A population approach to the primar

A population approach to the primary prevention of obesity and its related morbidity and mortality
Obesity is no longer a health problem confined to adults. The prevalence of childhood obesity has increased ∼3-fold in most industrialized countries over the last 20 years. In the US, often perceived as an extreme example, around a quarter of all children are overweight or at risk of being overweight. The rest of the developed world is, however, not far behind.
Obese children often become obese adults. Childhood obesity increased the risk of adult obesity 4-fold in men and 3.2-fold in women in the British 1958 birth cohort, although child to adult BMI correlations across the range were modest. Among contemporary children and adolescents obesity is associated with elevated blood pressure, dyslipidaemia, glucose intolerance, hyperinsulinaemia, and greater left ventricular mass,19–23 though the evidence linking childhood overweight/obesity with adult cardiovascular disease events is weak, perhaps in part because these studies are based on individuals who were born several decades ago at times when childhood obesity was less common.24,25 Increasingly, frank type 2 diabetes is being diagnosed in obese adolescents.26,27 Further, obesity and its associated cardiovascular disease risk factors are associated with atheroscelorosis in autopsy studies of adolescents and young adults.28 Thus, there is evidence that obesity in contemporary children and adolescents has already resulted in metabolic and vascular abnormalities that may be long-lasting. As a consequence attempts to treat established obesity in adulthood may be too late to have important impacts on disease prevention or health improvement.
Previous Section Next Section
Standard approaches to obesity prevention in children and adolescents
One review of interventions to treat or prevent obesity in children found that, as with adult obesity, there was no strong evidence that interventions to treat obesity in children had long-term benefits in terms of weight loss or associated morbidity. They concluded that increasing funds were required for research into new behavioural, environmental, and pharmacological approaches for the prevention and treatment of obesity in children, but emphasized that the epidemic of childhood obesity was unlikely to be resolved without concerted political action to detoxify the obesogenic environment in which we live.
A recent Cochrane systematic review identified just 22 controlled trials of interventions in childhood and adolescence to prevent obesity. Most were school based and most assessed outcomes over a short time period only. Important methodological weaknesses were noted in many studies, and in particular the authors noted that. Even with this caveat regarding their possible exaggeration of true effects, most studies found that combined promotion of healthy eating and physical activity were not effective at preventing childhood obesity. The impact of these interventions on the adverse sequelae of obesity, such as glucose intolerance, hypertension, and dyslipidaemia, were rarely assessed. While better designed studies of these interventions may provide evidence of effectiveness in terms of both weight control and metabolic and disease outcomes we believe there is also merit in exploring whether brief interventions during key periods of development might have long-term benefits in terms of obesity and obesity related disease prevention.
Previous SectionNext Section
Critical and sensitive periods for the primary prevention of obesity
Three periods in early life may be particularly important for the development of obesity and its associated morbidity and mortality: the perinatal period; the period of adiposity rebound; and puberty/adolescence.30,31

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวทางประชากรเพื่อการป้องกันหลักของโรคอ้วน และความเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้อง และการตายโรคอ้วนจะไม่มีปัญหาสุขภาพที่ถูกคุมขังผู้ใหญ่ ความชุกของโรคอ้วนในวัยเด็กได้เพิ่มขึ้น ∼3-พับในประเทศอุตสาหกรรมมากที่สุดมากกว่า 20 ปี ในสหรัฐอเมริกา มักจะรับรู้เป็นตัวอย่างมาก ประมาณหนึ่งในสี่ของเด็กทั้งหมดมีน้ำหนักเกิน หรือ ความเสี่ยงของการมีน้ำหนักเกิน ส่วนเหลือของโลกพัฒนาเป็น อย่างไรก็ตาม ไม่ไกลหลัง Obese children often become obese adults. Childhood obesity increased the risk of adult obesity 4-fold in men and 3.2-fold in women in the British 1958 birth cohort, although child to adult BMI correlations across the range were modest. Among contemporary children and adolescents obesity is associated with elevated blood pressure, dyslipidaemia, glucose intolerance, hyperinsulinaemia, and