Entering the 2nd region, Tie Ta and

Entering the 2nd region, Tie Ta and Jian Chen broke away from the rest of the students and headed for the dense parts of the forests. All around them were weeds that were as tall as a person and majorly impacted their vision. Not able to see see the road, they could only look down and track the footprints left behind by the magical beasts.

“Changyang Xiang Tian, from here on out magical beasts will be appearing often, we definitely can’t be careless.” Tie Ta said with a solemn face. He had been hunting in forests for magical beasts since he was young, so it could be said that he had a rich experience about them. He also understood the dangers that lived within the forests, and if one wasn’t careful, then they would lose their life easily.

Jian Chen’s face contained a look of conviction, “Don’t worry, even if you run into trouble, it doesn’t mean that I’ll run into trouble.” With the memories from his previous world, he did not take this forest lightly. In his previous life, he had often traveled through forests, and his experience was even more extensive when it came to forests when compared to Tie Ta. Combined with the fact that Jian Chen had read up on magical beasts in a book, he learned a great deal about the magical beasts in the forest.

Tie Ta held onto his giant battleaxe as he watched around himself with no small amount of vigilance. “Although I’ve killed many beasts in the past, I’ve never killed a Magical Beast. They have the same strength of a Saint, so even if one was a Saint, it wouldn’t be a definite kill. I’m not sure if we would be able to kill a Class 1 Magical Beast if we come across one, and if by chance one runs away, we won’t be able to catch up.”

Jian Chen smiled and said, “Tie Ta, could it be you don’t have that much faith in your own strength?”

Tie Ta’s face started to redden as he scratched his head. With a honest answer, he said, “It’s not that, I have faith in my own strength. My teacher even said that my strength was strong enough to defeat the regular Saint. But I’ve never killed a Class 1 Magical Beast, let alone seen one…”

While Tie Ta was speaking, Jian Chen’s face went rigid before bringing his hand up to stop him from talking. His eyes narrowed slightly as he started to look around.

Noticing how Jian Chen suddenly became serious, Tie Ta realized that danger was approaching. Holding his battleaxe in front of him, he cautiously looked around at the surrounding grass.

