28. The most important constituents

28. The most important constituents in the soluble fibre fraction of oyster mushrooms are the β-glucans. β-glucans have been studied for their potential medical uses (Bobek et al., 2001; Dey et al., 2010; Gutiérrez et al., 1996; Karácsonyi and Kuniak, 1994; Lavi et al., 2006; Nosálóvá et al., 2001; Palacios et al., 2012; Patra et al., 2013; Rop et al., 2009; Rovenský et al., 2009; Sarangi et al., 2006; Sun and Liu, 2009; Tong et al, 2009; Yoshioka et al., 1975 and 1985; Zhang et al., 2007). Most studies have concentrated on isolation and characterization of specific β-glucans, and only a few have tried to quantify these polysaccharides. The chemical method used for analysis of these constituents in various types of mushroom has been shown to influence the quantity of β-glucans detected (Park et al., 2009). Using an enzymatic method, Manzi and co-workers determined the β-glucan content in P. ostreatus to be 0.14-0.38 g/100 g dry weight (Manzi and Pizzoferrato, 2000; Manzi et al., 2001), which is about 5% of the total dietary fibre. Two other studies, using a commercial kit for analysis, found levels in the range of 27.4-50.0 g/100 g dry matter (Papaspyridi et al., 2010; Synytsya et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

28. ที่สุดβ-glucans เป็นสารประกอบสำคัญในส่วนเส้นใยที่ละลายน้ำได้ของเห็ดหอยนางรม Β-glucans มีการศึกษาการใช้ทางการแพทย์อาจเกิดขึ้น (Bobek et al. 2001 Dey et al. 2010 Gutiérrez et al. 1996 Karácsonyi และ Kuniak, 1994 ตกแต่ง et al. 2006 Nosálóvá et al. 2001 Palacios et al. 2012 ภัทราร้อยเอ็ด 2013 Rop et al. 2009 Rovenský et al. 2009 Sarangi et al. 2006 ดวงอาทิตย์และหลิว 2009 ทอง et al, 2009 Yoshioka et al. 1975 และ 1985 Zhang et al. 2007) ศึกษาส่วนใหญ่มีความเข้มข้นในการแยกและจำแนกลักษณะของเฉพาะβ-glucans และเพียงไม่กี่พยายามกำหนดปริมาณไรด์เหล่านี้ วิธีการทางเคมีที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์องค์ประกอบเหล่านี้ในเห็ดชนิดต่าง ๆ ได้รับการแสดงที่มีอิทธิพลต่อปริมาณของβ-glucans ตรวจพบ (Park et al. 2009) ใช้วิธีการเอนไซม์ Manzi และผู้ร่วมงานกำหนดเนื้อหาβ-กลูแคนใน P. ostreatus 0.14-0.38 กรัม/100 กรัมแห้งน้ำหนัก (Manzi และ Pizzoferrato, 2000 Manzi et al. 2001), ซึ่งมีประมาณ 5% ของใยอาหารทั้งหมด สองการศึกษาอื่น ๆ ใช้เป็นชุดเพื่อการพาณิชย์สำหรับวิเคราะห์ พบระดับในช่วงของ 27.4-50.0 g/100 g เรื่องแห้ง (Papaspyridi et al. 2010 Synytsya et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

28. องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในส่วนเส้นใยที่ละลายน้ำของเห็ดนางรมเป็นβ-glucans β-glucans ได้รับการศึกษาทางการแพทย์สำหรับการใช้งานของพวกเขาที่มีศักยภาพ (Bobek et al, 2001;. กระชาก et al, 2010;. Gutiérrez et al, 1996;. Karácsonyiและ Kuniak 1994; Lavi et al, 2006;. Nosálóvá et al, 2001; Palacios et al, 2012;. ภัทรา, et al, 2013;.. Rop et al, 2009; Rovenský et al, 2009;. Sarangi et al, 2006;. ดวงอาทิตย์และหลิว 2009; Tong et al, 2009; Yoshioka et al, 1975 และ 1985. Zhang et al, 2007). การศึกษาส่วนใหญ่มีความเข้มข้นในการแยกและลักษณะเฉพาะของβ-glucans และมีเพียงไม่กี่ได้พยายามที่จะหาจำนวน polysaccharides เหล่านี้ วิธีการทางเคมีที่ใช้ในการวิเคราะห์องค์ประกอบเหล่านี้ในประเภทต่างๆของเห็ดได้รับการแสดงที่มีอิทธิพลต่อปริมาณของกลูแคนβ-ที่ตรวจพบ (พาร์ et al., 2009) ใช้วิธีเอนไซม์ Manzi และเพื่อนร่วมงานที่กำหนดเนื้อหาβกลูแคนในพีนางรมจะเป็น 0.14-0.38 กรัม / 100 กรัมน้ำหนักแห้ง (Manzi และ Pizzoferrato 2000. Manzi, et al, 2001) ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 5 % ของใยอาหารทั้งหมด สองการศึกษาอื่น ๆ โดยใช้ชุดเชิงพาณิชย์สำหรับการวิเคราะห์พบว่าระดับในช่วง 27.4-50.0 กรัม / 100 กรัมวัตถุแห้ง (Papaspyridi et al, 2010;.. Synytsya et al, 2008)