This article shows that combining c

This article shows that combining complementary measures for reducing diffuse agricultural pollution may provide ecologically-sound results with the potential for improving water quality, by limiting pesticide transport from land to aquatic ecosystems. In this study, we evaluated the combination of pesticide mitigation measures to reduce pesticide pollution at source by limiting pesticide use and using stormwater wetlands, whereby limiting transport of runoff-related pesticide to aquatic ecosystems at the catchment's outlet. This system involves the implementation of a local policy that can only be efficient if the topography allows building a buffer zone for collecting pesticide runoff at the catchment's outlet. Although generalizing the large-scale and exclusive use of wetlands would not be efficient, our results show that the use of a stormwater wetland represents a complementary measure for reducing the use of pesticides in the framework of an ambitious pesticide reduction policy.

This study also shows that, for the same cost, pesticide transport from land to aquatic ecosystems can be reduced by up to 90% of the mass of runoff-related fungicides compared to actions undertaken at source only. This underscores that more ambitious ecological objectives can be reached while complying with cost requirements. The potential added-value of a buffer zone, such as a stormwater wetland, must also be considered in relation to the fact that a compound not emitted at source will always provide a far greater ecological guarantee than one that is partly or totally mitigated in the environment. Indeed, little is known at present of the fate and the ecotoxicological impacts of pesticide degradation products in wetlands. In addition, buffer zones can also provide other amenities and functions (biodiversity pool, combating erosion, runoff water storage), which were not mentioned here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้แสดงว่า รวมเสริมมาตรการลดมลพิษกระจายเกษตรอาจให้นิเวศวิทยาเสียงผลลัพธ์ที่ มีศักยภาพสำหรับการปรับปรุงคุณภาพน้ำ การจำกัดแมลงขนส่งจากที่ดินระบบนิเวศน้ำ ในการศึกษานี้ เราประเมินทั้งมาตรการลดปัญหาแมลงลดมลพิษแมลงที่ต้นทาง โดยจำกัดการใช้สารกำจัดศัตรูพืช และการใช้พื้นที่ชุ่มน้ำ stormwater โดยจำกัดการขนส่งที่เกี่ยวข้องกับการไหลบ่าแมลงกับระบบนิเวศทางน้ำในลุ่มน้ำที่ร้าน ระบบนี้เกี่ยวข้องกับการดำเนินนโยบายภายในที่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพภูมิประเทศอนุญาตให้สร้างพื้นที่กันชนสำหรับรวบรวมแมลงที่ไหลบ่าในร้านของลุ่มน้ำ แม้ว่า generalizing ขนาดใหญ่ และร่วม ใช้พื้นที่ชุ่มน้ำจะไม่มีประสิทธิภาพ ผลของเราแสดงว่า การใช้พื้นที่ชุ่มน้ำเป็น stormwater แทนวัดเสริมการลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืชในกรอบของความทะเยอทะยานแมลงลดนโยบาย

การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่า สำหรับต้นทุนเดียวกัน แมลงขนส่งจากที่ดินระบบนิเวศน้ำสามารถลดลงได้ถึง 90% ของมวลของไหลบ่าที่เกี่ยวข้องซึ่งเกิดจากเชื้อเปรียบเทียบกับการดำเนินการดำเนินการที่แหล่งที่มาเท่านั้น นี้ขีดที่ทะเยอทะยานมากขึ้นวัตถุประสงค์ระบบนิเวศสามารถเข้าถึงในขณะที่มีความต้องการต้นทุนการ เป็นมูลค่าเพิ่มของบัฟเฟอร์โซน เช่นพื้นที่ชุ่มน้ำเป็น stormwater ต้องได้รับการพิจารณาเกี่ยวกับความจริงที่ว่าสารประกอบที่ไม่ออกมาที่แหล่งจะให้การรับประกันระบบนิเวศไกลมากขึ้นกว่าที่เป็นบางส่วน หรือทั้งหมดบรรเทาในสิ่งแวดล้อม แน่นอน น้อยมีชื่อเสียงในปัจจุบันของชะตากรรมและผลกระทบต่อ ecotoxicological ของผลิตภัณฑ์ย่อยสลายสารกำจัดศัตรูพืชในพื้นที่ชุ่มน้ำ นอกจากนี้ บัฟเฟอร์โซนยังสามารถให้ฟังก์ชัน (ความหลากหลายทางชีวภาพ สระว่ายน้ำต่อสู้กัดเซาะ เก็บน้ำที่ไหลบ่า), ซึ่งไม่ได้กล่าวถึงที่นี่และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้แสดงให้เห็นว่าการขยายมาตรการลดมลพิษการเกษตรกระจายอาจให้ผลนิเวศวิทยาที่มีศักยภาพในการปรับปรุงคุณภาพน้ำโดยการจำกัดการขนส่งสารเคมีจากที่ดินเพื่อสัตว์น้ำระบบนิเวศวิทยา ในการศึกษานี้เราประเมินการรวมกันของมาตรการบรรเทาผลกระทบสารเคมีกำจัดศัตรูพืชเพื่อลดมลพิษสารเคมีที่ใช้กำจัดศัตรูพืชและใช้แหล่งที่มาโดยการ จำกัด พื้นที่ stormwater ซึ่งจำกัดการขนส่งของแมลงน้ำไหลบ่าที่เกี่ยวข้องกับระบบนิเวศของลุ่มน้ำที่เต้าเสียบระบบนี้จะเกี่ยวข้องกับการพัฒนานโยบายท้องถิ่นที่สามารถมีประสิทธิภาพถ้าภูมิประเทศให้สร้างพื้นที่กันชน เพื่อรวบรวมปริมาณยาฆ่าแมลงใน catchment เต้าเสียบ แม้ว่า Generalizing ใช้ขนาดใหญ่และพิเศษของชายเลนจะไม่เป็นที่มีประสิทธิภาพผลของเราแสดงให้เห็นว่าการใช้ของ stormwater พื้นที่ชุ่มน้ำเป็นมาตรการเสริม เพื่อลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืชและแมลงที่ทะเยอทะยาน นโยบายการ

นอกจากนี้การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่า ในราคาเดียวกันยาปราบศัตรูพืชขนส่งจากที่ดินเพื่อระบบนิเวศสัตว์น้ำจะลดลงถึง 90% ของมวลของของเหลวที่เกี่ยวข้องเมื่อเทียบกับการกระทำาที่แหล่งที่มาเท่านั้น นี้ขีดที่ทะเยอทะยานมากกว่าระบบนิเวศวัตถุประสงค์สามารถเข้าถึงได้ในขณะที่มีความต้องการใช้จ่าย ศักยภาพการเพิ่มมูลค่าของพื้นที่กันชน เช่น stormwater ระบบจะต้องได้รับการพิจารณาในความสัมพันธ์กับความจริงที่เป็นสารประกอบที่ไม่ปล่อยแหล่งจะให้ไกลมากขึ้นกว่าที่เป็นนิเวศวิทยารับประกันบางส่วนหรือทั้งหมดลดลงในสภาพแวดล้อม แน่นอน , น้อยเป็นที่รู้จักกันในปัจจุบันของโชคชะตาและผลกระทบของผลิตภัณฑ์ย่อยสลายสารพิษใน ecotoxicological ชายเลน . นอกจากนี้โซนบัฟเฟอร์สามารถให้สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆและฟังก์ชั่น ( ความหลากหลายทางชีวภาพกับการว่ายน้ำท่าน้ำกระเป๋า ) ซึ่งไม่ได้ถูกกล่าวถึงที่นี่