previously in life and who because

previously in life and who because of this is vulnerable in
relationships with other people.
This study shows that MHNs seek person-centered solutions
and ways of promoting individual patients’ well-being.
Health in person-centered nursing is linked to personal
well-being, and standard nursing interventions may not be
appropriate for every nursing interaction in person-centered
nursing [30]. According to Barker and Buchanan-Barker [31],
the Tidal model starts with an evaluation of how disturbed a
person is, his/her need for security, and whether the person
can begin to tell his/her story. Interventions through acute
services may limit the risk of physical harm but often fail
to address the patient’s underlying emotional insecurity [31].
Researchers have studied the Tidal model in various acute
mental health care studies, and the results from these studies
indicate that a reduction in self-harm and suicide attempts
occurs when the Tidal model is employed [40, 41]. In a
study by Ruddick [42], MHNs sought to help patients explore
their inner world so that fragmentation could be turned into
wholeness, despair into hope, and conflict into harmony.
An interesting finding from this study is that the participants
consciously observed and focused on interpreting and
understanding the triggers and signs of self-harm and therefore
had good possibilities to prevent self-harm in a goaloriented
manner through diversion. The participants sought
to promote person-centered nursing by helping patients
learn to articulate their pain, recognize their triggers, and/or
use other strategies to divert physical suffering and modify
their behavior. The participants also sought to help develop
patients’ ability to cope with internal and external triggers,
which can reduce their need for self-harm. The participants
promoted an individual learning process, which included
an attempt to truly understand and support each individual
patient, and showed patients various types of self-treatment
in order to empower the patients to engage in less direct selfharm
over time.
A central finding is the varying approach to whether
patients should be allowed to engage in mild or moderate
self-harm when admitted to a unit. At two clinics, patients
were allowed self-harm tools but were encouraged to return
them to nurses when not in use. The participants wanted
to be present with patients both when self-harm was being
stopped or being committed. Those participants who allowed
patients to self-harm while admitted to a unit often saw that
the patients after a short while felt better and experienced
self-control over their suffering. Still, staff control can create
a power struggle between patients and nurses and, in
certain cases, can even cause more self-harm. In this study,
participants reported that patients with a history of selfharm
received both emotional and practical support and were
allowed to self-harm in order to create physical pain and
reduce mental distress. Patients accustomed to using knives
or razorblades could be given the possibility to continue using
these tools. Thus the participants supported the patients in
becoming aware of their own feelings [43]. This way of working
entails that MHNs must be able to stand the insecurity
of transferring some control to the patient. Nevertheless,
many people are forcibly admitted to acute mental health
units because they are a danger to themselves [44]. Even

