It was August 1910, in the American

It was August 1910, in the American West The worst in u s. history,called the Big Burn, was roaring toward Ed Pulaski and his crew of firefighters. The intense heat cooked fish alive in the rivers, and rock exploded around them. Surrounded by flames and with nowhere to run, many of Pulaski's men thought they would soon be dead.

The firefighters were trying to stop one of nature's most powerful forces. Forests in the American West go though natural cycle of fire and re-growth. A wildfire burns away old trees, clearing space for new ones. Certain types of trees cannot reproduce without fire.

Many wildfires start during dry thunderstorms that occur in the mountains in the summertime. These storms bring almost no rain, but they product lightning that sets fire to dry grasses and dead wood. The American Indians knew how to live with these fires. Sometimes they even set their own fires to clear paths through the forests. By the early 1900s, new settlers had moved west and had established towns and farms. To them, fire was an enemy.

Ed Pulaski lived in one of these towns, Wallace, Idaho, which was in the path of the big Burn. While his wife stayed in town with their baby, Pulaski and his men marched toward the fire. Their plan was to remove the trees bushes, and grass at the fire's edge. Without this dry vegetation, they thought the flames would probably die out.

However, the Big Burn was too big to fight. Dozens of smaller fires had combined into one big, terrible blaze, which got even worse when strong winds blew in form the northwest. The fire was lifted into the tops of the trees. Burning wood flew 10 miles (16 kilometers) away and started new fires. Flames 300 feet (91.5 high rose over the frightened firefighters. A fire that big is a monster. It makes its own weather sucking air in to its center and twisting like a tornado. Pulaski forgot about firefighting and focused on saving the live of the 45 men who were with him.

Even though Pulaski could hardly see, he managed to find an opening in the earth. It was the entrance to an old mine. He ordered his men to go into the mine. Some resisted because the air inside was filled with smoke and was as hot as an oven. It would be a terrible place to die. Some men tried to run out, but Pulaski grabbed his gun and threatened to shoot anyone who ran away.

Flaming sticks were flying into the mine. The wood that supported the roof of the mine was catching fire. Pulaski went to the mine entrance and fought the flames with horse blankets. He found water dripping through the roof of the mine, collected it in his hat, and threw it on the flames.

The hot, smoky air inside the mine became so hard for the men to breathe that they fell to the ground, unconscious. Finally, the fire roared past, and most of the men had survived. After the survivors woke up, they made their way toward the light at the mine entrance. There they discovered Pulaski on the ground, his unmoving body covered with ashes. One of the men said that the boss was dead, but then a voice from the ashes told the man he was wrong. Ed Pulaski was very much alive.

