The branch of zoology devoted to th

The branch of zoology devoted to the study of birds. Like entomology it has a substantial hobbyist following, mainly because of the aesthetic appeal of the brightly coloured plumage that many birds exhibit and the fascination of their ability to fly. The observation of patterns of bird migration had a particular scientific significance in ancient times by assisting agricultural calculations; the arrival of a particular species in a locality was often employed as a signal when calendars were still primitive.

This utility undoubtedly assisted various bird species to acquire a reputation as omens, although the establishment of carrion crows and vultures as birds of ill omen had a more obvious cause. Various legendary birds were added to traditional bestiaries, including the giant roc, but the most important was the phoenix, which continually renewed its life by rising afresh from its own funeral pyre—a symbol of regeneration that guaranteed it frequent literary citation. Significant symbolism was also granted in the West to the dove, as manifest in its use by Noah in the aftermath of the flood, and the owl, as manifest in its association with Athene, the Classical goddess of wisdom.

Eagles eventually became significant symbols of empire and ostriches acquired an entirely unwarranted reputation for burying their heads in sand to avoid unpleasant sights. The symbolic potential of birds allowed them to be used in a significant series of allegorical literary works ranging from Aristophanes’ fifth-century b.c. satire The Birds through such Medieval works as a twelfthcentury dialogue between The Owl and the Nightingale, such Renaissance works as Geoffrey Chaucer’s Parlement of Fowles (ca. 1380) and ‘‘The Nun’s Priest’s Tale’’ in The Canterbury Tales (ca. 1387), such post-Renaissance poems as John Webster’s ‘‘Call for the Robin Redbreast and the Wren’’ (1612) and William Davenant’s ‘‘The Lark now Leaves His Wat’ry Nest’’ (1650), such Romantic poems as Percy Shelley’s ‘‘Ode to a Skylark’’ (1820) and John Keats’ ‘‘Ode to a Nightingale’’ (1820), such post-Romantic poems as Alfred, Lord Tennyson’s ‘‘The Eagle’’ (1891), such moral fables as Hans Christian Andersen’s ‘‘The Ugly Duckling’’ (1845) and Maurice Maeterlinck’s L’oiseau bleu (1909; trans. as The Blue Bird ), and such calculated mockeries as Edward Lear’s ‘‘The Owl and the Pussycat’’ (1846) and James Thurber’s ‘‘There’s an Owl in my Room’’ (1934), to earnest fabulations such as Richard Bach’s Jonathan Livingston Seagull (1973).

The progress of ornithological science made hardly any impact on this tradition, and remained overshadowed by it even in literary works desirous of offering more naturalistic accounts of bird life. The postal service role played by owls in the literary phenomenon of the early twenty-first century—J. K. Rowling’s Harry Potter series—testifies to the residual authority of the symbolic tradition.

The domestication of various bird species was important in the addition of protein to the human diet, in the form of eggs as well as meat, and acquired a new significance after the invention of writing, when quills became significant instruments of inscription—a role they maintained until the invention of the steel nib in the late eighteenth century. Magical eggs and quill feathers feature abundantly in folklore, and hence in fairy tales, but literature took more inspiration from the fact that certain birds are capable of imitating human speech, as famously represented in Edgar Allan Poe’s ‘‘The Raven’’ (1845). This equipped them for such purposes as forming courts to put humankind on trial, as they do in such literary fantasies as the second volume of Cyrano de Bergerac’s L’autre monde (1662)—an idea recapitulated in such twentieth-century works as Geoffrey Dearmer’s They Chose to Be Birds (1935) and James Blish’s Midsummer Century (1972), and tacitly echoed in such stories of *Nature’s rebellion as Frank Baker’s The Birds (1936) and Daphne du Maurier’s ‘‘The Birds’’ (1952; film, 1963). Satires featuring avian cultures, such as Samuel Brunt’s A Voyage to Cacklogallina (1727) and Anatole France’s L’ıˆle des pingouins (1908; trans. as Penguin Island ), also draw upon this resource.

Comparative observations of variation in wild and domestic birds played a crucial role in supplying Charles Darwin with the evidence he needed to support his theory of evolution by natural selection. The Origin of Species begins with a long discourse on the selective breeding of pigeons, whose mechanism is then analogised to the natural differentiation of the finches specialised for life on different Galapagos Islands. Birds also made a considerable exemplary contribution to the understanding of sex, not in physiological terms but in terms of their frequent sexual differentiation; male birds often have elaborately coloured plumage, whose effect is often further enhanced by elaborate competitive displays of singing, occasionally augmented by ‘‘dancing’’ and nest decoration; various aspects of this art of display are taken to extremes by such species as peacocks, birds of paradise, and bowerbirds. Speculative explanation of the genetic economics of brilliant plumage and elaborate courtship behaviour became a key factor in the development of sociobiology, but their analogical relevance to human behaviour was noted long before, elaborately depicted in metaphor and literature. Studies of birds also played a major role in the development of the behavioural science of ethology, particularly in revealing the role of psychological ‘‘imprinting’’ in establishing bonds between chicks and their mothers.

This too seemed to have some analogical relevance to human behaviour. Literary reflections of this kind of scientific research, and the potential for its confusion with human affairs, include Graham Billing’s Forbush and the Penguins (1966; film 1971 as Mr. Forbush and the Penguins). The most extensive literary use of birds is concerned with the mysterious mechanics of their flight, whose inspirational quality is extensively celebrated in poetry, as exemplified by Charles Baudelaire’s ‘‘L’albatros’’ (1857; trans. as ‘‘The Albatross’’) and Gerard Manley Hopkins’ ‘‘The Windhover’’ (1918). It gave rise to cautiously modified hopes of technical mimicry, from the myth of Daedalus and Icarus to aeronautical designs of imaginary ‘‘ornithopters’’ and such literary extravaganzas as Robert Paltock’s The Life and Adventures of Peter Wilkins (1751). Images of winged humans often symbolise transcendent freedom, as in Barry Pain’s Going Home (1921), J. G. Ballard’s ‘‘Storm Bird, Storm Dreamer’’ (1966) and The Ultimate Dream Company (1979), Vera Chapman’s Blaedudd the Birdman (1978), and William Mayne’s Antar and the Eagles (1989); by the same token, the clipping of wings—often done to restrict the movement of domesticated species—becomes a striking metaphor of female oppression in Inez Haynes Gillmore’s feminist allegory Angel Island (1914).

