4.3. Harmonic analysisConstituents

4.3. Harmonic analysis
Constituents within the diurnal, semidiurnal and quarter diurnal tidal species are found to show similar developments in amplitudes and phases, which is why only the dominant tidal constituents within a species are presented. These are the O1, M2 and M4 tidal constituents, representing the diurnal, semidiurnal and quarterdiurnal tidal species, respectively. The tidal phases obtained from the harmonic analysis are to a small degree influenced by differences inwater level recording frequency. For the period 1940–1970, the exact moment a certain water level occurs does not correspond to the moment given in the source dataset. It appears that by shifting the recording times 2 h forward, the tidal phase of the period 1940–1970 (measurement frequency every 3 h) smoothly connects to the phase of the period 1970–1987 (measurement frequency every hour). Similarly, by shifting the recording time of the period 1970–1987 forward by 50 min, the phases corresponds with that of 1987–2012 (measurement frequency every 10 min). Within a period of constant sampling frequency, the phase information can be qualitatively interpreted, which also holds for the phase difference between The O1 water level amplitude varies from approximately 11 cm for the seaward stations to about 2 cm inland (Fig. 9), with increasing phases in upstream direction. In 1970, the amplitude drops while the phase abruptly increases at the southern and central stations. For the seaward stations, both the amplitude and the phase of O1 display a more variable pattern than for stations that are located further upstream. TheM2 amplitudes in the south and the centre feature a sudden decrease in 1970, while phases increase (Fig. 10). Unlike O1, before 1970 the amplitude ofM2was larger in the south than in the north,with a distinct increase in the period 1960–1970. After 1970, the phase of the M2 constituent becomes much more variable for southern stations, while the northern stations display a relatively stable phase. All northern and central stations except Hoek van Holland display a small increase in tidal amplitude and a small decrease in phase (in the figure, only six out of thirteen water level measurement stations are shown). The M4 amplitude varies from 17 cm at the seaward boundary of Hoek van Holland to below 5 cm at the stations along the Haringvliet and Hollandsch Diep while phases show a large spread. As with O1 andM2, amplitudes suddenly decrease in 1970 for southern stations, while phases tend to increase. In correspondence to theM2 amplitude behaviour, a sudden amplitude increase is seen in 1997 for most northern and all central stations, and a small decrease in phase. Additional to that, all