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนหน้านี้ ในชีวิตและด้วยเหตุนี้ความเสี่ยงในความสัมพันธ์กับผู้อื่นการศึกษานี้แสดงว่า MHNs ค้นหาโซลูชั่นแปลกคนและวิธีการส่งเสริมของผู้ป่วยแต่ละรายสุขภาพในแปลกคนพยาบาลกับบุคคลสุขภาพ และมาตรฐานการรักษาพยาบาลอาจไม่ที่เหมาะสมสำหรับการโต้ตอบในแปลกคนพยาบาลทุกพยาบาล [30] ตามบาร์คเกอร์และบาร์คเกอร์ buchanan ทำยอด [31],แบบหน้าเริ่มต้น ด้วยการประเมินของ disturbed วิธีการบุคคลที่ได้รับ เขา/เธอต้องการรักษาความปลอดภัย และบุคคลสามารถเริ่มบอกเรื่องเขา/เธอ งานวิจัยผ่านเฉียบพลันอาจจำกัดความเสี่ยงจากการทำร้ายร่างกาย แต่มักจะล้มเหลวที่อยู่ของผู้ป่วยต้นแบบความไม่มั่นคงทางอารมณ์ [31]นักวิจัยได้ศึกษารุ่นบ่าสุดเฉียบพลันการศึกษาสุขภาพจิต และผลจากการศึกษานี้บ่งชี้ว่า การลดลงเป็นอันตรายต่อตนเอง และพยายามฆ่าตัวตายเกิดขึ้นเมื่อเป็นลูกจ้างแบบบ่า [40, 41] ในการศึกษา โดย Ruddick [42], MHNs ที่จะช่วยให้ผู้ป่วยได้โลกภายในของพวกเขาเพื่อการกระจายตัวของที่สามารถเปลี่ยนเป็นว่าว ความสิ้นหวังในความหวัง และความขัดแย้งเป็นความสามัคคีการค้นหาที่น่าสนใจจากการศึกษาว่าผู้เข้าร่วมสังเกตสติ และเน้นการตีความ และทำความเข้าใจเกี่ยวกับทริกเกอร์และอาการของการเป็นอันตรายต่อตนเองและมีโอกาสดีเพื่อป้องกันไม่ให้เป็นอันตรายต่อตนเองในการ goalorientedลักษณะผ่านผัน ร่วมค้นหาเพื่อส่งเสริมบุคคลศูนย์กลางพยาบาล ด้วยการช่วยผู้ป่วยเรียนรู้การออกเสียงความเจ็บปวดของพวกเขา ทริกเกอร์ของตน รู้จัก และ/หรือใช้กลยุทธ์อื่น ๆ เพื่อสำราญทุกข์ทางกายภาพ และการปรับเปลี่ยนลักษณะการทำงาน ผู้เข้าร่วมยังพยายามที่จะช่วยพัฒนาผู้ป่วยสามารถรับมือกับทริกเกอร์ภายใน และภายนอกซึ่งสามารถลดความจำเป็นสำหรับตนเองเสียหายได้ ผู้เข้าร่วมส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้ ซึ่งรวมความพยายามที่จะเข้าใจ และสนับสนุนแต่ละคนอย่างแท้จริงผู้ป่วย และพบผู้ป่วย self-treatment ชนิดต่าง ๆเพื่อให้อำนาจผู้ป่วยในโดยตรงน้อย selfharmช่วงเวลานั้นค้นหาศูนย์กลางเป็นวิธีการแตกต่างกันไปว่าผู้ป่วยควรได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมในอ่อน หรือปานกลางตนเองเป็นอันตรายต่อเมื่อในหน่วย ที่สองคลินิก ผู้ป่วยได้อนุญาตให้ใช้เครื่องมือที่เป็นอันตรายต่อตนเอง แต่ก็ให้กลับให้การพยาบาลไม่ในการใช้ ผู้เรียนที่ต้องการจะอยู่กับผู้ป่วยทั้งสองเมื่อทำร้ายตนเองอยู่หยุดทำงาน หรือการยอมรับ คนเหล่านั้นที่ได้รับอนุญาตผู้ป่วยทำร้ายตนเองขณะชมหน่วยมักเห็นที่ผู้ป่วยหลังจากครู่รู้สึกดี และมีประสบการณ์อำนาจเหนือพวก ยังคง พนักงานควบคุมสามารถสร้างการต่อสู้อำนาจ ระหว่างผู้ป่วยและพยาบาล และ ในแม้บางกรณี อาจทำให้ยิ่งทำร้ายตนเอง ในการศึกษานี้ร่วมรายงานว่า ผู้ป่วยที่ มีประวัติของ selfharmได้รับทั้งทางอารมณ์ และทางปฏิบัติสนับสนุน และมีสามารถเป็นอันตรายต่อตนเองเพื่อสร้างความเจ็บปวด และลดความทุกข์ทางจิตใจ ผู้ป่วยที่คุ้นเคยกับการใช้มีดหรือ razorblades อาจจะสามารถใช้ต่อไปเครื่องมือเหล่านี้ ดังนั้น ผู้ที่เข้าร่วมสนับสนุนผู้ป่วยในเป็นตระหนักถึงความรู้สึกของตนเอง [43] วิธีนี้การทำงานมีการว่า MHNs ต้องยืนที่ความไม่มั่นคงการโอนบางควบคุมผู้ป่วย อย่างไรก็ตามหลายคนถูกบังคับให้รับภาวะเฉียบพลันหน่วย เพราะจะอันตรายกับตัวเอง [44] แม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้ในชีวิตและที่เพราะเรื่องนี้จะมีความเสี่ยงในความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ . การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า MHNs หาทางแก้ปัญหาคนเป็นศูนย์กลางและวิธีการในการส่งเสริมให้ผู้ป่วยแต่ละคนเป็นอยู่ที่ดี. สุขภาพในการพยาบาลคนเป็นศูนย์กลางการเชื่อมโยงกับส่วนบุคคลเป็นอยู่ที่ดีและมาตรฐานการพยาบาลอาจจะไม่เหมาะสมสำหรับการทำงานร่วมกันทุกพยาบาลคนเป็นศูนย์กลางการพยาบาล[30] ตามที่ผู้ร้องและผู้ร้อง-บูคานัน [31], รูปแบบคลื่นเริ่มต้นด้วยการประเมินผลของวิธีการรบกวนหนึ่งคน / ความต้องการของเธอสำหรับการรักษาความปลอดภัยของเขาและไม่ว่าจะเป็นคนที่สามารถเริ่มต้นที่จะบอก / เรื่องราวของเขาและเธอ การแทรกแซงผ่านเฉียบพลันบริการอาจ จำกัด ความเสี่ยงของการเกิดอันตรายต่อร่างกาย แต่มักจะล้มเหลวไปยังที่อยู่ของผู้ป่วยความไม่มั่นคงทางอารมณ์พื้นฐาน[31]. นักวิจัยได้ศึกษารูปแบบคลื่นต่าง ๆ เฉียบพลันการศึกษาการดูแลสุขภาพจิตและผลที่ได้จากการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการลดลงในทำร้ายตัวเองและพยายามฆ่าตัวตายเกิดขึ้นเมื่อรูปแบบน้ำขึ้นน้ำลงเป็นลูกจ้าง [40, 41] ในการศึกษาโดย Ruddick [42], MHNs พยายามที่จะช่วยให้ผู้ป่วยสำรวจโลกภายในของพวกเขาเพื่อการกระจายตัวที่อาจจะกลายเป็นความเป็นทั้งหมดสิ้นหวังเข้าสู่ความหวังและความขัดแย้งเข้าสู่ความสามัคคี. หาที่น่าสนใจจากการศึกษาครั้งนี้คือการที่ผู้เข้าร่วมสังเกตมีสติและมุ่งเน้นในการตีความและการทำความเข้าใจการเรียกและสัญญาณของการทำร้ายตัวเองและดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ที่ดีเพื่อป้องกันการทำร้ายตัวเองในgoaloriented ลักษณะที่ผันผ่าน เข้าร่วมพยายามที่จะส่งเสริมการพยาบาลคนเป็นศูนย์กลางโดยการช่วยให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้ที่จะเป็นปล้องเจ็บปวดของพวกเขารับรู้ทริกเกอร์ของพวกเขาและ/ หรือใช้กลยุทธ์อื่นๆ ที่จะเบี่ยงเบนความสนใจความทุกข์ทรมานทางกายภาพและการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา ผู้เข้าร่วมประชุมยังพยายามที่จะช่วยพัฒนาความสามารถของผู้ป่วยที่จะรับมือกับทริกเกอร์ภายในและภายนอกซึ่งสามารถลดความต้องการของพวกเขาสำหรับการทำร้ายตัวเอง ผู้เข้าร่วมการส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้ของแต่ละบุคคลซึ่งรวมถึงความพยายามที่จะเข้าใจอย่างแท้จริงและให้การสนับสนุนแต่ละบุคคลของผู้ป่วยและแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยหลายประเภทของการรักษาตัวเองเพื่อที่จะช่วยให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในทางตรงน้อยselfharm เมื่อเวลาผ่านไป. การค้นพบกลางเป็น ที่แตกต่างกันไม่ว่าจะเป็นวิธีการที่ผู้ป่วยควรได้รับอนุญาตให้มีส่วนร่วมในอ่อนหรือปานกลางทำร้ายตัวเองเมื่อเข้ารับการรักษาหน่วย ที่สองคลินิกผู้ป่วยที่ได้รับอนุญาตเครื่องมือทำร้ายตัวเองแต่ได้รับการสนับสนุนที่จะกลับมาให้พวกเขาพยาบาลเมื่อไม่ใช้งาน ผู้เข้าร่วมต้องการที่จะนำเสนอกับผู้ป่วยทั้งเมื่อการทำร้ายตัวเองถูกหยุดหรือจะมุ่งมั่น ผู้เข้าร่วมผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ผู้ป่วยที่จะทำร้ายตัวเองในขณะที่เข้ารับการรักษากับหน่วยมักจะเห็นว่าผู้ป่วยหลังจากที่ในขณะสั้นๆ รู้สึกดีขึ้นและมีประสบการณ์การควบคุมตนเองมากกว่าความทุกข์ ยังคงควบคุมพนักงานสามารถสร้างต่อสู้แย่งชิงอำนาจระหว่างผู้ป่วยและพยาบาลและในบางกรณียังสามารถทำให้ตัวเองมากขึ้นเป็นอันตราย ในการศึกษานี้ผู้เข้าร่วมรายงานว่าผู้ป่วยที่มีประวัติของ selfharm ทั้งสองได้รับการสนับสนุนทางอารมณ์และการปฏิบัติและได้รับอนุญาตให้ทำร้ายตัวเองเพื่อที่จะสร้างความเจ็บปวดทางกายและลดความทุกข์ทางจิต ผู้ป่วยที่คุ้นเคยกับการใช้มีดหรือ razorblades จะได้รับความเป็นไปได้ที่จะดำเนินการโดยใช้เครื่องมือเหล่านี้ ดังนั้นผู้เข้าร่วมได้รับการสนับสนุนในผู้ป่วยกลายเป็นตระหนักถึงความรู้สึกของตัวเอง [43] วิธีการทำงานนี้สร้างความ MHNs ที่จะต้องสามารถที่จะยืนไม่มั่นคงของการถ่ายโอนการควบคุมบางส่วนให้กับผู้ป่วย อย่างไรก็ตามหลายคนกำลังเข้ารับการรักษาที่จะบังคับเฉียบพลันสุขภาพจิตหน่วยเพราะพวกเขาเป็นอันตรายต่อตัวเอง[44] แม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้านี้ในชีวิตและที่เป็นเพราะนี้คือช่องโหว่ในความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ
.
การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า mhns แสวงหาบุคคลเป็นศูนย์กลางโซลูชั่นและวิธีส่งเสริมสุข