Jian Chen stared around himself for the most potential spot of danger, but the grass had been growing unhindered and healthy for years and obstructed his view; so Jian Chen wasn’t able to see anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป้อนภูมิภาค 2 ผูกตาและเฉินเจียนแตกออกจากส่วนเหลือของนักเรียน และหัวสำหรับส่วนหนาแน่นของป่า ทั้งหมดนั้นถูกวัชพืชที่สูงถึงบุคคล และวิสัยทัศน์ของพวกเขาได้รับผลกระทบ majorly ไม่สามารถมองเห็นดูถนน พวกเขาสามารถมองลงมาเท่านั้น และติดตามรอยเท้าทิ้ง โดยสัตว์วิเศษ"เทียนเซียง Changyang ใจสัตว์วิเศษจะสามารถปรากฏบ่อย เราไม่ควรประมาท" ผูกตากล่าว ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เขามีการล่าสัตว์ในป่าสำหรับสัตว์วิเศษตั้งแต่เด็ก ดังนั้นมันอาจจะกล่าวว่า เขามีประสบการณ์เกี่ยวกับพวกเขา เขายังเข้าใจอันตรายที่อาศัยอยู่ในป่า และถ้าหนึ่งไม่ระมัดระวัง แล้วพวกเขาจะสูญเสียชีวิตของพวกเขาได้อย่างง่ายดายเฉินเจียนใบหน้าประกอบด้วยลักษณะของความเชื่อมั่น, "ไม่ต้องกังวล แม้ว่าคุณเรียกใช้เป็นปัญหา มันไม่ได้หมายความ ว่า ฉันจะประสบปัญหา" กับความทรงจำจากโลกของเขาก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้เอาป่านี้เบา ๆ ในชีวิตของเขา เขามักจะเดินทางผ่านป่า และประสบการณ์ของเขาก็กว้างขวางมากยิ่งขึ้นเมื่อมันมาถึงป่าเมื่อเทียบกับสายตา รวมกับความจริงที่ว่าเฉินเจียนได้อ่านค่าจากสัตว์วิเศษในหนังสือ เขาได้เรียนรู้อย่างมากเกี่ยวกับสัตว์วิเศษในป่าผูกตาจับไว้ battleaxe ยักษ์ของเขาขณะที่เขาดูมากรอบไม่ระมัดระวังเงินน้อย "แม้ว่าฉันเคยฆ่าสัตว์มากมายในอดีต ฉันได้เคยฆ่าสัตว์วิเศษ พวกเขามีความแรงเหมือนของนักบุญ ดังนั้นแม้หากหนึ่งในนักบุญ มันไม่ฆ่าแน่นอน ฉันไม่แน่ใจว่าเราจะสามารถฆ่าสัตว์วิเศษ 1 ชั้นถ้าเราเจอหนึ่ง และถ้าบังเอิญหนึ่งวิ่งหนี เราจะไม่สามารถติดตาม"เฉินเจียนยิ้ม และกล่าว ว่า "ผูกตา อาจจะเป็นไม่ได้ที่ศรัทธาในความแข็งแรงของคุณเอง"ใบหน้าสายตาเริ่ม redden ที่เขาขูดหัวของเขา กับคำตอบที่ซื่อสัตย์ เขากล่าว "ไม่ว่า ฉันมีศรัทธาในความแข็งแรงของตัวเอง ครูของฉันแม้จะบอกว่า ความแข็งแรงของฉันแข็งแรงพอที่จะเอาชนะเซนต์ปกติ แต่ผมได้เคยฆ่าสัตว์วิเศษ 1 ชั้น ประสาเห็นหนึ่ง..."ขณะพูดสายตา ใบหน้าของเฉินเจียนไปแข็งก่อนนำมือของเขาขึ้นไปหยุดเขาจากการพูดคุย ตาของเขา narrowed เล็กน้อยเขาเริ่มมองไปรอบ ๆสังเกตเห็นว่า เฉินเจียนก็กลายเป็นร้ายแรง ผูกตารู้ว่า อันตรายใกล้ โฮลดิ้งของเขา battleaxe เขา เขาระมัดระวังมองรอบที่หญ้าโดยรอบเฉินเจียนจ้องมากรอบจุดอันตรายอาจเกิดขึ้นมากที่สุด แต่หญ้ามีการเติบโตอย่างไม่จำกัด และดีต่อสุขภาพสำหรับปี และบดบังมุมมองของเขา ดังนั้น เฉินเจียนไม่สามารถที่จะเห็นอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เข้ามาในเขตที่ 2 ผูกตาและเจี้ยนเฉินผละออกจากส่วนที่เหลือของนักเรียนและมุ่งหน้าไปในส่วนที่มีความหนาแน่นของป่าไม้ ทุกสิ่งรอบตัวเป็นวัชพืชที่มีความสูงเท่าคนและส่งผลกระทบต่อวิสัยทัศน์ของพวก majorly ไม่สามารถที่จะเห็นเห็นถนนที่พวกเขาเท่านั้นที่สามารถมองลงมาและติดตามรอยเท้าทิ้งโดยสัตว์ที่มีมนต์ขลัง

"Changyang Xiang Tian จากที่นี่ในสัตว์ที่มีมนต์ขลังออกจะปรากฏบ่อยครั้งที่เราแน่นอนไม่สามารถประมาท." ผูกตากล่าวด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เขาได้รับการล่าสัตว์ในป่าสำหรับสัตว์ที่มีมนต์ขลังตั้งแต่เขายังเป็นเด็กดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าเขามีประสบการณ์มากมายเกี่ยวกับพวกเขา นอกจากนี้เขายังเข้าใจอันตรายที่อาศัยอยู่ภายในป่าและหากไม่ได้ระมัดระวังแล้วพวกเขาก็จะสูญเสียชีวิตของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

ใบหน้าเจี้ยนเฉินที่มีรูปลักษณ์ของความเชื่อมั่น "ไม่ต้องกังวล แม้ว่าคุณจะประสบปัญหาก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะทำงานเป็นปัญหา. "กับความทรงจำจากโลกก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ใช้พื้นที่ป่าแห่งนี้เบา ๆ ในชีวิตของเขาก่อนหน้านี้เขาได้เดินทางมักจะผ่านป่าและประสบการณ์ของเขาก็ยิ่งกว้างขวางมากขึ้นเมื่อมันมาถึงป่าเมื่อเทียบกับการผูกตา บวกกับความจริงที่ว่าเฉินเจี้ยนได้อ่านข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์ที่มีมนต์ขลังในหนังสือที่เขาได้เรียนรู้การจัดการที่ดีเกี่ยวกับสัตว์ที่มีมนต์ขลังในป่า

ผูกตาจับ battleaxe ยักษ์ของเขาในฐานะที่เขาเฝ้ามองไปรอบ ๆ ตัวเองโดยไม่มีจำนวนเล็ก ๆ ของความระมัดระวัง "ถึงแม้ว่าผมจะได้ฆ่าสัตว์จำนวนมากในอดีตที่ผ่านมาผมไม่เคยฆ่าสัตว์ที่มีมนต์ขลัง พวกเขามีความแข็งแรงเดียวกันของนักบุญดังนั้นแม้ว่าหนึ่งเป็นนักบุญมันจะไม่ฆ่าแน่นอน ผมไม่แน่ใจว่าถ้าเราจะสามารถที่จะฆ่าสัตว์วิเศษชั้น 1 ถ้าเราเจอหนึ่ง

และถ้ามีโอกาสหนึ่งวิ่งออกไปเราจะไม่สามารถที่จะจับขึ้น. " เจี้ยนเฉินยิ้มและกล่าวว่า" ผูกตามันอาจจะเป็นคุณไม่ได้มีความเชื่อมากในความแข็งแรงของคุณเอง? "

ใบหน้าผูกตาเริ่มต้น ทำให้เป็นสีแดงในขณะที่เขามีรอยขีดข่วนหัวของเขา กับคำตอบที่ตรงไปตรงมาเขากล่าวว่า "มันไม่ได้ว่าผมมีความเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของตัวเอง ครูของฉันแม้จะบอกว่ากำลังของเรามีความแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะปกติเซนต์ แต่ฉันไม่เคยฆ่าชั้น 1 Magical สัตว์ให้เห็นอยู่คนเดียวหนึ่ง ... "

ในขณะที่ผูกตากำลังพูดใบหน้าเจี้ยนเฉินไปเข้มงวดก่อนที่จะนำขึ้นมือของเขาที่จะหยุดเขาจากการพูดคุย ดวงตาของเขาลดลงเล็กน้อยในขณะที่เขาเริ่มที่จะมองไปรอบ ๆ

สังเกตเห็นว่าเฉินเจี้ยนก็กลายเป็นที่ร้ายแรงผูกตาตระหนักว่าอันตรายถูกใกล้ โฮลดิ้ง battleaxe เขาในด้านหน้าของเขาเขามองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวังอยู่ที่หญ้าโดยรอบ

