ABSTRACT: We studied the effects of

ABSTRACT: We studied the effects of supplementing
N as distillers dried grains with solubles (DDGS)
or urea to steers consuming corn-based diets. Six ruminally
and duodenally cannulated steers (244 kg) were
used in 2 concurrent 3 × 3 Latin squares and fed 1 of
3 corn-based diets: control (10.2% CP), urea (13.3%
CP), or DDGS (14.9% CP). Periods were 14 d, with
9 d for adaptation and 5 d for collection of urine and
feces. Urinary 15N15N-urea enrichments, resulting from
venous infusions of 15N15N-urea, were used to measure
urea kinetics. Dry matter intake (6.0 kg/d) was not affected
by treatment, but N intake differed (99, 151, and
123 g/d for the control, DDGS, and urea treatments,
respectively). Urea-N synthesis tended to be greater (P
= 0.09) for DDGS (118 g/d) than for the control treatment
(52 g/d), with the urea treatment (86 g/d) being
intermediate. Urea-N excreted in the urine was greater
(P < 0.03) for the DDGS (35 g/d) and urea treatments
(29 g/d) than for the control treatment (13 g/d). Gastrointestinal
entry of urea-N was not statistically different
among treatments (P = 0.25), but was numerically
greatest for DDGS (83 g/d), intermediate for urea (57
g/d), and least for the control (39 g/d). The amount
of urea-N returned to the ornithine cycle tended to be
greater (P = 0.09) for the DDGS treatment (47 g/d)
than for the urea (27 g/d) or control treatment (16
g/d). The fraction of recycled urea-N that was apparently
used for anabolism tended (P = 0.14) to be greater
for the control treatment (0.56) than for the DDGS
treatment (0.31), with the urea treatment (0.45) being
intermediate, but no differences were observed among
treatments in the amount of urea-N used for anabolism
(P = 0.66). Urea kinetics in cattle fed grain-based diets
were largely related to the amount of N consumed. The
percentage of urea production that was captured by
ruminal bacteria was greater (P < 0.03) for the control
treatment (42%) than for the DDGS (25%) or urea
treatment (22%), but the percentage of duodenal microbial
N flow that was derived from recycled urea-N
tended (P = 0.10) to be greater for the DDGS treatment
(35%) than for the urea (22%) or control treatment
(17%). Thus, ruminal microbes were more dependent
on N recycling when the protein supplement was
largely resistant to ruminal degradation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ:
เราศึกษาผลกระทบของการเสริมไม่มีกลั่นเป็นเมล็ดแห้งsolubles (DDGS)
หรือยูเรียที่จะนำพาการบริโภคอาหารจากข้าวโพด หก ruminally
นำพาและ duodenally cannulated (244 กิโลกรัม)
ถูกนำมาใช้ใน2 พร้อมกัน 3 × 3 สี่เหลี่ยมละตินและเลี้ยง 1 จาก
3 อาหารข้าวโพดที่ใช้ควบคุม (10.2% CP), ยูเรีย (13.3%
CP) หรือ DDGS (14.9% ซีพี ) ระยะเวลา 14 วันมี
9 d ในการปรับตัวและ 5 d
สำหรับคอลเลกชันของปัสสาวะและอุจจาระ ปัสสาวะ enrichments
15N15N-ยูเรียที่เกิดจากเงินทุนของหลอดเลือดดำ
15N15N-ยูเรียถูกนำมาใช้ในการวัดจลนศาสตร์ยูเรีย ปริมาณวัตถุแห้ง (6.0 กก. / วัน)
ไม่ได้รับผลกระทบโดยการรักษาแต่ยังไม่มีการบริโภคที่แตกต่างกัน (99, 151 และ
123 กรัม / d สำหรับควบคุม DDGS
และการรักษายูเรียตามลำดับ) การสังเคราะห์ยูเรีย-N มีแนวโน้มที่จะมากขึ้น (P
= 0.09) สำหรับ DDGS (118 กรัม / d) มากกว่าการรักษาควบคุม
(52 กรัม / d) กับการรักษาด้วยยูเรีย (86 กรัม / d)
เป็นสื่อกลาง ยูเรีย-N ขับออกมาในปัสสาวะสูง
(P <0.03) สำหรับ DDGS (35 กรัม / วัน) และการรักษายูเรีย