greater left ventricular mass,19–23 though the evidence linking childhood overweight/obesity with adult cardiovascular disease events is weak, perhaps in part because these studies are based on individuals who were born several decades ago at times when childhood obesity was less common.24,25 Increasingly, frank type 2 diabetes is being diagnosed in obese adolescents.26,27 Further, obesity and its associated cardiovascular disease risk factors are associated with atheroscelorosis in autopsy studies of adolescents and young adults.28 Thus, there is evidence that obesity in contemporary children and adolescents has already resulted in metabolic and vascular abnormalities that may be long-lasting. As a consequence attempts to treat established obesity in adulthood may be too late to have important impacts on disease prevention or health improvement.Previous Section Next SectionStandard approaches to obesity prevention in children and adolescentsOne review of interventions to treat or prevent obesity in children found that, as with adult obesity, there was no strong evidence that interventions to treat obesity in children had long-term benefits in terms of weight loss or associated morbidity. They concluded that increasing funds were required for research into new behavioural, environmental, and pharmacological approaches for the prevention and treatment of obesity in children, but emphasized that the epidemic of childhood obesity was unlikely to be resolved without concerted political action to detoxify the obesogenic environment in which we live.A recent Cochrane systematic review identified just 22 controlled trials of interventions in childhood and adolescence to prevent obesity. Most were school based and most assessed outcomes over a short time period only. Important methodological weaknesses were noted in many studies, and in particular the authors noted that. Even with this caveat regarding their possible exaggeration of true effects, most studies found that combined promotion of healthy eating and physical activity were not effective at preventing childhood obesity. The impact of these interventions on the adverse sequelae of obesity, such as glucose intolerance, hypertension, and dyslipidaemia, were rarely assessed. While better designed studies of these interventions may provide evidence of effectiveness in terms of both weight control and metabolic and disease outcomes we believe there is also merit in exploring whether brief interventions during key periods of development might have long-term benefits in terms of obesity and obesity related disease prevention.Previous SectionNext Section
Critical and sensitive periods for the primary prevention of obesity
Three periods in early life may be particularly important for the development of obesity and its associated morbidity and mortality: the perinatal period; the period of adiposity rebound; and puberty/adolescence.30,31

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีประชากรเพื่อการป้องกันหลักของโรคอ้วนและภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องและการเสียชีวิต
โรคอ้วนไม่มีปัญหาสุขภาพคุมขังในผู้ใหญ่ ความชุกของโรคอ้วนในเด็กได้เพิ่มขึ้น ~3 เท่าในประเทศอุตสาหกรรมมากที่สุดในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ในสหรัฐอเมริกามักจะมองว่าเป็นตัวอย่างมากประมาณหนึ่งในสี่ของเด็กทุกคนที่มีน้ำหนักเกินหรือความเสี่ยงของการมีน้ำหนักเกิน ส่วนที่เหลือของประเทศที่พัฒนาแล้วเป็น แต่ไม่ไกลหลัง.
เด็กอ้วนมักจะกลายเป็นผู้ใหญ่อ้วน โรคอ้วนในเด็กเพิ่มความเสี่ยงของโรคอ้วนในผู้ใหญ่ 4 เท่าในผู้ชายและ 3.2 เท่าในผู้หญิงในอังกฤษ 1958 เกิดการศึกษาแม้ว่าเด็กถึงผู้ใหญ่ความสัมพันธ์ค่าดัชนีมวลกายในช่วงที่ถูกเจียมเนื้อเจียมตัว ร่วมสมัยในหมู่เด็กและวัยรุ่นโรคอ้วนมีความสัมพันธ์กับความดันสูงในเลือด, ภาวะไขมันในเลือด, การแพ้น้ำตาลกลูโคส hyperinsulinaemia และมวลจากกระเป๋าหน้าท้องมากขึ้นวันที่ 19-23 แม้ว่าหลักฐานที่เชื่อมโยงในวัยเด็กที่มีน้ำหนักเกิน / โรคอ้วนกับผู้ใหญ่เหตุการณ์โรคหัวใจและหลอดเลือดอ่อนแออาจจะเป็นส่วนหนึ่งเป็นเพราะเหล่านี้ การศึกษาจะขึ้นอยู่กับบุคคลที่เกิดมาหลายสิบปีที่ผ่านมาในช่วงเวลาที่เป็นโรคอ้วนในเด็ก common.24,25 น้อยมากขึ้นผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ตรงไปตรงมาจะถูกวินิจฉัยใน adolescents.26,27 โรคอ้วนนอกจากนี้โรคอ้วนและโรคหัวใจและหลอดเลือดที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยเสี่ยงโรคที่มี ที่เกี่ยวข้องกับการ atheroscelorosis ในการศึกษาการชันสูตรศพของวัยรุ่นและหนุ่มสาว adults.28 ดังนั้นจึงมีหลักฐานที่แสดงว่าโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่นร่วมสมัยมีผลแล้วในการเผาผลาญอาหารและความผิดปกติของหลอดเลือดที่อาจจะยาวนาน ในฐานะที่เป็นผลมาจากความพยายามในการรักษาที่จัดตั้งขึ้นโรคอ้วนในผู้ใหญ่อาจจะสายเกินไปที่จะมีผลกระทบที่สำคัญในการป้องกันโรคหรือการปรับปรุงสุขภาพ.
