When fifty-year-old Helen Thayer de

When fifty-year-old Helen Thayer decided to ski alone to the North Pole, no woman had ever done it before. She set off on her 585-kilometre journey on 30 March 1988. For the next twenty-seven days, she skied and walked across the the ice with only a dog called Charlie for company. Charlie had been taught by the local Inuit people to protect people from polar bears.
All of Helen's supplies were in a sled, which she pulled, not Charlie! His job was to look out for bears. The first bears they met ran away when Helen fired her flare gun, but one day they met a bear that was not afraid of the gun. It ran at them. Charlie grabbed the bear's leg and wouldn't let go. The bear tried to bite the dog, but Charlie moved out of the way. Eventually the bear ran away. Helen thanked Charlie by letting him sleep in her tent from then on.
Other dangers Helen and Charlie had to face were freezing temperatures and terrible storms. Near the end of their journey, a storm blew away almost all of Helen's supplies. The only things left were a few nuts. When Helen finally reached the North Pole, she was weak from hunger.
When their adventure was over, Charlie went to live with Helen in the United States. Helen never forgot what she owed the dog. 'What Charlie wants,'she said,'Charlie gets!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อท่าทีสิบปีเฮเลนตัดสินใจสกีคนเดียวกับขั้วโลกเหนือ ผู้หญิงไม่เคยทำมาก่อน เธอได้ออกเดินทางเธอ 585 กิโลเมตรบน 30 1988 มีนาคม สำหรับยี่สิบเจ็ดวันถัดไป เธอ skied และเดินผ่านน้ำแข็ง มีเพียงสุนัขเรียกว่าชาร์ลีสำหรับบริษัท ชาร์ลีได้ถูกสอน โดย Inuit ประชาชนเพื่อปกป้องจากหมีขั้วโลกทั้งหมดของอุปกรณ์ของเฮเลนไม่ในเลื่อน ซึ่งเธอดึง ชาร์ลี งานของเขาคือการ มองออกไปสำหรับหมี หมีครั้งแรกที่พวกเขาได้วิ่งหนีไปเมื่อเฮเลนยิงปืนกาง แต่วันหนึ่งพวกเขาได้พบหมีที่ไม่กลัวปืน มันวิ่งที่พวกเขา ชาร์ลีคว้าขาของหมี และจะไม่ปล่อย หมีพยายามกัดสุนัข แต่ชาร์ลีย้ายออกไป ในที่สุดหมีวิ่งหนีไป เฮเลนขอบคุณชาร์ลี โดยปล่อยให้เขานอนในเต็นท์ของเธอดังนั้นเฮเลนและชาร์ลีได้ผจญอันตรายอื่น ๆ ถูกแช่แข็งอุณหภูมิและพายุน่ากลัว ใกล้สิ้นสุดของการเดินทาง พายุได้พัดไปเกือบทั้งหมดของอุปกรณ์ของเฮเลน สิ่งเดียวเหลืออยู่กี่ถั่ว เมื่อเฮเลนจนถึงขั้วโลกเหนือ เธอเป็นอ่อนแอจากความหิวเมื่อพวกเขาผจญภัยผ่าน ชาร์ลีไปอยู่กับเฮเลนในสหรัฐอเมริกา เฮเลนไม่เคยลืมสิ่งที่เธอหนี้สุนัข 'ชาร์ลีต้องอะไร 'เธอกล่าวว่า ชาร์ลีได้'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อห้าสิบปีเฮเลนเธเออร์ตัดสินใจที่จะเล่นสกีคนเดียวที่จะขั้วโลกเหนือไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยทำมาก่อน เธอออกเดินทางในการเดินทาง 585 กิโลเมตรของเธอวันที่ 30 มีนาคม 1988 สำหรับยี่สิบเจ็ดวันต่อมาเธอเล่นสกีและเดินข้ามน้ำแข็งที่มีเพียงสุนัขที่เรียกว่าชาร์ลีกับ บริษัท ชาร์ลีได้รับการสอนโดยคนเอสกิโมในท้องถิ่นในการปกป้องผู้คนจากหมีขั้วโลก.
