Apart from the rice and cane sugar

Apart from the rice and cane sugar industries, the tapioca
starch-processing industry has played an important role in the
Thailand’s agricultural economy. Known as the world’s largest
producer and exporter of tapioca starch, Thailand produced over
seven million tons of starch in 2004. Approximate annual revenue
from tapioca starch export is 38,805 million baht or 1060 million
dollars [1]. Tapioca is produced from treated and dried cassava
(manioc) root and used in the food, paper, and toothpaste industries.
Only 20% of the cassava root harvested in Thailand is delivered
to starch-processing plants, while the rest is used in the
production of pellets and chips. Currently, Thailand has 92 tapioca
processing plants with a total production capacity of native and
modified starch at about 16,910 and 4350 ton/day, respectively [1].
Normally, these tapioca plants operate 24 h a day for 8–9 months,
from September to May.
The production of native starch from cassava root involves seven
major stages. These include root washing, chopping and grinding,
fibrous residue separation, dewatering and protein separation,
dehydration, drying, and packaging. The production facilities expect
a number of environmental problems such as the consumption
of large volumes of water and energy, and the generation of high
organic-loaded wastewater and solid waste. The starch extraction
process requires a vast volume of water which in turn produces
large amount of wastewater. According to the study of Tanticharoen
and Bhumiratanatries [2], the generation of wastewater at the
tapioca starch plants averages 20 m3 for every ton of starch being
produced. Similarly, Hien et al. [3] reported the characteristics of
wastewater from the Vietnam tapioca starch plants with the values
of 11,000–13,500 mg COD/l, 4200–7600 mg SS/l, and pH of 4.5–5.0.
The approximate generations of wastewater and solid waste
(fibrous residue and peel) are 12 m3 and 3 kg per ton of starch,
respectively.
Typically, the tapioca starch plants cope with these environmental
problems by end of pipe technology. However, this technique
does not allow the reduction of the pollution at sources that
can lead to significant amount of energy and raw material savings.
Cleaner production, an integrated change in the production process,
is introduced as it is a preventive strategy to minimize wastes
and emissions released to the environment. Simultaneously, it
promotes the efficient use of raw material, energy, and natural
resources, resulting in the reduction of production costs [4].
Therefore, the Department of Industrial Works (DIW) of Thailand
launched a program in 2005 to develop pollution prevention
measures for tapioca starch plants. Their program yielded implementation
guidelines or a ‘‘code of practice’’ for the country’s tapioca
starch manufacturers. In this study, as part of the DIW
comprehensive program, the possible options of clean technology
are explored for enhancing the production efficiency and improving
the environmental performance of the tapioca starch industry.
The study focuses mainly on water conservation, reduction in raw
material loss, and energy conservation. Results from implementation
to real-world tapioca starch plants are shown in terms of cost
