Molasses based distillery spentwash

Molasses based distillery spentwash remaining after the fermentation
and distillation of alcohol from sugarcane molasses
has a very high chemical oxygen demand (COD > 50,000 mg L1),
and in spite of stringent standards, untreated or partially treated
effluent often ends up in water bodies and also on land surrounding
the distillery. The pollution potential of this waste is considerably
higher than the limit specified in the Environment
(Protection) Act of India of 1986, which poses serious threat to
water quality in surrounding regions by lowering pH of the stream,
increasing the organic load, depleting the oxygen content, destroying
aquatic life and creating foul odour (Joshi, 1999). The treatment
of such wastewater has assumed importance due to the restricted
amounts of water suitable for direct use, the high price of the purification
installations and the necessity of utilizing the waste products
(Converti et al., 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Spentwash โรงกลั่นที่คงเหลือหลังจากการหมักโดยใช้กากน้ำตาลและกลั่นแอลกอฮอล์จากอ้อยมีความต้องการออกซิเจนทางเคมีสูงมาก (คอด > 50,000 มิลลิกรัม L 1),และแม้ มี มาตรฐานที่เข้มงวด ไม่ถูกรักษา หรือบำบัดบางส่วนน้ำจะจบลง ในแหล่งน้ำ และ บนดินโดยรอบโรงกลั่น ศักยภาพมลพิษของเสียนี้เป็นอย่างมากสูงกว่าขีดจำกัดที่ระบุในสภาพแวดล้อม(การป้องกัน) พระราชบัญญัติอินเดียของ 1986 ที่ภัยคุกคามร้ายแรงต่อคุณภาพน้ำในพื้นที่โดยรอบโดยการลดค่า pH ของกระแสเพิ่มภาระสารอินทรีย์ นี้เนื้อหาออกซิเจน ทำลายสัตว์น้ำและสร้างกลิ่นเหม็น (Joshi, 1999) การรักษาการบำบัดน้ำเสียดังกล่าวได้ถือว่าความสำคัญเนื่องจากมีข้อจำกัดปริมาณน้ำที่เหมาะสำหรับใช้งานโดยตรง ราคาสูงทำให้บริสุทธิ์ติดตั้งและความจำเป็นของการใช้ผลิตภัณฑ์ของเสีย(Converti et al. 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กากน้ำตาล spentwash
โรงกลั่นตามที่เหลือจากการหมักและกลั่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากกากน้ำตาลอ้อยมีออกซิเจนทางเคมีสูงมากความต้องการ
(COD> 50,000 mg L 1)
และทั้งๆที่มีมาตรฐานที่เข้มงวด,
ได้รับการรักษาหรือได้รับการรักษาบางส่วนน้ำทิ้งมักจะจบลงในแหล่งน้ำ
และยังอยู่ในดินแดนโดยรอบโรงกลั่น ที่มีศักยภาพมลพิษของเสียนี้เป็นอย่างมากสูงกว่าขีด จำกัด ที่ระบุในสิ่งแวดล้อม (Protection) ทำหน้าที่ของอินเดียปี 1986 ซึ่งเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อคุณภาพน้ำในพื้นที่โดยรอบโดยการลดค่าpH ของกระแสการเพิ่มภาระอินทรีย์พึ่งพาออกซิเจนเนื้อหาทำลายสัตว์น้ำและการสร้างกลิ่นเหม็น (Joshi, 1999) รักษาน้ำเสียดังกล่าวได้สันนิษฐานความสำคัญเนื่องจากการ จำกัด ปริมาณของน้ำที่เหมาะสมสำหรับการใช้งานโดยตรงราคาที่สูงของการทำให้บริสุทธิ์การติดตั้งและความจำเป็นของการใช้ผลิตภัณฑ์ของเสีย(Converti et al., 1990)