Gaur is listed in CITES Appendix I,

Gaur is listed in CITES Appendix I, and is legally protected in all range states. It occurs in many protected areas, although in north-east India, Myanmar, China, Lao PDR, Viet Nam and Malaysia many such areas retain only tiny populations or have already lost the species.

South and central India have a well established network of wildlife refuges and protection activities, to a large extent, are effective in many of them (Farshid Ahrestani pers. comm. 2008). However, conservation-oriented research and interventions on Gaur are limited and seem unlikely to expand much in the short-term, meaning that the species benefits largely through general protection activities (particularly those focused around Tiger and Asian Elephant), while species-specific negative factors or worrying long-term trends are likely to go unmanaged and even unnoticed (Farshid Ahrestani pers. comm. 2008). The chief of these seems to be competitive interaction with grazing stock: Gaur densities were the most depressed of all ungulates surveyed by Madhusudan (2004), perhaps reflecting higher niche overlap with domestic cattle than shown by the others (chiefly deer). There is long-term monitoring of some Gaur populations, for instance Mudumalai, Bandipur, Bhadra and Nagarahole (Farshid Ahrestani pers. comm. 2008). Rinderpest has reportedly been eradicated from India (Choudhury 2002). Choudhury (2002) listed proposed aspects of protected area expansion and consolidation to slow further fragmentation of Gaur populations in southern and central India.

