Inhibitory control and sensitivity

Inhibitory control and sensitivity to reward are relevant to the food choices individuals make frequently. An imbalance of these systems can lead to deficits in decision-making that are relevant to food ingestion. This study evaluated the relationship between dietary behaviors – binge eating and consumption of sweetened beverages and snacks – and behavioral control processes among 198 adolescents, ages 14 to 17. Neurocognitive control processes were assessed with the Iowa Gambling Task (IGT), a generic Go/No-Go task, and a food-specific Go/No-Go task. The food-specific version directly ties the task to food cues that trigger responses, addressing an integral link between cue-habit processes. Diet was assessed with self-administered food frequency and binge eating questionnaires. Latent variable models revealed marked gender differences. Inhibitory problems on the food-specific and generic Go/No-Go tasks were significantly correlated with binge eating only in females, whereas inhibitory problems measured with these tasks were the strongest correlates of sweet snack consumption in males. Higher BMI percentile and sedentary behavior also predicted binge eating in females and sweet snack consumption in males. Inhibitory problems on the generic Go/No-Go, poorer affective decision-making on the IGT, and sedentary behavior were associated with sweetened beverage consumption in males, but not females. The food-specific Go/No-Go was not predictive in models evaluating sweetened beverage consumption, providing some initial discriminant validity for the task, which consisted of sweet/fatty snacks as no-go signals and no sugar-sweetened beverage signals. This work extends research findings, revealing gender differences in inhibitory function relevant to behavioral control. Further, the findings contribute to research implicating the relevance of cues in habitual behaviors and their relationship to snack food consumption in an understudied population of diverse adolescents not receiving treatment for eating disorders.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การควบคุมยับยั้งและความไวต่อผลตอบแทนที่มีความเกี่ยวข้องกับการเลือกอาหารที่บุคคลทำให้บ่อย ความไม่สมดุลของระบบเหล่านี้สามารถนำไปสู่การขาดดุลในการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหาร การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริโภคอาหาร - การรับประทานอาหารการดื่มสุราและการบริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานและขนมขบเคี้ยว - และกระบวนการการควบคุมพฤติกรรมในหมู่ 198 วัยรุ่นอายุ 14 ถึง 17 ขั้นตอนการควบคุม neurocognitive ได้รับการประเมินกับการพนันไอโอวางาน (IGT) ทั่วไปไป / ไม่มีไปงานและงานอาหารเฉพาะ Go / No-Go รุ่นอาหารเฉพาะโดยตรงผูกงานที่จะชี้นำอาหารที่ก่อให้เกิดการตอบสนองที่อยู่การเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างกระบวนการคิวนิสัย อาหารได้รับการประเมินที่มีความถี่อาหารด้วยตนเองบริหารงานและการดื่มสุรากินแบบสอบถาม รุ่นตัวแปรแฝงเปิดเผยแตกต่างทางเพศที่ทำเครื่องหมายไว้ ปัญหาการยับยั้งในอาหารที่เฉพาะเจาะจงและทั่วไป Go / No-Go งานมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการดื่มสุราการรับประทานอาหารเพียงในเพศหญิงในขณะที่ปัญหาการยับยั้งวัดที่มีงานเหล่านี้มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของการบริโภคขนมหวานในเพศชาย ในระดับสูงที่ร้อยละค่าดัชนีมวลกายและพฤติกรรมการอยู่ประจำที่ยังคาดการณ์การรับประทานอาหารการดื่มสุราในเพศหญิงและการบริโภคขนมหวานในเพศชาย ปัญหายับยั้งการทั่วไป Go / No-Go, ยากจนอารมณ์ในการตัดสินใจเกี่ยวกับ IGT และพฤติกรรมอยู่ประจำที่มีความสัมพันธ์กับการบริโภคน้ำหวานในเพศชาย แต่ไม่หญิง อาหารเฉพาะ Go / No-Go ไม่ได้คาดการณ์ในรูปแบบการประเมินการบริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานให้บางความถูกต้องจำแนกเริ่มต้นสำหรับการงานซึ่งประกอบไปด้วยขนมหวาน / ไขมันเป็นไม่มีไปสัญญาณและไม่มีสัญญาณเครื่องดื่มรสหวานน้ำตาล