1. IntroductionTobacco use prevalen

1. Introduction
Tobacco use prevalence is considerably higher among psychiatric patients, including people with schizophrenia, compared with the general population (de Leon and Diaz, 2005). For the most part, it has been assumed that this comorbidity reflects, at least in part, self-medication on the part of individuals with schizophrenia, to remediate either the symptoms of the disease, or the side-effects of antipsychotic medication. The possibility that the association may reflect a causal effect of tobacco use on schizophrenia risk has not received widespread consideration, despite the fact that tobacco use typically predates the onset of psychotic symptoms. If smoking is indeed a causal risk factor for schizophrenia, then this has important implications for public health, prevention and treatment.

A recent genome-wide association study of schizophrenia (Schizophrenia-Working-Group-of-the-Psychiatric-Genomics-Consortium, 2014) identified a locus in the CHRNA5-A3-B4 gene cluster on chromosome 15, which has been consistently shown to be associated with heaviness of smoking (Tobacco-and-Genetics-Consortium, 2010). One possible explanation for this finding is that this signal captures a causal effect of cigarette smoking on schizophrenia (Gage and Munafo, 2015). There is a precedent for this pattern of results: the same region was shown to be associated with lung cancer risk (Thorgeirsson et al., 2008) but it is likely that this effect arises entirely via cigarette smoking (Munafo et al., 2012).

Intriguingly, several other recent studies have been published which also support a causal role for smoking in schizophrenia and psychosis (Gurillo et al., 2015, Kendler et al., 2015, McGrath et al., 2015, Wium-Andersen et al., 2015). One study reported a stratified analysis which suggests an association of CHRNA5-A3-B4 genotype with antipsychotic medication prescription (as a proxy of psychotic illness) in ever smokers but not in never smokers (Wium-Andersen et al., 2015). Another used Swedish registry data to show that cigarette smoking predicted subsequent diagnosis of schizophrenia, and this association was not substantially altered either by potential confounders either using standard regression methods or co-relative analyses, or by the inclusion of a buffer period to account for the possibility that prodromal symptoms of schizophrenia prior to a diagnosis might lead to the uptake of smoking (Munafo et al., 2012).

Most studies to date have focused on cigarette smoking, largely because this is by far the most common form of tobacco use. However, other forms of tobacco use exist, such as smokeless forms including oral preparation such as Swedish snuff (or “snus”). Snus is a most powder tobacco product, typically sold in prepackaged pouches and usually placed under the upper lip. In general, snus use is associated with lower levels of harm than cigarette smoking (Le Houezec et al., 2011), although the evidence with respect to psychiatric outcomes is limited. We therefore explored whether a similar pattern of association is seen between snus use and schizophrenia and non-affective psychotic illness in a large