In some protected areas (recent examples being Bhadra and Kudremukh in Karnataka), formerly forest-dwelling human communities have resettled closer to markets, clinics, school and other services (Karanth and Karanth 2007). This expands habitat available to Gaur (that which was formerly fields and houses) but more significant is the removal of a source of hunters and the cessation of grazing competition with domestic stock (see Karanth et al. 2006). Such conservation interventions have helped recovery of Gaur populations in this region. Increasing development aspirations mean that out migration is likely from further areas, e.g. Mudumalai (Farshid Ahrestani pers. comm. 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gaur เป็นแสดงในภาคผนวกของ CITES ฉัน และมีป้องกันตามกฎหมายในอเมริกาช่วงทั้งหมด เกิดขึ้นในหลายพื้นที่มีการป้องกัน แม้ในตะวันออกเฉียงเหนืออินเดีย พม่า จีน ลาว เวียดนาม และมาเลเซีย หลายพื้นที่รักษาเฉพาะเล็ก ๆ ประชากร หรือมีแล้วสูญเสียสายพันธุ์เอเชียใต้และอินเดียกลางมีเครือข่ายดีขึ้นมาสัตว์ป่า และกิจกรรมการป้องกัน ขอบเขตที่ใหญ่ มีประสิทธิภาพในหลาย (Farshid Ahrestani อาทิสื่อ 2008) อย่างไรก็ตาม มุ่งเน้นการอนุรักษ์วิจัยและการแทรกแซงใน Gaur จำกัด และดูเหมือนน่าจะขยายตัวมากในการระยะสั้น ความหมาย ที่ประโยชน์สายพันธุ์ส่วนใหญ่ผ่านกิจกรรมป้องกันทั่วไป (โดยเฉพาะผู้ที่เน้นเสือและช้างเอเชีย), ในขณะที่ปัจจัยลบ species-specific หรือกังวลแนวโน้มระยะยาวมักจะสังเกตได้ และไม่มีการจัดการ (Farshid Ahrestani อาทิสื่อ 2008) หัวหน้าของเหล่านี้ดูเหมือนจะ โต้ตอบแข่งขันกับ grazing หุ้น: Gaur แน่นได้มากที่สุดเรื่องราวของ ungulates ทั้งหมดที่สำรวจ โดย Madhusudan (2004), ทีสะท้อนสูงนิชทับซ้อนกับวัวในประเทศกว่าแสดงอื่น ๆ (chiefly เดียร์) มีระยะยาวของประชากรบาง Gaur เช่นวายานาด Bandipur, Bhadra และ Nagarahole (Farshid Ahrestani อาทิสื่อ 2008) การตรวจสอบ โรครินเดอร์เปสต์รายงานได้ถูกกำจัดให้หมดจากอินเดีย (Choudhury 2002) Choudhury (2002) แสดงนำเสนอด้านขยายเขตพื้นที่คุ้มครองและรวมช้าต่อการกระจายตัวของประชากร Gaur ในอินเดียภาคใต้ และภาคกลางในพื้นที่มีการป้องกันบางอย่าง (อย่างล่าสุดที่ Bhadra และ Kudremukh ในรัฐกรณาฏกะ), ชุมชนมนุษย์เดิมป่าปีติมี resettled ใกล้ตลาด คลินิก โรงเรียน และบริการอื่น ๆ (Karanth และ Karanth 2007) นี้ขยายอยู่อาศัยว่างให้ Gaur (ซึ่งเดิมชื่อฟิลด์ และบ้าน) แต่สำคัญยิ่งกว่าคือการกำจัดแหล่งของนักล่าและยุติการแข่งขันกับประเทศ grazing (ดู Karanth et al. 2006) มาตราการอนุรักษ์ดังกล่าวได้ช่วยกู้คืน Gaur ประชากรในภูมิภาคนี้ แรงบันดาลใจพัฒนาเพิ่มขึ้นหมายความ ว่า ออกย้ายจะจากไป เช่นวายานาด (Farshid Ahrestani อาทิสื่อ 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระทิงแสดงอยู่ใน CITES ภาคผนวกและได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายในรัฐทุกช่วง มันเกิดขึ้นในหลายพื้นที่คุ้มครองแม้ว่าในภาคตะวันออกเฉียงเหนืออินเดียพม่าจีนลาวเวียดนามและมาเลเซียหลายพื้นที่ดังกล่าวยังคงมีประชากรเพียงเล็ก ๆ หรือได้หายไปแล้วสายพันธุ์. ภาคใต้และภาคกลางของอินเดียมีเครือข่ายที่ดีขึ้นของสัตว์ป่า ผู้ลี้ภัยและกิจกรรมการป้องกันในระดับที่มีขนาดใหญ่มีประสิทธิภาพในการมากของพวกเขา (Farshid Ahrestani pers. Comm. 2008) อย่างไรก็ตามการวิจัยที่มุ่งเน้นการอนุรักษ์และการแทรกแซงในกระทิงมีจำนวน จำกัด และดูเหมือนไม่น่าจะขยายตัวได้มากในระยะสั้นที่มีความหมายว่าผลประโยชน์ส่วนใหญ่สายพันธุ์ผ่านกิจกรรมการป้องกันทั่วไป (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเน้นรอบเสือและช้างเอเชีย) ในขณะที่สายพันธุ์เฉพาะที่เป็นลบ ปัจจัยหรือกังวลแนวโน้มระยะยาวมีแนวโน้มที่จะไปไม่มีการจัดการและแม้กระทั่งไม่มีใครสังเกตเห็น (Farshid Ahrestani pers. Comm. 2008) หัวหน้าของเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะมีการทำงานร่วมกันในการแข่งขันที่มีการเลี้ยงสัตว์หุ้น: ความหนาแน่นกระทิงเป็นความสุขที่สุดของกีบทั้งหมดที่สำรวจโดย Madhusudan (2004) อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการทับซ้อนเฉพาะที่สูงขึ้นกับวัวในประเทศที่แสดงโดยคนอื่น ๆ (ส่วนใหญ่กวาง) มีการตรวจสอบในระยะยาวของประชากรกระทิงเช่นมูดู, Bandipur, Bhadra และ Nagarahole (Farshid Ahrestani pers. Comm. 2008) ลงแดงได้รับการรายงานให้สิ้นซากจากอินเดีย (Choudhury 2002) Choudhury (2002) ของ บริษัท จดทะเบียนที่นำเสนอแง่มุมของการขยายตัวของพื้นที่คุ้มครองและการรวมจะชะลอตัวต่อไปของการกระจายตัวของประชากรกระทิงในภาคใต้และภาคกลางของอินเดีย. ในบางพื้นที่คุ้มครอง (ตัวอย่างล่าสุดเป็น Bhadra และ Kudremukh ใน Karnataka) ก่อนป่าที่อาศัยอยู่ในชุมชนของมนุษย์ได้อพยพไปอยู่ใกล้ชิด ไปยังตลาดคลินิกโรงเรียนและบริการอื่น ๆ (Karanth และ Karanth 2007) นี้จะขยายที่อยู่อาศัยที่มีให้กระทิง (ที่ซึ่งเป็นสาขาเดิมและบ้าน) แต่มีความหมายมากขึ้นคือการกำจัดแหล่งที่มาของการล่าสัตว์และการหยุดชะงักของการแข่งขันที่มีการเลี้ยงสัตว์ในประเทศ (ดู Karanth et al. 2006) การแทรกแซงการอนุรักษ์ดังกล่าวได้ช่วยให้การฟื้นตัวของประชากรกระทิงในภูมิภาคนี้ การเพิ่มขึ้นของแรงบันดาลใจในการพัฒนาหมายความว่าการย้ายถิ่นออกมีแนวโน้มที่จะออกจากพื้นที่ต่อไปเช่นมูดู (Farshid Ahrestani pers. Comm. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระทิงอยู่ใน CITES ภาคผนวก 1 และได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายในสหรัฐอเมริกาช่วงทั้งหมด มันเกิดขึ้นในพื้นที่อนุรักษ์หลาย , แม้ว่าในภาคตะวันออกเฉียงเหนืออินเดีย พม่า จีน ลาว เวียดนาม และมาเลเซีย อีกมาก เช่น พื้นที่รักษาประชากรเพียงเล็ก ๆ หรือได้หายไปแล้ว สายพันธุ์