savings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากข้าวและอุตสาหกรรมอ้อยที่สำปะหลังอุตสาหกรรมแป้งแปรรูปมีบทบาทสำคัญในการเศรษฐกิจการเกษตรของประเทศไทย ที่รู้จักกันเป็นใหญ่ที่สุดในโลกผลิตและส่งออกแป้งมันสำปะหลังไทยผลิตมากกว่าเจ็ดล้านตันของแป้งในปี2004 โดยประมาณรายได้ประจำปีจากการส่งออกแป้งมันสำปะหลังเป็น38,805 ล้านบาทหรือ 1060000000 ดอลลาร์ [1] มันสำปะหลังที่ผลิตจากได้รับการรักษาและมันสำปะหลังแห้ง(มันสำปะหลัง) และรากใช้ในอาหารกระดาษและอุตสาหกรรมยาสีฟัน. เพียง 20% ของรากมันสำปะหลังที่เก็บเกี่ยวในประเทศไทยจะถูกส่งไปยังแป้งประมวลผลพืชในขณะที่ส่วนที่เหลือจะนำมาใช้ในการผลิตเม็ดและชิป ปัจจุบันประเทศไทยมี 92 สำปะหลังโรงงานแปรรูปมีกำลังการผลิตรวมของพื้นเมืองและแป้งมันสำปะหลังประมาณ16,910 และ 4,350 ตัน / วันตามลำดับ [1]. ปกติเหล่านี้มันสำปะหลังพืชดำเนินการวันที่ 24 ฮ่าสำหรับ 8-9 เดือนจากเดือนกันยายนถึงพ. การผลิตแป้งจากมันสำปะหลังเกี่ยวข้องกับเจ็ดขั้นตอนที่สำคัญ เหล่านี้รวมถึงการล้างรากสับและบด, แยกสารตกค้างเส้นใย dewatering และการแยกโปรตีนการคายน้ำการอบแห้งและบรรจุภัณฑ์ สิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตคาดว่าจำนวนของปัญหาสิ่งแวดล้อมเช่นการบริโภคของปริมาณขนาดใหญ่ของน้ำและพลังงานและการสร้างสูงน้ำเสียอินทรีย์โหลดและขยะมูลฝอย การสกัดแป้งกระบวนการต้องมีปริมาณมากมายของน้ำซึ่งจะผลิตจำนวนมากของน้ำเสีย จากการศึกษาของตันติเจริญและ Bhumiratanatries [2] รุ่นของน้ำเสียที่ค่าเฉลี่ยของโรงงานแป้งมันสำปะหลัง20 m3 ทุกตันของแป้งที่ถูกผลิต ในทำนองเดียวกัน Hien et al, [3] รายงานลักษณะของน้ำเสียจากเวียดนามมันสำปะหลังพืชแป้งที่มีค่าของซีโอดี11,000-13,500 มิลลิกรัม / ลิตร 4,200-7,600 มก. เอสเอส / ลิตรและค่า pH 4.5-5.0. รุ่นโดยประมาณของเสียและขยะมูลฝอย( สารตกค้างที่เป็นเส้น ๆ และเปลือก) มี 12 m3 และ 3 กิโลกรัมต่อตันของแป้งตามลำดับ. โดยปกติโรงงานแป้งมันสำปะหลังรับมือกับสิ่งแวดล้อมเหล่านี้ปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของเทคโนโลยีท่อ แต่เทคนิคนี้ไม่อนุญาตให้มีการลดมลพิษที่แหล่งที่สามารถนำไปสู่จำนวนเงินที่สำคัญของการประหยัดพลังงานและวัตถุดิบ. การผลิตที่สะอาด, การเปลี่ยนแปลงแบบบูรณาการในกระบวนการผลิตที่เป็นที่รู้จักในขณะที่มันเป็นกลยุทธ์เชิงป้องกันเพื่อลดของเสียและปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมากับสภาพแวดล้อม ในขณะเดียวกันก็ส่งเสริมประสิทธิภาพของการใช้วัตถุดิบพลังงานและธรรมชาติทรัพยากรผลในการลดต้นทุนการผลิต[4]. ดังนั้นกรมโรงงานอุตสาหกรรม (กรอ) แห่งประเทศไทยเปิดตัวโครงการในปี2005 ในการพัฒนาการป้องกันมลพิษมาตรการสำหรับโรงงานแป้งมันสำปะหลัง โปรแกรมของพวกเขาให้ผลการดำเนินงานตามแนวทางหรือ '' รหัสของการปฏิบัติ '' สำหรับมันสำปะหลังของประเทศผู้ผลิตแป้ง ในการศึกษานี้เป็นส่วนหนึ่งของ DIW โปรแกรมที่ครอบคลุมตัวเลือกที่เป็นไปได้ของเทคโนโลยีสะอาดมีการสำรวจในการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและการปรับปรุงประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของอุตสาหกรรมแป้งมันสำปะหลัง. การศึกษาส่วนใหญ่เน้นการอนุรักษ์น้ำลดลงในดิบสูญเสียวัสดุและการอนุรักษ์พลังงาน ผลลัพธ์ที่ได้จากการดำเนินการมันสำปะหลังโลกแห่งความจริงพืชแป้งที่แสดงอยู่ในแง่ของต้นทุนเงินฝากออมทรัพย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากข้าวและอุตสาหกรรมอ้อย , มันสำปะหลัง
แป้งแปรรูปอุตสาหกรรมมีบทบาทสำคัญในเศรษฐกิจการเกษตร
ของประเทศไทย ที่รู้จักกันเป็นโลกที่ใหญ่ที่สุด
ผู้ผลิตและส่งออกแป้งมันสำปะหลัง ประเทศไทยผลิตมากกว่า
7 ล้านตันของแป้งใน 2004 ประมาณปีรายได้จากการส่งออกแป้งมันสำปะหลัง

38805 ล้านบาท หรือ 1 , 060 ล้านดอลลาร์ [ 1 ]แป้งมันสำปะหลังที่ผลิตจากมันสำปะหลัง ( มันสำปะหลังแห้งรักษา
) รากและใช้ในอาหาร กระดาษ และอุตสาหกรรมยาสีฟัน .
