Chapter 129 – To adapt to one’s tas

Chapter 129 – To adapt to one’s taste (6)

“Truly hateful!” Apothecary Leng cursed loudly.

Steward Leng’s heart was overjoyed, however, before his smile could reach his eyes, he was thrown to the ground by Apothecary Leng, who then harshly scolded. “It must be you, you repulsive servant, who arrogantly and rudely slighted her! Humph! If that Miss disappears, see how I will fix you!”

Even though he had finished speaking, Apothecary Leng’s fury had not subsided, thus he kicked Steward Leng’s face with his foot. He immediately rushed out in his dirty and stained work clothes.

Steward Leng held his head that was dizzy and confused from being kicked. He was so depressed that he was about to go insane.

Up to now, he still wasn’t clear why such a small piece of paper would have such great charm. It actually made his master immediately run out, abandoning the medicinal pill which he had been working on for seventy-nine days, without a thought.

Since Steward Leng was able to keep his position for many years, he could not be a complete idiot. He crawled up and staggered along, chasing after Apothecary Leng’s silhouette to the manor’s gate.

Apothecary Leng dashed to the doorway, and saw a sea of people dressed in black in front of the gate. However, he didn’t know who among them was the miss that had written the Primeval Pill Recipe.

As for the dense mass of people in front of the gate who hadn’t ever met Apothecary Leng, they thus were unable to recognize that the dirty, unkempt old man in front of them was the one they had been crying and begging to meet.

Exactly at this time, Steward Leng also came out, taking large strides towards Su Luo. His expression had completely changed. He was no longer arrogant, rather, he now had a fawning manner.

He flatteringly smiled and stood in front of Su Luo, blocking her path. “This Miss, please wait. My master has personally come, look there….”

Su Luo serenely shot him a quick glance, and turned to the direction he was looking at.

“Rebirth of Flesh Pill Recipe…” Apothecary Leng’s face had an excited and moved expression as he opened his mouth to inquire.

Su Luo only smiled and handed him another piece of paper.

Su Luo had already divided the Rebirth of Flesh Pill Recipe into three parts, the first part had already been given to Apothecary Leng, now, she handed over the second part.

Su Luo calmly watched Apothecary Leng. She didn’t believe that this wouldn’t entice him.

Sure enough, as Su Luo had expected, Leng Yan, this person, was a pure medicine fanatic. He had characteristics similar to an artist. He didn’t care about his appearance, nor could he be bothered with trifles. His entire body and mind was engrossed in the occupation of refining medicine, because of this, he was willing to struggle for a lifetime. Everything else in his eyes were total ****.

“I want to invite Apothecary Leng to save a person, I don’t know if Apothecary Leng will come?” Su Lu faintly smiled when she saw Apothecary Leng burying his entire face in that piece of paper.

“What about the last part of the recipe….” Apothecary Leng had an excited expression that was hard to conceal.

“If you can cure the person, then naturally I will offer this recipe with both hands.” Su Luo smiled while watching him. “ However, if Apothecary Leng isn’t certain of your ability to cure him, then just pretend that I never said these words.”

Finished speaking, Su Luo turned and started to walk away.

“Fine! This old man will go with you to save the person!” Apothecary Leng was strung along by the two-thirds of that Primeval Pill Recipe until*********, his heart itched terribly. He was itching to get the complete recipe and to thoroughly study it for seven days and nights.

“Apothecary Leng is indeed a person who knows what’s what. Unlike some people, ha, ha.” Su Luo glared at Steward Leng with a smile that was not a smile.

Now, a distinct footprint could be seen on Steward Leng’s face, clearly indicating that he had been stepped on by someone.

Apothecary Leng coldly glared at Steward Leng: “Once I return, I’ll take care of you!” When he was done speaking, he took the initiative to climb up into the horse carriage. He incessantly urged Su Luo.“ Hurry, quickly get on. What are you waiting for?”

Obviously, Su Luo’s two-thirds of the Primeval Pill Recipe had succeeded in inciting his interest, to the point that he was pulling his ears and scratching his cheeks. He wished that he could promptly cure this sick person and get the complete pill recipe.

