In the Capital City, the warmth of

In the Capital City, the warmth of summer has already unfolded step by step, only in the courtyard of the Prime Minister Estate, does it seem like the chilliness of late spring still remains.

A figure dashes into the inner courtyard in flying manner, like a shadow flashing by, a spear obstructs the crescent doorway, the guard’s neither cold nor warm voice sounds extremely mechanical: “Halt at the inner courtyard, not free to enter.”

The person incessantly gasps for air, his face already flushed red, speaking disjointedly: “There……there’s news of Madam.”

The always calm guard reveals a look of pleasant surprise upon hearing this, thinking to himself, the arrival of Madam’s news, should also end the Prime Minister Estate’s days of suffering, after little hesitation, he withdraws the spear, unable to help but blurt out the question: “Is it really news of Madam?”

Desperately panting for air, the person can only frantically nod his head.

“Quickly go in.” The guard reveals a rare smile, immediately giving entry.

The person suddenly summons up all his energy, once again starting to run inside, loudly crying out: “There……there’s news of Madam.”

The summer atmosphere at once flies into the Prime Minister Estate courtyard, the estate livening up, this past month, the dead silence caused by Prime Minister Lou’s depression and rage has been broken by this shocking news that came so suddenly……

******

A leisurely breeze passes through the study room in the Prime Minister Estate’s inner courtyard, spurring the glass bell hung on the eaves to emit a clear ringing sound, the lingering charm sways leisurely, whilst a scene of still silence falls upon the room, the emptiness of the glass bell leaving the room filled with a refreshing sigh.

Dressed in luxurious clothing, an elegant and handsome looking man sits in front of the desk, his eyes conceals coldness as he attentively looks at the letter on the table, tightly pursed lips adding a bit of chilliness to his warm and gentle face, right hand clenching onto a string of black pearl earrings, although not a word is spoken, his entire being is shrouded in an air of breath-taking dignity.

The man who delivered the letter stands beside the desk, despite the beads of sweat lining his forehead, he actually feels a burst of chills, not daring to make a move to wipe his sweat, only afraid that the slightest movement would cause him harm due to the cold imposing air surrounding the young prime minister sitting behind the desk.

Lou Che tightly clenches his fist with the earring in hold, a slight coolness can be felt within his hand, making its way straight into his heart, and even pulls through his deepest layers of thoughts……

