Give me hunger,
O you gods that sit and give
The world its orders.
Give me hunger, pain and want,
Shut me out with shame and failure
From your doors of gold and fame,
Give me your shabbiest, weariest hunger!
But leave me a little love,
A voice to speak to me in the day end,
A hand to touch me in the dark room
Breaking the long loneliness.
In the dusk of day-shapes
Blurring the sunset,
One little wandering, western star
Thrust out from the changing shores of shadow.
Let me go to the window,
Watch there the day-shapes of dusk
And wait and know the coming
Of a little love.
ให้ฉันหิว,
O คุณเทพเจ้าที่นั่ง และให้
โลกของใบสั่ง
ให้ฉันความหิว ความเจ็บปวด และ ต้อง,
พรมฉันละอายใจกับความล้มเหลว
จากคุณประตูทองและชื่อเสียง,
ให้ฉันหิวของ shabbiest, weariest
แต่ปล่อยฉันรักน้อย,
เสียงที่พูดกับฉันในวัน,
มือสัมผัสฉันในห้องมืด
แบ่งความเหงายาว
ในค่ำของวันรูปร่าง
เบลออาทิตย์,
หนึ่งน้อยเจอ ตะวันตกดาว
กระตุกออกจากชายฝั่งเปลี่ยนแปลงของเงา
ผมไปหน้าต่าง,
ดูมีวันรูปร่างของค่ำ
รอ และทราบที่มา
ความรักเล็ก ๆ น้อย ๆ
การแปล กรุณารอสักครู่..