Nangong Liuyun, wait for me. I will definitely have someone cure you! Su Luo secretly clenched her hands into fists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 129 – การปรับตัวของอาหาร (6)"พึงแสดงความเกลียดชัง" เล้ง apothecary สาปแช่งดังหัวใจ steward เล้งถูกเป็นปลื้ม อย่างไรก็ตาม ก่อนที่รอยยิ้มของเขาสามารถเข้าถึงดวงตาของเขา เขาถูกโยนไปพื้นดิน โดย Apothecary เล้ง ที่แล้ว บ ๆ อย่างรุนแรง "มันต้องเป็นคุณ คุณสสารคนใช้ ที่ arrogantly และหยาบคาย slighted เธอ Humph ถ้าพลาดที่หายไป ดูที่ฉันจะแก้ไขคุณ"แม้ว่าเขาได้พูดจบ ไม่มี subsided Apothecary เล้งโกรธ ทำให้ เขาเตะสจ๊วตเล้งหน้ากับเท้าของเขา นอกจากนี้เขาทันทีวิ่งออกในเขาสกปรก และทำการย้อมสีเสื้อผ้าทำงานเล้งดูแลจัดศีรษะของเขาที่วิงเวียน และสับสนจากการเตะ เขาก็ซึมเศร้าเขาก็จะไปบ้าถึงตอนนี้ เขายังคงไม่ชัดเจนจึงกล่าวเป็นชิ้นเล็ก ๆ ของกระดาษจะมีเสน่ห์มากเช่น มันจริง ทำนายของเขาทันทีที่เรียกใช้ ทิ้งยายาซึ่งเขาจะทำงานในวันเจ็ดสิบเก้า ไม่คิดตั้งแต่ Steward เล้งสามารถรักษาตำแหน่งของเขาหลายปี เขาไม่สามารถเป็นคนโง่ที่สมบูรณ์ เขาตระเวนขึ้น และแปรผันตาม ไล่หลังเงา Apothecary เล้งไปประตูเมเนอร์เล้ง apothecary ประประตู และเห็นทะเลคนแต่งกายในสีดำด้านหน้าประตู อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ใครในหมู่พวกเขาคือนางสาวที่ได้เขียนสูตรยายุคแรกสำหรับมวลความหนาแน่นของคนหน้าประตูที่ไม่เคยพบ Apothecary เล้ง พวกเขาจึงไม่สามารถจดจำว่า สกปรก รุงรังคนข้างหน้าคือ มีการร้องไห้ และขอทานเพื่อตอบสนองตรงที่เวลานี้ Steward เล้งยังออกมา การก้าวใหญ่ต่อลู Su นิพจน์ของเขาได้อย่างสมบูรณ์มีการเปลี่ยนแปลง เขาก็ไม่หยิ่ง ค่อนข้าง ขณะนี้มีลักษณะ fawningเขา flatteringly ยิ้ม และยืนหน้า Su Luo บล็อกเส้นทางของเธอ "พลาดนี้ โปรดรอ หลักของฉันมีตัวตนมา ดู..."Su ลูสรวงภาพเขาดู และหันไปทิศทางที่เขามองที่"การเกิดใหม่ของเนื้อยาสูตร..." หน้า apothecary เล้งมีนิพจน์ตื่นเต้น และย้ายกับเขาเปิดปากของเขาเพื่อสอบถามSu ลูยิ้มเท่านั้น และส่งเขาอีกชิ้นของกระดาษSu ลูได้แล้วแบ่งเป็นการเกิดใหม่ของเนื้อยาสูตร 3 ส่วน ส่วนแรกมีแล้วรับการ Apothecary เล้ง ตอนนี้ เธอมอบส่วนที่สองนอกจากนี้ลู Su สงบดู Apothecary เล้ง เธอไม่เชื่อว่า นี้จะไม่ดึงดูดเขาพอแน่ใจว่า เป็น Su ลูได้คาด เล้ง Yan คนนี้ ถูกคนที่คลั่งไคล้ยาบริสุทธิ์ เขามีลักษณะคล้ายกับศิลปิน เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา หรือพระองค์อาจด้วย trifles ทั้งร่างกายและจิตใจของเขาถูกมุ่งมั่นในการยึดครองของกลั่นยา เนื่องจากนี้ เขาก็เต็มใจที่จะต่อสู้ตลอดชีวิต