ทั้งหมดของอุปกรณ์ของเฮเลนอยู่ในเลื่อนซึ่งเธอดึงชาร์ลีไม่ได้! งานของเขาคือการมองออกไปสำหรับหมี หมีแรกที่พวกเขาได้พบกับวิ่งหนีไปเมื่อเฮเลนยิงปืนเปลวไฟของเธอ แต่วันหนึ่งที่พวกเขาได้พบกับหมีที่ไม่กลัวปืน มันวิ่งไปที่พวกเขา ชาร์ลีคว้าขาของหมีและจะไม่ปล่อยให้ไป หมีพยายามที่จะกัดสุนัข แต่ชาร์ลีย้ายออกจากทาง ในที่สุดหมีวิ่งหนีไป เฮเลนขอบคุณชาร์ลีโดยปล่อยให้เขานอนหลับอยู่ในเต็นท์ของเธอจากนั้น.
อันตรายอื่น ๆ เฮเลนและชาร์ลีต้องใบหน้าถูกอุณหภูมิแช่แข็งและพายุที่น่ากลัว ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางของพวกเขาพายุพัดออกไปเกือบทั้งหมดของอุปกรณ์ของเฮเลน สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ไม่กี่ถั่ว เมื่อเฮเลนที่สุดก็มาถึงขั้วโลกเหนือที่เธอกำลังอ่อนแอจากความหิว.
เมื่อการผจญภัยของพวกเขาถูกกว่าชาร์ลีไปอยู่กับเฮเลนในประเทศสหรัฐอเมริกา เฮเลนไม่เคยลืมสิ่งที่เธอเป็นหนี้สุนัข 'สิ่งที่ชาร์ลีต้องการ "เธอกล่าวว่า' ชาร์ลีได้รับ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อห้าสิบปีเก่า เฮเลน เทเยอร์ ตัดสินใจที่จะเล่นสกีอยู่ขั้วโลกเหนือ ไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยทำมาก่อน ชุดเธอออกเธอ 585 กิโลเมตรการเดินทางในวันที่ 30 มีนาคม 1988 สำหรับวันที่ 27 ถัดไป เธอเล่นสกีและเดินข้ามน้ำแข็งกับหมาเท่านั้น เรียกว่า ชาร์ลี กับบริษัท ชาร์ลีถูกสอนโดยคนเอสกิโมท้องถิ่นเพื่อปกป้องผู้คนจาก
หมีขั้วโลกทั้งหมดของเฮเลนเป็นวัสดุในการเลื่อนซึ่งเธอดึง ไม่ใช่ชาร์ลี งานของเขาคือการดูแลหมี ครั้งแรกที่พวกเขาเจอหมีวิ่งหนีเมื่อเฮเลนยิงปืนพลุของเธอ แต่แล้ววันนึงเขาเจอหมีมันไม่กลัวปืน มันวิ่งที่พวกเขา ชาร์ลีคว้าขาของหมี ไม่ยอมปล่อยเลย หมีพยายามจะกัดหมา แต่ชาร์ลี ออกไปทาง ในที่สุดหมีหนีไปเฮเลนขอบคุณชาลี โดยให้เขานอนในเต็นท์ของเธอ จากนั้น
อันตรายอื่น ๆเฮเลนและชาร์ลีต้องเผชิญคือ อุณหภูมิแช่แข็งและพายุที่น่ากลัว ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางของพวกเขา มีพายุพัดผ่านไป เกือบทั้งหมดของ เฮเลน ซัพพลาย สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ไม่กี่ถั่ว เมื่อเฮเลนถึงขั้วโลกเหนือ เธออ่อนแอจากความหิว
เมื่อการผจญภัยของพวกเขาจบลงชาร์ลีไปอยู่กับเฮเลน ในสหรัฐอเมริกา เฮเลนไม่เคยลืมว่าเธอติดหนี้หมา . แล้วชาร์ลีต้องการ เธอกล่าวว่า 'charlie ได้รับ !