บทเรียนที่เห็นบ่อยๆในเรื่องความรักค

บทเรียนที่เห็นบ่อยๆในเรื่องความรักคือเราวางรากฐานความรักไม่ดี เมื่อฐานไม่ดีจะสร้างบ้านสวยแค่ไหนก็พังได้
เมื่อแรกรู้จักกันเรายังไม่ได้รู้จักกันดีพอ แต่อะไรบางอย่างก็ทำให้เราเชื่อไปเองว่ารักทั้งที่ไม่รู้ มันเป็นไปได้หรอกที่เราจะรักใครโดยที่ยังไม่รู้จักอีกฝ่ายดีพอ และการรู้จักใครดีพอ ก็ต้องรู้จักทั้งข้อดีและข้อเสียของเขา พอรู้ตัวอีกที ก็เข้าใจว่าความผูกพันเป็นความรักเสียแล้ว



แต่ถามว่าความรักแท้จริงคืออะไร 

จะมีกี่คนที่เข้าใจ 

จะรักอย่างเป็นสุข หรือรักอย่างเป็นทุกข์

ให้มีเหตุผลเหนืออารมณ์

 

รักเริ่มต้นของชายหญิง ส่วนใหญ่จะเห็นผู้ชายตามใจฝ่ายหญิงทุกอย่าง ไม่เป็นตัวของตัวเอง

พอเราไมได้เป็นตัวของตัวเอง สักวันหนึ่งก็ต้องเปลี่ยนไป

แต่สิ่งที่จะทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันได้ตลอดไปหรือไม่คือ ความเป็นตัวตนที่แท้จริง

หากแรกรักเราไม่มีพื้นฐานใจที่ดีพอ และไม่วางพื้นฐานความรักไว้ที่ดีพอ

ปัญหาก็จะเกิดขึ้นว่า ทำไมตอนแรกเธอยอมฉัน ทำไมต่อมาเธอไม่ยอมฉัน

ความรักจะเป็นการผูกมัดที่ทำให้รู้สึกขาดไม่ได้ มากกว่าความรักที่เป็นอิสระ แบบที่ต่างคนต่างเติบโต แต่เป็นแบบโตไปพร้อมๆกัน เดินไปข้างหน้าด้วยกันแบบสบายๆ ไม่ใช่จมหรือลากกันไปมา