Praia Vermelha Beach, located in Gu

Praia Vermelha Beach, located in Guanabara Bay in the state of Rio de Janeiro, Brazil, at 22º57'S and 043º9'W, is part of the Atlantic tropical area. The beach is exposed and its sand is very homogeneous and coarse. The flow of continental underground water is considerable, causing a salinity gradient in the interstitial water. In this beach, the temperature of the interstitial water varies from 20 to 30ºC, and the salinity from 27 to 36 (Albuquerque and Genofre, 1999).

Isopods were collected in the resurgence zone (Salvat, 1964) by the Karaman-Chappuis method (Coineau, 1971). The animals were taken to the laboratory in pots transported in insulated containers. The tolerance of the species under laboratory conditions was studied through two separate tests. In each test, three replicates with 10 animals each were placed in Petri dishes containing filtered sea water at salinity 35 and 22ºC in a BOD chamber in darkness. A total of 60 animals were tested, 30 per test. During the experiments, the animals were not fed. The dishes were initially examined after six hours, and every 24 h thereafter. Animals which did not react to the touch of a needle were considered dead, and the experiments ended when the last individual was dead.

To verify the combined effects of temperature and salinity on the species resistance, the experiments included seven temperatures (5, 10, 15, 20, 25, 30 and 35ºC) and nine salinities (5, 10, 20, 30, 35, 40, 50, 60, 70) for a total of 63 combinations. The animals were transferred directly to the experimental conditions according to Dorgelo (1976). Thirty individuals were placed in Petri dishes (10 replicates per group) and they were submitted to temperature and salinity combinations. The experiments finished after 24 h. The animals were not fed during this period. A total of 1890 individuals were tested.

Low-salinity water was obtained by diluting sea water with distilled water. High-salinity water was made by freezing sea water. Salinity was measured with an American Optical/TD salinometer/refractometer. The survival rate was calculated at the end of each experiment.

Two-way analysis of variance (ANOVA) with a 95% confidence interval (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หาด Praia Vermelha แห่งอ่าวกวานาในรัฐริโอเดอจาเนโร บราซิล ที่ของ 22º57 และ 043º9'W เป็นส่วนหนึ่งของเขตเมืองร้อนแอตแลนติก สัมผัสชายหาด และทรายหยาบ และเหมือนมาก การไหลของน้ำใต้ดินแผ่นดินใหญ่เป็นจำนวนมาก ไล่เค็มที่ทำให้เกิดน้ำหลาก ในชายหาด อุณหภูมิน้ำหลากตั้งแต่ 20 ถึง 30ºC และเค็มจาก 27 เป็น 36 (รู้สึกและ Genofre, 1999)Isopods ได้รวบรวมไว้ในโซนรีเซอร์เจนซ์ (Salvat, 1964) โดยวิธี Karaman-Chappuis (Coineau, 1971) สัตว์ถูกนำไปปฏิบัติในการขนส่งในภาชนะบรรจุฉนวนหม้อ ยอมรับพันธุ์ภายใต้สภาพห้องปฏิบัติได้ศึกษาผ่านการทดสอบแยกต่างหากสอง ในการทดสอบแต่ละ สามเหมือนกับ มีสัตว์ 10 แต่ละถูกวางในจาน Petri ประกอบด้วยน้ำทะเลกรองเค็ม 35 และ 22ºC ในหอ BOD ในความมืด ทดสอบจำนวนสัตว์ 60, 30 ต่อทดสอบ ในระหว่างการทดลอง สัตว์ไม่เลี้ยง อาหารก็เริ่มตรวจสอบหลัง จาก 6 ชั่วโมง และทุก 24 ชมหลังจากนั้น สัตว์ซึ่งไม่ตอบสนองต่อการสัมผัสของเข็มไม่ ถูกถือว่าตาย และการทดลองสิ้นสุดลงเมื่อบุคคลสุดท้ายตายการตรวจสอบผลรวมของอุณหภูมิและความเค็มในความต้านทานสายพันธุ์ การทดลองรวมอุณหภูมิเจ็ด (5, 10, 15, 20, 25, 30 และ 35ºC) และเก้า salinities (5, 10, 20, 30, 35, 40, 50, 60, 70) จำนวน 63 ชุด สัตว์มีการถ่ายโอนโดยตรงไปยังเงื่อนไขทดลองตาม Dorgelo (1976) สามสิบคนถูกวางในจาน Petri (10 เหมือนกับต่อกลุ่ม) และพวกเขาส่งมาที่ชุดอุณหภูมิและเค็ม การทดลองเสร็จสิ้นหลังจาก 24 ชม สัตว์ไม่เลี้ยงในระหว่างรอบระยะเวลานี้ มีทดสอบจำนวน 1890 คนน้ำเค็มต่ำกล่าว โดย diluting น้ำกลั่นน้ำ ทำน้ำเค็มสูงจากน้ำทะเลแช่แข็ง เค็มถูกวัด ด้วยการแสง TD อเมริกัน salinometer/refractometer มีคำนวณอัตราการอยู่รอดในตอนท้ายของแต่ละการทดลองสองทางการวิเคราะห์ของผลต่าง (การวิเคราะห์ความแปรปรวน) กับช่วงความเชื่อมั่น 95% (P < 0.01) ใช้ ข้อมูลทั้งหมดถูกทดสอบ normality (การทดสอบน่าเป็น-Smirnov), และ homoscedasticity (Cochran ทดสอบ) เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงในการอยู่รอดของชุดอุณหภูมิและความเค็มที่แตกต่างกัน การทดสอบของ Tukey ถูกใช้เพื่อตรวจสอบความแตกต่างระหว่างการรักษา (ซ้ำ 1999) ความสัมพันธ์ระหว่างเปอร์เซ็นต์การอยู่รอด และอุณหภูมิ และเค็มถูกประเมิน โดยการวิเคราะห์การถดถอยหลาย ทำการทดสอบทางสถิติโดยใช้ v.6.0 Statistica สำหรับ Windows