Science-fictional images of birdlike aliens extend the various elements of this symbolism in a striking fashion, notable examples including Otis Adelbert Kline’s ‘‘The Bird People’’ (1930), Francis Flagg’s ‘‘The Land of the Bipos’’ (1930), Poul Anderson’s The People of the Wind (1973) and ‘‘The Problem of Pain’’ (1973), R. Garcia y Robertson’s ‘‘A Princess of Helium’’ (1999) and ‘‘Bird Herding’’ (2000), James Van Pelt’s ‘‘A Flock of Birds’’ (2002), and Carol Emshwiller’s series including ‘‘All of Us Can Almost …’’ (2004). In the twentieth century, several bird species became significant symbols of the dangers of extinction, largely because of publicity given to the recent fates of the dodo—ironically echoed in Howard Waldrop’s ‘‘The Ugly Chickens’’ (1980)—and the once-common passenger pigeon. The discovery of relics of giant birds in New Zealand—as featured in such stories as H. G. Wells’ ‘‘Aepyornis Island’’ (1894) and Gregory Feeley’s ‘‘A Different Drumstick’’ (1988)—lent further impetus to this symbolism, and the particular fascination of giant flightless birds was further represented in Robert Reed’s ‘‘In the Valley of the Thunder Quail’’ (2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาขาสัตววิทยาที่อุทิศให้กับการศึกษาของนก เช่นกีฏวิทยา มี hobbyist พบที่ต่อไปนี้ เพราะของ plumage สีสันที่จัดแสดงนกมากสวยงามและเสน่ห์ของความสามารถในการบินส่วนใหญ่ สังเกตดูอาการของรูปแบบของนกย้ายมีความสำคัญทางวิทยาศาสตร์มีเฉพาะในสมัยโบราณ โดยให้ความช่วยเหลือด้านการเกษตรคำนวณ มักจะถูกจ้างมาพันธุ์เฉพาะในท้องถิ่นที่เป็นสัญญาณเมื่อปฏิทินถูกดั้งเดิมยังคงโปรแกรมอรรถประโยชน์นี้ช่วยนกชนิดต่าง ๆ จะได้รับชื่อเสียงเป็นลางบอกเหตุ ไม่ต้องสงสัยแม้ว่าก่อตั้งตรง carrion และ vultures เป็นนกของอวมงคลมีสาเหตุที่ชัดเจนมากขึ้น ตำนานนกต่าง ๆ เพิ่มการ bestiaries ดั้งเดิม รวม roc ยักษ์ แต่สำคัญสุดคือ ฟีนิกซ์ ซึ่งต่ออายุชีวิตอย่างต่อเนื่อง โดยเพิ่มขึ้นจากเมรุเองแตง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการฟื้นฟูที่รับประกันว่า อ้างอิงวรรณกรรมบ่อย สัญลักษณ์ที่สำคัญยังตะวันตกให้แก่นกพิราบ เป็นรายการในการใช้โดยโนอาห์ในควันหลงของน้ำท่วม นกฮูก เป็นรายการในเชื่อมโยงกับ Athene เทพธิดาคลาสสิกของภูมิปัญญาอีเกิลแลนดิงสุดกลายเป็น สัญลักษณ์สำคัญของจักรวรรดิ และ ostriches มามีชื่อเสียงทั้งหมด unwarranted burying ศีรษะของพวกเขาในทรายเพื่อหลีกเลี่ยงแหล่งทำเล เป็นสัญลักษณ์ของนกที่ได้รับอนุญาตให้ใช้ในลำดับสำคัญของงานวรรณกรรม allegorical ตั้งแต่เสียดสีบีห้าศตวรรษอริสโตฟานเนสของนกที่ผ่านยุคกลางเช่นทำงานเป็น twelfthcentury การพูดคุยกันระหว่างนกฮูกไนติงเกล เรเนซองส์เช่นทำงานเป็นของเจฟฟรีย์ชอเซอร์ Parlement ของ Fowles (ca. 1380) และนิ้วของเด็กเรื่องราวของนักบวช '' ในเดอะแคนเตอร์บรี (ca. 1387) นิทานศีลธรรมเช่นบทกวีดังกล่าวหลังเรอเนสซองซ์ของเว็บสเตอร์จอห์น ''โทรสำหรับเดอะโรบิน Redbreast และเดอะเรน '' (ค.ศ. 1612) และ William Davenant '' The Lark ตอนนี้ทิ้งพระ Wat'ry รัง '' (1650), เช่นบทกวีโรแมนติกเพอร์เชลลีย์ '' Ode กับตัวจรวดสกายลาร์ก '' (1820) และ 'จอห์น Keats '' Ode ไปเป็นไนติงเกล '' (1820), เช่นบทกวีโรแมนติกหลังเป็นอัลเฟรด ประชุมพระ ''เดอะอีเกิล '' (1891), ฮันส์คริสเตียนแอนเดอร์ของ '' เดอะขี้เหร่ '' (1845) และมอริซ L'oiseau เบลอ (1909 โอนย้ายเป็นนกสีฟ้า) และ mockeries คำนวณดังกล่าว ''นกฮูกและ เดอะคิตตี้สวย '' (1846) เอ็ดเวิร์ด Lear และ James Thurber ''มีเป็นนกฮูกที่ห้องของฉัน '' (1934), การ fabulations คนได้ความเช่นริชาร์ด Bach Jonathan Livingston Seagull (1973)ความคืบหน้าของ ornithological วิทยาศาสตร์ทำแทบไม่มีผลกระทบต่อประเพณีนี้ และยังคง overshadowed โดยในงานวรรณกรรมต้องถวายชีวิตนก naturalistic ขึ้นบัญชี เล่นบทบาทไปรษณีย์นกฮูกในปรากฏการณ์ทางวรรณกรรมของช่วงศตวรรษที่ยี่สิบแรก – ชุดแฮร์รี่พอตเตอร์ของเจ.เค Rowling — testifies เก็บส่วนที่เหลือของประเพณีสัญลักษณ์Domestication ของนกชนิดต่าง ๆ เป็นสิ่งสำคัญในการเพิ่มโปรตีนอาหารมนุษย์ ในรูปของไข่เป็นเนื้อ และได้รับความสำคัญใหม่หลังจากประดิษฐ์เขียน เมื่อ quills กลายเป็น เครื่องมือสำคัญของจารึกคือบทบาทที่พวกเขารักษาจนถึงการประดิษฐ์หมึกเหล็กในช่วงปลายศตวรรษ eighteenth ขนนกขนนกและไข่วิเศษลักษณะอุดมสมบูรณ์ในชีวิตพื้นบ้าน และดังนั้น ในนางฟ้า นิทาน แต่วรรณคดีเอาแรงบันดาลใจมากจากการที่นกบางอย่างจะสามารถเลียนเสียงมนุษย์ เป็น represented ซึ่งในโพ Edgar Allan ''เดอะเรเว่น '' (1845) ซึ่งอุปกรณ์เหล่านี้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าวเป็นการขึ้นรูปเพื่อให้มนุษยชาติใน trial พวกเขาทำใน fantasies วรรณกรรมดังกล่าวเป็นปริมาณที่สองของ Cyrano de Bergerac L'autre มอนด์ (ค.ศ. 1662) — ความคิด recapitulated ในงานศตวรรษที่ยี่สิบเป็น Dearmer นี่พวกเขาเลือกที่จะเป็นนก (1935) และศตวรรษมิดซัมเมอร์ James Blish (1972), และ tacitly ได้พูดย้ำในเรื่องดังกล่าวของ * กบฏของธรรมชาติเป็นนก Frank เบเกอร์ (ค.ศ. 1936) และดาฟเน่ du Maurier ''เดอะนก '' (1952 ฟิล์ม , 1963) Satires แห่งวัฒนธรรมนก Voyage A Samuel Brunt กับ Cacklogallina (ค.