Theobroma cacao L. (Sterculiaceae)

Theobroma cacao L. (Sterculiaceae) is an economically important crop and the cocoa beans are One way to utilise cocoa husks is that it could be used as a source of pectin (Blakemore, Dewar, & Hodge, 1966). Pectins are complex polysaccharides found naturally in higher plants, which
consist of mainly galacturonic acid units being linked by a-(1 ? 4) linkages. They are known for their gelling properties and being used widely in the food industry, pharmaceutical industry and the cosmetic industry. Commercial pectins are extracted mainly from by products from the food industry such as citrus peel, apple pomace and to a smaller extent, sugar beet pulp(May, 1990; Yapo, Robert, Etienne, Wathelet, & Paquot, 2007). In commercial practices, there are two types of pectin: high methoxyl(HM) pectin with a degree of methylation (DM) >50% and low methoxyl (LM) pectins with a DM

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Theobroma cacao L. (Sterculiaceae) เป็นพืชสำคัญทางเศรษฐกิจ และเมล็ดโกโก้เป็นวิธีหนึ่งที่ใช้โกโก้แพ้ง่ายคือ ว่า มันอาจจะใช้เป็นแหล่งของเพกทิน (แบล็คมอร์ Dewar, & Hodge, 1966) Pectins มี polysaccharides ซับซ้อนที่พบตามธรรมชาติในพืชสูง ซึ่งประกอบด้วยส่วนใหญ่ galacturonic กรดหน่วยถูกเชื่อมโยงโดยการ-(1? 4) ลิงค์ พวกเขาเป็นที่รู้จักสำหรับคุณสมบัติ gelling และใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมยา และอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง Pectins พาณิชย์ที่สกัดจากสินค้าจากอุตสาหกรรมอาหาร เช่น เปลือกส้ม แอปเปิ้ล pomace และ ขนาดเล็ก เยื่อนทาน (พฤษภาคม 1990 Yapo โรเบิร์ต Etienne, Wathelet, & Paquot, 2007) ในทางปฏิบัติทางการค้า มีสองชนิดเพกทิน: เพกทินสูง methoxyl(HM) กับระดับของการปรับ (DM) > 50% และ pectins methoxyl ต่ำ (LM) กับ DM เป็น < 50% Pectins HM และ LM มีลักษณะ physicochemical แตกต่าง และทำต่าง ฮึ่มแบบฟอร์ม pectins เจในกรด (pH 2.0-3.5) มีของ (55-75%) ความเข้มข้นขนาดใหญ่ของ solutes ร่วมเช่นซูโครสซอร์บิทอล ขณะ LM pectins สามารถเจของร่วม solutes โดยเฉพาะอย่างยิ่งซูโครส แห่ง divalent ประจุเช่นแคลเซียม ช่วงกว้างของ pH [pH 2.0-6.0] (Lopes da Silva และราว 2006 Yapo et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นโกโก้ลิตร (Sterculiaceae) เป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญและเมล็ดโกโก้เป็นวิธีหนึ่งที่จะใช้ประโยชน์จากเปลือกโกโก้ก็คือว่ามันสามารถใช้เป็นแหล่งที่มาของเพคติน (ที่ Blakemore, Dewar และฮ็อดจ์ 1966) pectins เป็น polysaccharides
ซับซ้อนที่พบตามธรรมชาติในพืชที่สูงขึ้นซึ่งประกอบด้วยส่วนใหญ่หน่วยกรดกาแลคถูกเชื่อมโยงโดยa- (1? 4) การเชื่อมโยง พวกเขาเป็นที่รู้จักสำหรับคุณสมบัติก่อเจลของพวกเขาและถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหารอุตสาหกรรมยาและอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง pectins พาณิชย์จะถูกแยกส่วนใหญ่มาจากผลิตภัณฑ์จากอุตสาหกรรมอาหารเช่นเปลือกส้มกากแอปเปิ้ลและในระดับที่เล็กกว่าเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาด (พฤษภาคม 1990; Yapo โรเบิร์ตเอเตียน Wathelet และ Paquot 2007) ในการปฏิบัติในเชิงพาณิชย์มีสองประเภทของเพคติน: เมท ธ อกซิสูง (HM) เพคตินมีระดับของความ methylation (DM)> 50% และเมท ธ อกซิต่ำ (LM) pectins กับ DM <50% HM และ LM pectins มีลักษณะทางกายภาพที่แตกต่างกันและการใช้งานที่แตกต่างกันจึง ในรูปแบบเจล pectins HM ในระบบที่เป็นกรด (pH 2.0-3.5) โดยมีการปรากฏตัวของความเข้มข้นที่มีขนาดใหญ่ (55-75%) ของตัวถูกละลายร่วมเช่นซูโครสหรือซอร์บิทอ; ในขณะที่ LM pectins
สามารถเจลในกรณีที่ไม่มีการร่วมsolutes, น้ำตาลซูโครสโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการเพิ่มของไอออน divalent เช่นแคลเซียมในช่วงที่กว้างของพีเอช [pH 2.0-6.0] (เปสดาซิลวาและราว 2006 Yapo et al, ., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมล็ดของต้นโกโก้ Theobroma L ( Sterculiaceae ) เป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของเศรษฐกิจและเมล็ดโกโก้เป็นวิธีหนึ่งในการใช้ประโยชน์จากเปลือกโกโก้คือมันสามารถใช้เป็นแหล่งของเพคติน ( เบลกมอร์ดูเออร์ , &ฮอดจ์ , 1966 ) เพคตินธรรมชาติในพืชชั้นสูงพบพอลิแซ็กคาไรด์เชิงซ้อน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกรดกาแลค
ประกอบด้วยหน่วยที่ถูกเชื่อมโยงกันด้วย ( 1 4 ) ความเชื่อมโยง .พวกเขาเป็นที่รู้จักกัน gelling คุณสมบัติและถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมยาและอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง เพคตินทางการค้าได้ ส่วนใหญ่มาจากผลิตภัณฑ์จากอุตสาหกรรมอาหาร เช่น เปลือกส้ม แอปเปิ้ล กาก และขอบเขตที่เล็กกว่า ชูการ์บีทพัลพ์ ( พฤษภาคม 2533 ; yapo , โรเบิร์ต , - wathelet & , , paquot , 2007 ) ในการปฏิบัติทางการค้ามีสองประเภทของเพกตินสูงเพกติน : methoxyl ( HM ) กับระดับของร่างกาย ( DM ) > 50% และต่ำ methoxyl ( LM ) เพกทินกับ DM < 50% หืม LM เพคตินมีลักษณะการเปลี่ยนแปลงและแตกต่างกันและการใช้งานที่แตกต่างกันดังนั้น หืมเพกทินรูปแบบเจลในระบบที่เป็นกรด ( pH 2.0 - 3.5 ) มีความเข้มข้นขนาดใหญ่ ( 55 – 75% ) ของตัวถูกละลาย เช่น น้ำตาลซูโครส หรือ CO ซอร์บิทอล ;ขณะที่ LM เพคตินสามารถเจลในการขาดงานของสารละลายซูโครส
Co โดยเฉพาะ มีการเพิ่มขนาดของโลหะ เช่น แคลเซียม มากกว่าที่หลากหลายของด่าง [ pH 2.0 และ 6.0 ] ( Lopes ดา ซิลวา& Rao , 2006 ; yapo et al . , 2007 )