The formation of solids in evaporat

The formation of solids in evaporators is not always undesirable and, indeed, this is
precisely what is required in the evaporator-crystalliser discussed in Chapter 15. The
evaporator–crystalliser is a unit in which crystallisation takes place largely as a result
of the removal of solvent by evaporation. Cooling of the liquor may, in some cases,
produce further crystallisation thus establishing conditions similar to those in vacuum
crystallisation. The true evaporator–crystalliser is distinguished, however, by its use of
an external heat source. Crystallisation by evaporation is practised on salt solutions having
EVAPORATION 819


such as sodium chloride and ammonium
sulphate, which cannot be dealt with economically by other means, as well as those
with inverted solubility curves. It is also widely used in the production of many other
crystalline materials, as outlined by BAMFORTH(46)
. The problem of design for crystallising
equipment is extremely complicated and consequently design data are extremely meagre
and unreliable. This topic is discussed further in Chapter 15.


The development of unwanted foams is a problem that evaporation has in common
with a number of processes, and a considerable amount of effort has been devoted to
the study of defoaming techniques using chemical, thermal, or mechanical methods.
Chemical techniques involve the addition of substances, called antifoams, to foamproducing
solutions to eliminate completely, or at least to reduce drastically, the resultant
foam. Antifoams are, in general, slightly soluble in foaming solutions and can cause a
decrease in surface tension. Their ability to produce an expanded surface film is, however,
one explanation of their foam-inhibiting characteristic, as discussed by BECKERMAN(47)
.
Foams may be caused to collapse by raising or lowering the temperature. Many foams
collapse at high temperature due to a decrease in surface tension, solvent evaporation,
or chemical degradation of the foam-producing agents; at low temperatures freezing or
a reduction in surface elasticity may be responsible. Other methods which are neither
chemical nor thermal may be classified as mechanical. Tensile, shear, or compressive
forces may be used to destroy foams, and such methods are discussed in some detail
by GOLDBERG and RUBIN(48)
. The ultimate choice of defoaming procedure depends on the
process under consideration and the convenience with which a technique may be applied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การก่อตัวของของแข็งในควบไม่เสมอไม่พึงปรารถนา และ แน่นอน เป็นแม่นยำต้องอะไรใน crystalliser ระเหยที่กล่าวถึงในบทที่ 15 การระเหย – crystalliser เป็นหน่วยในแน่นซึ่งจะเกิดขึ้นส่วนใหญ่เป็นผลการกำจัดของตัวทำละลายโดยการระเหย ระบายความร้อนของแอลกอฮอล์อาจ ในบางกรณีผลิตเพิ่มเติมแน่นจึง จัดตั้งเงื่อนไขคล้ายกับที่ในสูญญากาศแน่น ระเหย – crystalliser จริงมีความโดดเด่น อย่างไรก็ตาม โดยใช้เป็นแหล่งความร้อนภายนอก แน่น โดยการระเหยเป็นฝึกฝนในเกลือมีระเหย 819เช่นโซเดียมคลอไรด์และแอมโมเนียซัลเฟต ซึ่งไม่ได้รับการจัดการทางเศรษฐกิจ โดยวิธีอื่น เป็นผู้กับเส้นโค้งคว่ำละลาย ที่จะยังใช้ในการผลิตอื่น ๆ อีกมากมายวัสดุผลึก เป็นเค้าร่างโดย BAMFORTH(46). ปัญหาของการออกแบบสำหรับ crystallisingอุปกรณ์มีความซับซ้อนมาก และดังนั้น ข้อมูลการออกแบบมีมากหลายกว่านี้และไม่น่าเชื่อถือ หัวข้อนี้จะกล่าวถึงต่อไปในบทที่ 