One approach is the designation by

One approach is the designation by the judicial hierarchy or the ministry of justice of a judge, prosecutor or special officer in charge of communications. There are two ways of doing this: firstly, by the creation of a national office or judicial position in charge of all communications in the country. And secondly, by the creation at local level of press- prosecutors or press-judges. These two modes of organising judicial communication can also be used together. Not all countries use both solutions at the same time, but there is a tendency to have specialised press-judges and prosecutors at both national and local level. For instance in Austria, Denmark, England and Wales and Romania, there is a national office or a national press-prosecutor or judge, while in Portugal there seems to be only a national office for prosecutors. In England and Wales, specialised press-judges do not exist, and prosecutors are encouraged to engage with the press, but only in specific issues as agreed with national level

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการหนึ่งคือ การกำหนดตามลำดับชั้นของศาลหรือกระทรวงยุติธรรมของผู้พิพากษา อัยการ หรือเจ้าพนักงานสื่อสารพิเศษ มีสองวิธีการทำเช่นนี้: แรก โดยการสร้างสำนักงานแห่งชาติหรือตำแหน่งยุติธรรมรับผิดชอบการสื่อสารทั้งหมดในประเทศ และประการที่สอง โดยการสร้างในระดับท้องถิ่นกดอัยการหรือผู้พิพากษาที่กด เหล่านี้สองโหมดของการสื่อสารการจัดระเบียบที่ยุติธรรมยังสามารถใช้ร่วมกัน ประเทศทั้งหมดไม่ใช้ทั้งสองในเวลาเดียวกัน แต่มีแนวโน้มที่จะมีเฉพาะข่าวผู้พิพากษาและพนักงานอัยการในระดับชาติ และท้องถิ่น เช่น ในประเทศออสเตรีย ประเทศเดนมาร์ก ประเทศอังกฤษ และเวลส์ และโรมาเนีย มีสำนักงานแห่งชาติ หรือชาติกดอัยการ หรือผู้ พิพากษา ในขณะที่โปรตุเกส ดูเหมือนจะ เฉพาะสำนักงานสำหรับพนักงานอัยการ ในอังกฤษและเวลส์ กดผู้พิพากษาเฉพาะไม่มีอยู่ และพนักงานอัยการได้รับการสนับสนุนการมีส่วนร่วม ด้วยการกด แต่เฉพาะ ในปัญหาเฉพาะกับระดับชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีหนึ่งคือการแต่งตั้งโดยลำดับชั้นของการพิจารณาคดีหรือกระทรวงยุติธรรมของผู้พิพากษาอัยการหรือเจ้าหน้าที่พิเศษในค่าใช้จ่ายของการติดต่อสื่อสาร มีสองวิธีการทำเช่นนี้: ประการแรกโดยการสร้างสำนักงานแห่งชาติหรือตำแหน่งการพิจารณาคดีในความดูแลของการสื่อสารทั้งหมดในประเทศ และประการที่สองโดยการสร้างในระดับท้องถิ่นของอัยการกดหรือกดผู้พิพากษา ทั้งสองรูปแบบของการจัดงานสื่อสารการพิจารณาคดีนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้ร่วมกัน ไม่ทุกประเทศใช้การแก้ปัญหาทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน แต่มีแนวโน้มที่จะมีเฉพาะกดผู้พิพากษาและอัยการทั้งในระดับชาติและระดับท้องถิ่น ยกตัวอย่างเช่นในออสเตรีย, เดนมาร์ก, อังกฤษและเวลส์และโรมาเนียมีสำนักงานแห่งชาติหรือชาติกดอัยการหรือผู้พิพากษาในโปรตุเกสในขณะที่ดูเหมือนว่าจะมีเพียงสำนักงานอัยการแห่งชาติ ในอังกฤษและเวลส์เฉพาะกดผู้พิพากษาไม่อยู่และอัยการมีกำลังใจที่จะมีส่วนร่วมกับการกด แต่เฉพาะในประเด็นที่เฉพาะเจาะจงตามที่ตกลงกับระดับชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการหนึ่งคือการกำหนดโดยระบบตุลาการหรือศาลยุติธรรมของผู้พิพากษา อัยการ หรือ เจ้าหน้าที่พิเศษที่รับผิดชอบในการสื่อสาร มี 2 สองวิธีในการทำเช่นนี้คือโดยการสร้างชาติ ออฟฟิศ หรือ ตำแหน่งตุลาการในค่าใช้จ่ายของการสื่อสารทั้งหมดในประเทศ และประการที่สองโดยการสร้างในระดับท้องถิ่นของอัยการหรือผู้พิพากษากด - กด เหล่านี้สองโหมดการจัดการการสื่อสาร ตุลาการยังสามารถใช้ร่วมกัน ไม่ได้ทุกประเทศใช้โซลูชั่นทั้งสองในเวลาเดียวกัน แต่มีแนวโน้มที่จะมีเฉพาะกดผู้พิพากษาและอัยการทั้งในระดับชาติและระดับท้องถิ่น . สำหรับอินสแตนซ์ ใน ออสเตรีย เดนมาร์ก อังกฤษ และ เวลส์ และ โรมาเนีย มีสำนักงานอัยการ หรือ ผู้พิพากษา หรือกดแห่งชาติ ขณะที่โปรตุเกส ดูเหมือนจะมีเพียงแห่งชาติสำนักงานอัยการ ในอังกฤษและเวลส์เฉพาะผู้พิพากษากดไม่อยู่ และอัยการมีการส่งเสริมให้มีส่วนร่วมกับสื่อ แต่ในเฉพาะประเด็นตามที่ตกลงกับ ระดับประเทศ