Nulliparity, use of epidural analge

Nulliparity, use of epidural analgesia, labour augmentation and instrumental vaginal delivery were more common in women with fear of childbirth and these factors were also associated with longer duration of labour (Tables 1 and 2). After adjustment for these factors as well as other factors associated with labour duration, the association of fear of childbirth with duration of labour was attenuated, but remained statistically significant. The adjusted unstandardised regression coefficient was 0.78 (95% CI 0.20–1.35), which corresponds to a labour 47 minutes longer in women with fear of childbirth compared with women without such fear (Table 2). There was weak evidence that counselling for pregnancy concern was associated with reduced duration of labour (Table 2). Standard residual tests of normality, homoscedasticity, linearity and independence of errors showed that the linear regression model fitted the data well.23

Use of epidural analgesia and parity were the two most important confounding factors (Tables 1 and 2). After adjustment for epidural analgesia and parity only, the unstandardised regression coefficient for the association of fear of childbirth with labour duration was 0.75 (95% CI 0.15–1.35). Both in women with (n = 620) and without (n = 1586) epidural analgesia, the mean duration of labour was longer in women with fear of childbirth (Table 3). In women with epidural analgesia, fear of childbirth remained positively associated with labour duration after adjustment for the other study factors (Table 3). No interactive effect between fear of childbirth and epidural analgesia on labour duration could be estimated (P > 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nulliparity ระงับแก้ปวด เสริมแรงงาน และเครื่องมือทางช่องคลอดพบมากในผู้หญิงกับความกลัวของการคลอด และปัจจัยเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับระยะเวลานานของแรงงาน (ตารางที่ 1 และ 2) ปรับปรุงปัจจัยเหล่านี้เป็นปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลาที่แรงงาน สมาคมกลัวคลอดมีระยะเวลาของแรงงาน attenuated แต่ยังคงมีนัยสำคัญทางสถิติ ค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย unstandardised ปรับปรุงแก้ไข 0.78 (95% CI 0.20 – 1.35), ซึ่งสอดคล้องกับแรงงาน 47 นาทีอีกต่อไปในการสตรีกับความกลัวของการคลอดเมื่อเปรียบเทียบกับผู้หญิงโดยไม่ต้องกลัวดังกล่าว (ตารางที่ 2) มีหลักฐานอ่อนให้คำปรึกษาสำหรับปัญหาการตั้งครรภ์ว่าสัมพันธ์กับระยะเวลาที่ลดลงของแรงงาน (ตารางที่ 2) ทดสอบมาตรฐานเหลือเครื่อง homoscedasticity เส้นตรง และความเป็นอิสระของข้อผิดพลาดที่แสดงให้เห็นว่า แบบจำลองถดถอยเชิงเส้นประกอบ well.23 ข้อมูลใช้แก้ปวดระงับและเท่าเทียมกันสำคัญรบกวนปัจจัย (ตารางที่ 1 และ 2) ทั้งสอง ปรับปรุงแก้ปวดระงับและเท่าเทียมกันเท่านั้น ค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย unstandardised สำหรับสมาคมกลัวคลอดระยะคลอดเป็น 0.75 (95% CI 0.15 – 1.35) ทั้งในผู้หญิงที่มี (n = 620) และไม่มี (n = 1586) ระงับแก้ปวด ระยะเวลาเฉลี่ยของแรงงานได้อีกต่อไปในการสตรีกับความกลัวของการคลอด (ตารางที่ 3) ในผู้หญิงกับแก้ปวดระงับความเจ็บปวด กลัวคลอดยังคงบวกสัมพันธ์กับระยะเวลาที่แรงงานหลังการปรับปรุงสำหรับการศึกษาปัจจัยอื่น ๆ (ตาราง 3) ไม่มีผลแบบโต้ตอบระหว่างกลัวระงับความเจ็บปวดในการคลอดและแก้ปวดในระยะเวลาที่แรงงานอาจจะประเมิน (P > 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nulliparity การใช้ยาระงับปวดแก้ปวด, เสริมแรงงานและการคลอดเป็นประโยชน์พบมากในผู้หญิงที่มีความกลัวของการคลอดบุตรและปัจจัยเหล่านี้ยังมีความสัมพันธ์กับระยะเวลานานของการใช้แรงงาน (ตารางที่ 1 และ 2) หลังจากการปรับปัจจัยเหล่านี้เช่นเดียวกับปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องที่มีระยะเวลาการใช้แรงงาน, สมาคมความกลัวของการคลอดบุตรที่มีระยะเวลาของการใช้แรงงานที่ถูกยับยั้ง แต่ยังคงนัยสำคัญทางสถิติ ค่าสัมประสิทธิ์การถดถอยปรับ unstandardised เป็น 0.78 (95% CI 0.20-1.35) ซึ่งสอดคล้องกับแรงงาน 47 นาทีอีกต่อไปในสตรีที่มีความกลัวของการคลอดบุตรเมื่อเทียบกับผู้หญิงโดยไม่ต้องกลัวเช่น (ตารางที่ 2) มีหลักฐานที่อ่อนแอให้คำปรึกษาสำหรับความกังวลการตั้งครรภ์มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาที่ลดลงของแรงงาน (ตารางที่ 2) การทดสอบมาตรฐานที่เหลือปกติ, homoscedasticity เชิงเส้นและความเป็นอิสระของข้อผิดพลาดที่แสดงให้เห็นว่ารูปแบบการถดถอยเชิงเส้นพอดีข้อมูล well.23 การใช้ยาระงับปวดแก้ปวดและความเท่าเทียมกันทั้งสองปัจจัยที่สำคัญที่สุด (ตารางที่ 1 และ 2) หลังจากการปรับแก้ปวดปวดและความเท่าเทียมกันเท่านั้นค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย unstandardised สำหรับการเชื่อมโยงของความกลัวของการคลอดบุตรที่มีระยะเวลาการใช้แรงงานเป็น 0.75 (95% CI 0.15-1.35) ทั้งในผู้หญิงที่มี (n = 620) และไม่มี (n = 1,586) ปวดแก้ปวดหมายถึงระยะเวลาของการใช้แรงงานเป็นอีกต่อไปในสตรีที่มีความกลัวของการคลอดบุตร (ตารางที่ 3) ในผู้หญิงที่มีความรู้สึกเจ็บปวดแก้ปวด, ความกลัวของการคลอดบุตรที่ยังคงอยู่ในเชิงบวกที่เกี่ยวข้องที่มีระยะเวลาการใช้แรงงานหลังปรับปัจจัยการศึกษาอื่น (ตารางที่ 3) ไม่มีผลการโต้ตอบระหว่างความกลัวของการคลอดและปวดแก้ปวดกับระยะเวลาการใช้แรงงานอาจจะประมาณ (p> 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