The town of Wallace was partly destroyed in the fire, but Pulaski's family survived. Ed Pulaski continued fighting wildfires, and found many new, better way for firefighters to do their job. Even now, more than a century later, firefighters remember him daily as they face forest fires. Their main hand tool, which combines a chopping end with a digging end, is called a pulaski.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็น 1910 สิงหาคม ในทาง เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ปายู เรียกตัวใหญ่เขียน คำราม Ed พูลาสกี้และลูกเรือดับเพลิง ความร้อนรุนแรงสุกปลาตายในแม่น้ำ และหินกระจายรอบ ๆ ล้อมรอบ ด้วยเปลวไฟ และ มีที่ไหนเรียกใช้ พูลาสกี้ของผู้ชายหลายคนคิดว่า พวกเขาเร็ว ๆ นี้จะตาย พนักงานดับเพลิงกำลังพยายามที่จะหยุดกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดของธรรมชาติอย่างใดอย่างหนึ่ง ไปป่าในอเมริกาตะวันตกแม้ว่าวัฏจักรธรรมชาติของไฟและ re-เจริญเติบโต มีไฟป่าไหม้ไปต้นไม้เก่า เนื้อที่ว่างสำหรับคนใหม่ ต้นไม้บางชนิดไม่สามารถทำซ้ำโดยไม่ต้องยิง หลายกล่าวเริ่มในช่วงพายุฝนฟ้าคะนองแห้งที่เกิดขึ้นในเทือกเขาในฤดูร้อน พายุเหล่านี้นำฝนเกือบไม่มี แต่พวกเขาผลิตภัณฑ์ฟ้าผ่าว่า ชุดไฟไหม้หญ้าแห้งและไม้ตาย อินเดียอเมริกันรู้วิธีการอยู่กับไฟเหล่านี้ บางครั้งพวกเขายังตั้งไฟไหม้ตัวเองเพื่อล้างเส้นทางผ่านป่า โดยช่วงต้นทศวรรษ 1900 ตั้งถิ่นฐานใหม่ได้ย้ายไปทางทิศตะวันตก และมีการก่อตั้งเมืองและฟาร์ม พวกเขา ไฟไหม้คือ ศัตรู พูลาสกี้ Ed อาศัยอยู่ในเมืองเหล่านี้ Wallace ไอดาโฮ ซึ่งในเส้นทางของการเผาไหม้ใหญ่ ในขณะที่ภรรยาของเขาอยู่ในเมืองกับลูก พูลาสกี้และคนเดินไปทางไฟ แผนของพวกเขาคือการ เอาต้นไม้พุ่มไม้ และหญ้าที่ขอบของไฟ โดยพืชผักแห้งนี้ พวกเขาคิดว่า เปลวไฟจะตายอาจจะออก อย่างไรก็ตาม เขียนใหญ่มีขนาดใหญ่ในการต่อสู้ ไฟไหม้ขนาดเล็กจำนวนมากได้รวมกันเป็นหนึ่งใหญ่ กลัวลุกโชน ที่ได้เลวเมื่อลมแรงพัดแบบที่ตะวันตกเฉียงเหนือ ไฟถูกยกขึ้นเป็นยอดของต้นไม้ เผาไม้บินห่างออกไป 10 กม. (16 กิโลเมตร) และเริ่มต้นใหม่ไฟ เปลวไฟ 300 ฟุต (91.5 กุหลาบสูงกว่าพนักงานดับเพลิงกลัว ไฟที่ใหญ่เป็นมอนสเตอร์ มันทำให้ตัวเองสภาพอากาศดูดอากาศของศูนย์ และบิดเช่นพายุทอร์นาโด พูลาสกี้ลืมเกี่ยวกับการดับเพลิง และเน้นประหยัดสดของผู้ชาย 45 ที่อยู่กับเขา แม้ว่าแทบไม่เห็นพูลาสกี้ เขาจัดการเพื่อหาเปิดโลก มันเป็นตัวเก่าทางเข้าเหมือง เขาสั่งคนของเขาเข้าไปในเหมือง บางคนต่อต้าน เพราะอากาศภายในเต็มไปด้วยควัน และเป็นร้อนเป็นเตาอบ มันจะเป็นน่ากลัวจะตาย บางคนพยายามวิ่งออก แต่พูลาสกี้คว้าปืนของเขา และขู่ว่า จะยิงทุกคนที่วิ่งหนีไป เผาไม้ได้บินเข้าไปในเหมือง ถูกจับไฟไม้ที่รองรับหลังคาของเหมือง พูลาสกี้ไปจากทางเข้าเหมือง และต่อสู้เปลวไฟ ด้วยผ้าห่มม้า เขาพบว่า น้ำที่หยดผ่านหลังคาของเหมือง เก็บไว้ในหมวกของเขา และโยนบนเปลวไฟ อากาศร้อน ควันภายในเหมืองเป็นจึงยากสำหรับผู้ชายที่ พวกเขาตกลงไปพื้น หมดสติหายใจ สุดท้าย ไฟคำรามในอดีต และส่วนมากของมนุษย์รอดชีวิต หลังจากที่ผู้รอดชีวิตตื่นขึ้นมา พวกเขาทำไปสู่แสงสว่างทางเข้าเหมือง มีพวกเขาค้นพบพูลาสกี้บนพื้นดิน ร่างกายของเขาลวิตกที่ปกคลุม ด้วยขี้เถ้า คนหนึ่งกล่าวว่า เจ้านายตาย แต่แล้ว เสียงจากขี้เถ้าบอกว่า คนเขาไม่ถูกต้อง พูลาสกี้ Ed มีชีวิตมาก เมือง Wallace บางส่วนถูกทำลายในไฟ แต่ครอบครัวของพูลาสกี้รอด พูลาสกี้ Ed ต่อไปกล่าว และพบว่าหลายใหม่ ดีกว่าวิธีการดับเพลิงทำงาน ป่านนี้ มากกว่าศตวรรษต่อมา ดับเพลิงระลึกถึงพระองค์ทุกวันที่หน้าป่าไฟไหม้ เครื่องมือมือหลักของพวกเขา ซึ่งรวมการสิ้นสุดการขุดท้าย chopping เรียกว่าเป็นพูลาสกี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นสิงหาคม 1910 ในภาคตะวันตกของอเมริกาที่เลวร้ายที่สุดใน U s ประวัติศาสตร์ที่เรียกว่าบิ๊ก Burn ถูกคำรามไปทางเอ็ดสกีและทีมงานของเขาในการดับเพลิง ความร้อนที่รุนแรงสุกปลามีชีวิตอยู่ในแม่น้ำและร็อคระเบิดรอบตัวพวกเขา ล้อมรอบด้วยเปลวไฟและไม่มีที่ไหนที่จะทำงานหลายคน Pulaski ของพวกเขาคิดว่าเร็ว ๆ นี้จะตาย.

