In this section, we formulate a dyn

In this section, we formulate a dynamic random utility model of happiness and
behavior that is an application of the dynamic framework proposed earlier.
The model is formulated in the context of the experiment described in the previous
section.

Figure 12.2 shows the dynamic modeling framework applied to the mode choice
experiment. We distinguish between two periods: pretreatment and posttreatment. In
the pretreatment period, since participants commute habitually by car and are not
making new decisions, they have a remembered utility from the car. This utility is
reflected by the pretreatment car happiness measure. In the posttreatment period,
the participants decide whether they will switch to public transportation or keep
commuting by car. The utility concept that is relevant in this decision-making period
is decision utilities of car and public transportation. These utilities are reflected by the
posttreatment car and public transportation happiness measures, respectively, and by the choice. Participants select the mode that maximizes their utility. The choice here
refers to the choice of mode on a given day in the posttreatment week.
Remembered and decision utilities are affected by explanatory variables. The
remembered utility of car is correlated with the decision utility of car and of public
transportation, and the decision utilities of car and public transportation are also
correlated. The correlations among the three happiness measures are captured
through the correlations among the utilities. Note that although the model
framework does not explicitly represent a causal relationship from remembered to
decision utility (as in the dynamic framework presented earlier) but rather shows a
correlation structure, the correlation relationship can be viewed as a special case of
the causal structure.


Structural Model
The structural model is a specification of the utility equations of car and public
transportation. For car, we specify pretreatment (remembered) and posttreatment
(decision) utilities. For public transportation, we specify only a posttreatment
(decision) utility equation as public transportation becomes relevant to the
participants only after they try it and decide if they want to switch to it. These
utilities are given by Eqs. (12.1)–(12.3).

high income dummy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนนี้ เรากำหนดแบบไดนามิกสุ่มอรรถประโยชน์ความสุข และลักษณะการทำงานที่โปรแกรมประยุกต์กรอบแบบไดนามิกนำเสนอก่อนหน้านี้รูปแบบเป็นสูตรในบริบทของการทดลองที่อธิบายไว้ในก่อนหน้าส่วนรูปที่ 12.2 แสดงกรอบการสร้างแบบจำลองไดนามิกที่ใช้เลือกโหมดทดสอบ เราแยกระหว่างสองรอบระยะเวลา: ปรับสภาพและ posttreatment ในระยะเวลาเตรียม ตั้งแต่ผู้เข้าร่วมเดินทาง โดยรถยนต์เนือง ๆ และไม่การตัดสินใจใหม่ มีสาธารณูปโภคที่จดจำจากรถ ยูทิลิตีนี้สะท้อน โดยการวัดความสุขเตรียมรถ ในช่วงเวลา posttreatmentร่วมตัดสินใจว่า พวกเขาจะเปลี่ยนการขนส่งสาธารณะ หรือเก็บเดินทาง โดยรถยนต์ แนวคิดอรรถประโยชน์ที่เกี่ยวข้องในช่วงตัดสินใจเป็นโปรแกรมอรรถประโยชน์การตัดสินใจของรถและระบบขนส่งสาธารณะ โปรแกรมอรรถประโยชน์เหล่านี้จะสะท้อนให้เห็นโดยการposttreatment รถและการขนส่งสาธารณะสุขวัด ตามลำดับ และทางเลือก ผู้เข้าร่วมเลือกโหมดที่เพิ่มประโยชน์ เลือกที่นี่หมายถึงการเลือกโหมดในวันที่กำหนดในสัปดาห์ posttreatmentจดจำ และโปรแกรมอรรถประโยชน์การตัดสินใจที่ได้รับผลจากตัวแปรอธิบาย การจดจำยูทิลิตี้ของรถมีความสัมพันธ์กับอรรถประโยชน์การตัดสินใจ ของรถ และ ของสาธารณชนขนส่ง และโปรแกรมอรรถประโยชน์การตัดสินใจของรถยนต์และระบบขนส่งสาธารณะมีความสัมพันธ์กัน จับภาพความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยวัดความสุขสามผ่านความสัมพันธ์ระหว่างโปรแกรมอรรถประโยชน์ โปรดทราบว่า แม้ว่ารูปแบบกรอบไม่ได้อย่างชัดเจนแสดงถึงความสัมพันธ์เชิงสาเหตุจากการจดจำการโปรแกรมอรรถประโยชน์การตัดสินใจ (เหมือนในกรอบแบบไดนามิกแสดงก่อนหน้านี้) แต่จะแสดงเป็นโครงสร้างความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ความสัมพันธ์สามารถดูได้เป็นกรณีพิเศษของโครงสร้างเชิงสาเหตุรูปแบบโครงสร้างแบบจำลองโครงสร้างเป็นข้อมูลจำเพาะของสมการอรรถประโยชน์ ของรถ และสาธารณะขนส่ง สำหรับรถยนต์ เราระบุปรับสภาพ (จำได้) และ posttreatmentยูทิลิตี้ (ตัดสินใจ) ขนส่ง เราระบุ posttreatment เท่านั้นสมการอรรถประโยชน์ (ตัดสินใจ) เป็นระบบขนส่งสาธารณะจะเกี่ยวข้องกับการผู้เข้าร่วมเพียงหลังจากที่ลอง และตัดสินใจว่า พวกเขาต้องการจะเปลี่ยนไป เหล่านี้ยูทิลิตี้จะได้รับ โดย Eqs (12.1)–(12.3)ดัมมีรายได้สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนนี้เรากำหนดแบบอรรถประโยชน์แบบไดนามิกสุ่มของความสุขและ
พฤติกรรมที่เป็นโปรแกรมของกรอบแบบไดนามิกที่นำเสนอก่อนหน้านี้.
รุ่นที่เป็นสูตรในบริบทของการทดลองที่อธิบายไว้ในก่อนหน้านี้
ส่วน.