เพียง 20% ของหัวมันสำปะหลังที่เก็บเกี่ยวในไทยส่ง
Starch ประมวลผลพืช ในขณะที่ส่วนที่เหลือจะใช้ในการผลิตเม็ด
และชิป ปัจจุบัน ประเทศไทยมีโรงงานแปรรูปมันสำปะหลัง
92 มีกําลังการผลิตรวมของพื้นเมืองและ
แป้งดัดแปรที่เกี่ยวกับ 16910 และกับตัน / วันตามลำดับ [ 1 ] .
โดยปกติพืชมันสำปะหลังเหล่านี้ทำงานวันละ 24 ชั่วโมงเป็นเวลา 8 - 9 เดือน ก.ย. อาจ
.
การผลิตแป้งจากหัวมันสำปะหลัง เกี่ยวข้องกับเจ็ด
ขั้นตอนหลัก เหล่านี้รวมถึงราก ล้าง หั่นและบด
กากเส้นใยแยก dewatering และโปรตีนแยก
แห้ง , แห้ง , และบรรจุภัณฑ์สิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตคาดว่า
จำนวนของปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่น การบริโภค
ของปริมาณมากของน้ำและพลังงาน และการสร้างสูง
อินทรีย์โหลด น้ำเสีย และขยะมูลฝอย ในการสกัดแป้ง
กระบวนการต้องปริมาณใหญ่ของน้ำซึ่งจะก่อให้เกิด
ปริมาณน้ำเสีย จากการศึกษาของคุณ และ bhumiratanatries
[ 2 ]รุ่นของน้ำเสียที่
แป้งพืชเฉลี่ย 20 m3 ทุกตันของแป้งถูก
ผลิต ในทํานองเดียวกัน เ ยน et al . [ 3 ] รายงานคุณลักษณะของน้ำเสียจากมันสำปะหลังเวียดนาม
แป้งพืชที่มีค่าของ 11 , 000 – 500 มก. ซีโอดี
/ L , SS – 7600 มิลลิกรัม / ลิตรและ pH 4.5 - 5.0

รุ่นโดยประมาณของน้ำเสียและขยะมูลฝอย( กากเส้นใยและเปลือก ) 12 m3 และ 3 กิโลกรัมต่อตันของแป้ง

ตามลำดับ โดยทั่วไปแล้ว แป้งพืชรับมือกับสิ่งเหล่านี้สิ่งแวดล้อม
ปัญหาโดยการสิ้นสุดของเทคโนโลยีท่อ อย่างไรก็ตามเทคนิคนี้
ไม่อนุญาตให้มีการลดมลพิษที่แหล่งกำเนิดที่
สามารถนำจำนวนเงินที่สำคัญของการประหยัดพลังงานและวัตถุดิบ
การผลิตที่สะอาดการบูรณาการการเปลี่ยนแปลงในกระบวนการผลิต
มาใช้เป็นกลยุทธ์การป้องกันและการลดของเสีย
ออกสู่สิ่งแวดล้อม พร้อมกันมัน
ส่งเสริมประสิทธิภาพการใช้วัตถุดิบ พลังงาน และทรัพยากรธรรมชาติ
, ผลในการลดต้นทุนการผลิต [ 4 ] .
ดังนั้น กรมโรงงานอุตสาหกรรม ( กรอ. ) ของประเทศไทย
เปิดตัวโปรแกรมในปี 2005 เพื่อพัฒนามาตรการการป้องกัน
มลพิษสำหรับโรงงานแป้งมันสําปะหลัง โปรแกรมของพวกเขาคือการใช้แนวปฏิบัติ 'code
หรือ ' ' ' ประเทศของแป้งมันสำปะหลัง
แป้ง ผู้ผลิต ในการศึกษาครั้งนี้ เป็นส่วนหนึ่งของ กรอ.
ครอบคลุมโปรแกรม ตัวเลือกที่เป็นไปได้ของเทคโนโลยีสะอาด
มีการสํารวจเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและปรับปรุง
การปฏิบัติงานด้านสิ่งแวดล้อมของอุตสาหกรรมแป้งมัน .
เน้นหลักในการอนุรักษ์น้ำ การลดการสูญเสียวัตถุดิบ
, และอนุรักษ์พลังงาน ผลจากการใช้จริงโรงงานแป้งมันสำปะหลัง
จะแสดงในแง่ของต้นทุน
ออมทรัพย์