Key informant methodology thus enco

Key informant methodology thus encompasses the tensions that exist between two overall approaches—objectivist and subjectivist—to social problem analysis (Best 2013; Mauss 1992). The objectivist perspective, in the words of one prominent exponent, maintains that “social problems are those social conditions identified by scientific inquiry and values as detrimental to the well-being of human societies” (Manis 1974, p. 314). An early subjectivist view, exemplified by Spector and Kitsuse (1977), regards social problems as “the activities of individuals or groups making assertions of grievances and claims with respect to some putative conditions” (p.75). More recently, the subjectivist orientation has been expanded to conceptualize social problems as “joint productions of extremely complex dialogues (direct and indirect) that involve both rhetorical playfulness and political power” (Nichols 2003, p. 93).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการผู้ให้ข้อมูลสำคัญจึงครอบคลุมความตึงเครียดที่มีอยู่ระหว่างสองวิธีโดยรวม — objectivist และ subjectivist — การวิเคราะห์ปัญหาสังคม (สุด 2013 ทาง Mauss ที่ 1992) มุมมอง objectivist ในคำของเลขโดดเด่นหนึ่ง รักษาว่า "ปัญหาสังคมเป็นเงื่อนไขทางสังคมเหล่านั้นระบุ โดยสอบถามทางวิทยาศาสตร์และค่านิยมที่เป็นอันตรายต่อความเป็นอยู่ของสังคมมนุษย์" (มานิส 1974, p. 314) ต้น subjectivist มอง แบบอย่าง โดย Spector และ Kitsuse (1977), ปัญหาสังคมที่ถือเป็น "กิจกรรมของบุคคลหรือกลุ่มทำ assertions ความคับข้องใจและเรียกร้องเกี่ยวกับเงื่อนไขบาง putative" (p.75) เมื่อเร็ว ๆ นี้ การวางแนว subjectivist ได้ถูกขยายทำปัญหาสังคมเป็น "ร่วมผลิตของบทสนทนาที่ซับซ้อนมาก (ทางตรง และทางอ้อม) ที่เกี่ยวข้องกับการย่อยร่าเริงและอำนาจทางการเมือง" (นิโคล 2003, p. 93)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการให้ข้อมูลหลักจึงครอบคลุมความตึงเครียดที่มีอยู่ระหว่างสองโดยรวมวิธี-Objectivist และ subjectivist เพื่อวิเคราะห์ปัญหาสังคม (ที่ดีที่สุด 2013; Mauss 1992) มุมมอง Objectivist ในคำพูดของหนึ่งในสัญลักษณ์ที่โดดเด่นที่ยืนยันว่า "ปัญหาสังคมเป็นผู้ที่เงื่อนไขทางสังคมระบุสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมและค่านิยมที่เป็นอันตรายต่อความเป็นอยู่ของสังคมมนุษย์วิทยาศาสตร์" (Manis 1974 พี. 314) มุมมอง subjectivist ต้นสุดขั้วโดยสเปคเตอร์และ Kitsuse (1977) นับถือปัญหาสังคมเป็น "กิจกรรมของบุคคลหรือกลุ่มทำให้ยืนยันข้อกล่าวหาและสิทธิเรียกร้องที่เกี่ยวกับเงื่อนไขสมมุติบาง" (หน้า 75) เมื่อเร็ว ๆ นี้การวางแนว subjectivist ได้รับการขยายกรอบความคิดในการแก้ไขปัญหาสังคมขณะที่ "โปรดักชั่นร่วมกันของการหารือซับซ้อนมาก (ตรงและทางอ้อม) ที่เกี่ยวข้องกับทั้งความสนุกสนานวาทศิลป์และอำนาจทางการเมือง" (นิโคลส์ 2003 พี. 93)