The properties of perception as obs

The properties of perception as observed phenomenally and as described by Gestalt theory are truly baffling when it comes to proposing a computational mechanism to account for those properties. However there is one physical phenomenon that exhibits exactly those baffling properties observed in perception, and that is the phenomenon of harmonic resonance, or the representation of spatial structure expressed as patterns of standing waves in a resonating system. This tantalizing similarity cannot be coincidental, considering that no other physical mechanism or phenomenon has ever been identified that exhibits these same enigmatic properties. The most remarkable property of harmonic resonance is the sheer number of different unique patterns that can be obtained in even the simplest resonating system. A pioneering study of more complex standing wave patterns was presented by Chladni (1787) who demonstrated the resonant patterns produced by a vibrating steel plate. The technique introduced by Chladni was to sprinkle sand on top of the plate, and then to set the plate into vibration by bowing with a violin bow. The vibration of the plate causes the sand to dance about randomly except at the nodes of vibration where the sand accumulates, thereby revealing the spatial pattern of nodes. This technique was refined by Waller (1961) using a piece of dry ice pressed against the plate, where the escaping gas due to the sublimation of the ice sets the plate into resonance, resulting in a high pitched squeal as the plate vibrates. Figure 1 (adapted from Waller 1961 P. 69) shows some of the patterns that can be obtained by vibrating a square steel plate clamped at its midpoint. The lines in the figure represent the patterns of nodes obtained by vibration at various harmonic modes of the plate, each node forming the boundary between portions of the plate moving in opposite directions, i.e. during the first half-cycle, alternate segments deflect upwards while neighboring segments deflect downwards, and these motions reverse during the second half-cycle of the oscillation. The different patterns seen in Figure 1 can be obtained by touching the plate at a selected point while bowing at the periphery of the plate, which forms a node of oscillation at the damped location, as well as at the clamped center point of the plate. The plate emits an acoustical tone when bowed in this manner, and each of the