ศ. 1727) และ L ของฟรองซ์ ' ıˆle des pingouins (1908 โอนย้ายเป็นเกาะเพนกวิน), ยังวาดตามทรัพยากรนี้สังเกตเปรียบเทียบของความผันแปรในนกป่า และในประเทศเล่นบทบาทสำคัญในการจัดหาชาร์ลส์ดาร์วินกับหลักฐานที่เขาต้องการการสนับสนุนของเขาทฤษฎีวิวัฒนาการ โดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติ ต้นกำเนิดสายพันธุ์เริ่มต้น ด้วยการอภิปรายยาวกับพันธุ์ของนก กลไกที่มีอยู่แล้ว analogised เพื่อสร้างความแตกต่างจากธรรมชาติของ finches เฉพาะบนเกาะกาลาปาโกส นกยัง ทำเป็นจำนวนมากเตรียมผลงานเพื่อความเข้าใจของเพศ ไม่อยู่ ในเงื่อนไขสรีรวิทยา แต่ในแง่ ของความบ่อยทางเพศสร้างความแตก ต่าง นกชายมักมีมุ้งสี plumage ผลเป็นไปด้วยอย่างประณีตแสดงแข่งขันร้องเพลง บางครั้งขยาย โดย ''เต้น '' และรังตกแต่ง นี้ศิลปะการแสดงด้านต่าง ๆ ถูกนำไปสุดขั้ว ด้วยเช่นพันธุ์ peacocks พาราไดซ์ของนก และ bowerbirds เศรษฐศาสตร์ทางพันธุกรรมของพฤติกรรม courtship ประณีตและยอดเยี่ยม plumage อธิบายถือเป็น ปัจจัยสำคัญในการพัฒนา sociobiology แต่ความเกี่ยวข้อง analogical กับพฤติกรรมมนุษย์ถูกบันทึกไว้นานก่อน มุ้งแสดงเทียบและเอกสารประกอบการ การศึกษานกยังเล่นบทบาทสำคัญในการพัฒนาพฤติกรรมศาสตร์ ethology โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปิดเผยบทบาทของจิตวิทยา '' imprinting'' ในการสร้างพันธบัตรระหว่างลูกไก่และแม่ของพวกเขาเกินไปซึ่งดูเหมือนมีบางอย่างเกี่ยวข้อง analogical กับพฤติกรรมมนุษย์ สะท้อนวรรณกรรมชนิดนี้ของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ และศักยภาพสำหรับความสับสนกับฝ่ายมนุษย์ รวมเกรแฮมที่เรียกเก็บเงินของ Forbush และเพนกวิน (1966 ฟิล์ม 1971 เป็นนาย Forbush และนกเพนกวิน) การใช้วรรณคดีมากที่สุดของนกเป็นเรื่องกลศาสตร์ลึกลับบินของพวกเขา คุณภาพสร้างแรงบันดาลใจมีอย่างกว้างขวางการเฉลิมฉลองในบทกวี เป็น exemplified โดยชาร์ลส์บอเดแลร์ '' L'albatros'' (1857 โอนย้ายเป็น ''อัลบาทรอส '') และ Gerard Manley ฮ็อปกินส์ ''เดอะ Windhover'' (ค.ศ. 1918) มันให้สูงขึ้นเพื่อหวังแก้ไขเดินของ mimicry เทคนิค จากตำนานของแดดาลัสและอิคารอสกับบริษัทออกแบบของจินตภาพ '' ornithopters'' และ extravaganzas เช่นวรรณกรรมเป็นชีวิตของโรเบิร์ต Paltock และผจญภัยปีเตอร์ Wilkins (1751) ภาพของปีกมนุษย์มักท่วงท่าเสรีภาพดาร ใน Barry ปวดกลับบ้าน (1921), J. G. ของเรียลตี้บัล ''พายุนก พายุเฮ้าส์ฟอร์ดรีมเมอร์ '' (1966) และ บริษัทดรีมสุด (1979) แชปแมนหาง Blaedudd Antar Birdman (1978), และ William Mayne และง (1989); โดย token เดียวกัน คลิปหน้าของปีกซึ่งมักจะทำเพื่อจำกัดการเคลื่อนไหวบ้านพันธุ์ — จะเทียบที่โดดเด่นของการกดขี่เพศหญิงในอุปมานิทัศน์ feminist Inez เฮย์เนส Gillmore เกาะแองเจิ้ล (1914)ภาพวิทยาศาสตร์สมมติของมนุษย์ต่างดาว birdlike ขยายองค์ประกอบต่าง ๆ ของสัญลักษณ์นี้ในแฟชั่นที่โดดเด่น ตัวอย่างรวมทั้งโอทิส Adelbert ไคลน์ ''นกผู้ '' (1930), Francis Flagg ''ที่ดินของเดอะ Bipos'' (1930), พอลแอนเดอร์สันผู้ลม (1973) และ ''ปัญหาของอาการปวดนิ้ว (1973), อาร์การ์เซีย y โรเบิร์ตสันของ '' A เจ้าหญิงของฮีเลียม '' (1999) และ ''นก Herding'' (2000) , James Van Pelt '' A แกะของนก '' (2002), และแครอล Emshwiller ชุดรวมถึง ''ทั้งหมดของเราสามารถเกือบ...'' (2004) ในศตวรรษที่ยี่สิบ นกหลายชนิดกลายเป็น สัญลักษณ์สำคัญของอันตรายจากการสูญพันธุ์ ส่วนใหญ่เนื่องจากการประชาสัมพันธ์ให้ fates ล่าสุดของเซล — จำนวนมากได้พูดย้ำใน Howard Waldrop ''น่าเกลียดไก่ '' (1980) — และนกพิราบผู้โดยสารทั่วไปครั้งนี้ การค้นพบของนกยักษ์ในนิวซีแลนด์ซึ่งเป็นที่โดดเด่นในเรื่องดังกล่าวเป็น H. กรัมบ่อ '' Aepyornis ไอส์แลนด์ '' (1894) และเกรกอรี Feeley '' A ต่าง ๆ Drumstick'' (1988) — ยืมต่อแรงผลักดันให้สัญลักษณ์นี้ และเสน่ห์เฉพาะของนกยักษ์ flightless ถูกแสดงในโรเบิร์ตกก ''ในเดอะวัลเลย์ของฟ้าร้องกระทา '' (2000) เพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาขาสัตววิทยาอุทิศเพื่อการศึกษาของนก เช่นเดียวกับกีฏวิทยาก็มีงานอดิเรกที่สำคัญดังต่อไปนี้ส่วนใหญ่เป็นเพราะการอุทธรณ์ความงามของขนนกสีสดใสว่านกจำนวนมากแสดงความหลงใหลและความสามารถในการบิน สังเกตจากรูปแบบของการย้ายถิ่นของนกมีความสำคัญทางวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมัยโบราณโดยให้ความช่วยเหลือการคำนวณทางการเกษตร การมาถึงของสายพันธุ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในท้องถิ่นที่ถูกจ้างมามักจะเป็นสัญญาณเมื่อปฏิทินยังคงดั้งเดิม. ยูทิลิตี้นี้ไม่ต้องสงสัยช่วยนกชนิดต่างๆที่จะได้รับชื่อเสียงเป็นลางบอกเหตุถึงแม้ว่าสถานประกอบการของกาซากสัตว์และแร้งเป็นนกลางไม่ดีได้ที่ สาเหตุที่ชัดเจนมากขึ้น นกในตำนานต่าง ๆ ที่ถูกเพิ่มเข้า bestiaries แบบดั้งเดิมรวมทั้ง roc ยักษ์ แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือนกฟีนิกซ์ซึ่งอย่างต่อเนื่องต่ออายุชีวิตอีกครั้งโดยเพิ่มขึ้นจากงานศพของตัวเองสัญลักษณ์เมรุเผาแบบของการฟื้นฟูที่รับประกันความมันอ้างอิงวรรณกรรมบ่อย สัญลักษณ์ที่สำคัญยังได้รับในเวสต์เพื่อนกพิราบที่เป็นที่ประจักษ์ในการใช้งานโดยโนอาห์ในผลพวงของน้ำท่วมและนกฮูกที่ประจักษ์ในขณะที่ความสัมพันธ์กับ บริษัท อะธีน, เทพธิดาคลาสสิกของภูมิปัญญา. อีเกิลส์ในที่สุดกลายเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของ อาณาจักรนกกระจอกเทศและได้รับชื่อเสียงที่ไม่มีเหตุผลทั้งหมดสำหรับฝังศีรษะของพวกเขาในทรายที่จะหลีกเลี่ยงสถานที่ท่องเที่ยวที่ไม่พึงประสงค์ ที่มีศักยภาพเป็นสัญลักษณ์ของนกได้รับอนุญาตให้นำมาใช้ในซีรีส์ที่สำคัญของวรรณกรรมเปรียบเทียบตั้งแต่อริสที่ห้าศตวรรษถ้อยคำนกผ่านงานในยุคกลางเช่นการเจรจา twelfthcentury ระหว่างนกฮูกและไนติงเกลที่เรเนสซองดังกล่าวทำงานเป็นเจฟฟรีย์ชอเซอร์ แพตเจตต์ Fowles (แคลิฟอร์เนีย 1380) และ '' พระแม่ชีของเรื่อง '' ในอังกฤษนิทาน (แคลิฟอร์เนีย 1387) บทกวีโพสต์เรอเนสซองเช่นจอห์นเว็บสเตอร์ '' สอบถามโรบิน Redbreast และนกกระจิบ '' (1612) และวิลเลียม Davenant ของ 'เดอะเล่นตอนนี้ใบ Wat'ry รังของเขา' '(1650), บทกวีโรแมนติกเช่นเพอร์ซี่เชลลีย์' 'บทกวีไปคึก' '(1820) และจอห์นคีตส์' '' บทกวีไปยังไนติงเกล '' ( 1820) บทกวีโพสต์โรแมนติกเช่นอัลเฟรดลอร์ดเทนนีสัน '' อินทรี '' (1891), นิทานศีลธรรมเช่นฮันส์คริสเตียนแอนเดอร์ '' เป็ดขี้เหร่ '' (1845) และ Maurice Maeterlinck ของ L'oiseau Bleu (1909; ทรานส์. เป็นนกสีฟ้า) และการคำนวณดังกล่าว mockeries เอ็ดเวิร์ดลีอา '' นกฮูกและแมวเหมียว '' (1846) และเจมส์เทอร์เบอร์ '' มีนกฮูกในห้องของฉัน '' (1934) เพื่อจริงจัง fabulations เช่นริชาร์ด บาคโจนาธานลิฟวิงสตันของนกนางนวล (1973). ความคืบหน้าของวิทยาศาสตร์ปักษาทำแทบจะไม่ส่งผลกระทบใด ๆ เกี่ยวกับประเพณีนี้และยังคงบดบังด้วยมันแม้ในงานวรรณกรรมที่พึงปรารถนาของการเสนอบัญชีธรรมชาติมากขึ้นของชีวิตของนก บทบาทไปรษณีย์เล่นโดยนกฮูกในปรากฏการณ์วรรณกรรมต้นที่ยี่สิบเอ็ดศตวรรษ JK Rowling