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Praia หาด Vermelha ตั้งอยู่ในอ่าวกัวนาบาราในรัฐริโอเดอจาเนโร, บราซิล, ที่22º57และ043º9'Wเป็นส่วนหนึ่งของเขตร้อนในมหาสมุทรแอตแลนติก ชายหาดมีความเสี่ยงและทรายเป็นอย่างมากเหมือนกันและหยาบ การไหลของน้ำใต้ดินทวีปยุโรปเป็นอย่างมากทำให้เกิดการไล่ระดับความเค็มในน้ำสิ่งของ หาดนี้อุณหภูมิของน้ำสิ่งของแตกต่างจาก 20 ถึง 30 องศาเซลเซียสและความเค็ม 27-36 (Albuquerque และ Genofre, 1999) Isopods ถูกเก็บไว้ในโซนฟื้นฟู (Salvat 1964) โดยวิธี Karaman-Chappuis ( Coineau, 1971) สัตว์ที่ถูกนำตัวไปที่ห้องปฏิบัติการในกระถางขนส่งในภาชนะที่มีฉนวนกันความร้อน ความอดทนของสายพันธุ์ในสภาพห้องปฏิบัติการที่ได้รับการศึกษาผ่านการทดสอบแบ่งเป็นสอง ในการทดสอบแต่ละสามซ้ำกับ 10 สัตว์แต่ละถูกวางไว้ในจานเลี้ยงเชื้อที่มีน้ำทะเลที่ผ่านการกรองที่ระดับความเค็ม 35 และ22ºCในห้องประชุมคณะกรรมการในความมืด รวม 60 สัตว์ที่ถูกทดสอบ 30 ต่อการทดสอบ ในระหว่างการทดลองสัตว์ที่ไม่ได้เลี้ยง อาหารมีการตรวจสอบในขั้นแรกหลังจากหกชั่วโมงและทุก 24 ชั่วโมงหลังจากนั้น สัตว์ที่ไม่ตอบสนองต่อการสัมผัสของเข็มก็ถือว่าตายและการทดลองสิ้นสุดลงเมื่อบุคคลสุดท้ายที่ตายในการตรวจสอบผลรวมของอุณหภูมิและความเค็มต่อการต้านทานสายพันธุ์, การทดลองรวมเจ็ดอุณหภูมิ (5, 10, 15, 20, 25, 30 และ35ºC) และเก้าความเค็ม (5, 10, 20, 30, 35, 40, 50, 60, 70) รวมเป็น 63 ชุด สัตว์ที่ถูกโอนโดยตรงไปเงื่อนไขการทดลองตาม Dorgelo (1976) สามสิบบุคคลที่ถูกวางไว้ในจานเลี้ยงเชื้อ (10 ซ้ำต่อกลุ่ม) และพวกเขาถูกส่งไปที่อุณหภูมิและความเค็มผสม การทดลองเสร็จสิ้นหลังจาก 24 ชั่วโมง สัตว์ที่ไม่ได้รับการเลี้ยงดูในช่วงเวลานี้ ทั้งหมด 1,890 คนมีการทดสอบน้ำความเค็มต่ำได้โดยเจือจางน้ำทะเลด้วยน้ำกลั่น น้ำสูงความเค็มที่ถูกสร้างขึ้นด้วยน้ำทะเลแช่แข็ง ความเค็มเป็นวัดที่มีชาวอเมริกัน Optical / เครื่องวัดความเค็ม TD / Refractometer อัตราการรอดตายที่คำนวณได้เมื่อสิ้นสุดการทดลองแต่ละการวิเคราะห์แบบสองทางของความแปรปรวน (ANOVA) กับช่วงความเชื่อมั่น 95% (p <0.01) ถูกนำมาใช้ ข้อมูลทั้งหมดได้ผ่านการปกติ (ทดสอบ Kolmogorov-Smirnov) และ homoscedasticity (ทดสอบค็อชฮา) เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงในการอยู่รอดของอุณหภูมิและความเค็มแตกต่างกัน การทดสอบ Tukey ถูกใช้ในการตรวจสอบความแตกต่างระหว่างการรักษา (THB, 1999) ความสัมพันธ์ระหว่างเปอร์เซ็นต์การอยู่รอดและอุณหภูมิและความเค็มที่ได้รับการประเมินโดยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ การทดสอบทางสถิติที่ทำได้โดยใช้ Statistica สำหรับ Windows v.6.0