สุขภาพในผู้ป่วยแต่ละราย ยึดบุคคลเป็นศูนย์กลางเชื่อมโยงความเป็นอยู่ส่วนตัว
การพยาบาลและการพยาบาลมาตรฐานอาจไม่เหมาะสมสำหรับทุกปฏิสัมพันธ์ในการพยาบาล
คนเป็นศูนย์กลาง
พยาบาล [ 30 ]ตามคุณบูแคแนน บาร์เกอร์ และ [ 31 ] ,
รูปแบบโดยเริ่มต้นด้วยการประเมินว่ารบกวน
คนของเขา / เธอต้องการความมั่นคง และไม่ว่าบุคคล
สามารถเริ่มต้นที่จะบอกกับเรื่องราวของเธอ หรือผ่านทางบริการเฉียบพลัน
อาจ จำกัด ความเสี่ยงจากอันตรายทางกายภาพ แต่มักจะล้มเหลว
ที่อยู่ของผู้ป่วย เป็นต้น อารมณ์ไม่มั่นคง [ 31 ] .
นักวิจัยได้ศึกษารูปแบบต่าง ๆ แหลม
น้ำขึ้นน้ำลงในการดูแลสุขภาพจิตศึกษา และผลจากการศึกษา
เหล่านี้บ่งชี้ว่า การลดอันตรายต่อตนเองและพยายามฆ่าตัวตาย
เกิดขึ้นเมื่อรูปแบบน้ำขึ้นน้ำลงเป็นลูกจ้าง [ 40 , 41 ) ในการศึกษาโดยรัดดิก
[ 42 ] mhns พยายามที่จะช่วยให้ผู้ป่วยสำรวจโลกภายในของตนเพื่อให้กระจาย