รูปที่ 12.2 แสดงให้เห็นถึงกรอบการสร้างแบบจำลองแบบไดนามิกที่ใช้ เพื่อเป็นทางเลือกโหมด
การทดสอบ เราแยกแยะความแตกต่างระหว่างสองช่วงเวลา: การปรับสภาพและ posttreatment ใน
ระยะเวลาการปรับสภาพเนื่องจากผู้เข้าร่วมเดินทางเป็นประจำโดยรถยนต์และไม่ได้มี
การตัดสินใจใหม่ที่พวกเขามีสาธารณูปโภคที่จำมาจากรถ ยูทิลิตี้นี้จะ
เห็นได้จากการปรับสภาพการวัดความสุขของรถ ในช่วงเวลา posttreatment ที่
เข้าร่วมตัดสินใจว่าพวกเขาจะเปลี่ยนไปขนส่งสาธารณะหรือเก็บ
การเดินทางโดยรถยนต์ แนวคิดยูทิลิตี้ที่มีความเกี่ยวข้องในช่วงเวลาการตัดสินใจนี้
เป็นสาธารณูปโภคการตัดสินใจของรถยนต์และการขนส่งสาธารณะ สาธารณูปโภคเหล่านี้จะสะท้อนให้เห็นโดย
รถ posttreatment และความสุขขนส่งสาธารณะมาตรการตามลำดับและโดยทางเลือก ผู้เข้าร่วมเลือกโหมดที่เพิ่มอรรถประโยชน์ของพวกเขา ทางเลือกที่นี่
หมายถึงทางเลือกของโหมดในวันที่กำหนดในสัปดาห์ posttreatment ได้.
จำและระบบสาธารณูปโภคการตัดสินใจรับผลกระทบจากการอธิบายตัวแปร
ยูทิลิตี้จำของรถมีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจของยูทิลิตี้รถยนต์และของประชาชน
การขนส่งและสาธารณูปโภคการตัดสินใจของรถยนต์และการขนส่งสาธารณะนอกจากนี้ยังมี
ความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ระหว่างสามมาตรการสุขถูกจับ
ผ่านความสัมพันธ์ระหว่างสาธารณูปโภคที่ ทราบว่าแม้ว่ารูปแบบ
กรอบไม่ชัดเจนเป็นตัวแทนของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุจากความทรงจำให้กับ
ยูทิลิตี้การตัดสินใจ (ในขณะที่กรอบการทำงานแบบไดนามิกที่นำเสนอก่อนหน้านี้) แต่แสดงให้เห็นถึง
โครงสร้างความสัมพันธ์ความสัมพันธ์ความสัมพันธ์สามารถดูเป็นกรณีพิเศษของ
โครงสร้างสาเหตุ.


