KangYoon was curious. The current J

KangYoon was curious. The current Jung MinAh looked like she had a lot to say. She felt like a person with many things piled up. KangYoon told her to sit and started listening.

“I think I don’t fit with SamSoon. I can’t live in the same room as her.”
“Why?”
“From the way of living, or her accent… I don’t like anything about her. Team Leader. Can’t you change?”

It had only been one day since they started living together. However, Jung MinAh already came looking for him. KangYoon thought it was absurd but he pressed his urges down and spoke.

“And how many days has it been since you started living in the dorm?”
“…One day.”
“You can’t say you want to change rooms after just one day. Moreover, SamSoon didn’t do anything wrong. If you don’t have anything more to say, then please leave.”

KangYoon cut it clearly. Jung MInAh was a rare talent. But listening to a selfish request like this was not possible. KangYoon thought of these as training.

“Team Leader.”
“Go to practice.”

KangYoon didn’t speak anymore. He didn’t console her either. In these situations, he needed to come out strong. He thought like that. Although he knew that Jung MinAh felt sad, but for now, he needed to look at a bigger picture.
In the end, Jung MinAh left the office dejected. Of course, KangYoon also didn’t feel good. However, he needed to be clear cut about things like this unless he wanted problems popping up later. It was the lesson he learnt in his time as a manager for 7 years.
It was when KangYoon was about to finish the report.
The door suddenly opened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

KangYoon คืออยากรู้อยากเห็น ปัจจุบัน MinAh จังดูเหมือนเธอมีจำนวนมากที่จะพูด เธอรู้สึกเหมือนคนกับหลายสิ่งที่คั่ง KangYoon บอกให้เธอนั่ง และเริ่มรับฟัง"ผมคิดว่า ผมไม่เหมาะกับ SamSoon ฉันไม่สามารถอาศัยอยู่ในห้องเดียวกับเธอ""ทำไม"จากวิถีชีวิต หรือสำเนียงของเธอ... ไม่ชอบอะไรเกี่ยวกับเธอ หัวหน้าทีม ไม่สามารถคุณเปลี่ยนได้"มันเฉพาะได้หนึ่งวันตั้งแต่พวกเขาเริ่มอยู่ด้วยกัน อย่างไรก็ตาม Jung MinAh แล้วมาหาเขา KangYoon คิดว่า มันไร้สาระ แต่เขากดหรือที่เขาเรียกร้อง และพูด" และมีจำนวนวันนับตั้งแต่ที่คุณเริ่มต้นใช้ชีวิตในหอพัก? "“… หนึ่งวัน""คุณไม่สามารถบอกคุณต้องการเปลี่ยนห้องพักหลังจากเพียงหนึ่งวัน นอกจากนี้ SamSoon ไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าไม่มีอะไรเพิ่มเติมบอก แล้วโปรดให้"KangYoon ตัดมันชัดเจน จุง MInAh เป็นพรสวรรค์ที่หายาก แต่ฟังจากการร้องขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้ไปไม่ได้ KangYoon คิดว่า ของเหล่านี้เป็นการฝึกอบรม"หัวหน้าทีม""ไปปฏิบัติ"KangYoon ไม่พูดอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้ เขาต้องออกมาแข็งแรง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขารู้ว่า จุง MinAh รู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้ เขาต้องการดูรูปภาพใหญ่ในสุด Jung MinAh ซ้ายสำนักงานสลดใจ แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดีขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาต้องการจะ ตัดที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้เว้นแต่เขาต้องปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาเรียนในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการ 7 ปีเมื่อ KangYoon เสร็จรายงานได้เปิดประตูก็

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

KangYoon อยากรู้อยากเห็น ปัจจุบันจุงมินอาดูเหมือนเธอมีจำนวนมากที่จะพูด เธอรู้สึกเหมือนคนที่มีหลายสิ่งที่ซ้อนขึ้น KangYoon บอกให้เธอนั่งและเริ่มฟัง

"ผมคิดว่าผมไม่เหมาะกับ Samsoon ฉันไม่สามารถอาศัยอยู่ในห้องเดียวกับเธอ. "
" ทำไม? "
" จากวิถีชีวิตหรือสำเนียงของเธอ ... ฉันไม่ชอบอะไรเกี่ยวกับเธอ หัวหน้ากลุ่ม. คุณไม่สามารถเปลี่ยน? "

มันเป็นเพียงหนึ่งวันตั้งแต่พวกเขาเริ่มต้นชีวิตร่วมกัน อย่างไรก็ตามจุงมินอาแล้วมาหาเขา KangYoon คิดว่ามันเป็นเรื่องเหลวไหล แต่เขากดเรียกร้องให้เขาลงและพูด

"และวิธีการหลายวันมันมีมาตั้งแต่คุณเริ่มต้นที่อาศัยอยู่ในหอพัก?"
" ... วันหนึ่ง."
"คุณไม่สามารถบอกว่าคุณต้องการที่จะเปลี่ยนห้องพักหลังจากนั้นเพียงหนึ่งวัน นอกจากนี้ Samsoon ไม่ได้ทำอะไรผิด หากคุณไม่ได้มีอะไรมากขึ้นที่จะพูดว่า

แล้วโปรดออก. " KangYoon ตัดมันได้อย่างชัดเจน จุงมินอาเป็นความสามารถที่หายาก แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม

"หัวหน้าทีม."
"ไปปฏิบัติ."

KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่
ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี
ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน
ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน " KangYoon ตัดมันได้อย่างชัดเจน จุงมินอาเป็นความสามารถที่หายาก แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม "หัวหน้าทีม." "ไปปฏิบัติ." KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน " KangYoon ตัดมันได้อย่างชัดเจน จุงมินอาเป็นความสามารถที่หายาก แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม "หัวหน้าทีม." "ไปปฏิบัติ." KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน จุงมินอาเป็นความสามารถที่หายาก แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม "หัวหน้าทีม." "ไปปฏิบัติ." KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน จุงมินอาเป็นความสามารถที่หายาก แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม "หัวหน้าทีม." "ไปปฏิบัติ." KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม "หัวหน้าทีม." "ไปปฏิบัติ." KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน แต่ฟังคำขอเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ KangYoon คิดเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม "หัวหน้าทีม." "ไปปฏิบัติ." KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน " " ไปปฏิบัติ. " KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน " " ไปปฏิบัติ. " KangYoon ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาไม่ได้ปลอบใจเธออย่างใดอย่างหนึ่ง ในสถานการณ์เหล่านี้เขาต้องการที่จะออกมาแข็งแกร่ง เขาคิดเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจุงมินอารู้สึกเศร้า แต่สำหรับตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน แต่ตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน แต่ตอนนี้เขาต้องการที่จะดูภาพใหญ่ ในท้ายที่สุดจุงมินอาออกจากที่ทำงานไม่มีความสุข แน่นอน KangYoon ยังไม่ได้รู้สึกดี แต่เขาจะต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเช่นนี้ถ้าเขาอยากปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปี ก็เมื่อ KangYoon กำลังจะเสร็จสิ้นการรายงาน ประตูเปิดออกอย่างกระทันหัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kangyoon สงสัย ปัจจุบัน จองมิน ดูเหมือนเธอมีอะไรจะพูด เธอรู้สึกเหมือนคนมีหลายสิ่งที่ซ้อนกัน kangyoon บอกให้เธอนั่งลงและเริ่มฟัง" ผมคิดว่าผมไม่เหมาะกับ ซัมซุน ฉันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเธอ " ." ทำไม ? "" จาก วิถีชีวิต หรือนางสำเนียง . . . . . . . ฉันไม่ชอบอะไรเกี่ยวกับเธอ หัวหน้าทีม คุณไม่สามารถเปลี่ยน "มันมีแค่วันเดียว ตั้งแต่พวกเขาได้เริ่มใช้ชีวิตด้วยกัน แต่จองมินแล้วมาหาเขา kangyoon คิดว่ามันไร้สาระ แต่มันกดความต้องการของเขาลงและพูด" กี่วันแล้วนะตั้งแต่เธอเริ่มใช้ชีวิตในหอพัก ? "" . . . . . . . วันนึง "" คุณไม่สามารถพูดได้ว่าคุณต้องการให้เปลี่ยนห้องหลังจากเพียงหนึ่งวัน นอกจากนี้ ซัมซุน ไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าคุณไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ไปซะ "kangyoon ตัดมันได้อย่างชัดเจน จองมินเป็นพรสวรรค์ที่หายาก แต่ฟังเห็นแก่ตัวแบบนี้ไม่ได้ kangyoon คิดว่าของเหล่านี้เช่นการฝึกอบรม" หัวหน้าทีม "" ไปซ้อม "kangyoon ไม่ได้พูดอีก เขาไม่ช่วยเธอเหมือนกัน ในสถานการณ์นี้ เขาต้องออกมาดี เขาคิดแบบนั้น แม้ว่าเขาจะรู้แล้วว่าจองมินรู้สึกเศร้า แต่ตอนนี้เขาต้องมองภาพใหญ่ในที่สุดจองมินออกมาเศร้า . แน่นอน kangyoon ยังไม่ค่อยดี แต่เขาต้องตัดที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งนี้ ถ้าเขาต้องการปัญหา popping ขึ้นในภายหลัง มันเป็นบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ในเวลาที่เขาเป็นผู้จัดการเป็นเวลา 7 ปีมันคือเมื่อ kangyoon กำลังจะทำรายงานให้เสร็จประตูก็เปิดออก