ของแฮร์รี่พอตเตอร์เป็นพยานชุดไปยังหน่วยงานที่เหลือของประเพณีสัญลักษณ์. domestication ของนกชนิดต่างๆมีความสำคัญในการเพิ่มของโปรตีนที่ อาหารของมนุษย์ในรูปแบบของไข่เช่นเดียวกับเนื้อสัตว์และได้รับอย่างมีนัยสำคัญหลังจากการประดิษฐ์ใหม่ของการเขียนเมื่อปากกากลายเป็นเครื่องมือที่สำคัญของบทบาทจารึก-ที่พวกเขาเก็บรักษาไว้จนประดิษฐ์ของปลายปากกาเหล็กในช่วงปลายศตวรรษที่สิบแปด ไข่ที่มีมนต์ขลังและขนขนนกมีมากในชาวบ้านและด้วยเหตุนี้ในนิทาน แต่วรรณกรรมเอาแรงบันดาลใจจากความจริงที่ว่านกบางอย่างมีความสามารถในการเลียนแบบการพูดของมนุษย์เป็นตัวแทนที่มีชื่อเสียงในเอ็ดการ์อัลลันโป '' กา '' (1845) . นี้การติดตั้งพวกเขาเพื่อวัตถุประสงค์เช่นการสร้างสนามที่จะนำมนุษย์ในการพิจารณาคดีที่พวกเขาทำในจินตนาการวรรณกรรมเช่นหนังสือเล่มที่สองของการปฏิเสธจำพวกของ L'คนละไฮโซ (1662) ความคิดโครงสร้าง recapitulated ในการทำงานในศตวรรษที่ยี่สิบเช่นเจฟฟรีย์ Dearmer ของ พวกเขาเลือกที่จะเป็นนก (1935) และเจมส์ Blish ศตวรรษกลางฤดูร้อน (1972) และสะท้อนโดยปริยายในเรื่องดังกล่าวของ * การก่อจลาจลของธรรมชาติในขณะที่แฟรงก์เบเกอร์นก (1936) และ Daphne du Maurier ของ '' นก '' (1952; ภาพยนตร์ 1963) Satires มีวัฒนธรรมนกเช่นซามูเอลรุนแรงให้เดินทางไป Cacklogallina (1727) และ L'Anatole ฝรั่งเศส Ile des pingouins (1908. ทรานส์เป็นเพนกวินเกาะ). ยังวาดเมื่อทรัพยากรนี้สังเกตเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในนกป่าและในประเทศเล่นมีบทบาทสำคัญในการจัดหา Charles Darwin มีหลักฐานที่เขาต้องการที่จะสนับสนุนทฤษฎีของวิวัฒนาการโดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติ กำเนิดสิ่งมีชีวิตเริ่มต้นด้วยวาทกรรมนานในการคัดเลือกพันธุ์นกพิราบซึ่งเป็นกลไก analogised จากนั้นไปที่แตกต่างกันตามธรรมชาติของนกฟินช์พิเศษสำหรับชีวิตบนหมู่เกาะกาลาปาโกสที่แตกต่างกัน นกยังทำผลงานที่เป็นแบบอย่างมากความเข้าใจในการมีเพศสัมพันธ์ไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขทางสรีรวิทยา แต่ในแง่ของความแตกต่างทางเพศบ่อย นกชายมักจะมีขนสีอย่างประณีตซึ่งมีผลกระทบมักจะเพิ่มขึ้นอีกโดยการแสดงการแข่งขันที่ซับซ้อนของการร้องเพลงเป็นครั้งคราวโดยเติม '' เต้น '' และการตกแต่งรัง; ด้านต่างๆของศิลปะการแสดงผลนี้จะถูกนำไปสุดขั้วชนิดเช่นนกยูงนกของสวรรค์และ bowerbirds คำอธิบายเก็งกำไรของเศรษฐกิจทางพันธุกรรมของขนนกที่ยอดเยี่ยมและพฤติกรรมเกี้ยวพาราสีซับซ้อนกลายเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาของ sociobiology แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาเพื่อกระเชอพฤติกรรมของมนุษย์ได้รับการตั้งข้อสังเกตนานก่อนที่ภาพอย่างประณีตในอุปมาและวรรณกรรม การศึกษาของนกยังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของพฤติกรรมศาสตร์ของ ethology โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปิดเผยบทบาทของจิตวิทยา '' ประทับ '' ในการสร้างพันธบัตรระหว่างลูกไก่และแม่ของพวกเขา. นี้ดูเหมือนเกินไปที่จะมีความเกี่ยวข้องกระเชอกับพฤติกรรมของมนุษย์ . สะท้อนวรรณกรรมของชนิดของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์นี้และมีศักยภาพสำหรับความสับสนกับกิจกรรมของมนุษย์รวมถึงการเรียกเก็บเงิน Forbush ของเกรแฮมและเพนกวิน (1966; 1971 ภาพยนตร์เรื่องนี้ขณะที่นาย Forbush และเพนกวิน) การใช้วรรณกรรมที่ครอบคลุมมากที่สุดของนกที่เกี่ยวข้องกับกลศาสตร์ลึกลับของเที่ยวบินของพวกเขาที่มีคุณภาพสร้างแรงบันดาลใจมีการเฉลิมฉลองอย่างกว้างขวางในบทกวีอย่างสุดขั้วโดยชาร์ลส์โบดแลร์ของ '' L'Albatros '' (1857; ทรานส์เป็น '' ฝูง ''. ) และเจอราร์ดลีย์ฮอปกินส์ '' เรื่อง 'The Windhover' '(1918) มันก่อให้เกิดความหวังว่าจะมีการปรับเปลี่ยนความระมัดระวังในการล้อเลียนทางเทคนิคจากตำนานของเดดาลัสและอิคารัสกับการออกแบบการบินของจินตนาการ '' ornithopters '' ทั่วกรุงและวรรณกรรมเช่นโรเบิร์ต Paltock ของชีวิตและการผจญภัยของปีเตอร์วิลกินส์ (ที่ 1751) ภาพของมนุษย์ปีกมักจะเป็นสัญลักษณ์ของเสรีภาพเหนือธรรมชาติในขณะที่แบร์รี่ปวดของกลับบ้าน (1921) JG บัลลาร์ด '' นกพายุพายุโรแมนติก '' (1966) และ บริษัท ดรีมที่ดีที่สุด (1979) เวร่าแชปแมน Blaedudd นักบินนี้ (1978) และวิลเลียมเมย์นีของ Antar และนกอินทรี (1989); โดยในทำนองเดียวกันการตัดปีกมักจะทำเพื่อ จำกัด การเคลื่อนไหวของโดดเด่นชนิดกลายเป็นคำอุปมาที่โดดเด่นของการกดขี่หญิงในอินเนสเฮย์เนสชาดกสตรี Gillmore เกาะแองเจิล (1914). ภาพวิทยาศาสตร์สมมติของมนุษย์ต่างดาวนกขยายองค์ประกอบต่างๆ ของสัญลักษณ์ในรูปแบบที่โดดเด่นนี้ตัวอย่างที่โดดเด่นรวมทั้งโอทิสอะเด Kline ของ '' นกคน '' (1930), ฟรานซิสแฟล็กก์ '' ดินแดนแห่ง Bipos '' (1930), พอลแอนเดอร์คนลม (1973) และ '' ปัญหาของความเจ็บปวด '' (1973), อาร์การ์เซีย y ที่โรเบิร์ต '' เจ้าหญิงของฮีเลียม '' (1999) และ '' นกจับปูใส่กระด้ง '' (2000), เจมส์แวนหนังของ '' ฝูงนก ' '(2002) และชุดแครอล Emshwiller รวมทั้ง' 'เราทั้งหมดสามารถเกือบ ... ' '(2004) ในศตวรรษที่ยี่สิบ, นกชนิดหลายกลายเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของอันตรายของการสูญเสียอย่างมหาศาลเพราะการประชาสัมพันธ์ให้กับชะตากรรมล่าสุดของ dodo-แดกดันก้องอยู่ในโฮเวิร์ด Waldrop ของ '' ไก่น่าเกลียด '' (1980) และครั้งเดียว นกพิราบผู้โดยสารที่พบบ่อย การค้นพบของพระธาตุของนกยักษ์ใหญ่ในนิวซีแลนด์เป็นที่โดดเด่นในเรื่องดังกล่าวเป็น HG Wells '' 'Aepyornis เกาะ' '(1894) และเกรกอรีฟีลีของ' 'A น่องที่แตกต่างกัน' '(1988) -lent แรงผลักดันต่อไปสัญลักษณ์นี้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเสน่ห์ของนกยักษ์บินเป็นตัวแทนต่อไปในโรเบิร์ตกก '' ในหุบเขาทันเดอร์นกกระทา '' (2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาขาสัตววิทยาอุทิศให้กับการศึกษาของนก เช่นกีฏวิทยามี hobbyist อย่างมากต่อไปนี้ เพราะส่วนใหญ่ของการอุทธรณ์สุนทรียะของสีสดใสขนหลายนก จัดแสดงและเสน่ห์ของความสามารถของพวกเขาที่จะบิน การสังเกตรูปแบบการย้ายถิ่นของนกมีเฉพาะทางวิทยาศาสตร์สำคัญในสมัยโบราณ โดยช่วยคำนวณผลผลิตการมาถึงของเฉพาะชนิดที่มักจะถูกใช้เป็นสัญญาณเมื่อปฏิทินยังดั้งเดิม