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

vermelha Praia Beach ตั้งอยู่ในฟ้าทะลายโจรในรัฐริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล ในวันที่ 22 º 57 และ 043 º 9'w เป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่เขตร้อน Atlantic ชายหาดเป็นทรายของสัมผัสและมากเป็นเนื้อเดียวกันและหยาบ การไหลของน้ำใต้ดินแบบตะวันตกมาก ทำให้ระดับความเค็มในน้ำดู . ชายหาดนี้อุณหภูมิของน้ำระหว่างกลางที่แตกต่างกันจาก 20 ถึง 30 º C และความเค็มจาก 27 ถึง 36 ( อัล และ genofre , 1999 ) .

ไอโซปอดถูกเก็บในการฟื้นฟู โซน ( ช่วยชีวิต , 1964 ) โดยวิธี chappuis Karaman ( coineau 1971 ) สัตว์ที่ถูกจับไปทดลองในกระถางขนส่งในภาชนะที่หุ้มฉนวน .ความอดทนของพืชภายใต้สภาวะห้องปฏิบัติการเพื่อตรวจสองแยก ในการทดสอบแต่ละครั้ง 3 ซ้ำ 10 ตัวถูกวางในจานเลี้ยงเชื้อที่มีกรองน้ำทะเลที่ความเค็ม 35 22 º C ในรูปห้องอยู่ในความมืด ทั้งหมด 60 สัตว์ทดสอบ 30 ต่อการทดสอบ ในระหว่างการทดลองสัตว์ไม่กินอาหารอาหารเริ่มต้นการตรวจสอบหลังจาก 6 ชั่วโมง และทุก 24 ชั่วโมงหลังจากนั้น สัตว์ที่ไม่ตอบสนองต่อสัมผัสของเข็มก็ถือว่าตายและการทดลองสิ้นสุดเมื่อบุคคลสุดท้ายคือตาย

เพื่อตรวจสอบการรวมผลของอุณหภูมิและความเค็มต่อสายพันธุ์ที่ต้านทานการทดลองรวม 7 อุณหภูมิ ( 5 , 10 , 15 , 20 , 25 ,30 และ 35 º C ) และเก้าระดับความเค็ม ( 5 , 10 , 20 , 30 , 35 , 40 , 50 , 60 , 70 ) รวม 63 ชุด สัตว์ที่ถูกโอนโดยตรงกับสภาวะการทดลองตาม dorgelo ( 1976 ) 30 บุคคลอยู่ในจานเลี้ยงเชื้อ ( กลุ่มละ 10 นาที ) และพวกเขาถูกส่งไปยังอุณหภูมิและความเค็มรวมกัน การทดลองเสร็จ หลังจาก 24 ชั่วโมงสัตว์ที่ไม่ได้เลี้ยงในช่วงระยะเวลานี้ ทั้งหมด 1890 บุคคลทดสอบ

น้อยความเค็มน้ำได้โดยน้ำเจือจางด้วยน้ำกลั่น น้ำความเค็มสูงทำโดยการแช่น้ำทะเล ความเค็มวัดกับชาวอเมริกันแสง / TD ซาลิโนมิเตอร์ / Refractometer . อัตราการรอดตายได้ในตอนท้ายของแต่ละการทดลอง . . .

การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง ( ANOVA ) ที่ความเชื่อมั่น 95% ( p < 0.01 ) คือใช้ ข้อมูลทั้งหมดถูกทดสอบการแจกแจงแบบปกติ ( ทดสอบเพื่อเปลี่ยนแปลง ) และ homoscedasticity ( Cochran test ) เพื่อประเมินความผันแปรในการอยู่รอดของความแตกต่างของอุณหภูมิและความเค็มที่ผสมกันได้ เป็นแบบทดสอบที่ใช้เป็นรายการตรวจสอบความแตกต่างระหว่างการรักษา ( n , 1999 )ความสัมพันธ์ระหว่างการอยู่รอดเปอร์เซ็นต์และอุณหภูมิและความเค็มประมาณโดยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ การทดสอบทางสถิติ ทำโดยใช้ statistica สำหรับ Windows v.6.0 .