เจี้ยนเฉินจ้องมองไปรอบ ๆ ตัวเองสำหรับจุดที่มีศักยภาพมากที่สุดของอันตราย แต่หญ้าที่ได้รับการเจริญเติบโตไม่ จำกัด และมีสุขภาพดีสำหรับปีและบดบังมุมมองของเขา; เพื่อให้เจี้ยนเฉินไม่สามารถที่จะเห็นอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เข้าสู่เขต 2 ผูก , TA และเจี้ยนเฉิน แตกออกไปจากส่วนที่เหลือของนักเรียนและมุ่งหน้าไปยังส่วนที่หนาทึบของป่า ทั้งหมดรอบ ๆพวกเขาเป็นวัชพืชที่เคยสูงเท่าคน และรับผลกระทบ majorly วิสัยทัศน์ของพวกเขา ไม่สามารถมองเห็นถนน พวกเขาได้แต่มองและติดตามรอยเท้าที่ทิ้งไว้โดยสัตว์วิเศษ" changyang เซียงเทียน จากนี้ไปสัตว์วิเศษจะปรากฏบ่อย เราต้องไม่ประมาท " ผูกตากล่าวด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เขาเคยล่าสัตว์ในป่าสัตว์วิเศษ ตั้งแต่เขายังเด็ก ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า เขามี ประสบการณ์มากมายเกี่ยวกับพวกเขา เขายังเข้าใจอันตรายที่อาศัยอยู่ในป่า และถ้าไม่ระวัง ก็จะสูญเสียชีวิตของพวกเขาได้อย่างง่ายดายใบหน้าของเจี้ยนเฉิน มีลักษณะของการลงโทษ " ไม่ต้องห่วง ถ้าคุณเจอปัญหา มันไม่ได้หมายความว่าผมจะเจอปัญหา " กับความทรงจำจากโลกเดิมของเขา เขาไม่ได้เอาป่านี้เบาๆ ในชีวิตก่อนหน้าของเขา เขามักจะเดินทางผ่านป่า และประสบการณ์ของเขาก็ยิ่งกว้างขวางมากขึ้นเมื่อมันมาถึงป่าเมื่อเทียบกับไททา รวมกับความจริงที่ว่า เจี้ยนเฉิน ได้อ่านเรื่องสัตว์มหัศจรรย์ในหนังสือ เขาได้เรียนรู้การจัดการที่ดีเกี่ยวกับสัตว์วิเศษในป่าผูกตารั้ง Battleaxe ยักษ์ของเขาขณะที่เขาดูไปรอบ ๆตัวที่มีจำนวนเล็ก ๆของแค้น " ถึงแม้ผมจะเคยฆ่าสัตว์มากในอดีต ผมไม่เคยฆ่าสัตว์วิเศษ พวกเขามีความแข็งแรงเดียวกันของนักบุญ ดังนั้นแม้ว่าหนึ่งเป็นนักบุญ มันคงฆ่าแน่นอน ฉันไม่แน่ใจว่าเราจะสามารถฆ่าชั้น 1 สัตว์วิเศษ ถ้าเราเจอใคร และถ้าบังเอิญคนหนึ่งวิ่งหนี เราก็ไม่สามารถที่จะจับขึ้น . "เจี้ยนเฉินยิ้มและกล่าวว่า " ผูกตา เธอไม่ศรัทธามากในความแข็งแรงของคุณเอง "ผูกตา ใบหน้าเริ่มกลายเป็นสีแดง เขาเกาหัว กับคำตอบที่ซื่อสัตย์ เขากล่าวว่า " มันไม่ใช่ว่า ผมมีความเชื่อมั่นในตัวของผมเอง คุณครูบอกว่าพลังมากพอที่จะเอาชนะ เซนต์ ปกติ แต่ผมไม่เคยฆ่าชั้น 1 สัตว์วิเศษ อย่าว่าแต่เห็น . . . . . . . "ในขณะที่ผูกตาพูด ใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็แข็ง ก่อนที่จะนำมือของเขาขึ้นเพื่อหยุดไม่ให้เขาพูด ดวงตาของเขาลดลงเล็กน้อย ขณะที่เขาเริ่มมองไปรอบๆสังเกตเห็นว่า เจี้ยนเฉินก็เริ่มจริงจัง ผูกตา รู้ว่าอันตรายกำลังใกล้ ถือ Battleaxe เขาต่อหน้าเขา เขาอย่างระมัดระวัง มองไปรอบๆ หญ้าโดยรอบเจี้ยนเฉินมองรอบๆตัวเอง สำหรับจุดที่มีศักยภาพมากที่สุดอันตราย แต่หญ้าที่กำลังเติบโตขึ้นและมีสุขภาพดีสำหรับปีและอันบดบังมุมมองของเขา ดังนั้น เจี้ยนเฉินก็ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้