But the Scarecrow said, "This is my

But the Scarecrow said, "This is my battle, so lie down beside me and you will not be harmed."
So they all lay upon the ground except the Scarecrow, and he stood up and stretched out his arms. And when the crows saw him they were frightened, as these birds always are by scarecrows, and did not dare to come any nearer. But the King Crow said:
"It is only a stuffed man. I will peck his eyes out."
The King Crow flew at the Scarecrow, who caught it by the head and twisted its neck until it died. And then another crow flew at him, and the Scarecrow twisted its neck also. There were forty crows, and forty times the Scarecrow twisted a neck, until at last all were lying dead beside him. Then he called to his companions to rise, and again they went upon their journey.
When the Wicked Witch looked out again and saw all her crows lying in a heap, she got into a terrible rage, and blew three times upon her silver whistle.
Forthwith there was heard a great buzzing in the air, and a swarm of black bees came flying toward her.
"Go to the strangers and sting them to death!" commanded the Witch, and the bees turned and flew rapidly until they came to where Dorothy and her friends were walking. But the Woodman had seen them coming, and the Scarecrow had decided what to do.
"Take out my straw and scatter it over the little girl and the dog and the Lion," he said to the Woodman, "and the bees cannot sting them." This the Woodman did, and as Dorothy lay close beside the Lion and held Toto in her arms, the straw covered them entirely.
The bees came and found no one but the Woodman to sting, so they flew at him and broke off all their stings against the tin, without hurting the Woodman at all. And as bees cannot live when their stings are broken that was the end of the black bees, and they lay scattered thick about the Woodman, like little heaps of fine coal.
Then Dorothy and the Lion got up, and the girl helped the Tin Woodman put the straw back into the Scarecrow again, until he was as good as ever. So they started upon their journey once more.
The Wicked Witch was so angry when she saw her black bees in little heaps like fine coal that she stamped her foot and tore her hair and gnashed her teeth. And then she called a dozen of her slaves, who were the Winkies, and gave them sharp spears, telling them to go to the strangers and destroy them.
The Winkies were not a brave people, but they had to do as they were told. So they marched away until they came near to Dorothy. Then the Lion gave a great roar and sprang towards them, and the poor Winkies were so frightened that they ran back as fast as they could.
When they returned to the castle the Wicked Witch beat them well with a strap, and sent them back to their work, after which she sat down to think what she should do next. She could not understand how all her plans to destroy these strangers had failed; but she was a powerful Witch, as well as a wicked one, and she soon made up her mind how to act.
There was, in her cupboard, a Golden Cap, with a circle of diamonds and rubies running round it. This Golden Cap had a charm. Whoever owned it could call three times upon the Winged Monkeys, who would obey any order they were given. But no person could command these strange creatures more than three times. Twice already the Wicked Witch had used the charm of the Cap. Once was when she had made the Winkies her slaves, and set herself to rule over their country. The Winged Monkeys had helped her do this. The second time was when she had fought against the Great Oz himself, and driven him out of the land of the West. The Winged Monkeys had also helped her in doing this. Only once more could she use this Golden Cap, for which reason she did not like to do so until all her other powers were exhausted. But now that her fierce wolves and her wild crows and her stinging bees were gone, and her slaves had been scared away by the Cowardly Lion, she saw there was only one way left to destroy Dorothy and her friends.
So the Wicked Witch took the Golden Cap from her cupboard and placed it upon her head. Then she stood upon her left foot and said slowly:
"Ep-pe, pep-pe, kak-ke!"
Next she stood upon her right foot and said:
"Hil-lo, hol-lo, hel-lo!"
After this she stood upon both feet and cried in a loud voice:
"Ziz-zy, zuz-zy, zik!"
Now the charm began to work. The sky was darkened, and a low rumbling sound was heard in the air. There was a rushing of many wings, a great chattering and laughing, and the sun came out of the dark sky to show the Wicked Witch surrounded by a crowd of monkeys, each with a pair of immense and powerful wings on his shoulders.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่หุ่นไล่กากล่าว ว่า "นี้คือการต่อสู้ของฉัน ดังนั้น นอนลงข้างผม และคุณจะไม่ถูกทำลาย"
ดังนั้น พวกเขาทั้งหมดวางตามพื้นดินยกเว้นหุ่นไล่กา และเขาลุกขึ้นยืน และเหยียดแขนของเขา และเมื่อเห็นตรงเขา จะได้กลัว นกเหล่านี้เสมอโดย scarecrows และไม่กล้าที่จะมามี nearer แต่ขันคิงกล่าวว่า:
"ได้เฉพาะชายยัดไส้ ฉันจะ peck ตาออก"
ขันพระบินที่หุ่นไล่กา ที่ติดอยู่ตามศีรษะ และบิดคอของมันจนมันตาย แล้ว ขันอื่นบินที่เขา และหุ่นไล่กาที่บิดคอของมันยัง มีสี่สิบตรง และครั้งที่สี่สิบหุ่นไล่กาบิดคอ จนในที่สุด ทั้งหมดนอนตายอยู่ข้างเขา แล้วเขาเรียกสหายของเขาจะเพิ่มขึ้น และอีก ที่ก็เมื่อเดินทาง
เมื่อแม่มดคนชั่วมองออกอีกครั้ง และเห็นตรงเธอนอนพะเนินทั้งหมด เธอได้เข้าไปในความโกรธน่ากลัว และได้พัดสามครั้งเมื่อเธอเงินนกหวีด.
