Although it was evident that respon

Although it was evident that respondent businesses exhibited a number of common features, there was also heterogeneity because of the divergent circumstances and motivations associated with their establishment. The following analysis focuses on differences between proprietors who are keen to grow their business (growers) and those who are not (lifestylers). These two categories have been well documented in the relevant SME and SMTE literatures. To determine the applicable categories, respondents were asked to identify their main reason for establishing the enterprise. The distinction between the two groups was straightforward – it was based on how they responded to the question about whether they planned to grow their business over the subsequent 12-month period. The responses that are presented in Table 2 epitomize the differing agendas of the two groupings. The first five goals that are listed in the table are business oriented (e.g. increasing the number of customers and raising profitability), whereas goals six to ten have a lifestyle orientation (e.g. fulfilling a long-term dream of combining hobbies and skills). The final goal is not readily classifiable into either category. The differences between the ambitions and primary goals of the two respondent groupings are evident from the significant result that was obtained from conducting the Kolmogorov–Smirnov test (D = 0.5455, sig = 0.047). Growers are in business for business reasons, whereas lifestylers have a more holistic focus on lifestyle and a lesser emphasis on business. These conclusions do not infer that lifestylers do not care about their business and its operations. As will be discussed later, although lifestylers are less driven by profit than their grower counterparts, many demonstrate a passionate commitment to tourism. As indicated in Table 2, the researchers investigated whether members of different industry associations exhibit distinct behaviours and attitudes. It was found that there are minimal differences between those who are involved in or hold memberships of tourism specific groupings and those who have a stronger orientation towards community service. Greater differences were evident between respondents who have a stronger orientation to commercially oriented groups (e.g. chambers of commerce) and those who do not participate in such organizations. As highlighted in bold, only two of the items that are reported in the table are significant. In the case of the three items represented in italics, the differences are insignificant, albeit substantial because the number of observations is relatively small. The data do, however, reveal that growers are more engaged within their business communities and have a more expansive and ambitious approach to business groupings. The lifestylers engage in more active participation with tourism-related organizations. The conduct of a MANOVA test found that in aggregate and as presented in Table 3, there were no significant differences between the types of information used. However, the conduct of an ANOVA identified significant differences between the two groups in terms of sales and marketing and business management information, with growers more active in their consumption of information aligned