The total area of the community is

The total area of the community is 4900 ha, mostly characterized
by fields that were not suited to crops other than irrigated
rice. Indeed, pushed by rural extension services, rice production
was started soon after the community was founded. The inherent
fertility of the soils was also a reason to attract farmers to the new
community, although they hardly had any experience with growing
rice.
Since then, the same fields are still used for agricultural production,
but with increased use of external inputs (seeds, pesticides,
fertilizers, etc.), and increased intensification in soil preparation
and use of water [36]. As a result, the rice production level can
reach records of 9Mg ha–1.
Not all original farmers and their descendants are better off
today than when the community was founded. About one third of
the original farmers and their descendants no longer live in the
community. The majority of those still living in the community
(small farmers) have difficulty with earning a reasonable income
and economically depend on the production of rice or on their pensions.
A few, however, have prospered by producing rice in larger
areas. They have good infrastructure, such as farm storage facilities
and machinery and are better positioned in obtaining financial support
from banks than the small farmers and bought neighbouring
lots. They now possess large farms and use conventional or semidirect
rice production systems. The majority of the small farmers
use the pre-germinated rice production system, mainly because
of lower costs, easier weed control and less dependence on the
weather for soil preparation and sowing activities. The natural
and effective weed control by the intensive use of water in pregerminated
systems allows rice production year after year. Besides,
their fields are generally located in lowland areas where a rotation
of rice with soya bean is not profitable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ทั้งหมดของชุมชนเป็น 4900 ฮ่าลักษณะส่วนใหญ่
โดยสาขาที่ไม่ได้เหมาะกับพืชอื่น ๆ กว่าชลประทาน
ข้าว แท้จริงผลักดันโดยการขยายบริการชนบทผลิตข้าว
ก็เริ่มเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ชุมชนได้ก่อตั้งขึ้น โดยธรรมชาติ
ความอุดมสมบูรณ์ของดินก็เป็นเหตุผลที่จะดึงดูดความสนใจจากเกษตรกรใหม่
ชุมชนแม้ว่าพวกเขาแทบจะไม่เคยมีประสบการณ์ใด ๆ กับการเจริญเติบโตของ
ข้าว.
ตั้งแต่นั้นเขตข้อมูลเดียวกันยังคงถูกนำมาใช้สำหรับการผลิตทางการเกษตร
แต่กับการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตจากภายนอก (เมล็ด สารกำจัดศัตรูพืช,
ปุ๋ย, ฯลฯ ) และแรงที่เพิ่มขึ้นในการเตรียมดิน
และการใช้น้ำ [36] เป็นผลให้ระดับการผลิตข้าวสามารถ
เข้าถึงบันทึก 9mg ฮ่า-1.
ไม่ทั้งหมดเกษตรกรเดิมและลูกหลานของพวกเขาจะดีกว่า
วันนี้กว่าเมื่อชุมชนก่อตั้งขึ้น ประมาณหนึ่งในสามของ
เกษตรกรเดิมและลูกหลานของพวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่ใน
ชุมชน ส่วนใหญ่ของผู้ที่ยังคงอาศัยอยู่ในชุมชน
(เกษตรกรรายย่อย) มีปัญหากับการมีรายได้ที่เหมาะสม
และประหยัดขึ้นอยู่กับการผลิตข้าวหรือเงินบำนาญของพวกเขา.
ไม่กี่อย่างไรจะประสบความสำเร็จโดยการผลิตข้าวในขนาดใหญ่
พื้นที่ พวกเขามีโครงสร้างพื้นฐานที่ดีเช่นสิ่งอำนวยความสะดวกการจัดเก็บฟาร์ม
และเครื่องจักรและอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าในการได้รับการสนับสนุนทางการเงิน
จากธนาคารกว่าเกษตรกรรายย่อยและซื้อที่อยู่ใกล้เคียง
จำนวนมาก ตอนนี้พวกเขามีฟาร์มขนาดใหญ่และใช้ธรรมดาหรือ semidirect
ระบบการผลิตข้าว ส่วนใหญ่ของเกษตรกรรายย่อย
ใช้ข้าวก่อนงอกระบบการผลิตส่วนใหญ่เป็นเพราะ
การลดค่าใช้จ่ายในการควบคุมวัชพืชได้ง่ายขึ้นและพึ่งพาอาศัยกันน้อยลงใน
สภาพอากาศสำหรับการเตรียมดินและกิจกรรมการหว่านเมล็ด ธรรมชาติ
การควบคุมวัชพืชและมีประสิทธิภาพโดยการใช้งานหนักของน้ำใน pregerminated
ระบบช่วยให้ผลิตข้าวปีแล้วปีเล่า นอกจากนี้
สาขาของพวกเขาที่ตั้งอยู่โดยทั่วไปในพื้นที่ลุ่มที่หมุน
ของข้าวกับถั่วเหลืองไม่ได้กำไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่ทั้งหมดของชุมชนคือ 4900 ฮา ส่วนใหญ่ลักษณะ
โดยเขตที่ไม่เหมาะกับการปลูกพืชอื่น ๆ มากกว่า
ข้าวนาชลประทาน . แน่นอน ผลักดันโดยการขยายบริการชนบท
การผลิตข้าวเริ่มในไม่ช้าหลังจากชุมชนก่อตั้งขึ้น ความอุดมสมบูรณ์ของดินโดยธรรมชาติ
ยังเหตุผลที่จะดึงดูดเกษตรกรชุมชนใหม่
ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้มีประสบการณ์กับการปลูกข้าว