ทุกอย่างในสายตาของเขาเหมือนรวม ***"อยากเชิญเล้ง Apothecary บันทึกคน ฉันไม่ทราบถ้า Apothecary เล้งจะมา" Su Lu หวานยิ้มเมื่อเธอเห็นเล้ง Apothecary ที่ฝังศพของเขาใบหน้าทั้งหมดในชิ้นส่วนของกระดาษ"สิ่งที่เกี่ยวกับส่วนท้ายของสูตร..." เล้ง apothecary มีนิพจน์ตื่นเต้นที่ยากจะปกปิด"ถ้าคุณสามารถรักษาบุคคล ธรรมชาติผมจะเสนอสูตรนี้ ด้วยมือทั้งสอง" Su ลูยิ้มในขณะที่ดูเขา "อย่างไรก็ตาม ถ้า Apothecary เล้งไม่แน่นอนในการรักษาเขา แล้วเพียงแกล้งทำเป็นว่า ผมไม่เคยกล่าวคำเหล่านี้"เสร็จสิ้นการพูด Su ลูเปิด และเริ่มเดิน"ดี ชายนี้จะไปกับคุณเพื่อบันทึกคน" Apothecary เล้งถูกเครียดพร้อม โดยสองในสามของสูตรยาที่ชัดเจนจนถึง ***, หัวใจ itched ชะมัด เขามีอาการคัน เพื่อให้ได้สูตรสมบูรณ์ และละเอียดเรียนสำหรับเจ็ดวันและคืน"เล้ง apothecary คือ คนที่รู้ว่าอะไรคืออะไร ไม่เหมือนบางคน ฮา ฮา " Su ลู glared ที่ดูแลเล้ง ด้วยรอยยิ้มที่ไม่ดีตอนนี้ รอยแตกอาจจะเห็นหน้าดูแลเล้ง ชัดเจนว่า เขาได้ถูกเหยียบคนเล้ง apothecary จ้างงาน glared ที่ดูแลเล้ง: "เมื่อคืนฉัน ฉันจะดูแลคุณ" เมื่อเขาได้ทำการพูด เขาได้ริเริ่มการไต่เข้าไปในรถม้า เขาประสิทธิภาพให้ Su ลู" รีบ ได้อย่างรวดเร็วใน สิ่งคุณรอ"เห็นได้ชัด Su ลูสองในสามของสูตรยาดึกดำบรรพ์ได้ประสบความสำเร็จในการยั่วยุให้เกิดความสนใจของเขา ที่จุดที่เขาดึงหูของเขา และเกาแก้มของเขา เขาอยากว่า เขาทันทีสามารถรักษาคนป่วยนี้ และได้รับสูตรยาสมบูรณ์Nangong Liuyun รอฉัน ฉันจะแน่นอนมีคนรักษาคุณ Su ลูแอบกัดมือของเธอลงในหมัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 129 - ปรับให้เข้ากับรสชาติของคน (6) "ความเกลียดชังอย่างแท้จริง!" Apothecary เล้งสาปแช่งเสียงดัง. หัวใจสจ๊วตเล้งก็ปลื้ม แต่ก่อนที่รอยยิ้มของเขาสามารถเข้าถึงดวงตาของเขาเขาถูกโยนลงไปที่พื้นโดย Apothecary เล้งที่แล้วอย่างรุนแรง ดุ "มันจะต้องเป็นคุณคุณจะรังเกียจคนรับใช้ที่หยิ่งยะโสและหยาบคายดูถูกเธอ! ฮึ หากพลาดหายไปดูว่าฉันจะแก้ไขคุณ! " แม้เขาจะพูดจบโกรธ Apothecary เล้งได้ไม่ได้ลดดังนั้นเขาเตะใบหน้าสจ๊วตเล้งกับเท้าของเขา เขารีบวิ่งออกมาในสกปรกและย้อมสีเสื้อผ้าทำงานของเขา. สจ๊วตเล้งจัดขึ้นในหัวของเขานั่นคือวิงเวียนและสับสนจากการถูกเตะ เขาจึงหดหู่ว่าเขากำลังจะไปบ้า. ถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่ชัดเจนว่าทำไมเช่นกระดาษแผ่นเล็ก ๆ จะมีเสน่ห์ที่ดีดังกล่าว มันจริงทำให้เจ้านายของเขาวิ่งออกไปทันทีทิ้งยาสมุนไพรซึ่งเขาได้รับการทำงานใน 79 วันโดยไม่ต้องคิด. ตั้งแต่สจ๊วตเล้งก็สามารถที่จะรักษาตำแหน่งของเขาเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่สามารถจะเป็นคนงี่เง่าที่สมบูรณ์ เขาคลานขึ้นและถูกย้ายไปตามไล่หลังเงา Apothecary เล้งเพื่อประตูคฤหาสน์. Apothecary เล้งประจะเข้าประตูและเห็นทะเลของคนในชุดดำในด้านหน้าของประตูที่ แต่เขาไม่ได้รู้ว่าใครในหมู่พวกเขาก็พลาดที่เคยเขียนสูตรยาดึกดำบรรพ์. สำหรับมวลความหนาแน่นของผู้คนในด้านหน้าของประตูที่ไม่เคยพบ Apothecary เล้งพวกเขาจึงไม่สามารถที่จะรับรู้ว่า สกปรกรุงรังชายชราในด้านหน้าของพวกเขาเป็นคนหนึ่งที่พวกเขาได้รับการร้องไห้และขอทานเพื่อตอบสนอง. ว่าในเวลานี้สจ๊วตเล้งยังออกมาเอาความก้าวหน้าขนาดใหญ่ที่มีต่อซู Luo การแสดงออกของเขาได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาไม่หยิ่งอีกต่อไป แต่ตอนนี้เขามีลักษณะที่กระดิกหาง. เขาประจบสอพลอยิ้มและยืนอยู่ตรงหน้าของซู Luo ปิดกั้นเส้นทางของเธอ "มิสนี้โปรดรอสักครู่ นายของข้าพเจ้าเองมาให้ดูมี ... . " ซู Luo สงบเงียบยิงเขาอย่างรวดเร็วและหันไปยังทิศทางที่เขากำลังมองหาที่. " วิญญาณของสูตรยาเนื้อ ... "ใบหน้า Apothecary เล้งของมีความตื่นเต้นและย้ายการแสดงออกในขณะที่เขาเปิด ปากของเขาเพื่อสอบถาม. ซู Luo เพียงยิ้มและมือเขาชิ้นส่วนของกระดาษอีก. ซู Luo แบ่งแล้ววิญญาณของสูตรยาเนื้อออกเป็นสามส่วนส่วนแรกได้รับแล้วมอบให้กับ Apothecary เล้งตอนนี้เธอส่งไปที่สอง Part. ซู Luo ใจเย็นดู Apothecary เล้ง เธอไม่เชื่อว่าเรื่องนี้จะไม่ดึงดูดให้เขา. พอแน่ใจว่าเป็นซู Luo คาดว่าเล้งยันคนนี้เป็นคนบ้าคลั่งยาบริสุทธิ์ เขามีลักษณะคล้ายกับศิลปิน เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขาหรือเขาอาจจะใส่ใจกับมโนสาเร่ ทั้งร่างกายและจิตใจของเขาได้รับการมุ่งมั่นในการประกอบอาชีพของยากลั่นเพราะเรื่องนี้เขาก็เต็มใจที่จะต่อสู้เพื่ออายุการใช้งาน ทุกสิ่งทุกอย่างในสายตาของเขาได้รวม ****. "ผมต้องการที่จะเชิญ Apothecary เล้งเพื่อบันทึกคนที่ผมไม่ทราบว่าถ้า Apothecary เล้งจะมา?" ซู Lu ยิ้มจาง ๆ เมื่อเธอเห็น Apothecary เล้งฝังใบหน้าของเขาใน ชิ้นส่วนที่ทำจากกระดาษ. "สิ่งที่เกี่ยวกับส่วนสุดท้ายของสูตร ... ." Apothecary เล้งมีการแสดงออกตื่นเต้นว่าเป็นเรื่องยากที่จะปกปิด. "ถ้าคุณสามารถรักษาคนแล้วตามธรรมชาติผมจะนำเสนอสูตรนี้ด้วยมือทั้งสอง." ซู Luo ยิ้มในขณะที่ดูเขา " แต่ถ้า Apothecary เล้งไม่ได้เป็นหนึ่งของความสามารถในการรักษาเขาแล้วก็แกล้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยกล่าวคำเหล่านี้." พูดจบซู Luo หันและเริ่มที่จะเดินออกไป. "ดี! ชายชราคนนี้จะไปกับคุณในการบันทึกคน! "Apothecary เล้งถูกหงุดหงิดพร้อมโดยสองในสามของที่สูตรยาดึกดำบรรพ์จนถึง ********* หัวใจของเขา itched ชะมัด