to these domains. This supports the view that growers are more focused than lifestylers on growing and building their businesses. If growers are more interested in developing their businesses, then it might be expected that they would be more satisfied with the information that they receive than lifestylers, particularly for the purposes of business development and commercial management. Table 4 details the MANOVAs that produced significant results applicable to the two groups for ‘satisfaction with information’ across the five types of information (F = 6.034, d.f. = 5, sig = 0.000). This finding confirmed that in aggregate, growers are more satisfied. The subsequent ANOVAs show that three of the five areas were significantly different, namely sales and marketing, business and financial management. The legal and regulatory and environment/sustainability areas were deemed as insufficiently relevant by either group to record high or even different levels of satisfaction. The results reported in Table 4 offer preliminary support for the view that SMTE proprietor motives influence their information-seeking behaviours and consumption of information. The two groupings evidently have different approaches to information. Intuitively, it seems probable that consumption will be positively related to satisfaction, since those who are happy with an information source will tend to prefer it and seek it out. According to the findings, growers both read more extensively and are significantly more satisfied than lifestylers. Respondents express increasing satisfaction as they consume more information. Although intuitively correct, one might have anticipated a more critical assessment to prevail beyond a certain point. As consumers progressively consume more information and consequently enhance their expertise and repertoire, one might expect their critical faculties to intensify. According to the data presented in Table 5, a positive correlation is evident between media consumption and satisfaction among both groups, and for the sample as a whole. However, the table also indicates that the correlations are consistently weaker for growers than for lifestylers. It appears that relative to the amount of information that is consumed, growers are less satisfied than lifestylers. Two plausible explanations are proposed. First, since growers are more ambitious than lifestylers, this may place greater demands on the information that they use. Second, because growers are more avid readers than lifestylers, they may develop a more critical eye and question the merits of the information that is provided. It is unsurprising that growers consume more media than lifestylers, especially in the case of business-related media. In aggregate, they are more positive about media, especially in the case of trade-related information. However, as noted previously, they become increasingly critical as their consumption of information increases. The results that are presented in Table 6 highlight the relationship between media used and its perceived usefulness across the two groups. Media consumption is evidently different across the two groups from the significant Kolmogorov–Smirnov test (D = 0.500, sig = 0.039). The t-tests of the means indicate significant differences between the