มาตราก่อนหน้าถัดไปมาตรา
มาตรฐานวิธีการป้องกันโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่น
ความคิดเห็นหนึ่งของการแทรกแซงในการรักษาหรือป้องกันโรคอ้วนในเด็กพบว่า ที่เป็นโรคอ้วนกับผู้ใหญ่ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนว่าการแทรกแซงในการรักษาโรคอ้วนในเด็กที่มีผลประโยชน์ระยะยาวในแง่ของการลดน้ำหนักหรือการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้อง พวกเขาสรุปว่าเงินที่เพิ่มขึ้นถูกที่จำเป็นสำหรับการวิจัยในพฤติกรรมสิ่งแวดล้อมและเภสัชวิทยาแนวทางใหม่ ๆ ในการป้องกันและการรักษาโรคอ้วนในเด็ก แต่เน้นย้ำว่าการแพร่ระบาดของโรคอ้วนในวัยเด็กไม่น่าจะได้รับการแก้ไขโดยไม่ต้องดำเนินการทางการเมืองร่วมกันที่จะล้างพิษในสภาพแวดล้อม obesogenic ที่เราอาศัยอยู่.
เมื่อเร็ว ๆ นี้ Cochrane ทบทวนอย่างเป็นระบบระบุเพียง 22 การทดลองการควบคุมของการแทรกแซงในวัยเด็กและวัยรุ่นเพื่อป้องกันโรคอ้วน ส่วนใหญ่เป็นโรงเรียนตามและผลในช่วงเวลาที่สั้นที่สุดเพียงการประเมิน จุดอ่อนระเบียบวิธีการที่สำคัญได้ตั้งข้อสังเกตในการศึกษาจำนวนมากและโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า ถึงแม้จะมีข้อแม้นี้เกี่ยวกับการพูดเกินจริงที่เป็นไปได้ของผลกระทบที่แท้จริงของการศึกษาส่วนใหญ่พบว่าโปรโมชั่นรวมของการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพและการออกกำลังกายไม่ได้ประสิทธิภาพในการป้องกันโรคอ้วนในเด็ก ผลกระทบของการแทรกแซงเหล่านี้ในผลกระทบของโรคอ้วนเช่นแพ้น้ำตาลกลูโคส, ความดันโลหิตสูงและภาวะไขมันในเลือด, มีการประเมินไม่ค่อย ขณะที่การศึกษาได้รับการออกแบบที่ดีขึ้นของการแทรกแซงเหล่านี้อาจให้หลักฐานของความมีประสิทธิผลทั้งในแง่ของการควบคุมน้ำหนักและการเผาผลาญอาหารและโรคผลลัพธ์ที่เราเชื่อว่ายังมีบุญในการสำรวจว่าการแทรกแซงสั้น ๆ ในช่วงระยะเวลาที่สำคัญของการพัฒนาอาจจะมีผลประโยชน์ระยะยาวในแง่ของโรคอ้วนและ เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนการป้องกันโรค.
ก่อนหน้านี้ไปมาตรา
งวดที่สำคัญและมีความสำคัญสำหรับการป้องกันหลักของโรคอ้วนใน
สามช่วงเวลาในชีวิตในวัยเด็กอาจมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการพัฒนาของโรคอ้วนและภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องและการตาย: ระยะปริกำเนิด; ระยะเวลาของการอ้วนเด้ง; และวัยแรกรุ่น / adolescence.30,31