patterns shown in figure 1 corresponds to a unique temporal frequency, or musical pitch, the lowest tones being produced by the patterns with fewer large segments shown at the upper-left of figure 1, while higher tones are produced by the higher harmonics depicted towards the lower right in the figure. The higher harmonics represent higher energies of vibration, and are achieved by damping closer to the central clamp point, as well as by more vigorous bowing. There are many more possible patterns in a square plate than those depicted in figure 1, which would be revealed by suspending the plate without clamping, allowing patterns which do not happen to exhibit a node at the center of the square, and of course there are many more patterns possible in plates of different shapes (Waller 1961), and many more still in volumetric resonant systems such as a vibrating cube or sphere, which define three-dimensional subdivisions of the resonating volume, although these have not received much attention due to the difficulty in observing the standing wave patterns within a solid volume or volumetric resonant cavity. Faraday (1831) extended Chladni's phenomenon by observing standing waves on the surface of liquids, which produces geometrical arrays of standing waves on the surface of the fluid in the form of concentric rings, parallel ridges, grid and checkerboard patterns, arrays of cone-like points, and even brick patterns. This work has been extended more recently by Cristiansen et al (1992), Kumar & Bajaj (1995), Kudrolli & Gollub (1996), Kudrolli et al. (1998) and others, who have demonstrated patterns of equilateral triangles, regular hexagons, superlattice, and quasi-crystal array patterns by driving the oscillation of the fluid layer with a controlled waveform. Figure 2 shows some of the patterns produced by Kudrolli et al. It seems that this work is only touching the surface of the full potential of this phenomenon for producing complex geometrical patterns by relatively simple driving oscillations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติของการรับรู้ ตามสังเกต phenomenally และ ตามที่อธิบาย โดยทฤษฎี Gestalt ได้อย่างแท้จริง baffling เมื่อมันมาถึงการเสนอกลไกที่คำนวณให้คุณสมบัติเหล่านั้น อย่างไรก็เป็นปรากฏการณ์ทางกายภาพหนึ่งที่จัดแสดงตรงที่ baffling คุณสมบัติในการรับรู้ และปรากฏการณ์การสั่นพ้องที่มีค่า หรือตัวแทนของโครงสร้างปริภูมิที่แสดงเป็นรูปแบบของคลื่นยืนในระบบ resonating ความคล้ายคลึงกันนี้ยั่วเย้าไม่ได้บังเอิญ พิจารณาว่า กลไกทางกายภาพหรือปรากฏการณ์อื่น ๆ ไม่มีเคยระบุที่จัดแสดงคุณสมบัติลึกลับเหล่านี้เหมือนกัน คุณสมบัติโดดเด่นที่สุดของการสั่นพ้องที่มีค่าเป็นจำนวนเฉพาะรูปแบบที่สามารถรับได้ในแม้ที่ง่ายที่สุด resonating ระบบ การศึกษานี่คลื่นยืนลวดลายที่ซับซ้อนถูกนำเสนอ โดย Chladni (1787) ที่แสดงให้เห็นว่ารูปแบบคงที่ผลิตจากแผ่นเหล็กสั่นสะเทือน เทคนิคที่นำมาใช้ โดย Chladni ได้โรยทรายบนแผ่น แล้วจะตั้งจานในการสั่นสะเทือน ด้วยการโค้งกับโบว์ไวโอลิน การสั่นสะเทือนของแผ่นทำให้ทรายเต้นเกี่ยวกับการสุ่มยกเว้นโหนดของสั่นสะเทือนที่ทรายสะสม จึงเปิดเผยรูปแบบพื้นที่ของโหน เทคนิคนี้เป็นกลั่น โดยวอลเลอร์ (1961) โดยใช้ชิ้นส่วนของกดกับจาน น้ำแข็งแห้งที่ก๊าซ escaping เนื่องจากการระเหิดของน้ำแข็งชุดจานเป็นการสั่นพ้อง เกิดขึ้นในการร้องสูงทำให้เกิดมโนภาพเป็นแผ่นสั่นสะเทือน รูปที่ 1 (ดัดแปลงจากวอลเลอร์ 1961 P. 69) แสดงบางส่วนของรูปแบบที่สามารถได้รับ โดยการสั่นสะเทือน clamped ที่จุดกึ่งกลางของแผ่นเหล็กสี่เหลี่ยม บรรทัดแสดงถึงรูปแบบรูปแบบของโหนที่ได้รับ โดยแรงสั่นสะเทือนในโหมดต่าง ๆ ที่มีค่าของแผ่น โหนแต่ละขอบเขตระหว่างส่วนของแผ่นเลื่อนในทิศทางตรงกันข้าม การขึ้นรูปเช่นในช่วงแรก ส่วน รอบครึ่ง อื่นปัดขึ้นปัดส่วนที่ใกล้เคียงลงมา และดังนี้กลับในระหว่างสองครึ่งรอบของการสั่น รูปแบบต่าง ๆ ที่เห็นในรูปที่ 1 ได้ โดยการสัมผัสจานจุดเลือกขณะโค้งที่ยสปริงของแผ่น ซึ่งสร้างโหนสั่นที่ damped และ ที่จุดศูนย์กลาง clamped ของแผ่น จาน emits เสียง acoustical เมื่อลงในลักษณะนี้ และแต่ละรูปแบบที่แสดงในรูปที่ 1 ตรงความถี่ชั่วคราวเฉพาะ หรือดนตรีสนาม โทนต่ำที่ถูกผลิต โดยรูปแบบ มีน้อยส่วนใหญ่แสดงที่ด้านบนซ้ายของรูป 1 ในขณะที่เสียงสูงที่ผลิต โดยนิคส์สูงที่แสดงข้างล่างขวาในภาพ นิคส์สูงแทนพลังงานสูงของสั่นสะเทือน และประสบความสำเร็จ โดยตสากรรมการใกล้จุดศูนย์กลางแคลมป์ เป็นสีคึกคักมากขึ้น มีตอบเป็นไปได้หลายจานสี่เหลี่ยมกว่าที่แสดงในรูปที่ 1 ที่จะถูกเปิดเผย โดยระงับจานไม่ มีล็อค อนุญาตรูปแบบที่เกิดขึ้นไม่แสดงโหนที่สอง และแน่นอนมีหลายหลายรูปแบบสุดในจานรูปร่างต่าง ๆ (1961 วอลเลอร์), และมากยังคงใน volumetric คงระบบเช่นการสั่นสะเทือน cube หรือทรงกลม การกำหนดแบ่งย่อยสามมิติของปริมาณ resonating แม้ว่าเหล่านี้ไม่ได้รับความสนใจมากเนื่องจากความยากในการสังเกตรูปคลื่นยืนอยู่ภายในปริมาตรของแข็งหรือโพรง volumetric คง ฟาราเดย์ (1831) ขยาย Chladni ของปรากฏการณ์ โดยการสังเกตคลื่นยืนบนพื้นผิวของของเหลว ซึ่งเป็นตัวสร้างอาร์เรย์ geometrical คลื่นยืนบนพื้นผิวของเหลวในรูปแบบของแหวน concentric สันเขาขนาน เส้น และรูปแบบลายสก็อต อาร์เรย์เช่นกรวยจุด และรูปแบบแม้แต่อิฐ งานนี้มีการขยายเพิ่มเติมล่าสุด โดย Cristiansen et al (1992), Kumar และ Bajaj (1995), Kudrolli และ Gollub (1996), Kudrolli และ al. (1998) และอื่น