Swedish registry data set. There is clear evidence that schizophrenia lies at the end of a continuum of vulnerability to psychotic-like symptoms and psychosis. Including non-affective psychosis therefore allowed us to increase statistical power while still addressing our underlying question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำความชุกของการใช้ยาสูบจะสูงขึ้นมากในผู้ป่วยจิตเวช รวมทั้งผู้ที่ มีโรคจิตเภท เมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป (de Leon และดิแอซ 2005) ส่วนใหญ่ มันได้รับการสันนิษฐานว่า comorbidity นี้สะท้อน อย่างน้อยในส่วน ยาในส่วนของบุคคลที่มีโรคจิตเภท สามารถฟื้นฟูอาการของโรค หรือผลข้างเคียงของยารักษาโรคจิต ความเป็นไปได้ว่า ความสัมพันธ์อาจสะท้อนผลเชิงสาเหตุที่การสูบบุหรี่ในความเสี่ยงของโรคจิตเภทได้รับการพิจารณาอย่างกว้างขวาง แม้ว่า การใช้ยาสูบถือกำเนิดการโจมตีของอาการโรคจิตโดยทั่วไป ถ้าสูบบุหรี่เป็นปัจจัยเสี่ยงเชิงสาเหตุสำหรับโรคจิตเภท แล้วนี้มีผลกระทบสำคัญสำหรับสาธารณสุข การป้องกัน และการรักษาการศึกษาความสัมพันธ์ของกลุ่มล่าสุดโรคจิตเภท (Schizophrenia-Working-Group-of-the-Psychiatric-Genomics-Consortium, 2014) ระบุทีในคลัสเตอร์ CHRNA5 A3 B4 ยีนบนโครโมโซม 15 ซึ่งได้รับการแสดงอย่างต่อเนื่อง ด้วยความหนักเบาของการสูบบุหรี่ (ยาสูบ และพันธุ-Consortium, 2010) หนึ่งที่พบนี้สามารถอธิบายได้ว่า สัญญาณนี้จับมีผลเชิงสาเหตุของการสูบบุหรี่ในโรคจิตเภท (Gage และ Munafo, 2015) มีบรรทัดฐานสำหรับรูปแบบของผลลัพธ์: แสดงภูมิภาคเดียวกันจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงโรคมะเร็งปอด (Thorgeirsson et al. 2008) แต่ก็มีแนวโน้มว่า ผลนี้เกิดขึ้นทั้งหมดได้บุหรี่ (Munafo et al. 2012)Intriguingly, several other recent studies have been published which also support a causal role for smoking in schizophrenia and psychosis (Gurillo et al., 2015, Kendler et al., 2015, McGrath et al., 2015, Wium-Andersen et al., 2015). One study reported a stratified analysis which suggests an association of CHRNA5-A3-B4 genotype with antipsychotic medication prescription (as a proxy of psychotic illness) in ever smokers but not in never smokers (Wium-Andersen et al., 2015). Another used Swedish registry data to show that cigarette smoking predicted subsequent diagnosis of schizophrenia, and this association was not substantially altered either by potential confounders either using standard regression methods or co-relative analyses, or by the inclusion of a buffer period to account for the possibility that prodromal symptoms of schizophrenia prior to a diagnosis might lead to the uptake of smoking (Munafo et al., 2012).การศึกษาส่วนใหญ่ไปวันมีเน้นการสูบบุหรี่ ส่วนใหญ่เนื่องจากที่นี่คือไกลโดยแบบฟอร์มทั่วไปการสูบบุหรี่ อย่างไรก็ตาม การใช้ยาสูบในรูปแบบอื่น ๆ มีอยู่ เช่นควันรูปแบบรวมทั้งการเตรียมช่องปากเช่นสวีเดน snuff (หรือ "snus") Snus เป็นส่วนใหญ่ผงยาสูบผลิตภัณฑ์ โดยทั่วไปจะขายในบรรจุถุง และมักจะวางไว้ใต้ริมฝีปากบน ทั่วไป ใช้ snus เกี่ยวข้องกับระดับของอันตรายมากกว่าบุหรี่ (Le Houezec et al. 2011), แม้ว่าหลักฐานเกี่ยวกับผลทางจิตเวชมีจำกัด ดังนั้นเราก็ว่าเห็นรูปแบบคล้ายของสมาคมระหว่างใช้ snus และโรคจิตเภท และไม่ใช่อารมณ์เจ็บป่วยโรคจิตในชุดข้อมูลรีจิสทรีสวีเดนใหญ่ มีหลักฐานชัดเจนว่า โรคจิตเภทอยู่ในตอนท้ายของความต่อเนื่องของช่องโหว่การอาการคล้ายโรคจิตและโรคจิต รวมทั้งโรคจิตไม่ใช่เราดังนั้นให้เราเพิ่มอำนาจทางสถิติขณะยังคง