Time Off Between Shifts as Replenis

Time Off Between Shifts as Replenishment
When intense work environments focus employees’ attention on
primary tasks and deplete their self-regulatory capacity (Demerouti
et al., 2001; Hockey, 1997), one way to recharge is by
discontinuing physically or cognitively taxing activities and engaging
in pursuits that promote recovery (e.g., taking a break to
rest, sleeping, taking a vacation; Fritz & Sonnentag, 2006; Sonnentag,
Binnewies, & Mojza, 2008; Trougakos, Beal, Green, &
Weiss, 2008; Westman & Eden, 1997). Consistent with our focus
on depletion over the course of a single shift, we investigate the
recovery benefits of relatively short periods of time off between
shifts (from several hours to a few days), as these capture the
typical amount of time that most employees take off between
shifts.
Considerable empirical evidence suggests that sleep and even
short periods of time off can help employees overcome the fatigue
they accumulate throughout their workdays, contributing to desirable
performance-related outcomes, well-being, positive emotional
experiences, and job satisfaction (Binnewies et al., 2010; Fritz &
Sonnentag, 2005; Sonnentag et al., 2008; Westman & Eden, 1997).
On the basis of this research, we predict that time off between
successive shifts should replenish the executive resources that we
have argued are needed to comply with professional standards,
with longer breaks resulting in a greater degree of recovery.
Specifically, we hypothesized the following:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาออกระหว่างกะเป็นเติมเต็ม
เมื่อสภาพแวดล้อมการทำงานที่รุนแรงมุ่งเน้นความสนใจของพนักงานใน
งานหลักและหมดสิ้นลงความจุกำกับดูแลตนเองของพวกเขา (Demerouti
et al, 2001;. ฮอกกี้, 1997) วิธีหนึ่งที่จะเติมพลังโดยการ
หยุดร่างกายหรือ cognitively เดินทางโดยรถแท็กซี่และกิจกรรม การมีส่วนร่วม
ในกิจกรรมที่ส่งเสริมการกู้คืน (เช่นการหยุดพักไปยัง
ส่วนที่เหลือ, นอน, การพักผ่อน; ฟริตซ์และ Sonnentag 2006; Sonnentag,
Binnewies และ Mojza 2008; Trougakos, Beal, สีเขียว, และ
ไวส์ 2008; Westman & Eden , 1997) สอดคล้องกับการโฟกัสของเรา
เกี่ยวกับการสูญเสียในช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงที่เดียวที่เราตรวจสอบ
ผลประโยชน์ของการฟื้นตัวของระยะเวลาอันสั้นของเวลาออกระหว่าง
กะ (จากหลายชั่วโมงเพื่อไม่กี่วัน) เช่นการจับภาพเหล่านี้
จำนวนแบบฉบับของเวลาที่พนักงานส่วนใหญ่จะใช้ ออกระหว่าง
กะ.
หลักฐานเชิงประจักษ์สมควรแสดงให้เห็นว่าการนอนหลับและแม้
ในระยะสั้นระยะเวลาของการปิดเวลาสามารถช่วยให้พนักงานเอาชนะความเหนื่อยล้า
พวกเขาสะสมตลอดทั้งวันทำงานของพวกเขาที่เอื้อต่อการเป็นที่น่าพอใจ
ผลการดำเนินงานที่เกี่ยวข้องกับการเป็นอยู่ที่ดีอารมณ์บวก
ประสบการณ์และความพึงพอใจในการทำงาน (Binnewies et al, 2010;. ฟริตซ์และ
Sonnentag 2005; Sonnentag et al, 2008;.. Westman & Eden, 1997)
บนพื้นฐานของการวิจัยครั้งนี้เราคาดการณ์เวลานั้นออกระหว่าง
การเปลี่ยนแปลงต่อเนื่องควรเติมเต็มทรัพยากรบริหารที่เรา
ยังเป็นที่ถกเถียง ที่มีความจำเป็นเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานวิชาชีพ
. มีตัวแบ่งอีกต่อไปส่งผลให้ระดับสูงของการกู้คืน
โดยเฉพาะเราตั้งสมมติฐานต่อไปนี้: