Maguelonne Toussaint-Samat asserts,

Maguelonne Toussaint-Samat asserts, in her History of Food, that "the Chinese may be credited with inventing a device to make sorbets and ice cream. They poured a mixture of snow and saltpetre over the exteriors of containers filled with syrup, for, in the same way as salt raises the boiling-point of water, it lowers the freezing-point to below zero."[8][9]Some distorted accounts claim that in the age of Emperor Yingzong, Song Dynasty (960–1279) of China, a poem named Ode to the ice cheese (詠冰酪) was written by the poet Yang Wanli. Actually, this poem was named Ode to the pastry (詠酥; 酥 is a kind of food much like pastry in the Western world) and has nothing to do with ice cream.[10] It has also been claimed that, in the Yuan Dynasty, Kublai Khan enjoyed ice cream and kept it a royal secret until Marco Polo visited China and took the technique of making ice cream to Italy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Toussaint Maguelonne-อาจสามารถยืนยัน ในประวัติศาสตร์ของอาหาร ว่า "จีนอาจได้รับการประดิษฐ์คิดค้นเพื่ออุปกรณ์ sorbets และไอศกรีม พวกเขา poured ส่วนผสมของหิมะ และ saltpetre เหนือภาชนะที่เต็มไป ด้วยน้ำเชื่อม,,เช่นเดียวกับเกลือเพิ่มเดือดจุดน้ำ เช็ดมันออกจุดเยือกแข็งการต่ำกว่าศูนย์" [8] [9] กวีวานลียางบางบัญชีเพี้ยนอ้างว่า ในยุคของจักรพรรดิอิงจง ราชวงศ์ซ่ง (960 – 1279) ของจีน เขียนบทกวีชื่อ Ode ชีน้ำแข็ง (詠冰酪) ไม่ จริง บทกวีนี้เป็นชื่อที่ตั้ง Ode ขนม (詠酥 酥เป็นชนิดของอาหารมากเช่นขนมในโลกตะวันตก) และมีอะไรจะทำไอศกรีม[10] ได้ยังถูกอ้างว่า ในราชวงศ์หยวน กุบไลข่านชอบไอศกรีม และเก็บมันเป็นความลับที่รอยัลมาร์โคโปโลประเทศจีน และใช้เทคนิคการทำไอศกรีมอิตาลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Maguelonne นักบุญ-อาจสามารถอ้างในประวัติความเป็นมาของอาหารของเธอว่า "จีนอาจจะมีการให้เครดิตกับการประดิษฐ์อุปกรณ์ให้ sorbets และไอศครีม. พวกเขาเทส่วนผสมของหิมะและดินประสิวกว่าภายนอกของภาชนะบรรจุเต็มไปด้วยน้ำเชื่อมสำหรับใน แบบเดียวกับเกลือเพิ่มจุดเดือดของน้ำก็ลดการแช่แข็งจุดที่ต่ำกว่าศูนย์ ". [8] [9] บางบัญชีบิดเบือนอ้างว่าในยุคของจักรพรรดิ Yingzong, ราชวงศ์ซ่ง (960-1279) ของ จีนบทกวีชื่อบทกวีที่ชีสน้ำแข็ง (詠冰酪) เป็นหนังสือที่เขียนโดยกวียางว่านหลี่ อันที่จริงกลอนบทนี้เป็นชื่อบทกวีที่ขนม (詠酥; 酥เป็นชนิดของอาหารมากเช่นขนมในโลกตะวันตก.) และมีอะไรจะทำอย่างไรกับไอศครีม [10] มันยังถูกอ้างว่าในหยวน ราชวงศ์กุบไลข่านมีความสุขกับไอศครีมและเก็บมันไว้เป็นความลับหลวงจนมาร์โคโปโลเดินทางไปประเทศจีนและใช้เทคนิคการทำไอศครีมไปยังอิตาลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากโลนน์ toussaint ขอนแก่นยืนยันในประวัติศาสตร์ของอาหาร ว่า " จีนอาจจะให้เครดิตกับประดิษฐ์อุปกรณ์เพื่อให้ sorbets และไอศกรีม พวกเขาเทส่วนผสมของหิมะและดินประสิวมากกว่า exteriors ของภาชนะบรรจุที่เต็มไปด้วยน้ำตาล สำหรับในลักษณะเดียวกับเกลือเพิ่มจุดเดือดของน้ำ มันลดจุดเยือกแข็งต่ำกว่าศูนย์" [ 8 ] [ 9 ] บางส่วนบิดเบือนบัญชีอ้างว่าในยุคของจักรพรรดิ Xingyuan เหนือ , เพลงราชวงศ์ ( 960 ( ตัว ) ของประเทศจีนเป็นบทกวีบทกวีที่ชื่อไอซ์ชีส ( 詠冰酪 ) ที่เขียนโดยกวีหยางหว่านลี่ . อันที่จริง กลอนนี้ชื่อบทกวีขนม ( 詠酥 ; 酥เป็นชนิดของอาหารมาก เช่น ขนม ในโลกตะวันตก ) และไม่เกี่ยวกับไอศกรีม [ 10 ] และยังอ้างว่าในหยวนราชวงศ์สุเหร่ายิวชอบไอศกรีม และเก็บเป็นความลับจนกว่าจะเสด็จเยือนจีน มาร์โค โปโล และเอาเทคนิคการผลิตไอศกรีมอิตาลี .