อาจจะกลายเป็นความสมบูรณ์ , สิ้นหวังในความหวังและความขัดแย้งในความสามัคคี
มีการหาที่น่าสนใจจากการศึกษานี้คือการที่ผู้เข้าร่วม
consciously สังเกตและเน้นการตีความ และความเข้าใจ
ทริกเกอร์และป้ายอันตรายตนเอง และดังนั้นจึง มีความเป็นไปได้ที่ดีที่จะป้องกัน อันตราย

goaloriented ตนเองในลักษณะที่ผ่านผัน . ผู้แสวงหาการยึดบุคคลเป็นศูนย์กลาง พยาบาล

ช่วยผู้ป่วยเรียนรู้การออกเสียง ความเจ็บปวดของพวกเขา จักก่อให้เกิดของพวกเขาและ / หรือใช้กลยุทธ์อื่น ๆเพื่อเบี่ยงเบน
ทุกขเวทนาทางกาย และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนเอง ผู้เข้าร่วมยังพยายามที่จะช่วยพัฒนาความสามารถในการรับมือกับ
ผู้ป่วยภายในและภายนอกทริกเกอร์
ซึ่งสามารถลดความต้องการที่จะทำร้ายตนเอง เข้าร่วมโครงการส่งเสริมกระบวนการการเรียนรู้

แต่ละบุคคล ซึ่งได้แก่ความพยายามที่จะเข้าใจและสนับสนุนผู้ป่วยแต่ละคน
, และพบว่าผู้ป่วยประเภทต่าง ๆ ของตน เพื่อที่จะช่วยให้
รักษาผู้ป่วยมีส่วนร่วมใน selfharm โดยตรงน้อยลง

ตลอดเวลา การเปลี่ยนแปลงวิธีการกลางคือว่า
ผู้ป่วยควรได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมในอ่อนหรือปานกลาง
ตนเองทำร้าย เมื่อยอมรับว่า หน่วยของ ที่ 2 คลินิกผู้ป่วย
ได้รับเครื่องมือที่เป็นอันตรายต่อตนเอง แต่ใจกลับ
ให้พยาบาลเมื่อไม่ใช้งาน ผู้เข้าร่วมต้องการ
จะอยู่กับผู้ป่วยทำร้ายตนเองทั้งเมื่อถูก
หยุดหรือการกระทำ ผู้เข้าร่วมที่ให้ผู้ป่วยทำร้ายตนเองขณะ
เข้าหน่วยมักจะเห็นว่า
ผู้ป่วยหลังจากที่สั้น ๆในขณะที่รู้สึกที่ดีและมีประสบการณ์
เอาใจกว่าทุกข์ของตน ยังคงควบคุมพนักงานสามารถสร้างการต่อสู้เพื่อแย่งชิงอำนาจระหว่างผู้ป่วยและพยาบาล และ ใน
บางกรณีสามารถก่อให้เกิดอันตรายด้วยตนเองมากขึ้น ในการศึกษานี้
ผู้เข้าร่วมรายงานว่า ผู้ป่วยที่มีประวัติของ selfharm
ได้รับทั้งทางอารมณ์และการปฏิบัติสนับสนุน และทำร้ายตนเอง
อนุญาตเพื่อสร้างความเจ็บปวดทางกาย และจิตใจ
ลดทุกข์ ผู้ที่คุ้นเคยกับการใช้มีด
หรือ razorblades อาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะใช้ต่อไป
เครื่องมือเหล่านี้ ดังนั้นผู้เข้าร่วมสนับสนุนผู้ป่วย
ตระหนักถึงตนเองความรู้สึก [ 43 ] วิธีนี้ทำงาน
entails ที่ mhns ต้องยืนไม่มั่นคง
ถ่ายโอนการควบคุมบางอย่างเพื่อผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม มีคนบังคับให้ยอมรับ

สุขภาพจิตแหลมหน่วย เพราะจะเป็นอันตรายต่อตนเอง [ 44 ] แม้