The first time he had seen her wear this earring was at the end of the year, such unique enchantment like some sort of luminous shine flowing colourfully, leaving all who have seen her with an unforgettable memory, right now the earring has already returned, yet she is still separated by thousands of li away, thinking up to this point, the strength in his hand unconsciously increases, once again glancing over the letter on the table, he lightly sounds a cold scoff, a monstrous rage taking over his heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเมืองหลวง ความอบอุ่นของฤดูร้อนได้แล้วกางออกทีละขั้นตอน ลานของที่ดินนายกรัฐมนตรีท่านอื่นกำลังจองในขณะนี้เท่านั้น ไม่มันเหมือน chilliness ของสายสปริงที่ยังคงอยู่ตัวเลขพุ่งเข้าไปในลานภายในในการบินลักษณะ เช่นเงากระพริบโดย หอกขวางหลอดประตูเครส ยามของเสียงเสียงเย็นและอบอุ่น ไม่ใช่จักรกลมาก: "หยุดที่ลานภายใน ฟรีไม่ต้องป้อน"บุคคล incessantly gasps อากาศ ใบหน้าของเขาแล้วล้างสีแดง disjointedly พูด: "มี...มีข่าวของท่านผู้หญิง"ยามสงบเสมอเผยดูน่าแปลกใจเมื่อได้ยินนี้ คิดกับตัวเอง การมาถึงของข่าวของท่านผู้หญิง ควรสิ้นสุดวันของนายกรัฐมนตรีนิคมของทุกข์ทรมาน หลังจากลังเลเล็กน้อย เขาถอนตัวหอก ไม่สามารถช่วย แต่ blurt ออกคำถาม: "คือมันม่ายจริง ๆ ข่าวหมดหอบอากาศ บุคคลสามารถเท่าเมามันพยักหน้าศีรษะของเขา"ได้อย่างรวดเร็วไปใน" ยามเผยรอยยิ้มที่หายาก ให้รายการทันทีบุคคลก็เรียกค่าพลังงานของเขา เริ่มต้นอีกครั้งเพื่อเรียกใช้ภายใน ร้องไห้เสียงดังออกมา: "มี...มีข่าวของท่านผู้หญิง"ฤดูร้อนบรรยากาศในครั้งเดียวบินเข้าลานทรัพย์นายกรัฐมนตรี อสังหาริมทรัพย์ ขึ้น นี้ livening เดือนที่ผ่านมาเงียบที่เกิดจากภาวะซึมเศร้าและความโกรธนายกรัฐมนตรี Lou ได้รับหักนี้น่าตกใจข่าวที่มาก็เพื่อมา...******สายลมสบายผ่านจากห้องเรียนในลานภายในของอสังหาริมทรัพย์นายกรัฐมนตรี โภคระฆังแก้วที่แขวนบนชายคาผายเสียงเสียงใส เสน่ห์ lingering แกว่งสบาย ในขณะที่ฉากของยังคงเงียบอยู่หลังห้องพัก ความว่างเปล่าของระฆังแก้วที่ออกจากห้องที่เต็มไป ด้วยการถอนหายใจสดชื่นสวมเสื้อผ้าหรูหรา เป็นคนที่ดูหรูหรา และรูปหล่อนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน ตาของเขาปกปิดความหนาวเย็นเขาตั้งใจมองไปที่ตัวอักษรในตาราง ผู้แน่นริมฝีปากเพิ่มบิตของ chilliness ใบหน้าของเขาอบอุ่น และอ่อนโยน ขวามือนอนกัดฟันลงบนสายสีดำต่างหูมุก แม้ว่าไม่คำพูด เป็นของเขาทั้งหมดเป็นป่าไม้ของศักดิ์ศรีหายใจคนที่ส่งจดหมายยืนอยู่ข้างโต๊ะ แม้มีเม็ดเหงื่อซับหน้าผากของเขา เขาจริงรู้สึกหนาวสั่น ถ่ายต่อเนื่องไม่กล้าให้ย้ายไปเช็ดเหงื่อของเขา เพียงกลัวว่า การเคลื่อนไหวน้อยจะทำให้เขาอันตรายเนื่องจากความเย็นที่สง่างามอากาศรอบข้างนายกฯ หนุ่มนั่งอยู่หลังโต๊ะLou Che clenches กำปั้นกับต่างหูในค้างแน่น ที่เย็นเล็กน้อยสามารถรู้สึกภายในมือของเขา ทำทางตรงเข้า สู่ หัวใจของเขา และแม้กระทั่งดึงผ่านชั้นที่ลึกที่สุดของเขาความคิด...