perceived usefulness across the four media types: trade magazines, Sustainable Tourism Cooperative Research Centre studies, face-to-face meetings and podcasts. Growers are more positive than lifestylers in all cases except for podcasts. Finally, it is notable that a MANOVA about alternative training across the two groups was insignificant. An ANOVA conducted on the types of training indicated that lifestylers were more favourably disposed than growers to on-the-job approaches. This finding suggests that lifestylers may be more reluctant to leave their place of business to participate in training (perhaps because such activities may be viewed as interfering with lifestyle) whereas growers recognize the benefits of undertaking offsite training.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่เห็นได้ชัดว่า ธุรกิจ respondent จัดแสดงจำนวนคุณลักษณะทั่วไป ถูก heterogeneity สถานการณ์ขันติธรรมและโต่งที่เกี่ยวข้องกับการก่อตั้ง การวิเคราะห์ดังต่อไปนี้เน้นความแตกต่างระหว่างการกล่าวที่มีความกระตือรือร้นที่จะขยายธุรกิจ (เกษตรกร) และผู้ที่ไม่มี (lifestylers) เอกสารเหล่านี้สองประเภทใน literatures SMTE และ SME ที่เกี่ยวข้องด้วย การกำหนดประเภทการใช้ ผู้ตอบถูกขอให้ระบุเหตุผลหลักของการสร้างองค์กร ความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มได้ตรงไปตรงมา – เป็นพื้นฐานว่าจะตอบคำถามเกี่ยวกับว่าพวกเขาวางแผนที่จะขยายธุรกิจระยะเวลา 12 เดือนต่อมา การตอบสนองที่แสดงในตารางที่ 2 epitomize วาระแตกต่างของกลุ่ม 2 เป้าหมายแรกห้าที่อยู่ในตารางเป็นธุรกิจเน้น (เช่นการเพิ่มจำนวนลูกค้า และเพิ่มผลกำไร), ในขณะที่เป้าหมาย 6-10 มีการวางแนวชีวิต (เช่นตอบสนองความฝันระยะยาวของการรวมงานอดิเรกและทักษะ) เป้าหมายสุดท้ายคือไม่พร้อม classifiable ในประเภทใด ความแตกต่างระหว่างความทะเยอทะยานและเป้าหมายหลักของการจัดกลุ่ม respondent สองจะเห็นได้จากผลลัพธ์สำคัญที่ได้รับจากการดำเนินการทดสอบน่าเป็น – Smirnov (D = 0.5455, sig = 0.047) เกษตรกรที่อยู่ในธุรกิจเพื่อเหตุผลทางธุรกิจ โดย lifestylers ได้เน้นวิถีชีวิตแบบองค์รวมมากขึ้นและเน้นธุรกิจน้อยกว่า บทสรุปนี้ไม่รู้ว่า lifestylers ไม่สนใจเกี่ยวกับธุรกิจและการดำเนินงาน ดังที่จะได้กล่าวไว้ในภายหลัง แม้ว่า lifestylers จะน้อยขับเคลื่อน ด้วยกำไรกว่าปราบปราม grower จำนวนมากแสดงให้เห็นความมุ่งมั่นที่หลงใหลการท่องเที่ยว ตามที่ระบุในตารางที่ 2 นักวิจัยตรวจสอบว่า สมาชิกของสมาคมอุตสาหกรรมต่าง ๆ แสดงทัศนคติและพฤติกรรมแตกต่างกัน พบว่า มีความแตกต่างน้อยที่สุดระหว่างผู้มีส่วนร่วมใน หรือเก็บสมาชิกของการท่องเที่ยวเฉพาะกลุ่มและผู้ที่มีแนวแข็งแกร่งสู่บริการชุมชน ความแตกต่างมากขึ้นเห็นได้ชัดระหว่างผู้ตอบที่มีการวางแนวที่แข็งแกร่งมุ่งเน้นในเชิงพาณิชย์กลุ่ม (เช่นหอการค้า) และผู้ที่มีส่วนร่วมในองค์กรดังกล่าวได้ เป็นไฮไลต์ใน ตัวหนา เพียงสองรายการที่รายงานในตารางได้อย่างมีนัยสำคัญ ในกรณีที่ 3 สินค้าที่แสดงเป็นตัวเอียง ความแตกต่างสำคัญ แม้ว่าพบได้เนื่องจากจำนวนการสำรวจค่อนข้างเล็ก ข้อมูล อย่างไรก็ตาม เปิดเผยว่า เกษตรกรเข้าร่วมภายในชุมชนธุรกิจอยู่มาก และมีวิธีการมักใหญ่ และกว้างมากขึ้นการจัดกลุ่มธุรกิจ Lifestylers ที่มีส่วนร่วมในการมีส่วนร่วมอยู่กับองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ในการดำเนินการทดสอบ MANOVA พบว่ารวม และตามที่แสดงในตารางที่ 3 มีไม่แตกต่างกันระหว่างชนิดของข้อมูลที่ใช้ อย่างไรก็ตาม การดำเนินการการวิเคราะห์ความแปรปรวนระบุความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มในการขาย และการตลาดและธุรกิจการจัดการข้อมูล เกษตรกรที่อยู่ในการที่ใช้ข้อมูลที่สอดคล้องกับโดเมนเหล่านี้ ซึ่งสนับสนุนมุมมองที่ว่า เกษตรกรจะยิ่งเน้นกว่า