ยูทิลิตี้นี้ไม่ต้องสงสัยช่วยนกชนิดต่าง ๆที่จะได้รับชื่อเสียงเป็นลางบอกเหตุถึงการจัดตั้ง และแร้งกาซากสัตว์เป็นนกโชคร้ายมีสาเหตุชัดเจนมากขึ้น นกในตำนานต่าง ๆ เพิ่ม bestiaries แบบดั้งเดิมรวมทั้งร็อคยักษ์แต่ที่สำคัญที่สุดคือ Phoenix ซึ่งยังคงต่ออายุของชีวิตเพิ่มขึ้นอีกจากงานศพของตัวเอง pyre-a สัญลักษณ์ของการฟื้นฟูที่รับประกันมันอ้างอิงวรรณกรรมบ่อย สัญลักษณ์ที่สำคัญยังได้รับในทางนกพิราบตามที่ปรากฏในการใช้งานโดยโนอาห์ในผลพวงของน้ำท่วม และนกฮูก ตามที่ปรากฏในความสัมพันธ์กับธินี ,เทพธิดาคลาสสิกของปัญญา .

ในที่สุดก็กลายเป็นนกอินทรีสัญลักษณ์สำคัญของจักรวรรดิและนกกระจอกเทศที่ได้มาทั้งหมดไม่ฝังศีรษะของพวกเขาในทรายชื่อเสียงเพื่อหลีกเลี่ยงไม่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ศักยภาพเชิงสัญลักษณ์ของนกอนุญาตให้พวกเขาที่จะใช้ในชุดสำคัญของวรรณกรรมเปรียบเทียบตั้งแต่กันดั้มมาร์คทูว์ ' ศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสต์ศักราชเสียดสีนกผ่านเช่นในยุคกลางเป็นบทสนทนา twelfthcentury ระหว่างนกฮูกและนกไนติงเกล งานย้อนยุค อาทิ เจฟฟรีย์ ชอเซอร์ parlement ของเฟาเอลส์ ( ประมาณ 946 ) และ ' ' แม่ชี พระสงฆ์ คือเรื่อง ' ' ใน Canterbury Tales ( ประมาณ 1387 )เช่นโพสต์ Renaissance บทกวีเป็น 'call ' จอห์นเว็บสเตอร์สำหรับโรบิน รถพระที่นั่งและเร็น ' ' ( 1612 ) และ ' ' วิลเลียม เดฟนันต์ ลาร์ค ตอนนี้ออกจากรัง wat'ry ของเขา ' ' ( ค.ศ. 1650 ) , บทกวีโรแมนติกเช่น ' Percy Shelley 'ode ไปยังกลุ่มโคราช ' ' ( 1820 ) และจอห์น คีทส์ ' ' 'ode เพื่อไนติงเกล ' ' ( 1820 ) , โพสบทกวีโรแมนติกเช่นเมื่อ Alfred , Lord Tennyson ' ' อินทรี ' ' ( 1891 )นิทานคุณธรรม เช่น " ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน " ลูกเป็ดขี้เหร่ " ( 1845 ) และคริสโตเฟอร์ ดอยล์ l'oiseau เบลอ ( 1909 ; ขน . เป็นนกสีฟ้า ) และคำนวณ mockeries เป็น ' ' เอ็ดเวิร์ดเลียร์ และนกฮูกแมวเหมียว ' ' ( 1846 ) และเจมส์เทอร์เบอร์ " นกเค้าแมวในห้องของฉัน ' ' ( 1934 ) , จริงจัง fabulations เช่นริชาร์ด Bach Jonathan Livingston Seagull