ครั้งแรกที่เขาได้เห็นเธอสวมต่างหูนี้คือเวลาสิ้นสุดของปี มนต์เสน่ห์ดังกล่าวเฉพาะเช่นเรียงลำดับของแสงเงาไหลมีสีสัน ออกจากทุกคนที่ได้เห็นเธอกับการรับประกันหน่วยความจำ อยู่ต่างหูได้แล้วกลับมา แต่เธอยังคงคั่นหลักพันของ li คิดถึงจุดนี้ ความแข็งแรงในมือเพิ่มโดยไม่รู้ตัว เขาดูอีกครั้งผ่านตัวอักษรในตาราง เบา ๆ เสียง scoff เย็น ความโกรธมหึมาที่จดผ่านหัวใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเมืองหลวงความอบอุ่นของฤดูร้อนที่มีขั้นตอนกางออกแล้วโดยขั้นตอนเดียวในลานของนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์ที่ไม่ดูเหมือนเยือกเย็นของปลายฤดูใบไม้ผลิยังคงอยู่. ขีดคั่นร่างเข้าไปในลานภายในในการบินลักษณะเช่น เงากระพริบโดยหอกขัดขวางประตูเสี้ยวยามที่เสียงไม่เย็นไม่อบอุ่นเสียงเครื่องจักรกลมาก: "หยุดที่ลานภายในที่ไม่อิสระที่จะเข้า." คนอย่างไม่หยุดหย่อนอ้าปากค้างสำหรับอากาศใบหน้าของเขาแดงแล้วสีแดงพูด disjointedly: ". มี ...... มีข่าวท่านผู้หญิง" ยามสงบมักจะเผยให้เห็นรูปลักษณ์ของน่าแปลกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้คิดกับตัวเองว่าการมาถึงของข่าวท่านผู้หญิงที่ยังควรจะจบวันที่นายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์ของความทุกข์ทรมานหลังจากลังเลเล็กน้อย เขาถอนตัวหอกไม่สามารถที่จะช่วย แต่โพล่งคำถาม: "คือจริงๆมันข่าวท่านผู้หญิง" . หมดท่าหอบสำหรับอากาศคนเท่านั้นเมามันสามารถพยักหน้าหัวของเขา"ได้อย่างรวดเร็วไป." ยามเผยให้เห็นรอยยิ้มที่หายาก . ทันทีให้รายการคนจู่ ๆ ก็เรียกพลังงานทั้งหมดของเขาอีกครั้งเริ่มต้นที่จะทำงานภายในเสียงดังร้องไห้ออกมา ". มี ...... มีข่าวท่านผู้หญิง" บรรยากาศในช่วงฤดูร้อนในครั้งเดียวแมลงวันเข้าไปลานนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์, อสังหาริมทรัพย์ livening ขึ้นเดือนที่ผ่านมานี้เงียบตายที่เกิดจากภาวะซึมเศร้านายกรัฐมนตรีลูและความโกรธได้รับการหักจากข่าวที่น่าตกใจนี้ที่มาอย่างกะทันหัน ...... ****** สายลมสบายผ่านห้อง Study in นายกรัฐมนตรีเอสเตท ลานด้านกระตุ้นระฆังแก้วแขวนอยู่บนชายคาเปล่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นชัดเจนเสน่ห์เอ้อระเหยส่ายไปส่ายสบายในขณะที่เกิดเหตุยังคงความเงียบตรงตามห้องพัก, ความว่างเปล่าของระฆังแก้วออกจากห้องที่เต็มไปด้วยถอนหายใจสดชื่นแต่งกายในชุดเสื้อผ้าที่หรูหราเป็นคนมองสง่างามและรูปหล่อนั่งอยู่ในด้านหน้าของโต๊ะดวงตาของเขาซ่อนเร้นความหนาวเย็นในขณะที่เขาตั้งใจมองไปที่ตัวอักษรบนตารางริมฝีปากเม้มแน่นเพิ่มบิตของความเยือกเย็นกับใบหน้าที่อบอุ่นและอ่อนโยนของเขาทางด้านขวามือ กำลงบนสตริงของต่างหูมุกสีดำแม้จะไม่ได้เป็นคำพูดเป็นอยู่ทั้งหมดของเขาถูกปกคลุมในอากาศศักดิ์ศรีลมหายใจสละ. คนที่ส่งจดหมายให้ยืนอยู่ด้านข้างโต๊ะแม้จะมีเม็ดเหงื่อซับหน้าผากของเขา จริง ๆ แล้วเขารู้สึกระเบิดของหนาวสั่นไม่กล้าที่จะทำให้การย้ายไปเช็ดเหงื่อของเขาเท่านั้นที่กลัวว่าการเคลื่อนไหวน้อยที่สุดจะก่อให้เกิดอันตรายกับเขาเนื่องจากอากาศการจัดเก็บภาษีเย็นรอบนายกรัฐมนตรีหนุ่มนั่งอยู่หลังโต๊ะ. ลู Che แน่น clenches ของเขา กำปั้นกับต่างหูในถือเป็นความเย็นเล็กน้อยสามารถรู้สึกได้ภายในมือของเขาทำให้ทางตรงเข้าไปในหัวใจของเขาและแม้กระทั่งดึงผ่านชั้นที่ลึกที่สุดของเขาคิด ...... ครั้งแรกที่เขาได้เห็นเธอสวมใส่ต่างหูนี้เป็นที่สิ้นสุด ของปีที่ลุ่มหลงที่ไม่ซ้ำกันเช่นการเรียงลำดับของความเงางามส่องสว่างบางส่วนไหลหลากสีสันออกจากทุกคนที่ได้เห็นเธอกับหน่วยความจำที่น่าจดจำในขณะนี้ต่างหูได้กลับมาแล้ว