เขาเป็นคนที่มีอาการคันที่จะได้รับสูตรที่สมบูรณ์และอย่างทั่วถึงศึกษามันเป็นเวลาเจ็ดวันและคืน. "Apothecary เล้งย่อมเป็นคนที่รู้ว่าสิ่งที่เป็นสิ่งที่ ไม่เหมือนบางคนฮ่าฮ่า. "ซู Luo จ้องสจ๊วตเล้งด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้รอยยิ้มก. ตอนนี้รอยเท้าที่แตกต่างกันอาจจะเห็นบนใบหน้าของสจ๊วตเล้งของอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าเขาได้รับการก้าวขึ้นไปบนโดยคน. Apothecary เล้ง เย็นชาจ้องสจ๊วตเล้ง: "เมื่อฉันกลับมาฉันจะดูแลคุณ!" เมื่อเขาพูดเสร็จเขาเอาความคิดริเริ่มที่จะปีนขึ้นไปบนรถม้าม้า เขาไม่หยุดหย่อนกระตุ้นซู Luo. "รีบได้อย่างรวดเร็วใน คุณจะรออะไรอีก? " เห็นได้ชัดว่าซู Luo สองในสามของสูตรยาดึกดำบรรพ์ประสบความสำเร็จในการเอาตัวรอดความสนใจของเขาไปยังจุดที่เขาถูกดึงหูของเขาและรอยขีดข่วนแก้มของเขา เขาอยากทันทีสามารถรักษาคนป่วยและได้รับยาสูตรที่สมบูรณ์. Nangong Liuyun รอสำหรับฉัน แน่นอนฉันจะมีใครสักคนรักษาคุณ! ซู Luo แอบ clenched มือของเธอเข้าไปในหมัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 129 –ปรับเพื่อลิ้มรสหนึ่งของ ( 6 )" น่าเกลียดจริงๆ " เภสัชกรเล้งสบถเสียงดังหัวใจของสจ๊วตเล้งมีความสุข อย่างไรก็ตาม ก่อนรอยยิ้มของเขาจะมาถึงตาของเขา เขาถูกโยนไปที่พื้นดินโดยเภสัชกรเล้งใครหยาบคายด่า " มันต้องเป็นคุณคุณน่ารังเกียจมาก และผู้รับใช้ที่หยาบคายดูแคลนเธอ หึ ! ถ้าคุณหายไป ดูว่าผมจะช่วยคุณ "ถึงแม้ว่าเขาจะพูดจบเภสัชกรเล้งเป็นโกรธไม่ได้ลดลง ดังนั้นเขาจึงเตะไปเล่งหน้าด้วยเท้าของเขา เขารีบวิ่งออกในของเขาสกปรกและเปื้อนเสื้อผ้าทำงานสจ๊วตเล้งถือหัวที่มึนๆ งงๆ สับสน จากการถูกเตะ เขาถูกกดดันว่า เขากำลังจะเป็นบ้าจนถึงตอนนี้ เขายังไม่ชัดเจนว่าทำไมเช่นชิ้นเล็ก ๆของกระดาษจะเป็นมหาเสน่ห์ มันทำให้นายของเขาทันที วิ่งออกไป ทิ้งสมุนไพรยาซึ่งเขาได้ทำงานใน seventy-nine วัน โดยไม่คิดตั้งแต่พ่อบ้านเล้งสามารถรักษาตำแหน่งของเขาเป็นเวลาหลายปี เขาก็ไม่ได้เป็นคนโง่ เขาคลานขึ้นและโงนเงนตาม ไล่ตามเงาของเภสัชกรเล้งไปที่ประตูของคฤหาสน์เภสัชกรเล้งฟาดลงกับประตู และเห็นทะเลคนในชุดดำตรงหน้าประตู อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ว่าใครในหมู่พวกเขาเป็นคุณที่ได้เขียนสูตรยาแรกเริ่ม .สำหรับมวลหนาแน่นของผู้คนในด้านหน้าของประตูที่ยังไม่เคยเจอเภสัชกรเล้ง พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะรับรู้ว่าชายชราสกปรกรุงรัง ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นหนึ่งในพวกเขาเคยร้องไห้และขอร้องให้พบกันว่าเวลานี้ สจ๊วตเล้งยังออกมา , การ strides ใหญ่ต่อซูหลอ . สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาไม่หยิ่งนะ แต่ตอนนี้เขามีถมถืดอย่างอย่างประจบสอพลอเขายิ้มและยืนอยู่ในด้านหน้าของ ซู ลู ปิดกั้นเส้นทางของเธอ " คุณหนู นี่เดี๋ยวก่อน อาจารย์ของผมเอง มา ดู อยู่ . . . . "ซูหลัวสงบนิ่งยิงเขาอย่างรวดเร็วและหันไปทิศทางที่เขากำลังมอง" การเกิดใหม่ของเนื้อยาสูตร . . . . . . . " เภสัชกรเล้งหน้ามีสีหน้าตื่นเต้น และย้ายที่เขาเปิดปากของเขาเพื่อสอบถามซูหลัวเพียงยิ้มและมือเขาอีกชิ้นของกระดาษซูลู ได้แบ่งวิญญาณของสูตรยาเนื้อออกเป็นสามส่วน ส่วนแรกได้รับแล้วให้เภสัชกรเล้ง ตอนนี้ เธอมอบส่วน 2ซูหลัวอย่างใจเย็นดูเภสัชกรเล้ง . เธอไม่เชื่อว่าเรื่องนี้จะไม่ดึงดูดเขาแน่ใจว่าพอเป็น ซู ลู ก็คาดว่า เล้ง ยัน คนๆ นี้ คือ บริสุทธิ์ ยาคนคลั่ง เขามีลักษณะคล้ายกับศิลปิน เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา หรือเขาอาจจะกังวลกับเรื่องไร้สาระ . ทั้งร่างกายและจิตใจก็หมกมุ่นอยู่ในอาชีพของกลั่นยา เพราะเรื่องนี้ เขาก็ยินดีที่จะต่อสู้กับชีวิต ทุกอย่างในสายตาของเขามีทั้งหมด * * * * * * *" ฉันต้องการที่จะเชิญเภสัชกรเล้งช่วยคน ไม่รู้ว่าเภสัชกรเล้งจะมาไหม " ซูลู่ ๆยิ้ม เมื่อเห็นใบหน้าของเขาทั้งหมดเภสัชกรเล้งฝังในกระดาษแผ่นนั้น" แล้วส่วนสุดท้ายของสูตร . . . . . . . " เภสัชกรเล้งมีตื่นเต้นแบบนี้ก็ยากที่จะปกปิด" ถ้าคุณสามารถรักษาคน แล้วธรรมชาติจะให้สูตรนี้กับมือ " ซูหลัวยิ้มขณะมองเขา " อย่างไรก็ตาม หากเภสัชกรเล้งไม่ได้เป็นบางอย่างของความสามารถของคุณที่จะรักษาเขา แล้วแกล้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยพูดคำเหล่านี้ "พูดจบ ซู ลู หันและเริ่มเดินออกไป" ก็ได้ ! ตาแก่นี่จะไปกับเจ้า เพื่อช่วยคน " เภสัชกรเล้งก็เครียดตาม โดยสองในสามของบรรพกาลยาสูตรจน ********* หัวใจของเขารู้สึกคันมาก เขาอยากจะได้สูตรที่สมบูรณ์และละเอียดศึกษาเป็นเวลา 7 วันและคืน" เภสัชกรเล้งเป็นคนที่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่เหมือนบางคน ฮ่า ฮ่า " ซูหลัวถลึงตามองพ่อบ้านเล้งกับรอยยิ้มนั่นไม่ใช่รอยยิ้มตอนนี้ รอยเท้าที่แตกต่างกันอาจจะเห็นบนสจ๊วตเล้งหน้าชัดเจนระบุว่า เขาถูกเหยียบโดยใครบางคนเภสัชกรเล้งอย่างเย็นชาจ้องมองสจ๊วตเล้ง : " เมื่อผมกลับมา ผมจะดูแลคุณ " พอเขาพูดจบ เขาเริ่มปีนขึ้นไปบนรถม้า เขาหลั่งกระตุ้นให้ซูหลัว " เร็วๆ รีบๆ คุณกำลังรออะไรอยู่ ? "เห็นได้ชัดว่า ซู ลู สองในสามของสูตรยาแรกเริ่มประสบความสำเร็จในการกระตุ้นความสนใจของเขาไปยังจุดที่เขาถูกดึงหูของเขาและเกาแก้มของเขา เขาปรารถนาที่เขาสามารถรักษาคนที่ป่วยนี้ทันทีและได้รับสูตรยาสมบูรณ์นังก๊อก liuyun รอฉันด้วย ผมจะต้องมีคนที่รักษาคุณ ซูหลัวแอบ clenched มือของเธอเป็นกำปั้น