lifestylers เติบโต และการสร้างธุรกิจของตน ถ้าเกษตรกรมีความสนใจในการพัฒนาธุรกิจของตน แล้วมันอาจคาดหวังว่า พวกเขาจะพอใจมากกับข้อมูลที่พวกเขาได้รับมากกว่า lifestylers โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวัตถุประสงค์ในการพัฒนาธุรกิจและการจัดการเชิงพาณิชย์ ตาราง 4 รายละเอียด MANOVAs ที่ผลิตซึ่งมีผลเกี่ยวข้องกับกลุ่มสอง 'พึงมีข้อมูล' สำคัญทั้งห้าชนิดของข้อมูล (F = 6.034, d.f. = 5, sig = 0.000) ค้นหานี้ยืนยันรวม เกษตรกรพึงพอใจมาก ANOVAs ตามมาแสดงว่า 3 ห้าได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่าง ได้แก่ขาย และการ ตลาด ธุรกิจและการจัดการทางการเงิน กฎหมาย และข้อบังคับ และพื้นที่สิ่งแวดล้อม/ความยั่งยืนได้ถือว่าเป็น insufficiently ที่เกี่ยวข้องทั้งกลุ่มระเบียนสูง หรือแม้แต่ต่างระดับความพึงพอใจ ผลลัพธ์ที่รายงานในตาราง 4 ให้การสนับสนุนเบื้องต้นมองว่า SMTE ไม่สนคำครหาเจ้าของคนมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการแสวงหาข้อมูลและการใช้ข้อมูลของพวกเขา กลุ่มสองมีข้อมูลวิธีแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด สังหรณ์ใจ ดูเหมือนว่าน่าเป็นที่ปริมาณการใช้จะบวกกับความพึงพอใจ เนื่องจากผู้ที่มีความสุขกับแหล่งข้อมูลจะมีแนวโน้มที่จะชอบมัน และมันหา วิจัยพบ เกษตรกรทั้งอ่านขึ้นอย่างกว้างขวาง และอย่างมีนัยสำคัญมากพอมากกว่า lifestylers ผู้ตอบแสดงความพึงพอใจเพิ่มขึ้น ตามที่พวกเขาใช้ข้อมูลเพิ่มเติม ถูกต้องหมด แม้ว่าหนึ่งอาจมีคาดประเมินสำคัญยิ่งเหนือชั้นเกินจุดบาง เป็นผู้บริโภคใช้ความก้าวหน้าข้อมูลเพิ่มเติม และเพิ่มความเชี่ยวชาญของพวกเขาและละครดัง หนึ่งอาจคาดหวังว่าคณะของตนสำคัญเพื่อกระชับ ตามข้อมูลที่แสดงในตาราง 5 ความสัมพันธ์ของการบวกได้ชัดระหว่างการใช้สื่อและความพึงพอใจทั้งสอง และ สำหรับตัวอย่างทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ตัวบ่งชี้สัมพันธ์ที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องสำหรับเกษตรกรกว่า lifestylers ปรากฏว่า สัมพันธ์กับจำนวนข้อมูลที่ใช้ เกษตรกรมีความพึงพอใจน้อยกว่า lifestylers สองคำอธิบายที่เป็นไปได้มีการนำเสนอ ก่อน เนื่องจากเกษตรกรมีความทะเยอทะยานมากขึ้นกว่า lifestylers นี้อาจวางความต้องการมากกว่าข้อมูลที่ใช้ สอง เนื่องจากเกษตรกรมีผู้อ่านมากชอบมากกว่า lifestylers พวกเขาอาจพัฒนาตาสำคัญมาก และคำถามข้อดีของข้อมูลที่ Unsurprising ว่า เกษตรกรใช้สื่อมากขึ้นกว่า lifestylers โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของสื่อที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจได้ รวม พวกเขาจะบวกมากขึ้นเกี่ยวกับสื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการค้า อย่างไรก็ตาม ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขากลายเป็นความสำคัญของปริมาณข้อมูลที่เพิ่มขึ้น ผลที่แสดงในตาราง 6 เน้นความสัมพันธ์ระหว่างสื่อที่ใช้และประโยชน์การรับรู้ของทั้งสองกลุ่ม การใช้สื่อจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดระหว่างสองกลุ่มจากการทดสอบน่าเป็น – Smirnov สำคัญ (D = 0.500, sig = 0.039) ทดสอบ t หมายถึงการบ่งชี้ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรับรู้ประโยชน์ในชนิดสื่อสี่: ค้านิตยสาร ศูนย์วิจัยสหกรณ์การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนศึกษา ประชุมแบบพบปะ และ podc asts เกษตรกรมีค่าเป็นบวกมากขึ้นกว่า lifestylers ในทุกกรณียกเว้นพอดคาสต์ ในที่สุด น่าว่า MANOVA เกี่ยวกับฝึกสำรองทั้ง 2 กลุ่มสำคัญ การวิเคราะห์ความแปรปรวนการดำเนินการชนิดของการฝึกอบรมแสดงว่า lifestylers ถูกมาก favourably ขายทิ้งมากกว่าเกษตรกรกับแนวแรง ค้นหานี้แนะนำว่า lifestylers อาจจะเกรงใจมากไปที่ธุรกิจจะเข้าร่วมในการฝึกอบรม (อาจเนื่องจากกิจกรรมดังกล่าวอาจดูเป็นการรบกวนวิถีชีวิต) ในขณะที่เกษตรกรรับรู้ประโยชน์ของการดำเนินการฝึกอบรมเชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่ามันจะเห็นได้ชัดว่าธุรกิจตอบแสดงจำนวนของคุณสมบัติทั่วไปก็ยังมีความแตกต่างเพราะสถานการณ์ที่แตกต่างกันและแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับสถานประกอบการของพวกเขา การวิเคราะห์ต่อไปนี้มุ่งเน้นไปที่ความแตกต่างระหว่างเจ้าของที่มีความกระตือรือร้นที่จะเติบโตธุรกิจของพวกเขา (ปลูก) และผู้ที่ไม่ได้ (lifestylers) ทั้งสองประเภทได้รับเอกสารอย่างดีในธุรกิจ SME ที่เกี่ยวข้องและวรรณกรรม SMTE การตรวจสอบประเภทบังคับผู้ตอบแบบสอบถามถูกขอให้ระบุเหตุผลหลักของพวกเขาสำหรับการสร้างองค์กร ความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มที่ได้รับการตรงไปตรงมา - มันก็ขึ้นอยู่กับวิธีที่พวกเขาตอบสนองต่อคำถามเกี่ยวกับว่าพวกเขาวางแผนที่จะเติบโตทางธุรกิจของพวกเขาในช่วงระยะเวลา 12 เดือนต่อมา การตอบสนองที่ถูกนำเสนอในตารางที่ 2 สรุปวาระการประชุมที่แตกต่างกันของทั้งสองกลุ่ม ครั้งแรกที่ห้าเป้าหมายที่ระบุไว้ในตารางจะเน้นธุรกิจ (เช่นการเพิ่มจำนวนของลูกค้าและเพิ่มผลกำไร) ในขณะที่เป้าหมาย 6-10 มีการวางแนวทางการดำเนินชีวิต (เช่นการตอบสนองความฝันในระยะยาวของการรวมงานอดิเรกและทักษะ) เป้าหมายสุดท้ายคือการไม่จัดอยู่ในประเภทพร้อมทั้ง ความแตกต่างระหว่างความทะเยอทะยานและเป้าหมายหลักของทั้งสองกลุ่มผู้ถูกกล่าวหาจะเห็นได้ชัดจากผลที่สำคัญที่ได้รับจากการดำเนินการทดสอบ Kolmogorov-Smirnov (D = 0.5455, sig = 0.047) เกษตรกรผู้ปลูกอยู่ในธุรกิจด้วยเหตุผลทางธุรกิจในขณะที่ lifestylers มีความสำคัญองค์รวมมากขึ้นในการดำเนินชีวิตและมีความสำคัญน้อยกว่าในธุรกิจ ข้อสรุปเหล่านี้ไม่ได้สรุปว่า lifestylers ไม่สนใจเกี่ยวกับธุรกิจและการดำเนินงานของพวกเขา ขณะที่จะมีการหารือในภายหลังแม้ว่า lifestylers จะขับเคลื่อนน้อยลงโดยกำไรกว่าปลูกของพวกเขาหลายแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นที่หลงใหลในการท่องเที่ยว ตามที่ระบุไว้ในตารางที่ 2 นักวิจัยตรวจสอบว่าสมาชิกของสมาคมอุตสาหกรรมที่แตกต่างกันแสดงพฤติกรรมและทัศนคติที่แตกต่างกัน มันก็พบว่ามีความแตกต่างน้อยที่สุดระหว่างผู้ที่มีส่วนร่วมในหรือมีไว้ซึ่งสมาชิกของกลุ่มที่เฉพาะเจาะจงการท่องเที่ยวและผู้ที่มีการวางแนวทางที่แข็งแกร่งต่อการให้บริการชุมชน ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดมากขึ้นเป็นระหว่างผู้ตอบแบบสอบถามที่มีแนวความแข็งแกร่งให้กับกลุ่มที่มุ่งเน้นในเชิงพาณิชย์ (ห้องเช่นการค้า) และผู้ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในองค์กรดังกล่าว ในฐานะที่เป็นไฮไลต์ในตัวหนาเพียงสองของรายการที่มีการรายงานในตารางที่มีความสำคัญ ในกรณีที่สามรายการที่แสดงอยู่ในตัวเอียงความแตกต่างที่มีนัยสำคัญมากเพราะแม้ว่าจำนวนของการสังเกตมีขนาดค่อนข้างเล็ก ข้อมูลที่ทำ แต่แสดงให้เห็นว่าเกษตรกรผู้ปลูกมีส่วนร่วมมากขึ้นในชุมชนและธุรกิจของพวกเขามีวิธีการขยายตัวมากขึ้นและมีความทะเยอทะยานที่จะจัดกลุ่มธุรกิจ lifestylers มีส่วนร่วมในการมีส่วนร่วมใช้งานมากขึ้นกับองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว การดำเนินการของการทดสอบการให้ MANOVA พบว่าในการรวมและที่แสดงในตารางที่ 3 มีไม่มีความแตกต่างระหว่างประเภทของข้อมูลที่นำมาใช้ อย่างไรก็ตามการดำเนินการของการวิเคราะห์ที่ระบุความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองกลุ่มในแง่ของการขายและการตลาดและการจัดการข้อมูลทางธุรกิจกับผู้ปลูกใช้งานมากขึ้นในการบริโภคของข้อมูลสอดคล้องกับโดเมนเหล่านี้ นี้สนับสนุนมุมมองที่เกษตรกรผู้ปลูกจะเน้นกว่า lifestylers ในการเจริญเติบโตและการสร้างธุรกิจของพวกเขา หากเกษตรกรผู้ปลูกมีความสนใจในการพัฒนาธุรกิจของพวกเขาแล้วมันอาจจะคาดหวังว่าพวกเขาจะมีความพึงพอใจมากขึ้นกับข้อมูลที่พวกเขาได้รับมากกว่า lifestylers โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวัตถุประสงค์ของการพัฒนาธุรกิจและการจัดการในเชิงพาณิชย์ ตารางที่ 4 รายละเอียด MANOVAs ที่ผลิตผลลัพธ์ที่สำคัญที่ใช้บังคับกับทั้งสองกลุ่มสำหรับความพึงพอใจกับข้อมูล 'ทั่วทั้งห้าประเภทของข้อมูล (F = 6.034, DF = 5, sig = 0.000) การค้นพบนี้ได้รับการยืนยันว่าในการรวมเกษตรกรผู้ปลูกมีความพึงพอใจมากขึ้น ANOVAs ต่อมาแสดงให้เห็นว่าสามในห้าพื้นที่ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญคือการขายและการตลาดธุรกิจและการจัดการทางการเงิน กฎหมายและกฎระเบียบและสิ่งแวดล้อม / การพัฒนาอย่างยั่งยืนในพื้นที่ถือว่าเป็นไม่เพียงพอโดยกลุ่มที่เกี่ยวข้องอย่างใดอย่างหนึ่งในการบันทึกในระดับสูงหรือแม้กระทั่งการที่แตกต่างกันของความพึงพอใจ ผลการรายงานในตารางที่ 4 ข้อเสนอเบื้องต้นสำหรับการสนับสนุนมุมมองว่าแรงจูงใจเจ้าของ SMTE มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการค้นหาข้อมูลของพวกเขาและการบริโภคของข้อมูล ทั้งสองกลุ่มเห็นได้ชัดว่ามีวิธีที่แตกต่างจากข้อมูล สัญชาตญาณดูเหมือนว่าน่าจะเป็นที่การบริโภคจะเป็นที่เกี่ยวข้องในเชิงบวกเพื่อความพึงพอใจเนื่องจากผู้ที่มีความสุขกับแหล่งที่มาของข้อมูลจะมีแนวโน้มที่จะชอบมันและแสวงหามันออกมา ตามผลการวิจัยที่เกษตรกรผู้ปลูกทั้งอ่านอย่างกว้างขวางมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและมีความพึงพอใจมากขึ้นกว่า lifestylers ผู้ตอบแบบสอบถามด่วนเพิ่มความพึงพอใจที่พวกเขาใช้ข้อมูลเพิ่มเติม แม้ว่าที่ถูกต้องอย่างสังหรณ์ใจหนึ่งที่คาดว่าอาจจะมีการประเมินความสำคัญมากขึ้นที่จะชนะเกินจุดหนึ่ง ในฐานะที่เป็นผู้บริโภคที่มีความก้าวหน้าบริโภคข้อมูลเพิ่มเติมและจึงเพิ่มความเชี่ยวชาญและเพลงของพวกเขาหนึ่งอาจคาดหวังปัญญาสำคัญของพวกเขาที่จะกระชับ ตามข้อมูลที่นำเสนอในตารางที่ 5 ความสัมพันธ์เชิงบวกที่เห็นได้ชัดระหว่างการบริโภคสื่อและความพึงพอใจของทั้งสองกลุ่มและสำหรับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นทั้ง แต่ตารางยังแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องปรับตัวลดลงสำหรับเกษตรกรผู้ปลูกกว่า lifestylers มันจะปรากฏขึ้นเมื่อเทียบกับปริมาณของข้อมูลที่มีการบริโภคที่เกษตรกรผู้ปลูกมีความพึงพอใจน้อยกว่า lifestylers สองคำอธิบายที่เป็นไปได้มีการเสนอ เป็นครั้งแรกตั้งแต่เกษตรกรผู้ปลูกมีความทะเยอทะยานมากกว่า lifestylers นี้อาจมีความต้องการมากขึ้นเกี่ยวกับข้อมูลที่พวกเขาใช้ ประการที่สองเนื่องจากเกษตรกรผู้ปลูกผู้อ่านตัวยงมากกว่า lifestylers พวกเขาอาจจะพัฒนาตาที่สำคัญมากขึ้นและตั้งคำถามกับประโยชน์ของข้อมูลที่ให้ไว้ มันไม่น่าแปลกใจที่ผู้ปลูกบริโภคสื่อมากกว่า lifestylers โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของสื่อที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ ในการรวมพวกเขาเป็นบวกมากขึ้นเกี่ยวกับสื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของข้อมูลการค้าที่เกี่ยวข้องกับ อย่างไรก็ตามในขณะที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้พวกเขากลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้นเป็นบริโภคของพวกเขาการเพิ่มขึ้นของข้อมูล ผลที่ได้แสดงไว้ในตารางที่ 6 เน้นความสัมพันธ์ระหว่างสื่อที่ใช้และประโยชน์การรับรู้ของทั้งสองกลุ่ม การบริโภคสื่อเป็นอย่างเห็นได้ชัดที่แตกต่างกันทั้งสองกลุ่มจากการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญ Kolmogorov-Smirnov (D = 0.500, sig = 0.039) เสื้อทดสอบของวิธีการที่แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรับรู้ประโยชน์ในสี่ประเภทสื่อ: นิตยสารการค้าการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสหกรณ์การศึกษาวิจัยศูนย์การประชุมใบหน้าเพื่อใบหน้าและพอดคาสต์ เกษตรกรผู้ปลูกเป็นบวกมากกว่า lifestylers ในทุกกรณียกเว้นสำหรับพอดคาสต์ ในที่สุดก็เป็นที่น่าสังเกตว่า MANOVA เกี่ยวกับการฝึกทางเลือกทั้งสองกลุ่มก็ไม่มีนัยสำคัญ ANOVA