15การพัฒนาของโฟมที่ไม่พึงประสงค์เป็นปัญหาที่มีระเหยในจำนวนของกระบวนการ และจำนวนมากของความพยายามที่ได้รับการการศึกษาการ defoaming เทคนิคใช้วิธีการทางเคมี ความร้อน หรือจักรกลเทคนิคทางเคมีเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของสารที่เรียกว่าโป การ foamproducingsolutions to eliminate completely, or at least to reduce drastically, the resultantfoam. Antifoams are, in general, slightly soluble in foaming solutions and can cause adecrease in surface tension. Their ability to produce an expanded surface film is, however,one explanation of their foam-inhibiting characteristic, as discussed by BECKERMAN(47).Foams may be caused to collapse by raising or lowering the temperature. Many foamscollapse at high temperature due to a decrease in surface tension, solvent evaporation,or chemical degradation of the foam-producing agents; at low temperatures freezing ora reduction in surface elasticity may be responsible. Other methods which are neitherchemical nor thermal may be classified as mechanical. Tensile, shear, or compressiveforces may be used to destroy foams, and such methods are discussed in some detailby GOLDBERG and RUBIN(48). The ultimate choice of defoaming procedure depends on theprocess under consideration and the convenience with which a technique may be applied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การก่อตัวของของแข็งในการระเหยจะไม่เสมอที่ไม่พึงประสงค์และแน่นอนนี้เป็น
สิ่งที่จำเป็นต้องใช้ในการระเหย-crystalliser กล่าวถึงในบทที่ 15
ระเหย-crystalliser เป็นหน่วยที่ตกผลึกจะเกิดขึ้นส่วนใหญ่เป็นผล
ของการกำจัดของ ตัวทำละลายโดยการระเหย การระบายความร้อนของสุราอาจในบางกรณี
ผลิตตกผลึกต่อไปดังนั้นการสร้างเงื่อนไขที่คล้ายกับผู้ที่อยู่ในสูญญากาศ
ตกผลึก จริงระเหย-crystalliser มีความโดดเด่น แต่จากการใช้งานของ
แหล่งความร้อนภายนอก ตกผลึกโดยการระเหยมีประสบการณ์ในการแก้ปัญหาที่มีเกลือ
ระเหย 819 เช่นโซเดียมคลอไรด์และแอมโมเนียมซัลเฟตซึ่งไม่สามารถจะจัดการกับเศรษฐกิจด้วยวิธีอื่น ๆ เช่นเดียวกับผู้ที่มีความสามารถในการละลายเส้นโค้งคว่ำ นอกจากนี้ยังใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตอื่น ๆ อีกมากมายวัสดุผลึกดังที่ระบุไว้โดย Bamforth (46) ปัญหาของการออกแบบสำหรับ crystallising อุปกรณ์ที่มีความซับซ้อนมากและส่งผลให้ข้อมูลการออกแบบเป็นอย่างมากที่ขาดแคลนและไม่น่าเชื่อถือ หัวข้อนี้จะกล่าวถึงต่อไปในบทที่ 15 การพัฒนาของโฟมที่ไม่พึงประสงค์เป็นปัญหาที่มีการระเหยในการร่วมกันกับจำนวนของกระบวนการและจำนวนมากของความพยายามที่ได้รับการอุทิศเพื่อการศึกษาของเทคนิค defoaming โดยใช้สารเคมีความร้อนหรือเครื่องกล วิธี. เทคนิคทางเคมีที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของสารที่เรียกว่า antifoams เพื่อ foamproducing โซลูชั่นเพื่อขจัดความสมบูรณ์หรืออย่างน้อยที่จะลดลงอย่างมากผลลัพธ์โฟม antifoams โดยทั่วไปเล็กน้อยละลายในการแก้ปัญหาการเกิดฟองและสามารถก่อให้เกิดการลดลงของแรงตึงผิว ความสามารถในการผลิตภาพยนตร์พื้นผิวการขยายตัวเป็น แต่คำอธิบายหนึ่งของลักษณะโฟมยับยั้งของพวกเขาเป็นที่กล่าวถึงโดย Beckerman (47) . โฟมอาจจะเกิดการยุบตัวโดยการเพิ่มหรือลดอุณหภูมิ โฟมหลายล่มสลายที่อุณหภูมิสูงเนื่องจากการลดลงของแรงตึงผิวระเหยตัวทำละลายเป็นหรือการย่อยสลายทางเคมีของตัวแทนโฟมผลิต; ที่อุณหภูมิต่ำแช่แข็งหรือการลดลงของความยืดหยุ่นของผิวอาจจะต้องรับผิดชอบ วิธีการอื่น ๆ ที่มีค่าสารเคมีหรือความร้อนอาจจะจัดเป็นกล แรงดึงแรงเฉือนหรืออัดกองกำลังอาจถูกใช้เพื่อทำลายโฟมและวิธีการดังกล่าวจะมีการหารือในรายละเอียดบางโดยโกลด์เบิร์กและ RUBIN (48) เลือกที่ดีที่สุดของขั้นตอน defoaming ขึ้นอยู่กับกระบวนการภายใต้การพิจารณาและความสะดวกสบายด้วยซึ่งเทคนิคที่อาจนำมาใช้