แต่เธอก็ยังคงแยกออกจากกันโดยนับพันของหลี่ไปคิดขึ้นนี้ จุดความแข็งแรงในมือของเขาโดยไม่รู้ตัวเพิ่มขึ้นอีกครั้งวินาศภัยจดหมายบนโต๊ะเขาเบา ๆ เสียงเย็นเย้ยหยันความโกรธมหึมาพาไปหัวใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเมืองหลวง ความอบอุ่นของฤดูร้อนได้กางออกตามขั้นตอน แต่ในลานของอสังหาริมทรัพย์นายกรัฐมนตรี มันเหมือน chilliness ของปลายฤดูใบไม้ผลิยังคงอยู่ตัวเลขที่ออกในลานชั้นในในการบินลักษณะเหมือนกับเงากระพริบโดย หอกขัดขวางเสี้ยวประตูยามก็ไม่เย็นหรืออบอุ่นเสียงมากกล : " หยุดที่ลานชั้นใน ไม่มีอิสระในการระบุ .คนที่ไม่หยุดหย่อนน่าอึดอัด ใบหน้าของเขาก็แดง แดง พูด disjointedly : " มี . . . . . . . มีข่าวของมาดาม "เสมอยามสงบพบดูประหลาดใจเมื่อได้ยินนี้คิดกับตัวเองว่า การมาถึงของข่าวของมาดาม ก็ควรจะยุตินายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์วันแห่งความทุกข์ หลังจากลังเล เขาถอนหอก ไม่สามารถช่วย แต่ออกมาถามคำถาม : " มันก็ข่าวของมาดาม "หมดท่าหอบหายใจ คนที่ได้แต่ลนลานพยักหน้าหัวของเขา" เร็วไป " ยามเผยยิ้มทันทีให้รายการคนก็เรียกขึ้นพลังงานทั้งหมดของเขาอีกครั้งเริ่มวิ่งเข้าไปเสียงดังร้องไห้ออกมา " มี . . . . . . . มีข่าวของมาดาม "ฤดูร้อนที่เคยบินในบรรยากาศนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์โรงแรม อสังหาริมทรัพย์ livening ขึ้น เดือนที่ผ่านมานี้ ความตายความเงียบที่เกิดจากนายกรัฐมนตรีลู , ภาวะซึมเศร้าและความโกรธได้ถูกทำลายโดยนี้ข่าวที่น่าตกใจว่า มาแบบกระทันหัน . . . . . . .* * * * * *สายลมสบายๆผ่านห้องอ่านหนังสือในนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์ที่ลานชั้นใน เครื่องแก้ว ระฆังแขวนชายคาส่งกลิ่นชัดเจนดังเสียง สเน่ห์ฟัดตามสบาย ในขณะที่ฉากที่ยังคงเงียบอยู่ บน ห้อง ความว่างเปล่าของระฆังแก้วออกจากห้องที่เต็มไปด้วยถอนหายใจอย่างสดชื่นแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่หรูหรา สง่างามและหล่อเหลามองคนนั่งอยู่ในด้านหน้าของโต๊ะทำงาน ดวงตาของเขาปกปิดความเย็นในขณะที่เขาพินิจมองจดหมายบนโต๊ะ แน่น pursed ริมฝีปากเพิ่มบิตของ chilliness ใบหน้าที่อบอุ่นและอ่อนโยนของเขา มือขวาจับลงในสตริงของต่างหูมุกสีดำ , แม้ว่าจะไม่คำว่า พูดถูกทั้งหมดของเขาถูกปกคลุมในอากาศจากลมหายใจมีเกียรติคนที่ส่งจดหมายยืนข้างโต๊ะ แม้เม็ดเหงื่อซับหน้าผากของเขา เขารู้สึกเริ่มหนาวสั่น ไม่กล้าที่จะให้ย้ายไปเช็ดเหงื่อของเขา กลัวอย่างเดียวว่า การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยจะทำให้เขาเป็นอันตรายเนื่องจากการเย็นอากาศรอบข้างนายกรัฐมนตรีหนุ่มที่นั่งอยู่หลังโต๊ะ .ลูเชแน่น clenches กำปั้นกับต่างหูในถือ เป็นเย็นเล็กน้อยจะรู้สึกภายในมือของเขาทำให้ทางของมันตรงเข้าหัวใจของเขาและแม้กระทั่งดึงผ่านชั้นลึกของความคิด . . . . . . .ครั้งแรกที่เขาได้เห็นเธอใส่ต่างหูนี้ที่ส่วนท้ายของปีดังกล่าว เฉพาะการจัดเรียงบางของแพรวท้าไหล colorfully ออกทั้งหมด ที่ได้เห็นเธอ กับความทรงจำที่ไม่มีวันลืม เดี๋ยวนี้ต่างหูได้กลับมาแล้ว แต่เธอยังแยกออกจากกันพันลี้ คิดถึงจุด นี้ ความแข็งแรง ในมือของเขาโดยไม่รู้ตัวเพิ่มอีกครั้งที่ผาดผ่านจดหมายบนโต๊ะ เขาเบา ๆเสียงเย้ยหยันเย็นมหึมา Rage ดูแลหัวใจของเขา