verb (used with object), fumed, fum

verb (used with object), fumed, fuming.
3.
to emit or exhale, as fumes or vapor:
giant stacks fuming their sooty smoke.
4.
to treat with or expose to fumes.
5.
to show fretful irritation or anger:
She always fumes when the mail is late.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กริยา (ใช้กับวัตถุ), fumed ฟูมิ่ง3การปล่อย หรือหายใจ ออก ควันหรือไอน้ำ:กองยักษ์ฟูมิ่งของพวกเขาสีเขม่าควัน4การรักษาด้วย หรือตากควัน5แสดงความโกรธหรือเคือง fretful:เธอเสมอควันเมื่อจดหมายล่าช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำกริยา (ใช้กับวัตถุ) fumed, ไอ.
3.
ปล่อยหรือหายใจออกเป็นควันหรือไอ:
. กองยักษ์ไอควันเขม่าดำของพวกเขา
4.
การรักษามีหรือสัมผัสกับควัน.
5.
เพื่อแสดงการระคายเคืองไม่สบายใจหรือความโกรธ:
เธอ เสมอควันเมื่อมีจดหมายเป็นช่วงปลายเดือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กริยา ( ใช้กับวัตถุ ) , fumed เดือด .3 .การปล่อย หรือหายใจออกขณะที่ควันหรือไอน้ำ :กองยักษ์ไอควันปกคลุมด้วยเขม่าของพวกเขา4 .การรักษาด้วย หรือสัมผัสกับควัน5 .เพื่อแสดงความโกรธ หงุดหงิด หรือระคายเคืองเธอมักจะควันเมื่อเมล์สาย