There are five main types of beats,

There are five main types of beats, or meter, that we use in poetry. Here, we will take a brief look at each type. In poetry, rhythm is expressed through stressed and unstressed syllables. Take the word, poetry, for example. The first syllable is stressed, and the last two are unstressed, as in PO-e-try. Here are the most common types of meter in the English language:
Iamb: The Iamb is a pattern of one unstressed syllable followed by one stressed syllable, as in the word: en-JOY.
Trochee: The trochee is one stressed syllable followed by one unstressed syllable, as in the word: CON-quer.
Spondee: Spondee is a pattern of two stressed syllables in poetry. The pattern may cross over from word to word in a poem. An example of spondee might be: GO! GO! Both 1-syllable words are stressed.
Anapest: The anapest is a combination of two unstressed syllables followed by one stressed syllable. Take this phrase: to the NORTH. The first two syllables are unstressed, while the final syllable is stressed.
Dactyl: The dactyl is the opposite of the anapest, in that it has one stressed syllable followed by two unstressed syllables as in the phrase: FLY a-way.
These metrical units, or feet, make up the beat or rhythm of poetry. Now let's take a look at how rhythm is used in actual poems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีห้าประเภทของจังหวะ เมตร ที่เราใช้ในบทกวี ที่นี่ เราจะใช้แต่ละชนิด ในบทกวี จังหวะแสดงผ่านเครียด และอไม่ลงเสียงหนักพยางค์ ใช้ word กวีนิพนธ์ ตัวอย่างเช่น จะเน้นพยางค์ และล่าสุดอยู่อไม่ลงเสียงหนัก ใน PO e ลอง นี่คือชนิดทั่วไปของวัดในภาษาอังกฤษ:Iamb: Iamb เป็นรูปแบบหนึ่งอไม่ลงเสียงหนักพยางค์ตาม ด้วยหนึ่งพยางค์เครียด เช่นในคำ: en-ความสุขTrochee: trochee การเป็นพยางค์เน้นหนึ่งตาม ด้วยหนึ่งอไม่ลงเสียงหนักพยางค์ เช่นในคำ: CON-querSpondee: Spondee เป็นรูปแบบของสองเน้นพยางค์ในบทกวี รูปแบบอาจข้ามจาก word ไป word ในบทกวี ตัวอย่างของ spondee อาจ: ไป ไป ทั้งคำ 1 พยางค์ที่เน้นAnapest: การ anapest เป็นการรวมกันของสองอไม่ลงเสียงหนักพยางค์ตาม ด้วยพยางค์หนึ่งเครียด ใช้วลีนี้: ทางเหนือ พยางค์สองมีอไม่ลงเสียงหนัก ในขณะที่พยางค์สุดท้ายจะเน้นDactyl: dactyl อยู่ตรงข้ามของ anapest ที่มีพยางค์เครียดหนึ่งตาม ด้วยสองอไม่ลงเสียงหนักพยางค์เช่นในวลี: มีทางบินเกี่ยวกับการวัดหน่วยหรือเหล่านี้ ฟุต ประกอบจังหวะหรือจังหวะของบทกวี ตอนนี้ลองมาดูวิธีใช้จังหวะในบทกวีจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีห้าประเภทหลักของการเต้นหรือเมตร, ที่เราใช้ในบทกวี ที่นี่เราจะใช้เวลาดูสั้นที่แต่ละประเภท ในบทกวีจังหวะจะแสดงผ่านพยางค์และเน้นหนัก ใช้คำของบทกวีเช่น พยางค์แรกที่เน้นและสุดท้ายทั้งสองจะหนักในขณะที่ PO-E-ลอง นี่เป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุดของเมตรในภาษาอังกฤษ:
จังหวะในฉันท์: ในจังหวะในฉันท์เป็นรูปแบบหนึ่งพยางค์หนักตามด้วยหนึ่งเน้นพยางค์ในขณะที่คำว่า:. en-JOY
จังหวะที่มีสองพยางค์: ในจังหวะที่มีสองพยางค์เป็นหนึ่งเน้นพยางค์ตามด้วยหนึ่ง หนักพยางค์ในขณะที่คำว่า:. CON-Quer
spondee: spondee เป็นรูปแบบของทั้งสองเน้นพยางค์ในบทกวี รูปแบบอาจจะข้ามจากคำคำในบทกวี ตัวอย่างของ spondee อาจจะ: GO! ไป! ทั้งสองคำ 1 พยางค์กำลังเครียด.
Anapest: ผู้ anapest คือการรวมกันของสองพยางค์หนักตามด้วยหนึ่งเน้นพยางค์ ใช้วลีนี้: ไปทางทิศเหนือ สองพยางค์แรกหนักในขณะที่พยางค์สุดท้ายจะเน้น.
Dactyl ที่: Dactyl เป็นตรงข้ามของ anapest ที่ในการที่จะมีหนึ่งเน้นพยางค์ตามด้วยสองพยางค์หนักเช่นในวลีที่ว่า. บินทาง
เหล่านี้หน่วยเมตริก หรือเท้าทำขึ้นในจังหวะหรือจังหวะของบทกวี ตอนนี้ลองมาดูที่วิธีการจังหวะที่ใช้ในบทกวีที่เกิดขึ้นจริง