nulliparity ใช้ epidural analgesia เสริมแรงงานและการจัดส่งเครื่องมือโยนีถูกพบมากในผู้หญิงกับความกลัวการคลอดบุตรและปัจจัยเหล่านี้ยังเกี่ยวข้องกับระยะเวลาของแรงงาน ( ตารางที่ 1 และ 2 ) หลังจากปรับสำหรับปัจจัยเหล่านี้ รวมทั้งปัจจัยอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับเวลา แรงงาน สมาคมความกลัวการคลอดบุตรกับระยะเวลาของแรงงาน คือ การ แต่ ยังคง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การปรับ unstandardised ค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยง 0.78 ( 95% CI 0.20 ( 1.35 ) ซึ่งสอดคล้องกับแรงงาน 47 นาทีอีกต่อไปในผู้หญิงกับความกลัวการคลอดบุตรเมื่อเทียบกับผู้หญิงโดยไม่กลัวเช่น ( ตารางที่ 2 ) มีหลักฐานที่ให้คำปรึกษาปัญหาตั้งครรภ์อ่อน มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาของแรงงานลดลง ( ตารางที่ 2 ) มาตรฐานการทดสอบที่เหลือของการแจกแจงแบบปกติ homoscedasticity เส้นตรงและความเป็นอิสระของข้อผิดพลาดที่พบว่า แบบจำลองการถดถอยเชิงเส้น well.23 ติดตั้งข้อมูลใช้ epidural analgesia และความเท่อยู่สองที่สำคัญที่สุดปัจจัยที่เพิ่มโอกาสเสี่ยง ( ตารางที่ 1 และ 2 ) หลังจากปรับสำหรับ epidural analgesia และความเท่เท่านั้น unstandardised สัมประสิทธิ์การถดถอยของสมาคมความกลัวการคลอดบุตรกับระยะเวลาที่แรงงาน 3 ( 95% CI 0.15 ( 1.35 ) ทั้งในผู้หญิง ( n = 620 ) และไม่มี ( n = 1586 ) epidural analgesia ค่าเฉลี่ยระยะเวลาที่แรงงานได้อีกต่อไปในผู้หญิงกับความกลัวการคลอดบุตร ( ตารางที่ 3 ) ในผู้หญิงกับ epidural analgesia ความกลัวการคลอดบุตรยังคงความสัมพันธ์เชิงบวกกับระยะเวลาที่แรงงานหลังจากปรับสำหรับปัจจัยอื่น ๆ การศึกษา ( ตารางที่ 3 ) ไม่โต้ตอบผลระหว่างความกลัวการคลอด epidural analgesia และระยะเวลาที่แรงงานสามารถประมาณได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 )