Asaṅga and Vasubandhu, instead, int

Asaṅga and Vasubandhu, instead, introduce a third concept, and, rather
surprisingly perhaps, they affirm its existence. We frequently encounter statements about the existence of emptiness in Yogācārin texts, or, to use their terminology, it is said that the consummated nature, the absence of the imagined in the other-dependent, exists.

A key phrase that is often cited in this context comes from Asaṅga‘s Madhyāntavibhāga
and Vasubandhu‘s commentary on it:
[E]verything is taught as neither empty nor non-empty
Because of [1] its existence, [2] its non-existence, and [3] its existence
And this is the Middle Path (MVB 1.2; Anacker 2005, 212).

The first and third lines are evocative of Nāgārjuna‘s MMK; it is mainly the second that
requires clarification. The subject "everything", explains Vasubandhu, is the imagined
nature, which (1) exists conventionally, to use Mādhyamika terms, and yet (2) does not
exist independently, or with svabhāva. In other words, as we are told in MVB 3.3, the
imagined nature has both an existent and a non-existent quality to it; it exists somehow
because dualistic appearances always arise, yet it does not exist as it appears to. ((,(((Anacker translates this verse as ―It‘s non-existent, and it is always; it exists, and yet not really; it‘s really
existent and non-existent: in this way three own-beings [trisvabhāva] are assented to‖ (2005, 232).)))

That is to say, we impute the imagined or constructed nature onto reality, where we see independent objects and perceivers, absolute existents and non-existents, and so forth, and to that extent, they exist. Yet, the duality that we project does not (truly) exist there (Anacker 2005, 212).