ๆ ที่มีแสดงรูปแบบของรูปสามเหลี่ยม รูปหกเหลี่ยมปกติ superlattice และรูปแบบกึ่งผลึกเรย์ขับสั่นของชั้นของเหลวกับรูปคลื่นที่ควบคุม รูปที่ 2 แสดงรูปแบบที่ผลิตโดย Kudrolli et al ดูเหมือนว่า งานนี้เท่านั้นสัมผัสพื้นผิวของศักยภาพของปรากฏการณ์นี้การผลิตรูปแบบ geometrical ซับซ้อนโดยแกว่งขับค่อนข้างง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติของการรับรู้เป็นที่สังเกตและเปรอะเปื้อนตามที่อธิบายทฤษฎีเกสตัลท์มีความยุ่งเหยิงอย่างแท้จริงเมื่อมันมาถึงการเสนอกลไกการคำนวณบัญชีสำหรับคุณสมบัติเหล่านั้น แต่มีหนึ่งในปรากฏการณ์ทางกายภาพที่แสดงว่าผู้ยุ่งเหยิงสังเกตคุณสมบัติในการรับรู้และที่เป็นปรากฏการณ์ของเสียงสะท้อนประสานหรือเป็นตัวแทนของโครงสร้างเชิงพื้นที่แสดงเป็นรูปแบบของคลื่นยืนอยู่ในระบบสั่น ความคล้ายคลึงกันนี้ยั่วเย้าไม่สามารถเป็นเรื่องบังเอิญพิจารณาว่าไม่มีกลไกทางกายภาพอื่น ๆ หรือปรากฏการณ์ที่เคยได้รับการระบุที่แสดงคุณสมบัติลึกลับเหล่านี้เหมือนกัน สถานที่ให้บริการที่โดดเด่นที่สุดของเสียงสะท้อนฮาร์โมนิเป็นจำนวนที่แท้จริงของรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันแตกต่างกันที่สามารถรับได้แม้ในระบบสั่นง่าย การศึกษารูปแบบการบุกเบิกของคลื่นนิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้นถูกนำเสนอโดย Chladni (1787) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงรูปแบบจังหวะที่ผลิตโดยเหล็กแผ่นสั่นสะเทือน เทคนิคที่นำมาใช้โดย Chladni คือการโรยทรายด้านบนของแผ่นและจากนั้นการตั้งแผ่นลงในการสั่นสะเทือนโดยโค้งด้วยธนูไวโอลิน การสั่นสะเทือนของแผ่นทำให้ทรายเกี่ยวกับการเต้นแบบสุ่มยกเว้นโหนดของการสั่นสะเทือนที่ทรายสะสมจึงเผยให้เห็นรูปแบบเชิงพื้นที่ของโหนด เทคนิคนี้ได้รับการกลั่นโดยวอลเลอร์ (1961) โดยใช้ชิ้นส่วนของน้ำแข็งแห้งกดกับแผ่นที่ก๊าซหนีเนื่องจากการระเหิดของน้ำแข็งชุดแผ่นเข้าไปในเสียงสะท้อนผลในการซัดทอดสูงแหลมเป็นแผ่นสั่น รูปที่ 1 (ดัดแปลงมาจากวอลเลอร์ 1961 พี 69) แสดงให้เห็นบางส่วนของรูปแบบที่สามารถหาได้โดยการสั่นสะเทือนแผ่นเหล็กสี่เหลี่ยมจับยึดที่จุดกึ่งกลางของ เส้นในรูปแทนรูปแบบของโหนดที่ได้รับจากการสั่นสะเทือนที่โหมดการประสานต่างๆของแผ่นแต่ละโหนดสร้างเขตแดนระหว่างส่วนของแผ่นเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงข้ามคือในช่วงครึ่งรอบแรกกลุ่มอื่นหันเหความสนใจขึ้นไปในขณะที่อยู่ใกล้เคียง ส่วนเบนเข็มลงและการเคลื่อนไหวเหล่านี้กลับในช่วงครึ่งรอบที่สองของการสั่น ที่แตกต่างกันรูปแบบที่เห็นในรูปที่ 1 สามารถรับได้โดยการสัมผัสแผ่นที่จุดเลือกในขณะที่โค้งที่ขอบของแผ่นซึ่งรูปแบบของการสั่นโหนดที่สถานที่หดหู่เช่นเดียวกับที่จุดกึ่งกลาง clamped ของแผ่น แผ่นเปล่งเสียงเสียงเมื่อคำนับในลักษณะนี้และแต่ละรูปแบบที่แสดงในรูปที่ 1 สอดคล้องกับความถี่ชั่วคราวที่ไ​​ม่ซ้ำกันหรือสนามดนตรี, เสียงต่ำสุดที่ถูกผลิตโดยรูปแบบที่มีส่วนใหญ่น้อยแสดงที่ด้านซ้าย 1 รูปในขณะที่เสียงที่สูงขึ้นมีการผลิตโดยประสานภาพที่สูงขึ้นไปทางด้านขวาล่างในรูป ประสานที่สูงขึ้นเป็นตัวแทนของพลังงานที่สูงขึ้นของการสั่นสะเทือนและจะประสบความสำเร็จโดยการทำให้หมาด ๆ ใกล้ชิดกับจุดยึดกลางเช่นเดียวกับโค้งแข​​็งแรงมากขึ้น มีหลายรูปแบบที่เป็นไปได้มากขึ้นในแผ่นตารางกว่าผู้ที่ปรากฎในรูปที่ 1 ซึ่งจะได้รับการเปิดเผยโดยระงับแผ่นโดยไม่ต้องหนีบที่ช่วยให้รูปแบบที่ไม่ได้เกิดขึ้นที่จะแสดงโหนดที่ศูนย์ของตารางและแน่นอนมี รูปแบบอื่น ๆ อีกมากมายที่เป็นไปได้ในจานของรูปทรงที่แตกต่างกัน (วอลเลอร์ 1961) และอื่น ๆ อีกมากมายยังคงอยู่ในระบบจังหวะปริมาตรเช่นก้อนสั่นหรือทรงกลมซึ่งกำหนดเขตการปกครองแบบสามมิติของปริมาณการสะท้อนเหล่านี้แม้ยังไม่ได้รับความสนใจมากเนื่องจากการ ความยากลำบากในการสังเกตรูปแบบของคลื่นยืนอยู่ภายในปริมาณของแข็งหรือโพรงจังหวะปริมาตร ฟาราเดย์ (1831) ขยายปรากฏการณ์ Chladni โดยการสังเกตคลื่นยืนอยู่บนพื้นผิวของของเหลวซึ่งเป็นผู้ผลิตอาร์เรย์เรขาคณิตยืนคลื่นบนพื้นผิวของของเหลวในรูปแบบของแหวนสันเขาขนานตารางและรูปแบบตารางหมากรุกอาร์เรย์ของรูปกรวยเหมือน จุดและแม้กระทั่งรูปแบบอิฐ งานนี้ได้รับการขยายเมื่อเร็ว ๆ นี้โดย Cristiansen, et al (1992), มาร์และ Bajaj (1995), และ Kudrolli Gollub (1996), Kudrolli et al, (1998) และคนอื่น ๆ ที่ได้แสดงให้เห็นรูปแบบของรูปสามเหลี่ยมด้านเท่าหกเหลี่ยมปกติ superlattice และรูปแบบอาร์เรย์กึ่งผลึกโดยการขับรถการสั่นของชั้นของเหลวที่มีสัญญาณควบคุม รูปที่ 2 แสดงให้เห็นบางส่วนของรูปแบบที่ผลิตโดย Kudrolli et al, ดูเหมือนว่างานนี้เป็นเพียงการสัมผัสพื้นผิวของศักยภาพของปรากฏการณ์นี้ในการผลิตรูปแบบเรขาคณิตที่ซับซ้อนโดยการขับรถแนบแน่นค่อนข้างง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสมบัติของการรับรู้ เช่น สังเกตและอธิบายโดยทฤษฎีเกสตัลท์เป็น phenomenally จะยุ่งเหยิงอย่างแท้จริงเมื่อมันมาถึงเสนอกลไกการคำนวณบัญชี คุณสมบัติเหล่านั้น อย่างไรก็ตามมีหนึ่งทางกายภาพ ปรากฏการณ์ที่แสดงถึงคุณสมบัติว่าผู้ที่ยุ่งเหยิงจากการรับรู้ และนั่นคือปรากฏการณ์ของฮาร์เรโซแนนซ์ ,หรือเป็นตัวแทนของโครงสร้างเชิงพื้นที่แสดงเป็นรูปแบบของคลื่นยืนมีกี่ระบบ ความเหมือนนี้ยั่วเย้าจะบังเอิญ พิจารณาว่าไม่มีกลไกหรือปรากฏการณ์ทางกายภาพอื่น ๆได้เคยระบุว่า การจัดแสดงคุณสมบัติเดียวกันนี้ลึกลับ .คุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุดของฮาร์เรโซแนนซ์คืออิดจำนวนรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ที่แตกต่างกันที่สามารถได้รับในแม้ที่ง่ายที่สุดก่อนระบบ การศึกษาของผู้บุกเบิกรูปแบบคลื่นยืนอยู่ที่ซับซ้อนมากขึ้นถูกเสนอโดย chladni ( 1787 ) ที่แสดงให้เห็นถึงจังหวะรูปแบบผลิตโดยสั่น แผ่นเหล็กเทคนิคที่แนะนำโดย chladni ถูกโรยทรายบนจาน แล้วชุดจานในการสั่นสะเทือนให้กับคันชัก . การสั่นสะเทือนของแผ่น ทำให้ทรายเต้นเกี่ยวกับสุ่มยกเว้นที่โหนดของการสั่นสะเทือนที่ทรายสะสมจึงเปิดเผยรูปแบบทางพื้นที่ของโหนดเทคนิคนี้ถูกทำให้บริสุทธิ์โดย วอลเลอร์ ( 1961 ) โดยใช้ชิ้นส่วนของน้ำแข็งแห้งกดกับจานที่หนีแก๊สเนื่องจากระเหิดของน้ำแข็งชุดจานในการสะท้อนผลในเสียงแหลมสูงเหมือนจานสั่น รูปที่ 1 ( ดัดแปลงมาจาก วอลเลอร์ 1961 หน้า 69 ) แสดงให้เห็นว่าบางส่วนของลวดลายที่สามารถจะได้รับโดยสั่นตารางเหล็กแผ่นหนีบที่จุดกึ่งกลางเส้นในรูปแสดงรูปแบบของโหนดที่ได้รับการสั่นสะเทือนที่โหมดเสียงประสานต่างๆของแผ่นแต่ละโหนดเป็นเขตแดนระหว่างส่วนของจานเคลื่อนที่ในทิศทางตรงข้ามกัน เช่น ในรอบครึ่งปีแรก ส่วนสลับหักเหขึ้นในขณะที่ส่วนเพื่อนบ้านเบนเข็มทิศและการเคลื่อนไหวเหล่านี้ย้อนกลับในช่วงที่สองครึ่งรอบของการแกว่ง รูปแบบต่าง ๆ ที่เห็นในรูปที่ 1 สามารถได้สัมผัสจานที่จุดที่เลือกในขณะที่โค้งที่ขอบของจาน ซึ่งเป็นปมของการแกว่งที่หดหู่ที่ตั้งเช่นเดียวกับที่ยึดจุดศูนย์ของจาน จานปล่อยโทนเสียงเมื่อจมลงในลักษณะนี้และแต่ละรูปแบบแสดงในรูปที่ 1 สอดคล้องกับเอกลักษณ์ และ ความถี่ หรือระดับเสียงดนตรีสุดโทนถูกผลิต โดยรูปแบบจำนวนขนาดใหญ่ส่วนแสดงที่ด้านซ้ายบนของรูปที่ 1 ในขณะที่โทนสูงที่ผลิตโดยมอนิสูงกว่าภาพทางขวาล่างในรูป เนื้อหาที่สูงของพลังงานสูงของการสั่นสะเทือนและได้ใกล้ชิดกับจุดยึดหน่วงกลาง เช่นเดียวกับ กระฉับกระเฉงคำนับ มีหลายรูปแบบในจานสี่เหลี่ยมเป็นไปได้มากขึ้นกว่าที่แสดงในรูปที่ 1 ซึ่งจะถูกเปิดเผยโดยแขวนแผ่นโดยไม่ต้องหนีบให้ลวดลายซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อแสดงโหนดที่ศูนย์ของตารางและแน่นอนมีอีกหลายรูปแบบที่เป็นไปได้ในจานของรูปร่างที่แตกต่างกัน ( วอลเลอร์ 1961 ) และอื่น ๆอีกมากมายที่ยังอยู่ในระบบ เช่น สั่นก้องปริมาตรลูกบาศก์หรือทรงกลมสามมิติซึ่งกำหนดเขตการปกครองของกี่เสียงแม้ว่าเหล่านี้ไม่ได้รับความสนใจมาก เนื่องจากความยากในการสังเกตคลื่นยืนลวดลายภายในปริมาตรของแข็งหรือปริมาตรโพรงเรโซแนนซ์ . ฟาราเดย์ ( 1831 ) ขยาย chladni เป็นปรากฏการณ์คลื่นยืนสังเกตการณ์บนพื้นผิวของของเหลว ซึ่งสร้างเรขาคณิต อาร์เรย์ของ คลื่นยืนบนพื้นผิวของของเหลวในรูปแบบของแหวนศูนย์กลางสันเขาขนานตารางและรูปแบบตารางหมากรุก แถวลำดับของกรวยเหมือนจุด และแม้แต่อิฐรูปแบบ งานนี้ได้ขยายเมื่อเร็ว ๆ นี้ โดย cristiansen et al ( 1992 ) , คู& Bajaj ( 1995 ) , kudrolli & gollub ( 1996 ) kudrolli et al . ( 1998 ) และคนอื่น ๆที่ได้แสดงให้เห็นถึงรูปแบบของสามเหลี่ยมด้านเท่ากันหมด ปกติรูปหกเหลี่ยมซูเปอร์แลตทิซ ,และรูปแบบอาร์เรย์ผลึกกึ่ง โดยขับแสงของชั้นของไหลกับควบคุมสัญญาณ รูปที่ 2 แสดงบางส่วนของรูปแบบผลิตโดย kudrolli et al . ดูเหมือนว่างานนี้เป็นเพียงสัมผัสพื้นผิวของเต็มศักยภาพของปรากฏการณ์นี้ในการผลิตรูปแบบทางเรขาคณิตที่ซับซ้อนได้โดยง่ายทำให้การสั่น .