Infinity mirrorFrom Wikipedia, the

Infinity mirror
From Wikipedia, the free encyclopedia
An example of the infinity mirror effect
A simple example of the infinity mirror effect

A classic infinity mirror used as a wall decoration
An infinity mirror is a set of mirrors, one fully reflective mirror and one "one-way mirror", set up so that the one-way or partially reflective mirror reflects an image back onto the fully reflective mirror, in a recursive manner, creating a series of smaller and smaller reflections that appear to recede into an infinite distance.[1][2] This effect is also seen when a subject stands between two fully reflective mirrors, as in a changing room or house of mirrors.[1]

In a classic self-contained infinity mirror, a set of light bulbs, LEDs, or other point-source lights are placed at the periphery of a fully reflective mirror, and a second, partially reflective "one-way" mirror, is placed a short distance in front of it. When an observer looks into the surface of the partially reflective mirror, the lights appear to recede into infinity, creating the appearance of a tunnel of lights of great depth.[2]

Contents [hide]
1 Explanation of effect
2 Use in artworks
3 References
4 External links
Explanation of effect[edit]
The reason why the reflections recede into the distance is that the light actually is traveling the distance it appears to be traversing. In a two-inch thick infinity mirror, with the light source itself one inch from the front two-way mirror, light from the source only travels that one inch. The first reflection travels one inch to the rear mirror and then 2 inches to, and through the front mirror, a total of 3 inches. The second reflection travels two inches from front mirror to back mirror, and again two inches from the back mirror to, and through the front mirror, totaling 4 inches, plus the first reflection (3 inches) making the second reflection 7 inches away from the front mirror. Each successive reflection adds 4 more inches to the total; 3rd reflection = 11 inches, 4th = 15 inches, and so on.[1][3]

The multiply-reflected light follows a folded path which is much deeper than the arrangement of mirrors.

When studied using the principles of geometrical optics, the series of repeating images forms the infinite mathematical surface known as Gabriel's Horn, or Torricelli's Trumpet, in honor of Italian mathematician Evangelista Torricelli, who first studied it. In theory, such a surface is infinite in area, but encloses a finite volume.[1]

