สภาพภูมิประเทศ สภาพภูมิอากาศ และแผน

สภาพภูมิประเทศ สภาพภูมิอากาศ และแผนที่ประเทศ ของมาเลเซีย
ลักษณะภูมิประเทศ
มาเลเซียตะวันตก ตั้งอยู่บนแหลมมลายู ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นป่าไม้ ภูเขา และหนองบึง ประมาณร้อยละ ๗๐ ของพื้นที่
บริเวณชายฝั่งตะวันตก ที่ติดกับมหาสมุทรอินเดีย และช่องแคบมะละกา เป็นพื้นที่ราบลุ่ม ชายฝั่งเต็มไปด้วยหนองบึง และป่าไม้โกงกาง ผิวดินเป็นดินเหนียว และโคลนตม คงมีเหลือพื้นที่ราบซึ่งเป็นดินทรายบางบริเวณ พื้นดินตอนในห่างจากบริเวณที่ราบชายฝั่งสองด้าน ค่อย ๆ เปลี่ยนระดับเป็นที่ราบสูง บริเวณเชิงเขา พื้นดินส่วนใหญ่เป็นดินแดง และดินปนทราย ดินเหนียวและดินลูกรัง
มาเลเซียตะวันออก ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียวตอนเหนือ ลักษณะภูมิประเทศแบ่งออกได้เป็นสามส่วนคือ
ที่ราบชายฝั่ง และริมทะเลมีหนองบึง และป่าโกงกาง ที่เชิงเขา และทิวเขาสูงมีความสูงชัน มีเหวลึกปกคลุมด้วยป่าทึบยากแก่การสัญจร มียอดเขาสูงสุดอยู่ทางภาคเหนือ มีลักษณะผิวดินแตกต่างกันออกไป บริเวณพื้นที่รอบชายฝั่งส่วนใหญ่เป็นประเภทดินเหนียว และดินโคลนตม ซึ่งมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา ในบริเวณบางแห่งมีกรวดทรายปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก
เทือกเขา เทือกเขาสำคัญของมาเลเซียประกอบด้วยเทือกเขาบินดัง เทือกเขาโกฮิมหรือเทือกเขากลาง เทือกเขาตรังกานู ในแหลมมลายู และเทือกเขากินาบาลู ในเกาะบอร์เนียว ซึ่งมียอดเขาโกตาคินาบาลูเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในมาเลเซีย
แหล่งน้ำ ในแหลมมลายูมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่ แม่น้ำคาดาห์ แม่น้ำซุนดา แม่น้ำเกรียน แม่น้ำเปรัค แม่น้ำปาหัง แม่น้ำกลันตัน แม่น้ำมุดา แม่น้ำเบอร์นัม แม่น้ำสลังงอร์และแม่น้ำกลัง
ในเกาะบอร์เนียวมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่ แม่น้ำรายัง มีความยาวประมาณ ๕๖๐ กิโลเมตร แม่น้ำมาลุย ยาวประมาณ ๔๐๐ กิโลเมตร นอกจากนี้ยังมีแม่น้ำกินาบาดางัน
ชายฝั่งทะเล ในแหลมมลายูฝั่งทะเลด้านตะวันออกติดต่อกับทะเลจีนใต้ ลักษณะท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวเป็นพื้นที่ลาดชัน พื้นที่ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยปะการัง และหินใต้ทะเลน้อยใหญ่เป็นจำนวนมาก เหมาะแก่การเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำต่าง ๆ ฝั่งทะเลมีความยาวประมาณ ๑,๙๐๐ กิโลเมตร บริเวณชายฝั่งมีความลึกตั้งแต่ ๑๒๐ - ๓๐๐ ฟุต เป็นหาดทรายยาวเหยียดติดต่อกัน มีที่ราบลุ่มอยู่เป็นบางตอน ฝั่งทะเลด้านตะวันตกเป็นหาดเลน พื้นที่ลึกเข้าไปในบริเวณชายฝั่งเป็นที่ลุ่ม และหนองบึง และป่าไม้โกงกาง คงมีเฉพาะบางแห่งเท่านั้นที่มีหาดทราย