northern stations and central stations, except for Hoek van Holland and Dordrecht , show a decrease in M4 amplitude in 1981 (as with the other tidal constituents, only six out of thirteen water level measurement stations are shown). The large changes inM4 amplitudes can be explained by the nonlinear generation ofM4 byM2. A change inM2 amplitude results in an amplified change in M4 amplitude, due to the nonlinear generation of M4. The combined effect of M2 and M4 amplitude changes affect asymmetry of the tide. When the phase difference 2φM2 − φM4 is taken as a measure of deformation of the tide, parameterizing tidal asymmetry, the only substantial change is seen in 1970, at the moment of closure of the Haringvliet and Hollandsch Diep estuaries . Besides this shift, which is significantly larger than may be attributed to the effect of the change in sampling frequency, the phase difference parameterizing tidal asymmetry remains relatively constant. Amplitudes of the fortnightly tide MSf reach further upstream than the semidiurnal and diurnal tides, which can be explained from the associated river flow-tide

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3 วิเคราะห์ harmonic
Constituents ภายใน diurnal พบการแสดงคล้ายการพัฒนาในช่วงระยะ ซึ่งเป็นเหตุให้มีแสดงเฉพาะโดดเด่นหน้า constituents ภายในชนิด ไตรมาส และ semidiurnal diurnal บ่าพันธุ์ นี่คือ O1, M2 และ M4 บ่า constituents แทน diurnal, semidiurnal และสปีชีส์บ่า quarterdiurnal ตามลำดับ ระยะบ่าที่ได้รับจากการวิเคราะห์ harmonic ตัวเล็กที่รับอิทธิพลจากความแตกต่างของระดับ inwater ที่บันทึกความถี่ได้ สำหรับรอบระยะเวลา ๒๔๘๓ – 1970 แน่นอนขณะนี้ระดับน้ำที่เกิดขึ้นสอดคล้องกับช่วงเวลาที่กำหนดในชุดข้อมูลแหล่ง จะปรากฏขึ้น โดยขยับเวลาบันทึก h 2 ไปข้างหน้า ระยะบ่าของ ๒๔๘๓ – 1970 (หน่วยวัดความถี่ทุก 3 h) เชื่อมต่อได้อย่างราบรื่นระยะของรอบระยะเวลา 1970 – 1987 (หน่วยวัดความถี่ทุกชั่วโมง) ในทำนองเดียวกัน โดยขยับเวลาการบันทึกของ 1970 – 1987 ไปข้างหน้าโดย 50 นาที ระยะตรงที่ 1987 – 2012 (หน่วยวัดความถี่ทุก ๆ 10 นาที) ภายในระยะเวลาของความถี่สุ่มคงที่ ข้อมูลระยะสามารถ qualitatively ตีความ ซึ่งยังมีระยะของความแตกต่างระหว่างระดับน้ำคลื่นตั้งแต่ไปจนประมาณ 11 ซม.สำหรับสถานี seaward ประมาณ 2 ซม.วางแผน (Fig. 9), O1 ที่ มีการเพิ่มระยะในขั้นต้นน้ำ ใน 1970 คลื่นหยดขณะเฟสเพิ่มทันทีที่สถานีใต้ และกลาง สำหรับสถานี seaward คลื่นและเฟสของ O1 แสดงรูปแบบตัวแปรเพิ่มเติมกว่าสำหรับสถานีที่มีอยู่ต่อไปต้นน้ำ ช่วง TheM2 ในภาคใต้และศูนย์กลางคุณลักษณะลดลงอย่างฉับพลันใน 1970 ในขณะที่ระยะเพิ่ม (Fig. 10) ต่างจาก O1 ก่อน 1970 ofM2was คลื่นขนาดใหญ่ในภาคใต้กว่าเหนือ มีเพิ่มขึ้นมาในช่วง 1960-1970 หลังจากปี 1970 ระยะของวิภาค M2 จะผันแปรมากสำหรับสถานีใต้ ในขณะที่สถานีเหนือแสดงขั้นตอนที่ค่อนข้างมีเสถียรภาพ สถานีภาคเหนือ และภาคกลางทั้งหมดยกเว้นฮอลแลนด์แวน Hoek แสดงเพิ่มขนาดเล็กความกว้างบ่าและลดขนาดเล็กในระยะ (ในภาพ วัดระดับน้ำหกจาก 13 เท่านั้นที่แสดงสถานี) คลื่น M4 ตั้งแต่ 17 ซม.