ใต้และอินเดียกลางมีการจัดตั้งเครือข่ายของผู้ลี้ภัยสัตว์ป่าและการป้องกันกิจกรรมเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ที่มีมากของพวกเขา ( farshid ahrestani ได้ที่ . ติดต่อ 2008 ) ส่วนอนุรักษ์วิจัยและการแทรกแซงในวันนี้จะถูก จำกัด และดูเหมือนไม่น่าจะขยายตัวมากใน ระยะสั้น หมายถึง ชนิด ประโยชน์ส่วนใหญ่ผ่านกิจกรรมการป้องกันทั่วไป ( โดยเน้นไปที่ เสือ และช้าง )ขณะที่ปัจจัยลบ เฉพาะ - ขยายพันธุ์หรือกังวลแนวโน้มระยะยาวมีแนวโน้มที่จะไปจัดการ และแม้แต่สังเกต ( farshid ahrestani ได้ที่ . ติดต่อ 2008 ) หัวหน้าของเหล่านี้ดูเหมือนจะแข่งขันกับการแทะเล็มหุ้น : กระทิงความหนาแน่นเป็นห่อเหี่ยวของพันธะเคมีที่สํารวจโดย madhusudan ( 2004 )บางทีอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงโพรงทับซ้อนกับปศุสัตว์ในประเทศที่สูงกว่าแสดงโดยคนอื่น ๆ ( ส่วนใหญ่เป็นกวาง ) มีการตรวจสอบระยะยาวของประชากรกระทิง , ตัวอย่าง mudumalai Bandipur , , และ bhadra nagarahole ( farshid ahrestani ได้ที่ . ติดต่อ 2008 ) รินเดอร์เปสต์ได้รายงานว่าถูก eradicated จากอินเดีย ( Choudhury 2002 )Choudhury ( 2002 ) ระบุเสนอแง่มุมของพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันและชะลอการขยายรวมเพิ่มเติมของกระทิงประชากรในภาคใต้และภาคกลางของอินเดีย

ในบางพื้นที่ ( ตัวอย่างล่าสุดที่ถูก bhadra และ kudremukh ในรัฐกรณาฏกะ ) เดิมเฮมมิงเวย์มนุษย์มีการตั้งถิ่นฐานชุมชนใกล้ตลาด , คลีนิก , โรงเรียนและการให้บริการอื่น ๆ ( karanth และ karanth 2007 )นี้ขยายที่อยู่อาศัยที่มีกระทิง ( ซึ่งเดิมทีเขต และบ้าน ) แต่สำคัญมากคือ การกำจัดแหล่งของนักล่าและการแทะเล็มการแข่งขันกับตลาดหุ้นในประเทศ ( ดู karanth et al . 2006 ) มาตรการการอนุรักษ์ดังกล่าวได้ช่วยการฟื้นตัวของประชากรกระทิงในภูมิภาคนี้เพิ่มแรงบันดาลใจการพัฒนาหมายความว่าการย้ายถิ่นออกมีแนวโน้มจากพื้นที่เพิ่มเติม เช่น mudumalai ( farshid ahrestani ได้ที่ . ติดต่อ 2008 )