โครงสร้าง จำลอง
รูปแบบโครงสร้างเป็นสเปคของสมประโยชน์ของรถยนต์และประชาชน
การขนส่ง สำหรับรถของเราระบุการปรับสภาพ (จำ) และ posttreatment
(การตัดสินใจ) สาธารณูปโภค สำหรับการขนส่งสาธารณะเราระบุเพียง posttreatment
(การตัดสินใจ) สมการสาธารณูปโภคการขนส่งสาธารณะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับ
ผู้เข้าร่วมเฉพาะหลังจากที่พวกเขาพยายามที่มันและตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะเปลี่ยนไป เหล่านี้
สาธารณูปโภคจะได้รับจาก EQS (12.1) - (12.3).

รายได้สูงหุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนนี้เราสร้างแบบไดนามิกของความสุขและการสาธารณูปโภคพฤติกรรมที่เป็นการประยุกต์ใช้กรอบแบบไดนามิกที่เสนอก่อนหน้านี้รูปแบบเป็นสูตรในบริบทของการทดลองที่อธิบายไว้ในก่อนหน้านี้ส่วนรูปที่ 11.2 แสดงกรอบแบบไดนามิกที่ใช้กับโหมดการเลือกทดลอง เราแยกแยะความแตกต่างระหว่างสองช่วงเวลาคือการรักษา . ในช่วงก่อน เนื่องจากผู้เข้าร่วมการเดินทางโดยรถยนต์และไม่ได้เป็นอาจิณการตัดสินใจใหม่ พวกเขาได้ระลึกถึงอรรถประโยชน์จากในรถ โปรแกรมนี้คือสะท้อนภาวะรถความสุขวัดได้ รักษาในช่วงเวลา ,ผู้ที่ตัดสินใจว่าพวกเขาจะเปลี่ยนเป็นรถสาธารณะ หรือให้การเดินทางโดยรถยนต์ ประโยชน์ของแนวคิดที่เกี่ยวข้องในช่วงการตัดสินใจนี้คือ การตัดสินใจต่างๆ ของรถยนต์และการขนส่งสาธารณะ สาธารณูปโภคเหล่านี้จะสะท้อนให้เห็นโดยรักษารถขนส่งสาธารณะและมาตรการความสุขตามลำดับ โดยเลือกที่ ผู้เข้าร่วมเลือกโหมดที่เพิ่มอรรถประโยชน์ของพวกเขา เลือกที่นี่หมายถึงทางเลือกของโหมดรักษาวันหนึ่งในสัปดาห์จำได้และระบบสาธารณูปโภคที่ได้รับผลกระทบจากตัวแปรในการตัดสินใจ . ที่นึกถึงประโยชน์ของรถ มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจของประชาชน และของรถยูทิลิตี้การขนส่ง และการตัดสินใจต่างๆ ของรถยนต์และการขนส่งสาธารณะจะยังความสัมพันธ์กัน ความสัมพันธ์ระหว่างสามสุข มาตรการจับผ่านทางความสัมพันธ์ระหว่าง ค่าสาธารณูปโภค โปรดทราบว่าแม้ว่ารูปแบบกรอบไม่ได้อย่างชัดเจนแสดงความสัมพันธ์เชิงสาเหตุจากจำโปรแกรมการตัดสินใจ ( ในกรอบแบบไดนามิกที่นำเสนอก่อนหน้านี้ ) แต่แสดงโครงสร้างความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ที่สามารถดูเป็นกรณีพิเศษของโครงสร้างความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ .แบบจำลองเชิงโครงสร้างโครงสร้างเป็นสเปคของรถสาธารณะยูทิลิตี้สมการการขนส่ง สำหรับรถที่เราระบุ ( จำ ) และการรักษา( การตัดสินใจ ) สาธารณูปโภค สำหรับการขนส่งสาธารณะ เรากำหนดแค่รักษา( การตัดสินใจ ) ยูทิลิตี้สมการที่กลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งสาธารณะผู้เข้าร่วมเพียงหลังจากที่พวกเขาลองและตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะเปลี่ยนมัน เหล่านี้สาธารณูปโภคจะได้รับโดย EQS . ( 12.1 ) – ( 12.3 )รายได้สูง หุ่น