Use in artworks[edit]
The infinity mirror effect has been used by artists such as Chul Hyun Ahn, Josiah McElheny, Hans Kotter, Yayoi Kusama,[4] Iván Navarro, and Dmitri Obergfell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระจกขนาดใหญ่จากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีตัวอย่างของลักษณะพิเศษกระจกอินฟินิตี้ตัวอย่างง่าย ๆ ของลักษณะพิเศษกระจกอินฟินิตี้ใช้ตกแต่งผนังกระจกคลาสสิกอินฟินิตี้กระจกการว่ายเป็นกระจก กระจกสะท้อนแสงอย่างหนึ่ง และหนึ่ง "ทางเดียว กระจก" ตั้งค่าเพื่อให้กระจกทางเดียว หรือบางส่วนสะท้อนสะท้อนภาพกลับไปยังกระจกสะท้อนแสงทั้งหมด ในลักษณะซ้ำ สร้างชุดสะท้อนมีขนาดเล็ก และขนาดเล็กที่ปรากฏคล้อยที่ระยะอนันต์ [1] [2] ผลนี้จะยังเห็นเมื่อเรื่องยืนระหว่างสองกระจกสะท้อนแสงทั้งหมด ในห้องหรือบ้านของกระจกเปลี่ยนแปลง [1]ส่องวิวคลาสสิกอยู่ในตัวเอง ชุดหลอดไฟ Led หรืออื่น ๆ แหล่งจุดไฟวางที่ยสปริงของกระจกสะท้อนแสงทั้งหมด สอง บางส่วนสะท้อนกระจก "ทางเดียว" อยู่ห่างหน้ามัน เมื่อแหล่งที่มีลักษณะเป็นพื้นผิวของกระจกสะท้อนแสงบางส่วน ไฟปรากฏคล้อยอินฟินิตี้ สร้างลักษณะที่ปรากฏของอุโมงค์ไฟใหญ่ขึ้น [2]เนื้อหา [ซ่อน] 1 อธิบายผล2 ใช้ในงานศิลปะอ้างอิงที่ 3เชื่อมโยงภายนอก 4คำอธิบายของผล [แก้ไข]เหตุผลที่ทำไมการสะท้อนน้ำเป็นระยะทางได้ว่า แสงจะเดินทางไปสามารถข้ามสิ่งกีดขวางระยะห่าง ส่องวิวหนา 2 นิ้ว กับแหล่งกำเนิดแสงตัวเอง 1 นิ้วจากกระจกสองหน้า ไฟจากแหล่งเดินทางว่า 1 นิ้วเท่านั้น สะท้อนแรกเดินทาง 1 นิ้วการกระจกหลังแล้ว 2 นิ้วการ และหน้า กระจก ทั้งหมด 3 นิ้ว สะท้อนสองนิ้วที่สองเดินทางจากกระจกหน้ากับกระจกหลัง และอีก สองนิ้วจากด้านหลังกระจกให้ และกระจกหน้า รวม 4 นิ้ว บวกแรกภาพสะท้อน (3 นิ้ว) การสะท้อนสองนิ้ว 7 จากกระจกหน้า สะท้อนแต่ละต่อเนื่องเพิ่ม 4 นิ้วเพิ่มเติมรวมทั้งหมด 3 สะท้อน = 11 นิ้ว 4 = 15 นิ้ว และอื่น ๆ [1] [3]คูณสะท้อนแสงตามเส้นทางที่ลึกมากกว่าการจัดเรียงของกระจกพับเมื่อเรียนโดยใช้หลักการของเครื่องแก้ไขภาพกล้อง geometrical ชุดของการทำซ้ำภาพแบบพื้นผิวทางคณิตศาสตร์อนันต์ที่เรียกว่าฮอร์นของ Gabriel หรือของ Torricelli ทรัมเป็ต เกียรติแก่นักคณิตศาสตร์อิตาลี Evangelista Torricelli ผู้แรก ศึกษา ในทางทฤษฎี พื้นผิวเป็นอนันต์ที่ตั้ง ได้ใส่ไดรฟ์ข้อมูลมีจำกัด [1]ใช้ในงานศิลปะ [แก้ไข]มีการใช้ลักษณะพิเศษกระจกอินฟินิตี้ โดยศิลปินเช่นบริษัจุลไทยฮยอนอาห์น Josiah McElheny ฮันส์ Kotter ยะโยะอิ Kusama, Navarro Iván [4] และ Dmitri Obergfell