Forthwith มีได้ยินดีอื้อในอากาศ และของดำผึ้งมาบินไปยัง her.
"ไปคนแปลกหน้า และต่อยให้ตาย" สั่งให้แม่มด, และผึ้งเปิดบินอย่างรวดเร็วจนกระทั่งพวกเขามาที่โดโรธีและเพื่อนของเธอได้เดินไป วู้ดแมนที่ได้เห็นพวกเขามา และหุ่นไล่กาที่ได้ตัดสินใจอะไรไป do.
"ฟางฉันออก และกระจายผ่านสาวน้อย และสุนัข และสิงโต เขากล่าวว่า การวู้ดแมน "และผึ้งไม่ต่อย" นี้วู้ดแมนได้ และเป็นโดโรธีวางปิดข้างสิงโต และจัด Toto ในอ้อมแขนของเธอ ฟางพวกเขาทั้งหมด.
ผึ้งมา และพบใครแต่วู้ดแมนเพื่อต่อย เพื่อให้พวกเขาบินที่เขา และยากจนปิดทั้งหมดของพวกเขาไร้กับกระป๋อง โดยไม่ต้องผ่านกระเพาะวู้ดแมนเลย และผึ้งไม่อยู่เมื่อไร้ของเสียที่เป็นจุดสิ้นสุดของผึ้งสีดำ และพวกเขาวางกระจายหนาเกี่ยวกับวู้ดแมน ชอบเซฟน้อยของดีถ่านหิน
แล้วโดโรธีและสิงโตมีค่า และสาวช่วยวู้ดแมนกระป๋องที่ใส่เศษฟางกลับเป็นหุ่นไล่กาอีก จนเหมือนเคย ดังนั้นพวกเขาเริ่มต้นเมื่อมีการเดินทางครั้งยิ่ง
แม่มดคนชั่วโกรธจนเมื่อเธอเห็นผึ้งเธอดำในเซฟน้อยเช่นถ่านหินดีที่เธอประทับฝ่าเท้าของเธอต่อผม และ gnashed ฟันของเธอ แล้ว เธอเรียกว่าโหลทาสของเธอ ใครได้ Winkies และให้พวกเขาคมหอก บอกให้ไปคนแปลกหน้า และทำลายพวกเขา .
Winkies ไม่คนกล้า แต่พวกเขาจะทำอย่างไรพวกเขาได้บอกไว้ ดังนั้น พวกเขาเดินไปจนกว่าพวกเขามาใกล้โดโรธี สิงโตให้เสียงคำรามดี แล้ว sprang ต่อพวกเขา และ Winkies ไม่ถูกกลัวว่า หนีกลับเป็นอย่างที่พวกเขาได้ดังนั้นการ
เมื่อพวกเขากลับไปปราสาทแม่มดคนชั่วชนะพวกเขาดี ด้วยสายรัด และส่งพวกเขากลับไปทำงาน หลังจากที่เธอนั่งลงคิดสิ่งที่เธอควรทำต่อไป เธออาจไม่เข้าใจวิธีการแผนของเธอจะทำลายคนแปลกหน้าเหล่านี้ได้ล้มเหลว แต่เธอเป็นแม่มดมีประสิทธิภาพ เป็นหนึ่งในคนชั่ว และเธอเร็ว ๆ นี้ทำจิตใจของเธอว่ากระทำ
มี ในตู้ของเธอ หมวก ทอง กับวงกลมของเพชรและทับทิมทำงานรอบจะ ฝาทองนี้มีเสน่ห์ ใครเป็นเจ้าของสามารถโทรสามครั้งเมื่อปีกลิง ที่จะปฎิบัติตามใบสั่งใด ๆ ที่ได้รับ แต่คนไม่สามารถสั่งสัตว์ประหลาดเหล่านี้มากกว่าสามครั้ง สองครั้งแล้วแม่มดคนชั่วได้ใช้เสน่ห์ของหมวก ครั้งเมื่อเธอได้ทำการ Winkies นางทาส และตั้งตัวเองปกครองผ่านประเทศของตน ลิงปีกได้ช่วยให้เธอทำเช่นนี้ ครั้งที่สองเธอได้สู้รบกับ Oz ดีเอง และขับเขาออกจากดินแดนตะวันตก ลิงปีกยังช่วยเธอในการทำเช่นนี้ เดียวอีกครั้งเธอจึงสามารถใช้หมวกนี้โกลเด้น สำหรับเหตุผลที่เธอไม่ชอบทำจนหมดเธออื่นๆ อำนาจได้หมด แต่ตอนนี้ว่าหมาป่าที่ดุร้ายของเธอ และเธอตรงป่า และผึ้ง stinging ของเธอได้หายไป และทาสของเธอแล้วเราเก็บ โดยสิงโตขี้ขลาด เธอเห็นเท่านั้นมีทางเดียวซ้ายทำลายโดโรธีและเพื่อนของเธอ
ดังนั้นแม่มดคนชั่วเอาหมวกทองจากตู้ของเธอ และทำตามศีรษะของเธอ แล้วเธอยืนเมื่อเธอซ้ายเท้า และพูดช้า:
"Ep-pe, pep pe, ke กักซี"
ต่อไปเธอยืนตามเท้าขวาของเธอ และกล่าวว่า:
" Hil-หล่อ hol-หล่อ hel-หล่อ!"