พิจารณาคำถามพื้นฐานของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ใช้ยาสูบเป็นอย่างมากชุกสูงในหมู่ผู้ป่วยจิตเวชรวมทั้งคนที่มีอาการจิตเภทเมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป (de Leon และดิแอซ, 2005) ส่วนใหญ่จะได้รับการสันนิษฐานว่า comorbidity นี้สะท้อนให้เห็นถึงอย่างน้อยในส่วนยาตัวเองในส่วนของบุคคลที่มีอาการจิตเภทเพื่อ remediate ทั้งอาการของโรคหรือผลข้างเคียงของยารักษาโรคจิต ความเป็นไปได้ว่าสมาคมอาจสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบที่มีสาเหตุของการใช้ยาสูบเกี่ยวกับความเสี่ยงโรคจิตเภทยังไม่ได้รับการพิจารณาอย่างกว้างขวางแม้จะมีความจริงที่ว่าการใช้ยาสูบมักจะถือกำเนิดอาการโรคจิต หากสูบบุหรี่ย่อมเป็นปัจจัยเสี่ยงที่เป็นสาเหตุโรคจิตเภทแล้วนี้มีนัยสำคัญสำหรับสุขภาพของประชาชน, การป้องกันและรักษา. เมื่อเร็ว ๆ นี้จีโนมทั้งศึกษาความสัมพันธ์ของโรคจิตเภท (Schizophrenia หมุนกลุ่มของจิตเวช-ฟังก์ชั่น-สมาคม 2014) ระบุสถานทีในคลัสเตอร์ CHRNA5-A3-B4 ยีนบนโครโมโซมจำนวน 15 ห้องซึ่งได้รับการแสดงอย่างต่อเนื่องที่จะเชื่อมโยงกับความหนักเบาของการสูบบุหรี่ (ยาสูบและพันธุศาสตร์-Consortium, 2010) หนึ่งคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับการค้นพบนี้คือสัญญาณการซื้อขายนี้จับผลสาเหตุของการสูบบุหรี่ในผู้ป่วยโรคจิตเภท (Gage และ Munafo, 2015) มีแบบอย่างสำหรับรูปแบบของผลนี้คือในภูมิภาคเดียวก็แสดงให้เห็นว่าเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงโรคมะเร็งปอด แต่มันก็เป็นไปได้ว่าผลกระทบนี้เกิดขึ้นทั้งหมดได้จากการสูบบุหรี่ (Munafo et al, 2012). (Thorgeirsson et al, 2008). . น่าดูหลายการศึกษาล่าสุดอื่น ๆ ได้รับการตีพิมพ์ซึ่งยังสนับสนุนบทบาทสาเหตุสำหรับการสูบบุหรี่ในผู้ป่วยโรคจิตเภทและโรคจิต (Gurillo et al., 2015 Kendler et al., 2015 McGrath et al., 2015 Wium-เซน, et al , 2015) หนึ่งการศึกษารายงานการวิเคราะห์แบ่งชั้นซึ่งแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของ CHRNA5-A3-B4 จีโนไทป์มีใบสั่งยายารักษาโรคจิต (การเป็นตัวแทนของความเจ็บป่วยทางจิตก) ที่เคยสูบบุหรี่ แต่ไม่ได้อยู่ในที่ไม่เคยสูบบุหรี่ (Wium-เซน et al., 2015) อื่นที่ใช้ข้อมูลรีจิสทรีสวีเดนแสดงให้เห็นว่าการสูบบุหรี่ที่คาดการณ์การวินิจฉัยโรคที่ตามมาของโรคจิตเภทและความสัมพันธ์นี้ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทั้งโดยตัวแปรที่มีศักยภาพทั้งการใช้วิธีการถดถอยมาตรฐานหรือการวิเคราะห์ร่วมญาติหรือโดยรวมของระยะเวลากันชนบัญชีสำหรับ ความเป็นไปได้ว่าอาการของโรคจิตเภท prodromal ก่อนที่จะมีการวินิจฉัยอาจนำไปสู่การดูดซึมของการสูบบุหรี่ (Munafo et al., 2012). การศึกษาส่วนใหญ่ถึงวันที่มีความสำคัญกับการสูบบุหรี่ส่วนใหญ่เพราะนี้คือโดยไกลรูปแบบที่พบมากที่สุดของการใช้ยาสูบ อย่างไรก็ตามรูปแบบอื่น ๆ ของการใช้ยาสูบที่มีอยู่เช่นรูปแบบไร้ควันรวมทั้งการเตรียมความพร้อมในช่องปากเช่นกลิ่นสวีเดน (หรือ "snus") snus เป็นสินค้ายาสูบผงส่วนใหญ่มักจะมีขายในกระเป๋า prepackaged และอยู่ภายใต้ริมฝีปากบนมักจะ โดยทั่วไปใช้ snus มีความสัมพันธ์กับระดับที่ต่ำกว่าของอันตรายกว่าการสูบบุหรี่ (Le Houezec et al., 2011) แม้ว่าหลักฐานที่เกี่ยวกับผลลัพธ์ทางจิตเวชมี จำกัด ดังนั้นเราจึงมีการสำรวจไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของการเชื่อมโยงที่คล้ายกันคือเห็นระหว่างการใช้ snus และโรคจิตเภทและไม่ใช่อารมณ์ความเจ็บป่วยทางจิตในชุดข้อมูลที่มีขนาดใหญ่รีจิสทรีสวีเดน มีหลักฐานชัดเจนว่าเป็นโรคจิตเภทอยู่ที่ปลายสุดของความต่อเนื่องของความเสี่ยงต่ออาการโรคจิตเหมือนและโรคจิตคือ รวมทั้งโรคจิตไม่ใช่อารมณ์จึงช่วยให้เราสามารถเพิ่มพลังทางสถิติขณะที่ยังคงอยู่คำถามพื้นฐานของเรา