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระจกอินฟินิตี้จากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีตัวอย่างของผลสะท้อนที่อินฟินิตี้ตัวอย่างง่ายๆของผลสะท้อนที่อินฟินิตี้กระจกอินฟินิตี้คลาสสิกใช้เป็นตกแต่งผนังกระจกอินฟินิตี้คือชุดของกระจกซึ่งเป็นหนึ่งในกระจกสะท้อนแสงอย่างเต็มที่และเป็นหนึ่งใน"หนึ่ง กระจกวิธี "ตั้งขึ้นเพื่อให้ทางเดียวหรือกระจกสะท้อนแสงบางส่วนสะท้อนให้เห็นถึงภาพกลับไปยังกระจกสะท้อนแสงอย่างเต็มที่ในลักษณะ recursive สร้างชุดของการสะท้อนความเห็นที่มีขนาดเล็กและขนาดเล็กที่ปรากฏลดลงในระยะอนันต์. [1 ] [2] ผลกระทบนี้จะเห็นเมื่อเรื่องที่ยืนอยู่ระหว่างสองกระจกสะท้อนแสงอย่างเต็มที่เช่นเดียวกับในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าหรือบ้านของกระจก. [1] ในกระจกอินฟินิตี้ที่ตนเองมีคลาสสิกชุดของหลอดไฟไฟ LED หรือ ไฟจุดแหล่งข้อมูลอื่น ๆ จะอยู่ที่รอบนอกของกระจกสะท้อนแสงอย่างเต็มที่และเป็นครั้งที่สองบางส่วนสะท้อนแสง "ทางเดียว" กระจกที่วางอยู่ไม่ไกลในด้านหน้าของมัน เมื่อผู้สังเกตการณ์มองเข้าไปในพื้นผิวของกระจกสะท้อนแสงบางส่วน, ไฟปรากฏว่าลดลงในอินฟินิตี้, การสร้างลักษณะของอุโมงค์ของไฟของความลึกที่ดีที่. [2] [ซ่อน] 1 คำอธิบายของผลกระทบที่2 ใช้ในงานศิลปะ3 อ้างอิง4 การเชื่อมโยงภายนอกคำอธิบายของผลกระทบ[แก้ไข] เหตุผลที่สะท้อนลดลงในระยะทางที่ว่าแสงเป็นจริงการเดินทางระยะทางที่มันดูเหมือนจะเป็นภายใน ในกระจกอินฟินิตี้สองนิ้วหนากับแหล่งกำเนิดแสงที่ตัวเองหนึ่งนิ้วจากด้านหน้ากระจกสองทางแสงจากแหล่งที่มาที่เดินทางเพียงหนึ่งนิ้ว สะท้อนแรกที่เดินทางไปหนึ่งนิ้วกระจกมองหลังและจากนั้น 2 นิ้วและผ่านกระจกหน้ารวม 3 นิ้ว สะท้อนสองเดินทางสองนิ้วจากกระจกด้านหน้าไปด้านหลังกระจกและอีกครั้งสองนิ้วจากกระจกหลังเพื่อและผ่านกระจกหน้ารวม 4 นิ้วรวมทั้งสะท้อนให้เห็นเป็นครั้งแรก (3 นิ้ว) ทำให้ภาพสะท้อนที่สอง 7 นิ้วออกจาก กระจกด้านหน้า แต่ละสะท้อนต่อเนื่อง 4 นิ้วเพิ่มมากขึ้นในการรวม; สะท้อน 3 = 11 นิ้ว, 4 = 15 นิ้วและอื่น ๆ . [1] [3] ดังต่อไปนี้แสงคูณสะท้อนให้เห็นถึงเส้นทางพับซึ่งเป็นมากลึกกว่าการจัดเรียงของกระจก. เมื่อศึกษาโดยใช้หลักการของเลนส์เรขาคณิตที่ ชุดของภาพซ้ำในรูปแบบพื้นผิวทางคณิตศาสตร์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดที่รู้จักกันเป็นฮอร์เกเบรียลหรือทรัมเป็ตของ Torricelli ในเกียรติของนักคณิตศาสตร์ชาวอิตาเลียน Evangelista Torricelli คนแรกที่ศึกษามัน ในทางทฤษฎีเช่นพื้นผิวที่ไม่มีที่สิ้นสุดในพื้นที่ แต่ล้อมรอบมีปริมาณ จำกัด . [1] ใช้ในงานศิลปะ [แก้ไข] ผลกระจกอินฟินิตี้ได้รับการใช้งานโดยศิลปินเช่นชอลฮยอน Ahn ไซ McElheny ฮันส์ Kotter, Yayoi Kusama, [4] Ivánวาร์และ Dmitri Obergfell

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระจกอินฟินิตี้ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตัวอย่างของอินฟินิตี้กระจกผล
ตัวอย่างง่ายๆของอินฟินิตี้กระจกผล