ดำเนินการในรูปแบบของการฝึกอบรมพบว่า lifestylers ถูกทิ้งอยู่ในเกณฑ์ดีมากขึ้นกว่าที่จะปลูกในที่ทำงานวิธีการ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า lifestylers อาจจะไม่เต็มใจที่จะออกจากสถานที่ของธุรกิจที่จะเข้าร่วมในการฝึกอบรม (บางทีอาจเป็นเพราะกิจกรรมดังกล่าวอาจจะถูกมองว่าเป็นรบกวนการดำเนินชีวิต) ในขณะที่เกษตรกรผู้ปลูกตระหนักถึงประโยชน์ของการดำเนินการฝึกอบรมนอกสถาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่มันเห็นได้ชัดว่าธุรกิจผู้ตอบมีหมายเลขของลักษณะทั่วไป มีความหลากหลาย เพราะในสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างแรงจูงใจและทักษะของพวกเขา การวิเคราะห์ต่อไปนี้เน้นความแตกต่างระหว่างเจ้าของที่มีความกระตือรือร้นที่จะขยายธุรกิจของพวกเขา ( เกษตรกร ) และผู้ที่ไม่ ( lifestylers )ทั้งสองประเภทมีเอกสารดีใน SME และวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง smte . ตรวจสอบประเภทที่ใช้ได้ โดยศึกษาระบุเหตุผลหลักของพวกเขาสำหรับการสร้างองค์กรความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มคือตรงไปตรงมาและมันขึ้นอยู่กับวิธีการที่พวกเขาตอบคำถามเกี่ยวกับว่าพวกเขาวางแผนที่จะขยายธุรกิจของพวกเขาในช่วง 12 เดือนถัดไป การตอบสนองที่แสดงใน ตารางที่ 2 สรุปเอาเฉพาะใจความสำคัญของงานเขียนต่างวาระของทั้งสองกลุ่ม . ครั้งแรกห้าเป้าหมายที่ระบุไว้ในตารางเป็นธุรกิจที่มุ่งเน้นเช่นการเพิ่มจำนวนของลูกค้าและเพิ่มกำไร ) ส่วนเป้าหมายหกถึงสิบมีวิถีชีวิตการปฐมนิเทศ ( เช่น เติมเต็มความฝันระยะยาวรวมงานอดิเรกและทักษะ ) เป้าหมายสุดท้ายคือ ไม่ยอม classifiable ทั้งในประเภทความแตกต่างระหว่างเป้าหมายและเป้าหมายหลักของทั้งสองกลุ่มจะเห็นได้ชัดเลยจากที่สำคัญ ผลที่ได้จากการเปลี่ยนแปลง และเพื่อทดสอบ ( D = 0.5455 , Sig = 0.047 ) ผู้ที่อยู่ในธุรกิจสำหรับเหตุผลทางธุรกิจ ในขณะที่ lifestylers มีแบบองค์รวมมากขึ้น เน้นวิถีชีวิตและน้อยกว่าเน้นธุรกิจสรุปไม่สรุปว่า lifestylers ไม่สนใจธุรกิจของตนเอง และการดำเนินงาน โดยจะกล่าวถึงในภายหลัง แม้ว่า lifestylers น้อยลง กำไรกว่า counterparts ของพวกเขาขับเคลื่อน โดยปลูกมากมาย แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นกระตือรือร้นเพื่อการท่องเที่ยว ตามที่ระบุไว้ใน ตารางที่ 2นักวิจัยพบว่า สมาชิกของสมาคมอุตสาหกรรมนิทรรศการที่แตกต่างกันแตกต่างกัน พฤติกรรมและทัศนคติ พบว่ามีความแตกต่างน้อยมากระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้องในหรือมีไว้เฉพาะสมาชิกของกลุ่มท่องเที่ยว และผู้ที่มีแข็งแกร่งปฐมนิเทศต่อบริการชุมชนความแตกต่างได้ชัดเจนมากขึ้นระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่มีทิศทางที่แข็งแกร่งเพื่อมุ่งเน้นกลุ่ม ( เช่นหอการค้า ) และผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมในองค์กรเช่น ที่เน้นตัวหนาเพียงสองของรายการที่มีการรายงานในตารางเป็นสำคัญ ในกรณีของ 3 รายการแสดงในตัวเอียง ความแตกต่างจะไม่สําคัญแม้ว่า อย่างมาก เพราะว่าจำนวนค่าสังเกตมีขนาดค่อนข้างเล็ก ข้อมูลที่ทำ อย่างไรก็ตาม พบว่า เกษตรกรมีส่วนร่วมมากขึ้นในชุมชนธุรกิจของพวกเขาและมีการขยายตัวมากขึ้น และทะเยอทะยานในกลุ่มธุรกิจ การ lifestylers มีส่วนร่วมในงานมากขึ้นการมีส่วนร่วมกับการท่องเที่ยว หน่วยงานที่เกี่ยวข้องพฤติกรรมของการทดสอบพบว่าความแปรปรวนในการรวมและนำเสนอในตารางที่ 3 นั้นพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างชนิดข้อมูลที่ใช้ อย่างไรก็ตาม การระบุความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มในแง่ของการขายและการตลาดและการจัดการข้อมูลธุรกิจกับเกษตรกรที่ใช้งานมากขึ้นในการบริโภคข้อมูลสอดคล้องกับโดเมนเหล่านี้ นี้สนับสนุนมุมมองที่ปลูกจะเน้นมากขึ้นกว่า lifestylers ในการเติบโตและสร้างธุรกิจของพวกเขา หากเกษตรกรสนใจมากขึ้นในการพัฒนาธุรกิจของพวกเขา