( 1973 )ความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์ทำให้ปักษาแทบไม่มีผลกระทบต่อประเพณีนี้ และยังคง แต่แม้ในวรรณกรรมด ต้องการเสนอบัญชีเพิ่มเติมของชีวิตนก บริการไปรษณีย์บทบาทที่เล่นโดยนกฮูกในปรากฏการณ์วรรณกรรมของต้นยี่สิบของ century-j. K . Rowling Harry Potter ชุดยืนยันถึงอำนาจที่เหลือของประเพณีสัญลักษณ์

domestication ของนกชนิดต่างๆ มีความสำคัญในการเพิ่มโปรตีนในอาหารของมนุษย์ในรูปแบบของไข่ รวมทั้งเนื้อและได้รับความสำคัญใหม่หลังจากการประดิษฐ์ของการเขียนเมื่อปากกาขนนก กลายเป็นเครื่องมือสำคัญของ inscription-a บทบาทพวกเขาดูแลรักษาจนถึงการประดิษฐ์ของเหล็กปลายแหลมในศตวรรษที่ 18 สายปากไก่ขนนกและไข่ที่มีคุณสมบัติมากมายในคติชนวิทยา และด้วยเหตุนี้ในเทพนิยาย แต่วรรณกรรมได้แรงบันดาลใจมากจากการที่นกบางสามารถเลียนแบบเสียงมนุษย์ ได้แสดงใน ' ' อีกา ' ' Edgar Allan Poe ( 1845 ) นี้ติดตั้งไว้เพื่อวัตถุประสงค์เช่นการสร้างศาลเพื่อให้มนุษย์ทดลองเช่นที่พวกเขาทำในจินตนาการวรรณกรรม เช่น หนังสือเล่มที่สองของ - หลากหลายมงด์ ( ตอนนี้ ) - ความคิด recapitulated ในงาน เช่น เจฟฟรีย์ Dearmer ยี่สิบของพวกเขาเลือกที่จะเป็นนก ( 1935 ) และเจมส์ฤดูร้อนศตวรรษ ( 1972 )และโดยปริยายสะท้อนในเรื่องราวของ * การกบฏของธรรมชาติตามที่แฟรงค์ขนมปังนก ( 1936 ) และ Daphne du งานของ ' ' นก ' ' ( 1952 ; ฟิล์ม , 1963 ) satires ที่มีวัฒนธรรม สัตว์ปีก เช่น ซามูเอล ความหนักหน่วงของการเดินทางเพื่อ cacklogallina ( 1 , 727 ) และ Anatole ฝรั่งเศส L ' ıˆเลอเดส pingouins ( 2451 ; ขน . เป็นเกาะเพนกวิน ) ยังวาดเมื่อทรัพยากรนี้ .