หลังนี้ เธอยืนขึ้นเท้าทั้งสอง และร้องในเสียง:
"ทาน ซี Ziz ทาน ซี zuz, zik "
ตอนนี้เสน่ห์เริ่มการทำงาน ท้องฟ้าที่มืดมัวไป และเป็น rumbling ได้ยินเสียงในอากาศ มีการวิ่งหลายปีก ดี chattering และหัวเราะ และดวงอาทิตย์ออกมาจากท้องฟ้าที่มืดแสดงแม่มดคนชั่วท่ามกลางฝูงชนของลิง ด้วยคู่ของปีกอันยิ่งใหญ่ และมีประสิทธิภาพบนไหล่เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่หุ่นไล่กาพูดขึ้นว่า " นี่คือการต่อสู้ของข้า แล้วนอนลงข้างๆ ฉัน และ เธอ จะ ไม่ เป็น อันตราย "
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดวางไว้บนพื้น ยกเว้นหุ่นไล่กา เขาลุกขึ้นยืน ยืดแขนออก เมื่อกาเห็นเขาก็ตกใจ เพราะนกเหล่านี้มักจะเป็นหุ่นไล่กา มันไม่กล้าเข้ามาใกล้ แต่ราชากาว่า :
" มันเป็นเพียงตุ๊กตาผู้ชาย ผมจะจิกตาของเขาออก "
.กษัตริย์อีกาบิน หุ่น ไล่กา ซึ่งถูกจับโดยศีรษะและบิดคอจนเสียชีวิต แล้วกาอีกตัวบินเข้ามา หุ่นไล่กาบิดคอของมันด้วย มีสี่สิบกา , สี่สิบครั้ง หุ่น ไล่กา คอบิด จนในที่สุดทั้งหมดก็นอนตายอยู่ข้างๆเขา แล้วเขาเรียกสหายของเขาให้สูงขึ้น และอีกครั้งที่พวกเขาออกเดินทาง
.เมื่อแม่มดที่ชั่วร้ายมองออกมาอีกครั้งก็เห็นกาเธอนอนตาย เป็นกอง นางโมโหอย่างน่ากลัว และระเบิด 3 ครั้ง เมื่อเธอนกหวีดเงิน .
ก็มีได้ยินดีอยู่ในอากาศและผึ้งสีดำฝูงใหญ่บินมาอยู่เหนือเธอ .
" ไปที่คนแปลกหน้า และต่อย ให้ตาย ! " แม่มดออกคำสั่งและผึ้งจะบินอย่างรวดเร็วจนมาถึงที่ที่โดโรธีกับเพื่อนๆเธอเดินอยู่ ชายตัดไม้เห็นมันมาและหุ่นไล่กาก็ตัดสินใจว่าจะทำ .
" เอาฉันฟางคลุมสาวน้อยและสุนัขและสิงโต " เขาพูดกับ ชายตัดไม้ และผึ้งจะต่อยพวกเขา นี้ " ตัดไม้ทำเมื่อโดโรธีนอนลงเคียงข้างสิงโตอุ้มโตโต้ไว้ในอ้อมแขน ฟางก็คลุมทั้งหมด .