ในเกาะบอร์เนียว ฝั่งทะเลบริเวณใต้สุดของทะเลจีนใต้ ท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวมีความลึกพอสมควร มีกลุ่มหินปะการังอยู่เป็นหย่อม ๆ ในระยะลึก นอกจากนั้นยังมีหินใต้น้ำอยู่เป็นบางตอนในบริเวณใกล้ชายฝั่ง เป็นอุปสรรคในการเดินเรือใกล้ฝั่ง บริเวณฝั่งทะเลรัฐซาราวัคมีความลึกใกล้ฝั่งประมาณ ๒๐ - ๓๐ ฟุต ห่างออกไปจากฝั่ง บางพื้นที่ลึกมาก บางแห่งลึกประมาณ ๒๐๐ - ๓๐๐ ฟุต
บริเวณชายฝั่งของรัฐซาบาห์ ทิศเหนือติดต่อกับทะเลจีนใต้ ความลึกของทะเลมีมากกว่ารัฐซาราวัค
ลักษณะภูมิอากาศ คือ ประเทศมาเลเซียมีลักษณะภูมิอากาศคล้ายคลึงกับภาคใต้ของประเทศไทย แต่ เนื่องจากทำเลที่ตั้งอยู่ใกล้เส้นสูตรและได้รับอิทริผลจากลมมรสุมจากมหวสมุทรอินเดียและ ทะเลจีนใต้จึงมีผลทำให้อุณภูมิไม่สูงนัก มีฝนตกเกือบตลอดปี และมีปริมาณน้ำฝนมากกว่าประเทศไทย ไม่มีฤดูแล้งชัดเจน ทำให้ประเทศมาเลเซียมีปาไม้ อุดมสมบูรณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สภาพภูมิประเทศสภาพภูมิอากาศและแผนที่ประเทศ ตั้งอยู่บนแหลมมลายู ภูเขาและหนองบึงประมาณร้อยละ 70 ของพื้นที่บริเวณชายฝั่งตะวันตกที่ติดกับมหาสมุทรอินเดียและช่องแคบมะละกาเป็นพื้นที่ราบลุ่มชายฝั่งเต็มไปด้วยหนองบึงและป่าไม้โกงกางผิวดินเป็นดินเหนียวและโคลนตม ค่อย ๆ เปลี่ยนระดับเป็นที่ราบสูงบริเวณเชิงเขาพื้นดินส่วนใหญ่เป็นดินแดงและดินปนทราย ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียวตอนเหนือ และริมทะเลมีหนองบึงและป่าโกงกางที่เชิงเขาและทิวเขาสูงมีความสูงชัน มียอดเขาสูงสุดอยู่ทางภาคเหนือมีลักษณะผิวดินแตกต่างกันออกไป และดินโคลนตมซึ่งมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา เทือกเขาโกฮิมหรือเทือกเขากลางเทือกเขาตรังกานูในแหลมมลายูและเทือกเขากินาบาลูในเกาะบอร์เนียว ในแหลมมลายูมีแม่น้ำสายสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำคาดาห์แม่น้ำซุนดาแม่น้ำเกรียนแม่น้ำเปรัคแม่น้ำปาหังแม่น้ำกลันตันแม่น้ำมุดาแม่น้ำเบอร์นัม แม่น้ำรายังมีความยาวประมาณ 560 กิโลเมตรแม่น้ำมาลุยยาวประมาณ 400 กิโลเมตร พื้นที่ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยปะการังและหินใต้ทะเลน้อยใหญ่เป็นจำนวนมาก ๆ ฝั่งทะเลมีความยาวประมาณ 1,900 กิโลเมตรบริเวณชายฝั่งมีความลึกตั้งแต่ 120-300 ฟุตเป็นหาดทรายยาวเหยียดติดต่อกันมีที่ราบลุ่มอยู่เป็นบางตอนฝั่งทะเลด้านตะวันตกเป็นหาดเลน และหนองบึงและป่าไม้โกงกาง ฝั่งทะเลบริเวณใต้สุดของทะเลจีนใต้ มีกลุ่มหินปะการังอยู่เป็นหย่อม ๆ ในระยะลึก เป็นอุปสรรคในการเดินเรือใกล้ฝั่ง 20-30 ฟุตห่างออกไปจากฝั่งบางพื้นที่ลึกมากบางแห่งลึกประมาณ 200-300 ฟุตบริเวณชายฝั่งของรัฐซาบาห์ทิศเหนือติดต่อกับทะเลจีนใต้ คือ แต่ มีฝนตกเกือบตลอดปีและมีปริมาณน้ำฝนมากกว่าประเทศไทยไม่มีฤดูแล้งชัดเจนทำให้ประเทศมาเลเซียมีปาไม้อุดมสมบูรณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สภาพภูมิประเทศสภาพภูมิอากาศและแผนที่ประเทศของมาเลเซีย