ที่ขอบเขตของฮอลแลนด์แวน Hoek seaward ข้างล่าง 5 ซม.ที่สถานี Haringvliet และ Hollandsch ซเวียบขณะระยะแสดงกระจายขนาดใหญ่ กับ O1 andM2 ช่วงก็ลด 1970 สำหรับสถานีใต้ ในขณะที่ระยะที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ในการติดต่อ theM2 คลื่นพฤติกรรม การเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันคลื่นจะเห็นได้ในปี 1997 สำหรับสถานีทางตอนเหนือ และกลางทั้งหมด และการลดขนาดเล็กในระยะ เพิ่มเติมที่ สถานีภาคเหนือทั้งหมดและสถานีกลาง ยกเว้นฮอลแลนด์แวน Hoek และ Dordrecht แสดงลดลงคลื่น M4 ในปี 1981 (เหมือนกับอื่นบ่า constituents สถานีวัดระดับน้ำหกจาก 13 เท่านั้นมี) การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ inM4 ช่วงสามารถอธิบาย โดย byM2 ofM4 สร้างไม่เชิงเส้น คลื่น inM2 การเปลี่ยนแปลงผลการเปลี่ยนแปลงเอาต์ใน M4 คลื่น จากรุ่น M4 ไม่เชิงเส้น ผลรวมของการเปลี่ยนแปลงคลื่น M2 และ M4 ผล asymmetry ของน้ำ เมื่อมีระยะความแตกต่าง 2φM2 − φM4 ถูกเป็นแมพของน้ำ การวัด parameterizing asymmetry บ่า เปลี่ยนเท่าที่พบจะเห็นใน 1970 ขณะปิดปากแม่น้ำ Haringvliet และ Hollandsch ซเวียบ นอกจากนี้กะ ซึ่งมีขนาดใหญ่มากมากกว่าอาจเกิดจากผลของการเปลี่ยนแปลงในความถี่สุ่มตัวอย่าง ความแตกต่างเฟส parameterizing asymmetry บ่ายังคงค่อนข้างคง ช่วงของ fortnightly การ์เด้นวิว MSf ถึงขั้นต้นน้ำเพิ่มเติมกว่า semidiurnal และ diurnal น้ำ ซึ่งสามารถอธิบายได้จากน้ำเชื่อมโยงไหลน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3 การวิเคราะห์ฮาร์มอนิ
องค์ประกอบภายในรายวัน semidiurnal และไตรมาสรายวันยักษ์สายพันธุ์ที่พบแสดงให้เห็นการพัฒนาที่คล้ายกันในช่วงกว้างของคลื่นและขั้นตอนซึ่งเป็นเหตุผลที่เพียง แต่เป็นคนละเรื่องน้ำขึ้นน้ำลงที่โดดเด่นในสายพันธุ์ที่จะนำเสนอ เหล่านี้เป็น O1, M2 และ M4 เป็นคนละเรื่องน้ำขึ้นน้ำลงคิดเป็นรายวัน semidiurnal และ quarterdiurnal ชนิดน้ำขึ้นน้ำลงตามลำดับ ขั้นตอนน้ำขึ้นน้ำลงที่ได้รับจากการวิเคราะห์สอดคล้องเป็นไปในระดับที่มีขนาดเล็กได้รับอิทธิพลจากความแตกต่าง inwater ความถี่ในการบันทึกระดับ สําหรับงวด 1940-1970, ขณะที่ระดับน้ำบางอย่างเกิดขึ้นไม่สอดคล้องกับช่วงเวลาในชุดข้อมูลแหล่งที่มา ปรากฏว่าโดยขยับเวลาในการบันทึก 2 ชั่วโมงข้างหน้าในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงของรอบระยะเวลา 1940-1970 (การวัดความถี่ทุก 3 ชั่วโมง) ได้อย่างราบรื่นเชื่อมต่อกับขั้นตอนของระยะเวลา 1970-1987 (ความถี่การวัดทุกชั่วโมง) ในทำนองเดียวกันโดยขยับเวลาในการบันทึกของรอบระยะเวลา 1970-1987 ไปข้างหน้าโดย 50 นาทีขั้นตอนที่สอดคล้องกับที่ของ 1987-2012 (ความถี่การวัดทุก 10 นาที) ภายในระยะเวลาความถี่คงที่ข้อมูลระยะที่สามารถตีความได้คุณภาพซึ่งยังถือสำหรับความแตกต่างของเฟสระหว่างคลื่น O1 ระดับน้ำแตกต่างกันจากประมาณ 11 เซนติเมตรสำหรับสถานีทะเลประมาณ 2 เซนติเมตรภายในประเทศ (รูปที่ 9.) กับ การเพิ่มขั้นตอนในทิศทางทวนน้ำ ในปี 1970, ความกว้างลดลงในขณะที่ขั้นตอนการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันที่สถานีภาคใต้และภาคกลาง สำหรับสถานีทะเลทั้งความกว้างและขั้นตอนของการแสดงผล