มันอาจจะคาดหวังว่าพวกเขาจะพอใจกับข้อมูลที่พวกเขาได้รับ lifestylers กว่า ,โดยเฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์ของการพัฒนาธุรกิจและการจัดการเชิงพาณิชย์ ตารางที่ 4 รายละเอียด manovas ที่สร้างผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องกับสองกลุ่มเพื่อความพึงพอใจกับข้อมูล ' ในห้าประเภทของข้อมูลทางสถิติ ( r = 6.034 d.f. = 5 , Sig = 0.000 ) พบว่า รวมเกษตรกรมีความพึงพอใจมากขึ้นการ anovas ต่อมาแสดงให้เห็นว่าสามในห้าพื้นที่ที่แตกต่างกัน ได้แก่ การขาย การตลาด ธุรกิจ และการจัดการทางการเงิน พื้นที่ทางกฎหมายและกฎระเบียบและสภาพแวดล้อมการพัฒนาถือว่าเป็นดำเนินการที่เกี่ยวข้อง โดยให้กลุ่มที่บันทึกสูง หรือแม้แต่ระดับของความพึงพอใจผลรายงานตารางที่ 4 เสนอการสนับสนุนเบื้องต้นสำหรับมุมมองที่ smte เจ้าของแรงจูงใจอิทธิพลของพวกเขาแสวงหาข้อมูลพฤติกรรมและปริมาณของข้อมูล ทั้งสองกลุ่มแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดมีแนวทางข้อมูล สังหรณ์ใจ มันน่าจะเป็นว่า การบริโภคจะต้องมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจเนื่องจากผู้ที่มีความสุขกับแหล่งข้อมูลมีแนวโน้มที่จะชอบมันและแสวงหามันออกมา ผลการศึกษาการปลูกทั้งอ่านอย่างกว้างขวางมากขึ้นและมีความพึงพอใจมากกว่า lifestylers . ผู้ตอบแบบสอบถามแสดงความพึงพอใจที่เพิ่มขึ้นตามที่พวกเขาบริโภคข้อมูลเพิ่มเติม แม้ว่าสังหรณ์ใจถูกต้องหนึ่งอาจคาดได้มีการประเมินเพิ่มเติมดาษดื่นเกินจุดหนึ่ง เป็นผู้บริโภค ผู้บริโภคข้อมูลเพิ่มเติมและจึงเพิ่มความเชี่ยวชาญของพวกเขาและพวกเขา หนึ่งอาจคาดหวังคณะวิกฤติของการกระชับ ตามข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 5 ความสัมพันธ์เชิงบวกที่เห็นได้ชัดระหว่างการบริโภคสื่อและความพึงพอใจของทั้งสองกลุ่มและสำหรับตัวอย่างที่เป็นทั้ง อย่างไรก็ตาม ตารางยังบ่งชี้ว่า ความสัมพันธ์เป็นอย่างแข็งแกร่งสำหรับเกษตรกรกว่า lifestylers . ปรากฏว่า เมื่อเทียบกับปริมาณของข้อมูลที่ใช้ เกษตรกรมีความพึงพอใจน้อยกว่า lifestylers . สองเหตุผลคำอธิบายที่เสนอ ครั้งแรก ตั้งแต่เกษตรกรผู้ปลูกจะ lifestylers ทะเยอทะยานมากกว่า ,นี้อาจวางความต้องการมากขึ้นในข้อมูลที่พวกเขาใช้ ประการที่สอง เนื่องจากเกษตรกรผู้ปลูกจะชอบอ่านมากกว่า lifestylers พวกเขาอาจจะพัฒนาเป็นตาสำคัญและคำถามประโยชน์ของข้อมูลที่ให้ไว้ มันเป็นแปลกใจเลยที่ปลูกบริโภคสื่อมากกว่า lifestylers โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับสื่อ ในการรวม พวกเขาเป็นบวกมากขึ้นเกี่ยวกับสื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการค้าที่เกี่ยวข้องกับข้อมูล อย่างไรก็ตาม ดังที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขากลายเป็นมากขึ้นที่สำคัญ เช่น การบริโภค การเพิ่มขึ้นของข้อมูล ผลลัพธ์ที่แสดงในตารางที่ 6 เน้นความสัมพันธ์ระหว่างการใช้สื่อและการรับรู้ประโยชน์ในทั้งสองกลุ่มการใช้สื่อจะทำให้ทั้ง 2 กลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ( จากเปลี่ยนแปลงเพื่อทดสอบ ( D = 0.500 , Sig = 0.039 ) มีจำนวนของวิธีการระบุความแตกต่างระหว่างการรับรู้ประโยชน์ทั้งสี่ประเภทสื่อนิตยสารการค้า การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนแบบมีส่วนร่วม ศูนย์วิจัยการศึกษา , การประชุมแบบตัวต่อตัวและพอดคาสต์ผู้ที่เป็นบวกมากกว่า lifestylers ในทุกกรณียกเว้นสำหรับพอดคาสต์ ในที่สุด มันก็เด่นที่ความแปรปรวนเกี่ยวกับการฝึกอบรมทางเลือกทั้ง 2 กลุ่มแตกต่างกัน เป็นสถิติการดำเนินการเกี่ยวกับประเภทของการฝึกอบรม พบว่า lifestylers มากขึ้นดังนั้นกว่าจะทิ้งปลูกในแนวการค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า lifestylers อาจจะไม่เต็มใจที่จะออกจากสถานที่ของพวกเขาของธุรกิจที่จะเข้าร่วมในการอบรม ( อาจเนื่องจากกิจกรรมดังกล่าวอาจถูกมองว่าเป็นการรบกวนวิถีชีวิต ) ในขณะที่ผู้เล็งเห็นประโยชน์ของการฝึกนอกสถานที่