มาเลเซียตะวันตกลักษณะภูมิประเทศตั้งอยู่บนแหลมมลายูลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นป่าไม้ภูเขาและหนองบึงประมาณร้อยละ๗๐ของพื้นที่
บริเวณชายฝั่งตะวันตกที่ติดกับมหาสมุทรอินเดียและช่องแคบมะละกาเป็นพื้นที่ราบลุ่มชายฝั่งเต็มไปด้วยหนองบึงและป่าไม้โกงกางผิวดินเป็นดินเหนียวและโคลนตมคงมีเหลือพื้นที่ราบซึ่งเป็นดินทรายบางบริเวณค่อยจะเปลี่ยนระดับเป็นที่ราบสูงบริเวณเชิงเขาพื้นดินส่วนใหญ่เป็นดินแดงและดินปนทรายดินเหนียวและดินลูกรัง
มาเลเซียตะวันออกตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียวตอนเหนือลักษณะภูมิประเทศแบ่งออกได้เป็นสามส่วนคือ
ที่ราบชายฝั่งและริมทะเลมีหนองบึงและป่าโกงกางที่เชิงเขาและทิวเขาสูงมีความสูงชันมีเหวลึกปกคลุมด้วยป่าทึบยากแก่การสัญจรมียอดเขาสูงสุดอยู่ทางภาคเหนือมีลักษณะผิวดินแตกต่างกันออกไปและดินโคลนตมซึ่งมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลาในบริเวณบางแห่งมีกรวดทรายปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก
เทือกเขาเทือกเขาสำคัญของมาเลเซียประกอบด้วยเทือกเขาบินดังเทือกเขาโกฮิมหรือเทือกเขากลางเทือกเขาตรังกานูในแหลมมลายูและเทือกเขากินาบาลูในเกาะบอร์เนียวแหล่งน้ำในแหลมมลายูมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่แม่น้ำคาดาห์แม่น้ำซุนดาแม่น้ำเกรียนแม่น้ำเปรัคแม่น้ำปาหังแม่น้ำกลันตันแม่น้ำมุดาแม่น้ำเบอร์นัมแม่น้ำสลังงอร์และแม่น้ำกลัง
ในเกาะบอร์เนียวมีแม่น้ำสายสำคัญได้แก่แม่น้ำรายังมีความยาวประมาณ๕๖๐กิโลเมตรแม่น้ำมาลุยยาวประมาณ๔๐๐กิโลเมตรนอกจากนี้ยังมีแม่น้ำกินาบาดางัน
ชายฝั่งทะเลในแหลมมลายูฝั่งทะเลด้านตะวันออกติดต่อกับทะเลจีนใต้ลักษณะท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวเป็นพื้นที่ลาดชันพื้นที่ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยปะการังและหินใต้ทะเลน้อยใหญ่เป็นจำนวนมากท่านจะฝั่งทะเลมีความยาวประมาณ ,๙๐๐กิโลเมตรบริเวณชายฝั่งมีความลึกตั้งแต่๑๒๐ - ๓๐๐ฟุตเป็นหาดทรายยาวเหยียดติดต่อกันมีที่ราบลุ่มอยู่เป็นบางตอนฝั่งทะเลด้านตะวันตกเป็นหาดเลนพื้นที่ลึกเข้าไปในบริเวณชายฝั่งเป็นที่ลุ่มและหนองบึงคงมีเฉพาะบางแห่งเท่านั้นที่มีหาดทราย
ในเกาะบอร์เนียวฝั่งทะเลบริเวณใต้สุดของทะเลจีนใต้ท้องทะเลในบริเวณดังกล่าวมีความลึกพอสมควรมีกลุ่มหินปะการังอยู่เป็นหย่อมจะในระยะลึกนอกจากนั้นยังมีหินใต้น้ำอยู่เป็นบางตอนในบริเวณใกล้ชายฝั่งบริเวณฝั่งทะเลรัฐซาราวัคมีความลึกใกล้ฝั่งประมาณ๒๐ - ๓๐ฟุตห่างออกไปจากฝั่งบางพื้นที่ลึกมากบางแห่งลึกประมาณ๒๐๐ - ๓๐๐ฟุต