ผึ้งเข้ามาไม่พบใครที่จะต่อยได้นอกจากชายตัดไม้ มันจึงบินเข้าไปแล้วออกทั้งหมดของพวกเขาต่อยกับดีบุกโดยไม่ต้องตัดไม้ทั้งหมด และเมื่อต่อยของผึ้ง อยู่ ไม่ แตก นั่นคือจุดสิ้นสุดของผึ้งดำ และพวกเขาวางกระจัดกระจายหนาเรื่องชายตัดไม้ชอบกองถ่านหินเล็กๆ
แล้วโดโรธี สิงโตลุกขึ้นเด็กหญิงก็ช่วยชายตัด ไม้ดีบุก เอาฟางกลับไปเป็นหุ่นไล่กาอีกครั้งจนมันดีเหมือนเดิม และพวกเขาก็เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง
แม่มดโกรธมากเมื่อเธอเห็นเธอผึ้งดำกลายเป็นกองถ่านหินเล็กๆ นางประทับเท้าของเธอ และดึงผมเธอขบฟันของเธอแล้วเธอก็เรียกโหลของทาสที่ถูกพวกวินกีส์ และให้คมหอก , บอกพวกเขาที่จะไปทำลายคนแปลกหน้า .
พวกอยู่ ไม่ใช่คนกล้า แต่ก็ต้องทำตามที่พวกเขาบอก แล้วเขาก็เดินจากไป จนมาใกล้ถึงโดโรธี สิงโตก็ส่งเสียงคำรามและดีดต่อพวกเขาและพวกที่น่าสงสารต่างตกใจมาก พวกเขาวิ่งกลับมาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
เมื่อพวกเขากลับไปยังปราสาทแม่มดที่ ชั่วร้าย ตีให้เข้ากันกับสายและส่งพวกเขากลับไปที่งานของพวกเขา หลังจากนั้นนางก็นั่งคิดว่าจะทำอะไรต่อไป เธอไม่อาจเข้าใจถึงแผนการทำลายคนแปลกหน้าจึงล้มเหลวลง แต่นางเป็นแม่มดที่ทรงพลัง เป็นคนชั่วร้ายคนหนึ่งในไม่ช้านางก็ตัดสินใจได้ว่าจะทำ .
มีในตู้ของเธอ หมวกทอง กับวงกลมของเพชร และ ทับทิม อยู่รอบ หมวกทองนี้มีเวทมนตร์ ใครได้เป็นเจ้าของจะเรียกขึ้นสามครั้ง ลิงติดปีกที่เชื่อฟังคำสั่งที่พวกเขาได้รับ แต่ไม่มีใครจะสั่งเจ้าสัตว์ประหลาดนี้มากกว่า 3 ครั้งแล้วสองครั้งแม่มดชั่วร้ายที่ใช้เวทมนตร์ของหมวก ครั้งหนึ่งเมื่อเธอทำให้พวกทาสและตั้งตนเองปกครองประเทศของตน พวกลิงติดปีก ได้ ช่วยให้เธอทำแบบนี้ ครั้งที่สองเมื่อนางต่อสู้กับออซ ผู้ยิ่ง ใหญ่ และไล่เขาออกไปจากดินแดนแห่งทิศตะวันตก พวกลิงติดปีกได้ช่วยเธอในการทำเรื่องนี้อีกเพียงครั้งเดียวที่เธอจะใช้หมวกทองนี้ ซึ่งเหตุผลที่เธอไม่ชอบที่จะทำจนกว่าพลังอื่น ๆทั้งหมดของเธอได้หมด แต่ตอนนี้ หมาป่าดุร้ายของเธอและกาป่าและผึ้งต่อยเธอเธอได้ผ่านพ้นไปแล้ว และทาสก็กลัวสิงโตขี้ขลาด เธอเห็นมีเพียงหนึ่งวิธีเหลือที่จะทำลายโดโรธีกับเพื่อนๆของเธอ
ดังนั้น แม่มดที่ ชั่วร้าย เอาหมวกทองออกจากตู้สวมไว้บนหัว แล้วเธอก็ยืนด้วยเท้าซ้ายและพูดอย่างช้าๆ :
" EP PE pep PE , กั๊กเก๋ !
หน้าเธอ ยืน ด้วย เท้าขวาและกล่าวว่า :
" ในฝัน โล ฮอลโล เฮลโล !
หลังนี้เธอยืนสองขาและร้องด้วยเสียงอันดังว่า " ซิส zy zuz
, zy ซิก ! ' '
ตอนนี้เสน่ห์เริ่มทำงาน ท้องฟ้าก็มืดไปและเสียงครืนต่ำดังขึ้นในอากาศ มีวิ่งของปีกมากมาย มีเสียงพูด เสียงหัวเราะ และตะวันก็โผล่ออกมาจากท้องฟ้ามืด เห็นนางแม่มดที่ ชั่วร้าย ล้อมรอบไปด้วยฝูงลิงแต่ละตัวมีปีกคู่อันยิ่งใหญ่และทรงพลัง
บนไหล่ของเขา