So far, all this might sound like a rewording of the Two Truths doctrine. It is the
final part of the statement, the third attribute of existence (3), which needs explanation. In fact, the term "existence of nonexistence" is a special feature of, even "the basic principle for", the Yogācārin interpretation of emptiness (Nagao 1992, 54, 57) and it has been commented upon extensively, both in ancient and modern times. Vasubandhu tells us that it refers to the existence of emptiness in the imagined, and of the imagined in emptiness (Anacker 2002, 212). Thus, there are two parts to the claim, which I shall be examining individually.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Asaṅga และ Vasubandhu แทน แนะนำแนวคิดที่สาม และ ค่อนข้างน่าแปลกใจที พวกเขารับรองการดำรงอยู่ เรามักจะพบคำสั่งเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของความว่างเปล่าในข้อความ Yogācārin หรือ การใช้คำศัพท์ของพวกเขา กล่าวว่า ธรรมชาติ consummated การขาดงานของเรื่องสมมติในอื่น ๆ ขึ้นอยู่กับ มีการ วลีสำคัญที่มักจะอ้างในบริบทนี้มาจาก Madhyāntavibhāga เป็น Asaṅgaและความเห็นของ Vasubandhu บน:[E] verything จะสอนเป็นไม่ว่าง หรือไม่ว่าง[1] ที่มีอยู่, [2] ไม่ใช่ชาติ และ [3] ที่มีอยู่และนี่คือเส้นทางกลาง (MVB 1.2 Anacker 2005, 212)บรรทัดแรก และสาม MMK ของต่าง ๆ Nāgārjuna เป็นส่วนใหญ่เป็นที่สองที่ต้องชี้แจง เรื่อง "ทุกอย่าง" อธิบาย Vasubandhu เป็นเรื่องที่สมมติธรรมชาติ (1) มีดี ใช้เงื่อนไข Mādhyamika และยัง (2) ไม่ได้มีอยู่อย่างอิสระ หรือ svabhāva ในคำอื่น ๆ เราจะบอกใน MVB 3.3 การธรรมชาติเรื่องสมมติมีทั้งมีอยู่จริงและมีคุณภาพไม่มีอยู่ไป มีอยู่อย่างใดเนื่องจากนัด dualistic เกิดขึ้นเสมอ ยังมีอยู่เป็น มันดูเหมือนจะ ((, (((Anacker แปลท่อนนี้เป็น ―It ไม่มีอยู่ และมันเป็นเสมอ มีอยู่ และยัง ไม่จริง จริง ๆมีอยู่ และไม่มีอยู่: วิธีนี้ สามเองเทพ [trisvabhāva] เป็น assented to‖ (2005, 232))))กล่าวคือ เรา impute ธรรมชาติเรื่องสมมติ หรือสร้างบนความเป็นจริง ที่เราเห็นวัตถุอิสระ และ perceivers, existents ที่แน่นอน และไม่ใช่ existents และเรื่อย ๆ และขอบ เขตนั้น พวกเขามีอยู่ ยัง ทวิภาวะที่เราโครงการไม่ได้ (จริง) อยู่นั่น (Anacker 2005, 212)เพื่อห่างไกล ทั้งหมดนี้อาจเสียงเหมือนเป็น rewording จริงสองลัทธิ มันเป็นการส่วนสุดท้ายของงบ แอตทริบิวต์ที่สามของการดำรงอยู่ (3), ซึ่งจำเป็นต้องอธิบาย ในความเป็นจริง คำว่า "มี nonexistence" เป็นลักษณะพิเศษของ แม้แต่ "หลักการเบื้องต้นสำหรับ" ตีความ Yogācārin ของความว่างเปล่า (Nagao 1992, 54, 57) และได้รับความเห็นตามอย่างกว้างขวาง ทั้งในโบราณ และสมัยใหม่ Vasubandhu บอกว่า มันหมายถึงการดำรงอยู่ ของความว่างเปล่าในที่เรื่องสมมติ และเรื่องสมมติในความว่างเปล่า (Anacker 2002, 212) ดังนั้น มีเคลม ซึ่งฉันต้องมีการตรวจสอบแต่ละส่วนสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอเอสเอn GA
น่าแปลกใจบางทีพวกเขายืนยันการดำรงอยู่ของ เรามักพบงบเกี่ยวกับการดำรงของความว่างเปล่าใน ā c ā rin - ขึ้นอยู่กับที่มีอยู่วลีที่สำคัญที่เป็น มักจะอ้างในบริบทนี้มาจากเอเอสเอn GA ' S Madhy ā ntavibh ā GA และ ' S [ เพราะ และนี่คือทางสายกลางสายแรกและที่สามเป็นอารมณ์ของไม่มีā กรัมā rjuna ' S MMK; มันเป็นส่วนใหญ่ที่สองที่ต้องชี้แจง เรื่องทุกอย่าง ธรรมชาติซึ่ง ā แง่ อยู่อย่างอิสระหรือกับ ā VA ในคำอื่น ๆ ที่เราจะบอกใน ธรรมชาติคิดมีทั้งที่มีอยู่จริงและมีคุณภาพไม่ได้มีอยู่กับมัน มันมีอยู่อย่างใดเพราะการปรากฏตัวสติเสมอเกิดขึ้น แต่มันไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะปรากฏ (((((Anacker ' S - สิ่งที่มีอยู่จริงและเป็นเสมอ' จริงๆมีอยู่และไม่- มีอยู่ในวิธีนี้สามของตัวเอง- สิ่งมีชีวิต ā VA] นั่นคือจะบอกว่าเราใส่ร้ายคิดหรือสร้างธรรมชาติบนความเป็นจริงที่เรามองเห็นวัตถุที่เป็นอิสระและ ดังนั้นไกลทั้งหมดนี้อาจเสียงเหมือน ครั้งสุดท้าย ส่วนหนึ่งของคำสั่งแอตทริบิวต์ที่สามของการดำรงอยู่ ā c ā rin ดังนั้นจึงมีสองส่วนที่จะเรียกร้องซึ่งผมจะต้องได้รับการตรวจสอบเป็นรายบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาสาṅกาว พันธุ , แทน , แนะนำแนวคิด ที่สาม และ ค่อนข้าง
จู่ ๆบางที พวกเขายืนยันการดำรงอยู่ของ เรามักพบข้อความเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของความว่างเปล่าในยอคอุบาสกอุบาสก C รินข้อความ หรือ การใช้คำศัพท์ของพวกเขา มันบอกว่าปิดธรรมชาติ ขาดจินตนาการในอื่น ๆขึ้นอยู่กับ มีอยู่