การเปรียบเทียบค่าของการเปลี่ยนแปลงในนกป่าและในประเทศมีบทบาทสำคัญในการจัดหา ชาร์ลส์ ดาร์วิน ด้วยหลักฐานที่เขาต้องการที่จะสนับสนุนทฤษฎีของวิวัฒนาการโดยการคัดเลือกโดยธรรมชาติ กำเนิดของสปีชีส์ที่เริ่มต้นด้วยวาทกรรมยาวในคัดเลือกพันธุ์ ฝูงนกพิราบซึ่งคือกลไกแล้ว analogised เพื่อความแตกต่างของธรรมชาติบนเกาะกาลาปากอส เฉพาะสำหรับชีวิตที่แตกต่างกัน นกยังทำผลงานดีเด่นมากในความเข้าใจของเพศ ไม่ใช่ในแง่สรีระแต่ในแง่ของความแตกต่างทางเพศของพวกเขาบ่อย ; นกตัวผู้มักจะมีขนสีอย่างประณีต ,ที่มี Effect มักจะเพิ่มขึ้นซับซ้อนแข่งขันการแสดง การร้องเพลง บางครั้งก ' ' และ ' 'dancing รังตกแต่ง ลักษณะต่างๆของศิลปะนี้แสดงไปสุดขั้วชนิด เช่น นกยูง นกแห่งสวรรค์ และ bowerbirds .คำอธิบายเก็งเศรษฐศาสตร์ทางพันธุกรรมของขนนกที่สดใสและซับซ้อนน้อยกว่าพฤติกรรมเป็นปัจจัยหลักในการพัฒนาของ sociobiology แต่ความเกี่ยวข้องของพฤติกรรมมนุษย์ เป็นเล่มไว้นานก่อนที่จะประณีตในภาพอุปมาและวรรณคดี การศึกษาของนกยังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาพฤติกรรมของพฤติกรรมวิทยาศาสตร์ ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปิดเผยบทบาทของจิตวิทยา ' 'imprinting ' ' ในการสร้างพันธะระหว่างลูกไก่และมารดา