การทำงานนี้จะขยายผลการวิจัย, แตกต่างทางเพศเปิดเผยในฟังก์ชั่นการยับยั้งที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมพฤติกรรม นอกจากนี้ผลการวิจัยที่นำไปสู่การวิจัยผลกระทบต่อความเกี่ยวข้องของตัวชี้นำในพฤติกรรมที่เป็นนิสัยและความสัมพันธ์ของพวกเขากับการบริโภคขนมขบเคี้ยวในประชากร understudied ของวัยรุ่นที่มีความหลากหลายไม่ได้รับการรักษาสำหรับการรับประทานอาหารผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมการยับยั้งและความไวต่อรางวัลมีความเกี่ยวข้องกับตัวเลือกอาหารแต่ละคนทำให้บ่อย ความไม่สมดุลของระบบเหล่านี้สามารถนำไปสู่การขาดดุลในการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหาร การศึกษานี้ได้ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมอาหาร–การดื่มสุราและการบริโภคอาหารหวานและของว่าง–และกระบวนการควบคุมพฤติกรรมในหมู่๑๙๘วัยรุ่น, อายุ14ถึง 17. กระบวนการควบคุมประสาททางปัญญาได้รับการประเมินกับงานการพนันไอโอวา (IGT), ไป/ไม่มีงานทั่วไป, และงานที่เฉพาะเจาะจงอาหารไป/ไม่มีไป. รุ่นเฉพาะอาหารที่สัมพันธ์โดยตรงกับงานชี้นำอาหารที่ทริกเกอร์การตอบสนองที่ระบุการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างกระบวนการคิวนิสัย อาหารได้รับการประเมินด้วยความถี่ของอาหารที่ดูแลตนเองและการรับประทานอาหารการดื่มสุราแบบสอบถาม รูปแบบตัวแปรแฝงที่เปิดเผยที่ทำเครื่องหมายความแตกต่างของเพศ ปัญหายับยั้งในอาหารที่เฉพาะเจาะจงและทั่วไปไป/ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการดื่มสุราเฉพาะในเพศหญิง, ในขณะที่ปัญหายับยั้งวัดกับงานเหล่านี้เป็นความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของการบริโภคขนมหวานในเพศชาย. เปอร์เซ็นต์ BMI สูงขึ้นและพฤติกรรมประจำตัวยังคาดการณ์การดื่มสุราในตัวเมียและขนมหวานบริโภคในเพศชาย. ปัญหาการยับยั้งบนไปทั่วไป/ไม่มีไป, การตัดสินใจในการทำงานที่ยากจนใน IGT, และพฤติกรรมประจำที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคเครื่องดื่มหวานในเพศชาย, แต่ไม่มีเพศหญิง. อาหารที่เฉพาะเจาะจงไป/ไม่มีการคาดเดาในรูปแบบการประเมินการบริโภคเครื่องดื่มหวาน, ให้บางความถูกต้องบางอย่างถูกต้องสำหรับงาน, ซึ่งประกอบด้วยขนมหวาน/ไขมันเป็นสัญญาณไม่มีไปและไม่มีน้ำตาล-หวานสัญญาณเครื่องดื่ม. งานนี้ขยายผลการวิจัย, เปิดเผยความแตกต่างเพศในฟังก์ชันยับยั้งที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมพฤติกรรม. เพิ่มเติม, ผลการวิจัยที่นำไปสู่การวิจัยความเกี่ยวข้องของการระบุในพฤติกรรมที่เป็นนิสัยและความสัมพันธ์ของพวกเขาในการบริโภคอาหารว่างในประชากรที่มีความหลากหลายของวัยรุ่นไม่ได้รับการรักษาสำหรับการกินความผิดปกติ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การควบคุมยับยั้งและรางวัลความไวที่เกี่ยวข้องกับการเลือกอาหารที่บุคคลมักจะทำ ความไม่สมดุลของระบบเหล่านี้อาจนำไปสู่การตัดสินใจบกพร่องที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหาร การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยรุ่นชั้นปีที่ การควบคุมกระบวนการประสาทถูกประเมินโดยการใช้อินเตอร์เฟซทั่วไปไม่ไปงานและอาหารที่เฉพาะเจาะจง รุ่นที่เฉพาะเจาะจงของอาหารที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับงานที่เรียกปฏิกิริยาที่จะแก้ปัญหาความสัมพันธ์โดยรวมระหว่างนิสัยและกระบวนการ ความถี่ของอาหารและเครื่องดื่มที่ใช้ในการประเมินอาหาร รูปแบบของตัวแปรที่มีศักยภาพแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างเพศอย่างมีนัยสำคัญ อาหารที่เฉพาะเจาะจงและปัญหาทั่วไปของการปราบปรามของ no-go ภารกิจมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการกินมากเกินไปของผู้หญิง สูงกว่าเปอร์เซ็นต์บีเอ็มและพฤติกรรมการนั่งสมาธิยังคาดการณ์ว่าผู้หญิงจะกินมากเกินไปและผู้ชายกินขนม ผู้ชายมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคเครื่องดื่มหวานในขณะที่ผู้หญิงไม่ได้มีปัญหาในการยับยั้งของ no-go ทั่วไป ในรูปแบบการประเมินการบริโภคเครื่องดื่มหวานอาหารที่เฉพาะเจาะจงไม่ได้คาดการณ์ไว้และให้บางเบื้องต้นระบุประสิทธิภาพของงานนี้ซึ่งรวมถึงขนมไขมันหวานเป็นสัญญาณไม่ไปและไม่หวานเครื่องดื่ม ผลการศึกษาพบว่าเพศที่แตกต่างกันมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการควบคุม นอกจากนี้การค้นพบนี้จะช่วยให้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมนิสัยและความสัมพันธ์กับการบริโภคขนมในวัยรุ่นที่ไม่ได้รับการรักษาความผิดปกติของการรับประทานอาหาร