O1 รูปแบบตัวแปรมากกว่าสำหรับสถานีที่ตั้งอยู่ไกลออกไปต้นน้ำ ช่วงกว้างของคลื่น them2 ในภาคใต้และศูนย์มีการลดลงอย่างรวดเร็วในปี 1970 ในขณะที่ขั้นตอนเพิ่มขึ้น (รูปที่ 10.) ซึ่งแตกต่างจาก O1 ก่อนที่ 1970 ความกว้าง ofM2was ขนาดใหญ่ในภาคใต้กว่าในภาคเหนือที่มีการเพิ่มขึ้นที่แตกต่างในช่วง 1960-1970 หลังจากที่ปี 1970 ขั้นตอนของการร่างรัฐธรรมนูญ M2 จะกลายเป็นตัวแปรมากขึ้นสำหรับสถานีภาคใต้ในขณะที่ทางตอนเหนือของสถานีแสดงขั้นตอนที่ค่อนข้างคงที่ ทุกสถานีในภาคเหนือและภาคกลางยกเว้นโฮแวนฮอลแลนด์แสดงเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในช่วงกว้างของคลื่นน้ำขึ้นน้ำลงและลดลงเล็ก ๆ ในขั้นตอน (ในรูปเพียงหกออกมาจากสถานีตรวจวัดระดับน้ำสิบสามจะแสดง) M4 กว้างแตกต่างกันไปตั้งแต่วันที่ 17 เซนติเมตรที่เขตแดนทางทะเลของโฮแวนฮอลแลนด์ต่ำกว่า 5 เซนติเมตรที่สถานีพร้อม Haringvliet และ Hollandsch Diep ในขณะที่ขั้นตอนการแสดงการแพร่กระจายขนาดใหญ่ เช่นเดียวกับ O1 andM2, ช่วงกว้างของคลื่นก็ลดลงในปี 1970 สำหรับสถานีภาคใต้ในขณะที่ขั้นตอนการมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้น ในการติดต่อกับ them2 พฤติกรรมความกว้างเพิ่มขึ้นกว้างทันทีจะเห็นในปี 1997 ส่วนใหญ่ทางตอนเหนือและสถานีกลางทั้งหมดและลดลงเล็กน้อยในช่วง เพิ่มเติมเพื่อที่ทุกสถานีทางตอนเหนือและสถานีกลางยกเว้นโฮแวนเดรชท์ฮอลแลนด์และแสดงการลดลงของความกว้าง M4 ในปี 1981 (เช่นเดียวกับองค์ประกอบอื่น ๆ ที่น้ำขึ้นน้ำลงเพียงหกสิบสามออกจากสถานีวัดระดับน้ำที่แสดง) การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ inM4 ช่วงกว้างของคลื่นสามารถอธิบายได้ด้วยรุ่นที่ไม่เป็นเชิงเส้น ofM4 byM2 การเปลี่ยนแปลง inM2 ผลกว้างในการเปลี่ยนแปลงในการขยายความกว้าง M4 เนื่องจากรุ่นที่ไม่เป็นเชิงเส้นของ M4 ผลรวมของ M2 และ M4 การเปลี่ยนแปลงความกว้างส่งผลกระทบต่อความไม่สมดุลของน้ำ เมื่อความแตกต่างขั้นตอนการ2φM2 - φM4จะมาเป็นตัวชี้วัดของความผิดปกติของน้ำ, parameterizing สมส่วนคลื่นการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญเท่านั้นจะเห็นในปี 1970 ในขณะที่การปิดอ้อย Haringvliet และ Hollandsch Diep นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงนี้ซึ่งเป็นอย่างมีนัยสำคัญมีขนาดใหญ่กว่าอาจจะนำมาประกอบกับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในความถี่ที่แตกต่างเฟส parameterizing สมส่วนขึ้นน้ำลงยังคงค่อนข้างคงที่ ช่วงกว้างของคลื่นจากการเข้าถึงน้ำ MSF ปักษ์เพิ่มเติมต้นน้ำกว่ากระแสน้ำ semidiurnal และรายวันซึ่งสามารถอธิบายได้จากแม่น้ำไหลน้ำที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 . องค์ประกอบการวิเคราะห์ฮาร์มอนิก
ภายในวัน semidiurnal ไตรมาส , และชนิดที่พบในทะเลเพื่อแสดงการพัฒนาที่คล้ายกันในแรงบิดและขั้นตอน ซึ่งเป็นเหตุผลเพียงเด่นเกาะกระแสองค์ประกอบภายใน ชนิด ได้แก่ เหล่านี้เป็น 01 , M2 M4 และน้ำขึ้นน้ำลงองค์ประกอบ เป็นตัวแทนใน semidiurnal quarterdiurnal , และชนิดของน้ำขึ้นน้ำลง ตามลำดับขั้นตอนป้องกันที่ได้จากการวิเคราะห์ฮาร์มอนิกจะได้รับอิทธิพลจากความแตกต่างในระดับเล็ก ระดับการบันทึกความถี่ สำหรับช่วงปี 1940 – 1970 , ช่วงเวลาที่แน่นอนระดับน้ำบางอย่างที่เกิดขึ้นไม่สอดคล้องกับช่วงเวลาที่ระบุในแหล่งข้อมูล . ปรากฏว่า โดยเปลี่ยนการบันทึกเวลา 2 ชั่วโมงข้างหน้าช่วงน้ำขึ้นน้ำลงของยุค 1940 – 2513 ( การวัดความถี่ทุก 3 ชั่วโมง ) โดยเชื่อมต่อกับระยะของช่วง 1970 – 2530 ( การวัดความถี่ทุกชั่วโมง ) ในทํานองเดียวกัน โดยการบันทึกเวลาของยุค 1970 – 1987 ไปข้างหน้าโดย 50 นาที ขั้นตอนที่สอดคล้องกับที่ 1987 – 2554 ( วัดความถี่ทุก 10 นาที ) ภายในระยะเวลาความถี่ในการสุ่มตัวอย่างที่คงที่ข้อมูลเชิงคุณภาพระยะที่สามารถตีความ ซึ่งยังถือสำหรับระยะความแตกต่างระหว่าง 01 ระดับน้ำขนาดแตกต่างกันจากประมาณ 11 ซม. สำหรับ Seaward สถานีประมงน้ำจืดประมาณ 2 เซนติเมตร ( รูปที่ 9 ) ด้วยการเพิ่มขั้นตอนในทิศทางน้ำ ใน 1970 , แอมปลิจูดลดลง ในขณะที่ระยะฉับพลันเพิ่มที่สถานีภาคใต้และภาคกลาง สำหรับ Seaward สถานี ,ทั้งขนาดและเฟสของแสดงเพิ่มเติมตัวแปรแบบแผนกว่าสถานีที่อยู่เพิ่มเติม - 01 . แรงบิด them2 ในภาคใต้และศูนย์บริการมีการลดลงอย่างรวดเร็วใน 1970 ในขณะที่ระยะเพิ่ม ( รูปที่ 10 ) ซึ่งแตกต่างจาก 01 ก่อน 1970 ขนาด ofm2was ขนาดใหญ่ในภาคใต้กว่าในภาคเหนือ กับเพิ่มที่แตกต่างกันในยุค 1960 - 1970 หลังจากปี 1970ระยะของ M2 มากกว่าตัวแปรองค์ประกอบจะกลายเป็นสถานีใต้ ในขณะที่สถานีภาคเหนือแสดงระยะที่ค่อนข้างมั่นคง ทุกสถานี ยกเว้น ภาคเหนือ และภาคกลาง แสดงการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในน้ำขึ้นน้ำลงขนาดและลดลงเล็ก ๆ ในเฟส เ กแวน ฮอลแลนด์ ( ในรูปแค่ 6 จาก 13 สถานีวัดระดับน้ำแสดง )M4 ขนาดแตกต่างกันจาก 17 ซม. ที่เขตแดนของ Hoek ฮอลแลนด์ด้านล่าง Seaward รถตู้ 5 เซนติเมตร ที่สถานีตาม Haringvliet hollandsch เดี๊ยบและในขณะที่ขั้นตอนแสดงการกระจายขนาดใหญ่ ด้วยแรงบิด andm2 01 , 1970 สำหรับสถานีภาคใต้ก็ลดลง ในขณะที่ระยะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้น ในจดหมายถึงพฤติกรรมของ them2 ,เพิ่มความสูงทันทีจะเห็นในปี 1997 ส่วนใหญ่ทางเหนือและสถานีกลางทั้งหมดและลดลงเล็ก ๆ ในเฟส เพิ่มเติมที่สถานีและสถานีกลางภาคเหนือทั้งหมด ยกเว้น Hoek van Holland และ ดอร์เดรชท์ แสดงการลดลงใน M4 ขนาดในปี 1981 ( เช่นเดียวกับอื่น ๆโดยทาง เพียง 6 จาก 13 ระดับน้ำวัดสถานีแสดง )การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ inm4 แรงบิดสามารถอธิบายได้ด้วยแบบจำลองรุ่น ofm4 bym2 . การเปลี่ยนแปลง inm2 ผลในการเปลี่ยนแปลงแอมพลิจูดของ M4 ขนาดเนื่องจากการไม่เชิงเส้นรุ่นของ M4 . ผลรวมของ M2 และ M4 ขนาดการเปลี่ยนแปลงส่งผลกระทบต่อความไม่สมดุลของน้ำ เมื่อเฟสต่างกัน 2 φ M2 −φ M4 เอาไปเป็นตัวชี้วัดของการเสียรูปของกระแสน้ำparameterizing น้ำขึ้นน้ำลงไม่สมมาตร เพียงเปลี่ยนแปลงอย่างมากจะเห็นในปี 1970 ในช่วงเวลาของการปิดและ Haringvliet hollandsch เดี๊ยบอ้อย . นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงนี้ ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าอาจจะเกิดจากผลของการเปลี่ยนแปลงความถี่ในการสุ่มตัวอย่าง เฟสแตกต่าง parameterizing น้ำขึ้นน้ำลงความไม่สมดุลยังคงค่อนข้างคงที่แรงบิดของ MSF ไทด์ รายปักษ์ เข้าถึงเพิ่มเติม เหนือกว่าและกระแสน้ำ semidiurnal ตามเวลา ซึ่งสามารถอธิบายได้จากการไหลของกระแสน้ำที่แม่น้ำ