Disease outbreaks caused by yellow

Disease outbreaks caused by yellow head virus (YHV) can result in significant economic losses for shrimp aquaculture;
however, little is known about how YHV is transmitted. Here we evaluate the role of direct and indirect
contact with YHV among Penaeus monodon. One in 3 specimens released into 5 experimental tanks was inoculated
with the virus, and 100 μm-filtered water from each tank was allowed to circulate through another tank containing
an additional set of 3 naive P. monodon. All of the injected shrimps died within 4 d; 9 of the 10 shrimps
cohabitating with them died within 10 d. Only 5 of the 15 shrimps in the water-exposed tanks died within
14 d. As determined by RT-nested PCR, YHV infection was also lower among shrimp exposed to water. To assess
the potential of moribund shrimp to transmit disease, gill samples from individuals inoculated with YHV at either
12 h or 24 h after the onset of the first obvious signs of morbidity were injected into naïve P. monodon housed in
individual tanks. Over a 30-d period following inoculation, the mortality rate was higher among shrimps injected
with 12 h gill extracts than in those injected with 24 h gill extracts. Taken together, these data suggest that cannibalism
of moribund shrimps presents a far greater potential to transmit the yellow head disease than does
water exposure alone. Removing moribund shrimps as soon as morbidity becomes evident could represent an
efficient measure to reduce YHV transmission and disease outbreaks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคระบาดที่เกิดจากไวรัสหัวเหลือง (ในกุ้ง) อาจทำให้สูญเสียทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับสัตว์น้ำกุ้งอย่างไรก็ตาม น้อยคือรู้จักวิธีส่งในกุ้ง ที่นี่เราประเมินบทบาทของทางตรง และทางอ้อมติดต่อกับในกุ้งจากกุ้งกุลาดำ ไว้เป็นตัวอย่างหนึ่งใน 3 ปล่อยถัง 5 ทดลองถูก inoculatedไวรัส และ 100 μm กรองน้ำจากถังแต่ละได้รับอนุญาตให้ไหลเวียนผ่านประกอบด้วยถังอีกตั้งค่าเพิ่มเติมของดำขำน่า P. 3 กุ้งฉีดทั้งหมดเสียชีวิตภายใน 4 d 9 ของกุ้ง 10cohabitating ได้เสียชีวิตภายใน 10 d 5 เท่าของกุ้ง 15 ในถังสัมผัสน้ำเสียชีวิตภายใน14 d ติดเชื้อในกุ้งยังต่ำในกุ้งที่สัมผัสกับน้ำที่ซ้อน RT PCR ในการประเมินศักยภาพของกุ้ง moribund ส่งโรค เหงือกตัวอย่างจากบุคคลที่ inoculated กับในกุ้ง ณ12 h หรือ 24 ชมหลังจากเริ่มมีอาการของสัญญาณชัดแรกของ morbidity ถูกฉีดเข้าไปในขำน่า P. monodon แห่งถังละ กว่าที่ 30 d รอบระยะเวลาต่อไปนี้ inoculation อัตราการตายได้สูงระหว่างกุ้งฉีดกับ 12 h เหงือกแยกกว่าเหงือกแยกในผู้ฉีด มี 24 ชม เอากัน ข้อมูลเหล่านี้แนะนำว่า cannibalismของกุ้ง moribund แสดงศักยภาพมากกว่าไกลส่งโรคหัวเหลืองมากกว่าไม่น้ำแสงเพียงอย่างเดียว เอากุ้ง moribund รวม morbidity ชัดเจนสามารถแสดงการวัดที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดการส่งผ่านและโรคระบาดในกุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การระบาดของโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสหัวเหลือง (YHV) จะส่งผลให้เกิดการสูญเสียทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับการเพาะเลี้ยงกุ้ง
แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับวิธีการ YHV จะถูกส่ง ที่นี่เราประเมินบทบาทของตรงและทางอ้อม
การติดต่อกับ YHV หมู่กุ้งกุลาดำ หนึ่งในตัวอย่างที่ 3 ปล่อยออกมาเป็น 5 ถังทดลองเชื้อ
ไวรัสและน้ำ 100 ไมครอนกรองจากแต่ละถังได้รับอนุญาตให้ไหลเวียนผ่านถังอื่นที่มี
เพิ่มเติมอีก 3 หน่อมแน้มกุ้งกุลาดำ ทั้งหมดของกุ้งฉีดเสียชีวิตภายใน 4 D; 9 จาก 10 กุ้ง
cohabitating กับพวกเขาเสียชีวิตภายใน 10 วัน เพียง 5 ของ 15 กุ้งในถังน้ำสัมผัสตายภายใน
14 วัน ตามที่กำหนดโดยวิธี PCR RT-ซ้อนกันการติดเชื้อ YHV ก็ยังต่ำกว่าในหมู่กุ้งสัมผัสกับน้ำ เพื่อประเมิน
ศักยภาพของกุ้งตายในการส่งโรคเหงือกตัวอย่างจากบุคคลที่มีเชื้อ YHV ที่ทั้ง
12 ชั่วโมงหรือ 24 ชั่วโมงหลังจากที่เริ่มมีอาการของอาการที่เห็นได้ชัดเป็นครั้งแรกของการเจ็บป่วยที่ถูกฉีดเข้าไปในกุ้งกุลาดำไร้เดียงสาอยู่ใน
ถังของแต่ละบุคคล เป็นระยะเวลากว่า 30-D ต่อไปนี้การฉีดวัคซีนอัตราการตายสูงในหมู่กุ้งฉีด
กับ 12 ชั่วโมงสารสกัดจากปลากว่าในผู้ที่ฉีดด้วยสารสกัด 24 ชั่วโมงที่เหงือก ที่ร่วมกันข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่ากินกัน
กุ้งตายนำเสนอที่มีศักยภาพมากขึ้นในการส่งโรคหัวเหลืองกว่า
การสัมผัสน้ำเพียงอย่างเดียว ถอดกุ้งตายเร็วที่สุดเท่าที่จะกลายเป็นความผิดปกติที่เห็นได้ชัดจะเป็นตัวแทนของ
มาตรการที่มีประสิทธิภาพในการลดการส่ง YHV และการระบาดของโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระบาดของโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสหัวเหลือง ( เหลือง ) สามารถส่งผลในการสูญเสียทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับการเพาะเลี้ยงกุ้ง ;
แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวิธีการต่อเชื้อ ที่นี่เราประเมินบทบาทของการติดต่อโดยตรง กับหัวของกุ้งกุลาดำและทางอ้อม

หนึ่งใน 3 ตัวอย่างออกเป็น 5 ถังทดลองปลูก
กับไวรัสและ 100 μ m-filtered น้ำจากถังแต่ละได้รับอนุญาตให้ไหลเวียนผ่านถังอื่นที่มี
เพิ่มเติมชุด 3 ไร้เดียงสากุ้งกุลาดำ . ทั้งหมดของการฉีด กุ้งตายภายใน 4 D ; 9 ของ 10 กุ้ง
อยู่กินกับพวกเขาตายภายใน 10 วันเท่านั้น 5 15 กุ้งในน้ำสัมผัสรถถังตายภายใน 14 วัน ตามที่กำหนดโดย
RT PCR ที่ซ้อนกัน ,การติดเชื้อไวรัสหัวเหลืองก็ลดลงระหว่างกุ้งสัมผัสกับน้ำ เพื่อประเมินศักยภาพของกุ้ง
ร่อแร่จะถ่ายทอดโรค เหงือก ตัวอย่างจากบุคคลที่ใส่หัวที่เหมือนกัน
12 ชั่วโมง หรือ 24 ชั่วโมง หลังจากเริ่มเห็นสัญญาณแรกของการเจ็บป่วย ของไตได้ถูกส่งเข้าไปในนากุ้งกุลาดำตั้งอยู่ใน
ถังแต่ละ กว่า 30-d ระยะเวลาต่อไปนี้การฉีดวัคซีน ,อัตราการตายสูงในกุ้งฉีด
กับ 12 ชั่วโมงกว่าในการฉีดสารสกัดจากเหงือก เหงือก 24 ชั่วโมง สารสกัด ถ่ายกัน ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า การสมสู่
กุ้งร่อแร่แสดงศักยภาพมากขึ้นในการส่งผ่านโรคหัวเหลืองมากกว่า
น้ำแสงเพียงอย่างเดียว เอากุ้งป่วยร่อแร่ทันทีที่เห็นได้ชัดอาจเป็นตัวแทน
มาตรการที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดการส่งไวรัสหัวเหลือง และโรคระบาด