม่มีลูกกับใบปลิว pentafoliate ขนาดใหญ่ ( สมมติว่าแบก n 1 - 2 - 2 - จี ) [ 10 ]