But as a backlash against tradition

But as a backlash against traditional approaches which focused on the rules of "correct" (i.e. dominant, standard) English expression and their embodiment in the final product to the neglect of content, understanding, creativity and form, the process writing emphasis on “finding voice” risks losing of the importance of the product itself, leaving teachers with no theoretical basis for directing children's writing. The emphasis on authoring, creativity and personal expression has two outcomes: it favors a bias towards recount or narrative in school writing (Gilbert, 1994), and it directs attention away from the way in which a text is constructed and why (Martin et al., 1994). A significant consequence of this latter is that the teacher has no grounds for intervening in any direct way; she has no rationale for evaluation or critique of a piece of writing. In addition, learners are not given the opportunity to develop command of the higher-status genres--- as Schleppegrell (2004) points out:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่เป็นฟันเฟืองกับวิธีดั้งเดิม ซึ่งเน้นกฎของนิพจน์ภาษาอังกฤษ "ถูกต้อง" (เช่นหลัก มาตรฐาน) และของศูนย์รวมในผลิตภัณฑ์เพื่อการละเลยเนื้อหา ความเข้าใจ ความคิดสร้างสรรค์และรูปแบบ กระบวนการเขียนเน้น "หาเสียง" เสี่ยงสูญเสียความสำคัญของสินค้าตัวเอง ออกจากครูกับไม่มีพื้นฐานทฤษฎีการกำกับการเขียนสำหรับเด็ก การเน้นการเขียน ความคิดสร้างสรรค์และการแสดงส่วนบุคคลมีผลสอง: มันสนับสนุนอคติต่อเล่าหรือเล่าเรื่องในโรงเรียนเขียน (Gilbert, 1994), และมันเป็นการชักจูงความสนใจจากวิธีการที่สร้างข้อความ และเหตุผล (Martin et al. 1994) ผลสำคัญจากหลังนี้คือการ ที่ครูมีไม่มีเหตุผลที่แทรกแซงในทางใด ๆ ตรง เธอมีเหตุผลไม่มีการประเมินหรือการเขียน นอกจากนี้ ผู้เรียนไม่ได้รับโอกาสในการพัฒนาคำสั่งของประเภทสถานะสูงกว่า-เป็น Schleppegrell (2004) ชี้ออก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เป็นฟันเฟืองกับวิธีการแบบดั้งเดิมซึ่งมุ่งเน้นไปที่กฎของ "ถูกต้อง" (คือเด่น, มาตรฐาน) การแสดงออกภาษาอังกฤษและศูนย์รวมของพวกเขาในผลิตภัณฑ์สุดท้ายที่จะละเลยของเนื้อหาเข้าใจความคิดสร้างสรรค์และรูปแบบกระบวนการเขียนความสำคัญกับ "การค้นพบที่ เสียง "เสี่ยงสูญเสียความสำคัญของสินค้าตัวเองออกจากครูที่ไม่มีพื้นฐานทางทฤษฎีในการกำกับดูแลการเขียนของเด็ก เน้นการเขียนความคิดสร้างสรรค์และการแสดงออกส่วนบุคคลมีสองผล: มันโปรดปรานอคติต่อการนับหรือการเล่าเรื่องในการเขียนโรงเรียน (Gilbert, 1994) และจะนำความสนใจไปจากวิธีการที่ข้อความจะถูกสร้างขึ้นและทำไม (มาร์ติน, et al ., 1994) เป็นผลอย่างมีนัยสำคัญหลังนี้คือการที่ครูมีพื้นที่สำหรับการแทรกแซงในทางตรงใด ๆ ; เธอมีเหตุผลสำหรับการประเมินผลหรือวิจารณ์ส่วนของการเขียนไม่มี นอกจากนี้ผู้เรียนจะไม่ได้รับโอกาสในการพัฒนาคำสั่งของประเภทสถานะที่สูงขึ้น --- เป็น Schleppegrell (2004) ชี้ให้เห็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ตามกับแบบดั้งเดิมวิธีการซึ่งเน้นกฎของ " ถูกต้อง " ( มาตรฐานเช่นเด่น ) ภาษาอังกฤษ การแสดงออก และศูนย์รวมของผลิตภัณฑ์สุดท้ายที่จะละเลยเนื้อหาความเข้าใจรูปแบบความคิดสร้างสรรค์และกระบวนการเขียนเน้นที่ " การค้นหาความเสี่ยงเสียง " สูญเสียความสำคัญของผลิตภัณฑ์ตัวเอง ปล่อยให้ครู ไม่มีทฤษฎีพื้นฐานสำหรับการกำกับเด็กการเขียน เน้นการเขียน , ความคิดสร้างสรรค์และการแสดงออกส่วนบุคคลที่มีสองผล : มันโปรดปรานคติเล่าหรือบรรยายในโรงเรียนเขียน ( Gilbert , 1994 ) และจะนำความสนใจไปจากวิธีการที่ข้อความถูกสร้างและทำไม ( มาร์ติน et al . , 1994 ) ผลสำคัญของหลังนี้คือ ครูไม่มีเหตุแทรกแซงในวิธีใด ๆโดยตรง เธอไม่มีเหตุผลในการประเมิน หรือ วิจารณ์ ชิ้นส่วนของการเขียน นอกจากนี้ผู้เรียนจะไม่ได้รับโอกาสที่จะพัฒนาคำสั่งของสูงกว่าประเภทสถานะ --- เป็น schleppegrell ( 2004 ) จุดออก :