Chlordecone (CLD) was an organochlo

Chlordecone (CLD) was an organochlorine insecticide mainly used to struggle against banana weevils in the French West Indies. Forbidden since 1993, it has been a long-term contaminant of soils and aquatic environments. Crops growing in contaminated soils lead to human exposure by food consumption. We used radiolabeled [14C]-CLD to investigate the contamination ways into radish, a model of edible roots. Radish plants were able to accumulate CLD in both roots (RCF35d 647) and tubers (edible parts, CF35d 6.3). CLD was also translocated to leaves (CF35d 1.7). The contamination of tuber was mainly due to peridermic adsorption or CLD systemic translocation to the pith. TSCF was 3.44 × 10−3. CLD diffused across periderm to internal tissues. We calculated a mean flux of diffusion J through periderm about 5.71 × 10−14 g cm−2 s−1.

We highlighted different contamination routes of the tuber, (i) adsorption on periderm followed by diffusion of CLD towards underlying tissues, cortex, xylem, and pith (ii) adsorption by roots and translocation by the transpiration stream followed by diffusion from xylem vessels towards inner tissues, pith, and peripheral tissues, cortex and periderm. Concerning chemical risk assessment for other tubers, contamination would depend on various parameters, the thickness of periderm and CLD periderm permeance, the origin of secondary tissues – from cortex and/or pith – , the importance of xylem flow in tuber, and the lipid amount within tuber.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chlordecone (CLD) เป็นยาฆ่าแมลง organochlorine เป็นส่วนใหญ่ใช้ในการต่อสู้กับเทพกล้วยในหมู่เกาะอินเดียตะวันตกฝรั่งเศส ห้ามตั้งแต่ 1993 จะได้รับสารปนเปื้อนระยะยาวของสภาพแวดล้อมทางน้ำและดินเนื้อปูน พืชที่ปลูกในดินเนื้อปูนปนเปื้อนทำให้แสงที่มนุษย์ ด้วยการบริโภคอาหาร เราใช้ radiolabeled [14C] -CLD สืบแบบปนในหัวผักกาด รูปของกินราก หัวผักกาดพืชก็สามารถสะสม CLD ในราก (RCF35d 647) และ tubers (กินส่วน CF35d 6.3) CLD ยัง translocated การใบไม้ (CF35d 1.7) การปนเปื้อนของหัวส่วนใหญ่เนื่องจากดูดซับ peridermic หรือ CLD การสับเปลี่ยนระบบไปขุดได้ TSCF ได้ 3.44 × 10−3 CLD แต่ข้าม periderm กับเนื้อเยื่อภายใน เราคำนวณการไหลเฉลี่ยของแพร่ J ผ่าน periderm เกี่ยวกับ 5.71 × 10−14 g cm−2 s−1เราเน้นเส้นทางต่าง ๆ การปนเปื้อนของหัว, (i) ดูดซับตามแพร่ CLD เนื้อเยื่อต้นแบบ cortex, xylem และขุด (ii) ดูดซับ โดยรากและการสับเปลี่ยนตามกระแส transpiration ตามแพร่จากเรือ xylem ภายในเนื้อเยื่อ ขุด และเนื้อ เยื่ออุปกรณ์ต่อพ่วง cortex และ periderm periderm เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่สารเคมีการประเมินอื่น ๆ tubers ปนเปื้อนจะขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์ต่าง ๆ ความหนาของ periderm และ CLD periderm permeance มาของเนื้อเยื่อรอง – จาก cortex หรือ ขุด – ความสำคัญของกระแส xylem ในหัว และจำนวนไขมันในหัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Chlordecone (CLD) เป็นยาฆ่าแมลง organochlorine ส่วนใหญ่ที่ใช้ในการต่อสู้กับแมลงกล้วยในฝรั่งเศสหมู่เกาะอินเดียตะวันตก พระราชวังต้องห้ามตั้งแต่ปี 1993 จะได้รับสารปนเปื้อนในระยะยาวของดินและสภาพแวดล้อมทางน้ำ การปลูกพืชในดินที่ปนเปื้อนนำไปสู่การสัมผัสของมนุษย์โดยการบริโภคอาหาร เราใช้ radiolabeled [14C] -CLD ในการตรวจสอบการปนเปื้อนวิธีที่เป็นหัวไชเท้า, รูปแบบของรากกิน พืชหัวไชเท้ามีความสามารถที่จะสะสม CLD ในรากทั้งสอง (RCF35d 647) และกินหัว (ส่วนที่กินได้ CF35d 6.3) CLD ถูก translocated ยังใบ (CF35d 1.7) การปนเปื้อนของพืชส่วนใหญ่มาจากการดูดซับ peridermic หรือ CLD โยกย้ายระบบไปยังแก่น TSCF เป็น 3.44 × 10-3 CLD กระจายทั่ว periderm ไปยังเนื้อเยื่อภายใน เราคำนวณค่าเฉลี่ยของฟลักซ์ของการแพร่กระจาย J ผ่าน periderm ประมาณ 5.71 × 10-14 กรัมเซนติเมตร-2 s-1. เราเน้นเส้นทางที่แตกต่างกันของการปนเปื้อนหัว (i) การดูดซับบน periderm ตามด้วยการแพร่กระจายของ CLD ต่อเนื้อเยื่อพื้นฐานเยื่อหุ้มสมอง, xylem และแก่น (ii) การดูดซับจากรากและการโยกย้ายตามกระแสการคายตามด้วยการแพร่กระจายจากท่อน้ำที่มีต่อเนื้อเยื่อภายในแก่นและเนื้อเยื่อต่อพ่วง, เยื่อหุ้มสมองและ periderm ที่เกี่ยวข้องกับการประเมินความเสี่ยงสารเคมีสำหรับหัวอื่น ๆ ปนเปื้อนจะขึ้นอยู่กับตัวแปรต่างๆ, ความหนาของ periderm และ CLD periderm ซึมผ่านมาของเนื้อเยื่อรอง - จากเยื่อหุ้มสมองและ / หรือแก่น - ความสำคัญของการไหลของท่อน้ำในหัวและปริมาณไขมัน ภายในหัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

chlordecone ( CID ) เป็นยาฆ่าแมลงกลุ่มส่วนใหญ่ใช้เพื่อต่อสู้กับกล้วยสามารถในหมู่เกาะอินเดียตะวันตกของฝรั่งเศส ห้ามตั้งแต่ปี 1993 จะได้รับสารปนเปื้อนในระยะยาวของดินและสภาพแวดล้อมทางน้ำ พืชที่ปลูกในดินปนเปื้อนตะกั่ว การเปิดรับสื่อบุคคล โดยการบริโภคอาหาร เราใช้ radiolabeled [ 14c ] - CID เพื่อตรวจสอบการปนเปื้อนทางเป็นหัวไชเท้ารูปแบบของรากพืช หัวไชเท้าพืชสามารถสะสม CID ทั้งราก ( rcf35d 647 ) และหัว ( กินส่วน cf35d 6.3 ) CID ยัง translocated ใบ ( cf35d 1.7 ) การปนเปื้อนของหัวเป็นหลักเนื่องจากการดูดซับ peridermic หรือ CID ระบบโยกย้ายไปยังพิธ . tscf คือ 3.44  ×  10 − 3 CID กระจายผ่านเนื้อเยื่อเพอริเดิร์มภายในเราคำนวณค่าเฉลี่ยของฟลักซ์การแพร่ J ผ่านเพอริเดิร์มเกี่ยวกับ 5.71  ×  10 − 14     cm − 2 G s − 1 .

เราเน้นที่แตกต่างกันการปนเปื้อนเส้นทางของหัว ( ผม ) การดูดซับบนเพอริเดิร์มตามมาด้วยการแพร่กระจายของ CID ต่อเนื้อเยื่อไซเลม คอร์ ) , , , และการดูดซับสาร ( II ) โดย รากและการเคลื่อนย้ายโดยการคายน้ำ กระแสตามการแพร่กระจายจากเรือไปสู่เนื้อเยื่อไซเลม ภายในไขสันหลังและเยื่อหุ้มสมองและเยื่อ , อุปกรณ์ต่อพ่วง , เพอริเดิร์ม . เกี่ยวกับการประเมินความเสี่ยงสารเคมีสำหรับหัวอื่น ๆปนเปื้อนจะขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์ต่างๆ ความหนาของเพอริเดิร์ม และ CID เพอริเดิร์ม permeance กำเนิดจากเนื้อเยื่อทุติยภูมิ ( จากสมอง และ / หรือ ไขสันหลัง และ ความสำคัญของไซเลมที่ไหลเวียนอยู่ในหัว และปริมาณไขมันภายในหัว