The effect of protein on the textur

The effect of protein on the texture parameters of rice flour-based muffins is shown in Table 4. According to ANOVA results, muffins differed significantly (P < 0.05) in crumb hardness, springiness, cohesiveness, chewiness and resilience. The incorporation of protein sources increased significantly (P < 0.05) springiness and cohesiveness of muffins samples, except with addition of SPI, which showed the same values as the No-Protein sample. The hardness significantly (P < 0.05) increased only in presence of casein. It was also observed that hardness and chewiness showed similar trend for all samples, with exception of muffins containing EWP, which had the highest chewiness value.

In general, the addition of vegetal protein sources did not induce a clear tendency on crumb hardness. However, PPI containing muffins showed the lowest hardness, and the highest springiness value among the samples made from vegetable proteins. A significant (P < 0.05) increase in the springiness and cohesiveness was observed in VWG and PPI containing muffins, while only the sample containing VWG showed a significant (P < 0.05) increase in the chewiness, indicating more difficulty in chewing the sample. All muffins containing vegetal proteins showed low resilience value; however no significant differences were observed in this parameter when compared with No-Protein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของโปรตีนบนพื้นผิวของพารามิเตอร์ข้าวแป้งมัฟฟินตามที่แสดงในตารางที่ 4 ตามผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนมัฟฟินที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ความแข็งเศษ, ยืดหยุ่น, cohesiveness, เคี้ยวและความยืดหยุ่น รวมตัวกันของแหล่งโปรตีนที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ยืดหยุ่นและการเกาะกันของตัวอย่างมัฟฟินยกเว้นมีการเพิ่มของ SPI ซึ่งแสดงให้เห็นค่าเช่นเดียวกับตัวอย่างไม่มีโปรตีน ความแข็งอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) เพิ่มขึ้นเพียงในการปรากฏตัวของเคซีน มันก็ยังตั้งข้อสังเกตว่ามีความแข็งและเคี้ยวแสดงให้เห็นแนวโน้มที่คล้ายกันสำหรับทุกตัวอย่างมีข้อยกเว้นของมัฟฟินที่มี EWP ซึ่งมีมูลค่าสูงสุดเคี้ยว. โดยทั่วไปนอกเหนือจากแหล่งโปรตีนจากพืชไม่ได้ก่อให้เกิดแนวโน้มที่ชัดเจนเกี่ยวกับความแข็งเศษ อย่างไรก็ตาม PPI ที่มีมัฟฟินที่แสดงให้เห็นความแข็งต่ำสุดและค่าความยืดหยุ่นสูงที่สุดในบรรดากลุ่มตัวอย่างที่ทำจากโปรตีนผัก อย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) การเพิ่มขึ้นของความยืดหยุ่นและติดกันพบว่าใน VWG PPI และมัฟฟินที่มีในขณะที่เพียงตัวอย่างที่มี VWG แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) เพิ่มขึ้นในการเคี้ยวแสดงให้เห็นความยากลำบากมากขึ้นในการเคี้ยวตัวอย่าง มัฟฟินทั้งหมดที่มีโปรตีนจากพืชที่แสดงให้เห็นค่าความยืดหยุ่นต่ำ แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในพารามิเตอร์นี้เมื่อเทียบกับไม่มีโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของโปรตีนบนพื้นผิวของแป้งมัฟฟินเป็นพารามิเตอร์ที่ใช้แสดงดังตารางที่ 4 จากผลการทดสอบ มัฟฟิน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ค่าความแข็ง , เศษ , ( เอกภาพ และความยืดหยุ่น . การรวมตัวกันของแหล่งโปรตีนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 ) ค่า cohesiveness ของมัฟฟินและตัวอย่าง ยกเว้นเพิ่ม SPI ด้วย ,ซึ่งพบว่าค่าเดียวกันเป็นไม่มีโปรตีนตัวอย่าง ความแข็งอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เพิ่มขึ้นในการแสดงตนของโปรตีนเท่านั้น นอกจากนี้พบว่าค่าความแข็ง ( พบแนวโน้มที่คล้ายกันสำหรับทุกตัวอย่าง ด้วยข้อยกเว้นของมัฟฟินที่มี ewp ซึ่งมีมูลค่าสูงสุด ( .

ในทั่วไปนอกเหนือจากแหล่งโปรตีนจากพืช ไม่ก่อให้เกิดแนวโน้มที่ชัดเจนต่อความแข็งของเศษ . อย่างไรก็ตาม นักลงทุนที่มีความแข็งและมัฟฟินให้ต่ำสุด สูงสุดค่าค่าระหว่างตัวอย่างที่ทำจากโปรตีนพืช ทางสถิติ ( P < 0.05 ) การเพิ่มในค่า cohesiveness และพบว่าใน vwg และ PPI ที่มัฟฟินในขณะที่กลุ่มตัวอย่างที่มี vwg พบอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) เพิ่มขึ้นในความยากลำบากมากขึ้นในการเคี้ยวเคี้ยว ระบุตัวอย่าง มัฟฟินทั้งหมดประกอบด้วยโปรตีนพืช พบว่าค่าความยืดหยุ่นต่ำ อย่างไรก็ตามไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่พบในพารามิเตอร์นี้เมื่อเทียบกับโปรตีน