วลีที่สำคัญที่มักจะอ้างในบริบทนี้มาจากอาสาṅกา madhy อุบาสกอุบาสกและ ntavibh GA
ว พันธุของความเห็นบน :
[ E ] verything สอนและว่างหรือไม่ว่าง
เพราะ [ 1 ] [ 2 ] ของการดำรงอยู่ ของที่ไม่ใช่ตัวตน และ [ 3 ] ของการดำรงอยู่
นี่มัชฌิมาปฏิปทา ( MVB 1.2 ; anacker 2005 212 ) .

สายแรกและที่สามจะนำมาซึ่งของอุบาสกอุบาสกเป็น G rjuna MMK ;มันเป็นหลักที่สองที่
ต้องชี้แจง เรื่อง " ทุกอย่าง " อธิบายว พันธุ เป็นจินตนาการ
ธรรมชาติซึ่ง ( 1 ) ที่มีอยู่โดยทั่วไป จะใช้ M อุบาสก dhyamika แง่ และยังได้ ( 2 ) ไม่
อยู่อิสระหรือด้วย svabh อุบาสกบริษัทในคำอื่น ๆที่เราจะบอกใน MVB 3.3 ,
ธรรมชาติมีทั้งจินตนาการ ที่มีอยู่และมีคุณภาพนั้น มันมีอยู่อย่างใด
เพราะสติคไว้เสมอเกิดขึ้น แต่มันไม่ได้อยู่ตามที่ปรากฏ . ( ( ( ( ( anacker แปลท่อนนี้ผมอยากมันมีอยู่และมันเสมอ มันมีอยู่ แต่ไม่ได้จริงๆ มันจริงๆ
ที่มีอยู่ และไม่มี : ในวิธีนี้สามเองมนุษย์ [ trisvabh อุบาสก VA ] จะยอมให้‖ ( 2005 , 232 ) ) ) ) ) ) ) )

ที่ จะบอกว่า เราใส่ความจินตนาการ หรือสร้างขึ้น ธรรมชาติ บนความเป็นจริงที่เราเห็นวัตถุที่เป็นอิสระและ perceivers มีอยู่สัมบูรณ์และไม่ , มีอยู่ , และอื่น ๆและในขอบเขตที่พวกเขามีอยู่ แต่ คู่เราโครงการไม่ได้ ( จริงๆ ) อยู่ตรงนั้น ( anacker 2005 212 ) .

ดังนั้นไกล ทั้งหมดนี้อาจเสียงเหมือน rewording ของทั้งสองหลัก ลัทธิ มันคือ
ส่วนสุดท้ายของรายงาน คุณลักษณะที่สามของชีวิต ( 3 ) ซึ่งต้องการคำอธิบายในความเป็นจริง คำว่า " การดำรงอยู่ของการขาด " เป็นคุณลักษณะพิเศษของ แม้แต่ " หลักการพื้นฐาน " , yog อุบาสกอุบาสก C รินการแปลความหมายของความว่างเปล่า ( นากาโอะ 1992 , 54 , 57 ) และมีความเห็นต่ออย่างกว้างขวาง ทั้งในสมัยโบราณและสมัยใหม่ ว พันธุบอกเราว่ามันหมายถึงการดำรงอยู่ของความว่างเปล่าในจินตนาการ และจินตนาการในความว่างเปล่า ( anacker 2002 , 212 ) ดังนั้นมีสองส่วนเพื่อเรียกร้อง ซึ่งผมจะพิจารณาเป็นรายบุคคล