(29 กรัม / d) มากกว่าการรักษาควบคุม (13 กรัม / วัน) ระบบทางเดินอาหารเข้ามาของยูเรีย-N ไม่แตกต่างในหมู่การรักษา(p = 0.25) แต่เป็นตัวเลขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับDDGS (83 กรัม / d) กลางสำหรับยูเรีย (57 กรัม / วัน) และอย่างน้อยสำหรับควบคุม (39 กรัม / ง) จำนวนเงินของยูเรีย-N กลับไปยังวงจร ornithine มีแนวโน้มที่จะมากขึ้น(p = 0.09) สำหรับการรักษา DDGS (47 กรัม / d) กว่ายูเรีย (27 กรัม / วัน) หรือการรักษาควบคุม (16 กรัม / วัน) ส่วนของการรีไซเคิลยูเรีย-N ที่เห็นได้ชัดว่าใช้สำหรับanabolism แนวโน้ม (p = 0.14) จะสูงสำหรับการรักษาควบคุม(0.56) มากกว่าสำหรับ DDGS รักษา (0.31) กับการรักษายูเรีย (0.45) เป็นสื่อกลางแต่ไม่มี ความแตกต่างที่พบระหว่างการรักษาจำนวนยูเรีย-N ที่ใช้สำหรับ anabolism (p = 0.66) จลนศาสตร์ยูเรียในวัวที่เลี้ยงด้วยอาหารเม็ดที่ใช้ที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่จะไม่มีปริมาณของการบริโภค ร้อยละของการผลิตปุ๋ยยูเรียที่ถูกจับโดยแบคทีเรียในกระเพาะรูเมนสูง (P <0.03) สำหรับควบคุมการรักษา(42%) มากกว่าสำหรับ DDGS (25%) หรือยูเรียรักษา(22%) แต่เปอร์เซ็นต์ของจุลินทรีย์ในลำไส้เล็กส่วนต้นไหลไม่มีที่ได้มาจากการรีไซเคิลยูเรีย-N มีแนวโน้ม (p = 0.10) จะสูงสำหรับการรักษา DDGS (35%) มากกว่าสำหรับยูเรีย (22%) หรือการรักษาควบคุม(17%) ดังนั้นจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนได้มากขึ้นขึ้นอยู่กับการรีไซเคิลเมื่อไม่มีอาหารเสริมโปรตีนเป็นทนต่อการย่อยสลายส่วนใหญ่จะกระเพาะรูเมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ : เราศึกษาผลของการเสริม
n เป็นการกลั่นแห้ง ธัญพืช กับ solubles ( DDGs )
หรือยูเรียมีข้าวโพด การบริโภคอาหารหลัก . หก
duodenally ruminally และ cannulated เพศผู้ ( 244 กิโลกรัม )
2 พร้อมกัน 3 × 3 ใช้ในภาษาละตินสี่เหลี่ยมและเลี้ยง 1
3 ข้าวโพดตามสูตรควบคุม ( 10.2 % CP ) ยูเรีย ( 13.3 %
CP ) หรือ DDGs 14.9% ( CP ) ระยะเวลา 14
D กับ9 D สำหรับการปรับตัวและ 5 D สำหรับคอลเลกชันของ
ปัสสาวะและอุจจาระ ปัสสาวะ 15n15n ยูเรีย enrichments ที่เกิดจากหลอดเลือดดำ
15n15n infusions ของยูเรียที่ใช้วัด
+ ทำ ปริมาณวัตถุแห้ง ( 6.0 kg / d ) ไม่มีผลต่อ
โดยการรักษา แต่ N การบริโภคต่างกัน ( 99 , 151 , 123 กรัมและ
/ D สำหรับการควบคุม DDGs และ urea รักษา
ตามลำดับ ) urea-n การสังเคราะห์มีแนวโน้มที่จะมากขึ้น ( P
= 009 ) สำหรับ DDGs ( 118 กรัม / วัน ) มากกว่าในการควบคุมการรักษา
( 52 g / D ) กับการรักษายูเรีย ( 86 g / d )
กลาง urea-n ขับออกทางปัสสาวะได้มากขึ้น
( p < 0.02 ) สำหรับ DDGs ( 35 กรัม / วัน ) และยูเรียรักษา
( 30 กรัม / วัน ) สูงกว่ากรรมวิธีควบคุม ( 13 กรัม / วัน ) รายการของ urea-n ทางเดินอาหาร

ไม่แตกต่างกันทางสถิติ ( p = 0.25 ) ในการรักษา แต่ตัวเลข
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับ DDGs 83 กรัม / วัน ) , กลางสำหรับยูเรีย ( 57
g / d ) และน้อยที่สุดในการควบคุม ( 39 กรัม / วัน ) จํานวน
ของ urea-n กลับไปวัฏจักรออร์นิทีนมีแนวโน้ม
มากขึ้น ( p = 0.09 ) สำหรับ DDGs บำบัด ( 47 g / d )
กว่ายูเรีย ( 27 กรัม / วัน ) หรือการรักษาควบคุม ( 16
g / D ) ส่วนของรีไซเคิล urea-n ที่เห็นได้ชัด
ใช้กระบวนการสร้าง ( P = 0.14 ) มีแนวโน้มที่จะมากขึ้น
สำหรับการรักษาควบคุม ( 0.56 ) มากกว่าสำหรับ DDGs
รักษา ( 0.31 ) กับการรักษายูเรีย ( 0.45 )
ระดับกลาง แต่ไม่มีความแตกต่างที่พบในการรักษาปริมาณของ urea-n
ใช้กระบวนการสร้าง
( P = 0.66 ) ยูเรียในอาหารหลัก อาหารเม็ดแบบโค
ส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับปริมาณของการบริโภค
เปอร์เซ็นต์ของการผลิตยูเรียที่ถูกจับโดย
และแบคทีเรียได้มากขึ้น ( P = 0.03 ) สำหรับการรักษาควบคุม
( 42% ) กว่าสำหรับ DDGs ( 25% ) หรือยูเรีย
รักษา ( 22% ) , แต่จำนวนของจุลินทรีย์
n ลำไส้ที่ได้มาจากการรีไซเคิล urea-n
( P = 0.10 ) มีแนวโน้มที่จะมากขึ้นสำหรับการรักษา DDGs
( 35% ) กว่ายูเรียร้อยละ 22 หรือการควบคุมการรักษา
( 17% ) ดังนั้นในช่วงจุลชีพตาม
เพิ่มเติมไนโตรเจนในการรีไซเคิลเมื่ออาหารเสริมโปรตีนคือ
ส่วนใหญ่ทนต่อการสลายตัวในกระเพาะรูเมน .