นี้เหมือนกัน ดูเหมือนจะบางเล่มเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมมนุษย์ วรรณกรรมสะท้อนนี้ชนิดของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และความสับสนกับเรื่องของมนุษย์ รวมถึงการเรียกเก็บเงินของเกรแฮม Forbush และเพนกวิน ( 1966 ; ฟิล์ม 1971 เป็นนาย.Forbush และเพนกวิน ) การใช้วรรณกรรมอย่างกว้างขวางมากที่สุดของนก เกี่ยวข้องกับกลไกลึกลับของเที่ยวบินของพวกเขาที่มีคุณภาพคือการเฉลิมฉลองในบทกวีสร้างแรงบันดาลใจอย่างกว้างขวาง ตัวอย่างที่ดีคือ ' ชาร์ลส์ โบเดอแลร์ 'l'albatros ' ' ( 2400 ; ขน . เป็น ' ' เขา ' ' ) และเจราร์ด แมนลีย์ฮอปกินส์ ' ' ' ' ' windhover ( 2461 )มันให้ขึ้นไปค่อยดัดแปลงความหวังของการล้อเลียน เทคนิค จากตำนานของเดดาลัส อิคารัสให้การบินการออกแบบและจินตนาการ ' 'ornithopters ' ' และเช่นวรรณกรรมรางเป็นโรเบิร์ต paltock ของชีวิตและการผจญภัยของปีเตอร์ วิลกิ้นส์ ( 2102 ) ภาพของมนุษย์ติดปีกมักจะแสดงถึงอิสรภาพดีกว่า เช่น แบร์รี่ ความเจ็บปวดกำลังจะกลับบ้าน ( 1921 ) ' J . G . , 'storm นกฝันพายุ ' ' ( 1966 ) และสุดยอดบริษัทในฝัน ( 1979 ) , Vera Chapman blaedudd นักบิน ( 1978 ) และ วิลเลี่ยม เมนแอนเทอร์และนกอินทรี ( 1989 ) ; โดย token เดียวกัน ตัดปีกมักจะทำเพื่อ จำกัด การเคลื่อนไหวของโดดเด่นชนิดเป็นคำอุปมาที่โดดเด่นของการกดขี่เพศหญิง คือ ไอเนซ เฮนส์ตัวแทนสตรีชาดกนางฟ้าเกาะ

( 2457 )วิทยาศาสตร์สวมภาพของคนต่างด้าว birdlike ขยายองค์ประกอบต่างๆของสัญลักษณ์นี้ในแฟชั่นที่โดดเด่น ตัวอย่างเด่นรวมทั้ง โอทิส อเดล ไคลน์ ' ' นกคน ' ' ( 1930 ) , ' ' ฟรานซิสเฟล็กที่ดินของ bipos ' ' ( ค.ศ. 1930 ) , พอล แอนเดอร์สัน เป็นคนของสายลม ( 1973 ) และ ' ' เดอะ ปัญหาของการปวด ' ' ( 1973 ) , อาร์' การ์เซีย ' เจ้าหญิงของฮีเลียมและโรเบิร์ตสัน ' ' ( 1999 ) และ ' 'bird ต้อน ' ' ( 2000 ) , ' ' เจมส์ แวน เพลท์ ฝูงนก ' ' ( 2002 ) , และแครอล emshwiller รวมทั้งชุด " ทั้งหมดที่เราสามารถ . . . . . . . ' ' ( 2004 ) ในศตวรรษที่ยี่สิบ , นกชนิดต่างๆ เป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของอันตรายจากการสูญพันธุ์ส่วนใหญ่เนื่องจากการประชาสัมพันธ์ให้กับโชคชะตาล่าสุดของ Dodo แดกดันสะท้อนในโฮเวิร์ดวอลดร็อป ' ' ไก่ ' ' น่าเกลียด ( 1980 ) และเมื่อพบผู้โดยสารนกพิราบ การค้นพบธาตุของนกยักษ์ ในประเทศนิวซีแลนด์ เป็นจุดเด่นในเรื่อง เช่น เอช. จี.'aepyornis บ่อ ' ' เกาะ ' ' ( 1894 ) และ ' ' a ' ' เกรกอรี่ ฟีลีแตกต่างกัน น่อง ( 1988 ) - ได้รับแรงผลักดันต่อไปสัญลักษณ์นี้ และเสน่ห์เฉพาะของมีดต่อสู้ยักษ์ยังแสดงใน ' โรเบิร์ต รีด ถ้าหุบเขาฟ้าร้องนกกระทา ' '
( 2000 )