Infinity คลาสสิค กระจกที่ใช้เป็นกระจกตกแต่งผนัง
เป็นอนันต์คือชุดของกระจก , กระจกสะท้อนอย่างเต็มที่และ " วันเวย์กระจก "ตั้งค่าเพื่อให้วันเวย์ หรือบางส่วนสะท้อนกระจกสะท้อนภาพไปที่กระจกสะท้อนอย่างเต็มที่ในลักษณะ recursive , การสร้างชุดของเล็กภาพสะท้อนที่ปรากฏลดลงเข้าสู่ระยะอนันต์ [ 1 ] [ 2 ] ผลกระทบนี้จะเห็นเมื่อเรื่องยืนระหว่างสองอย่างเต็มที่สะท้อนกระจกเป็น ในการเปลี่ยนแปลงของห้องหรือบ้านแห่งกระจก [ 1 ]

ในกระจกอินฟินิตี้แบบคลาสสิก , ชุดหลอดไฟ , LED , ไฟจุดอื่น ๆหรือแหล่งข้อมูลจะอยู่ที่ขอบของกระจกสะท้อนเต็มที่ และสอง บางส่วน กระจกสะท้อน " วันเวย์ " ตั้งอยู่ที่ระยะทางสั้น ๆในหน้า เมื่อสังเกตการณ์ดูพื้นผิวของกระจกสะท้อนบางส่วนไฟปรากฏลดลงในความไม่มีที่สิ้นสุดการสร้างลักษณะของอุโมงค์ไฟความลึกที่ดี [ 2 ]

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1
2 คำอธิบายของผลใช้ในงานศิลปะ
3
4
การอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอกอธิบายผล [ แก้ไข ]
ทำไมภาพสะท้อนคล้อยห่างที่แสงจริง เดินทาง ระยะทาง มันดูเหมือนจะเป็นประมาณ . ในสองนิ้วหนา แบบกระจกกับแหล่งกำเนิดแสงเองหนึ่งนิ้วจากกระจกสองทางด้านหน้า แสงจากแหล่งเดียวเดินทางหนึ่งนิ้ว การสะท้อนก่อนเดินทางหนึ่งนิ้ว กระจกด้านหลังแล้ว 2 นิ้ว และ ผ่านกระจกด้านหน้า รวม 3 นิ้ว ภาพสะท้อนที่สองเดินทางสองนิ้วจากกระจกด้านหน้าและกระจกด้านหลังอีกสองนิ้วจากกระจกด้านหลังไปและผ่านกระจกด้านหน้า รวม 4 นิ้วบวกแรกสะท้อน ( 3 นิ้ว ) ทำให้ภาพสะท้อนที่สอง 7 นิ้วห่างจากกระจกด้านหน้า แต่ละสะท้อนต่อเนื่องเพิ่มอีก 4 นิ้วรวม ; 3 สะท้อน = 11 นิ้ว , 4 = 15 นิ้ว เป็นต้น [ 1 ] [ 2 ]

คูณแสงสะท้อนแบบพับเก็บเส้นทางที่ลึกล้ำกว่า

จัดของกระจกเมื่อศึกษาโดยใช้หลักการทัศนศาสตร์เรขาคณิต , ชุดของภาพพื้นผิวรูปแบบทำซ้ำอนันต์คณิตศาสตร์ที่เรียกว่า กาเบรียล ฮอร์น หรือกฎของทรัมเป็ตในเกียรติของอิตาลีนักคณิตศาสตร์เสาร์มนตรา ผู้แรกศึกษามัน . ในทางทฤษฎี เช่น พื้นผิวเป็นอนันต์ในพื้นที่ แต่แนบเป็นปริมาตรจำกัด [ 1 ]

ใช้ในงานศิลปะ [ แก้ไข ]
อินฟินิตี้กระจกผลที่ถูกใช้โดยศิลปินเช่น ซอลฮยอนอาโยสิยาห์ mcelheny , ฮันส์ คอตเตอร์ ชื่อยาโยอิ คุซาม่า , [ 4 ] กรรณิการ์ และ ดิมิทริ obergfell .