.ตั้งแต่นั้นมา เขต เดียวกันยังใช้สำหรับการผลิตทางการเกษตร ,
แต่ด้วยการใช้ที่เพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตจากภายนอก ( เมล็ดพันธุ์ ปุ๋ย ยาฆ่าแมลง ,
, ฯลฯ ) , และเพิ่มแรงใน
การเตรียมดิน ใช้น้ำ [ 36 ] เป็นผลผลิตข้าวระดับสามารถเข้าถึงระเบียนของ 9mg ฮา

) 1 . ไม่เกษตรกรเดิมทั้งหมด และลูกหลานของพวกเขาจะดีกว่า
วันนี้กว่าเมื่อชุมชนก่อตั้งขึ้น เกี่ยวกับหนึ่งในสามของเกษตรกรและลูกหลานของพวกเขาเดิม

ไม่ได้อยู่ในชุมชน ส่วนใหญ่ของผู้ที่ยังคงอาศัยอยู่ในชุมชน
( ชาวนา ) มีปัญหากับรายได้ที่เหมาะสมขึ้นอยู่กับรายได้
และเศรษฐกิจการผลิตของข้าวหรือเงินบำนาญ
น้อย อย่างไรก็ตาม ได้เจริญก้าวหน้า โดยการผลิตข้าวในพื้นที่ขนาดใหญ่

พวกเขามีโครงสร้างพื้นฐานที่ดี เช่น เครื่องกระเป๋าฟาร์ม
และเครื่องจักร และตําแหน่งที่ดีกว่าในการขอรับการสนับสนุนทางการเงินจากธนาคารกว่าชาวนา

มาก ๆและซื้อใกล้เคียง ตอนนี้พวกเขามีฟาร์มขนาดใหญ่และใช้แบบเดิม หรือ semidirect
ระบบการผลิตข้าว ส่วนใหญ่ของ
เกษตรกรรายย่อยใช้ก่อนงอก ระบบการผลิตข้าว เพราะส่วนใหญ่
ของการลดต้นทุนการควบคุมวัชพืชได้ง่าย และไม่ต้องพึ่งพา
สภาพอากาศสำหรับการเตรียมดินปลูกกิจกรรม ธรรมชาติ
และการควบคุมวัชพืชที่มีประสิทธิภาพ โดยการอบรมการใช้น้ำในการผลิตข้าวให้ pregerminated
ระบบปีหลังจากปี นอกจากนี้ เขตของตนโดยทั่วไป
ตั้งอยู่ในที่ลุ่มที่หมุน
ข้าวกับถั่วเหลืองไม่ทำกำไร