เพลิงกำลังพยายามที่จะหยุดหนึ่งของกองกำลังที่มีประสิทธิภาพที่สุดของธรรมชาติ ป่าไม้ในภาคตะวันตกของอเมริกาไปว่าวงจรธรรมชาติของไฟและเรื่องการเจริญเติบโต ไฟป่าไหม้ไปต้นไม้เก่าแก่พื้นที่ล้างสำหรับคนใหม่ บางชนิดของต้นไม้ไม่สามารถทำซ้ำได้โดยไม่ต้องไฟ.

ไฟป่าจำนวนมากเริ่มต้นในช่วงพายุฝนฟ้าคะนองแห้งที่เกิดขึ้นในภูเขาในฤดูร้อน พายุเหล่านี้นำมาเกือบจะไม่มีฝนตก แต่พวกเขาฟ้าผ่าสินค้าที่ชุดไฟให้แห้งหญ้าและไม้ที่ตายแล้ว อเมริกันอินเดียรู้วิธีที่จะอยู่กับไฟเหล่านี้ บางครั้งพวกเขาแม้กระทั่งการตั้งไฟของตัวเองเพื่อเส้นทางที่ชัดเจนผ่านป่า โดยช่วงต้นทศวรรษ 1900 มาตั้งถิ่นฐานใหม่ได้ย้ายไปทางทิศตะวันตกและได้สร้างเมืองและฟาร์ม ให้พวกเขาไฟเป็นศัตรู.

เอ็ด Pulaski อาศัยอยู่ในหนึ่งในเมืองเหล่านี้วอลเลซ, Idaho, ซึ่งอยู่ในเส้นทางของการเผาไหม้ขนาดใหญ่ ในขณะที่ภรรยาของเขาอยู่ในเมืองกับทารกของพวกเขา Pulaski และคนของเขาเดินเข้าหากองไฟ แผนของพวกเขาคือการเอาพุ่มไม้ต้นไม้และหญ้าที่ขอบของไฟ โดยไม่ต้องแห้งพืชผักนี้พวกเขาคิดว่าเปลวไฟอาจจะตายออก.

อย่างไรก็ตามการเผาบิ๊กมีขนาดใหญ่เกินไปที่จะต่อสู้ หลายสิบของการเกิดเพลิงไหม้ที่มีขนาดเล็กได้รวมกันเป็นใหญ่เปลวไฟที่น่ากลัวซึ่งได้ยิ่งแย่ลงเมื่อลมแรงพัดในรูปแบบทางตะวันตกเฉียงเหนือ ไฟขึ้นไปในท็อปส์ซูของต้นไม้ การเผาไหม้ไม้บิน 10 ไมล์ (16 กิโลเมตร) ออกไปและเริ่มต้นใหม่ที่เกิดเพลิงไหม้ เปลวไฟ 300 ฟุต (91.5 กุหลาบสูงกว่านักดับเพลิงกลัว. ไฟไหม้ที่ใหญ่เป็นมอนสเตอร์. มันทำให้สภาพอากาศของตัวเองดูดอากาศในศูนย์และบิดเหมือนพายุทอร์นาโด. Pulaski ลืมเกี่ยวกับการดับเพลิงและมุ่งเน้นในการประหยัดสดของ 45 คนที่อยู่กับเขา.

แม้ว่า Pulaski แทบจะไม่ได้เห็นเขามีการจัดการที่จะหาช่องว่างในแผ่นดิน. มันเป็นทางเข้าเหมืองเก่า. เขาสั่งให้คนของเขาที่จะเข้าไปในเหมือง. บางคนไม่ยอมเพราะอากาศภายในก็เต็มไป มีควันและเป็นร้อนเป็นเตาอบ. มันจะเป็นสถานที่น่ากลัวจะตาย. ผู้ชายบางคนพยายามที่จะวิ่งออกไป แต่ Pulaski คว้าปืนของเขาและขู่ว่าจะยิงใครก็ตามที่วิ่งหนีไป.

Flaming ไม้กำลังบินเข้าไปในเหมืองได้. ไม้ ที่ได้รับการสนับสนุนหลังคาของเหมืองที่ถูกจับไฟ. Pulaski ไปถึงทางเข้าเหมืองและต่อสู้เปลวไฟที่มีผ้าห่มม้า. เขาพบว่าน้ำหยดผ่านหลังคาของเหมืองที่เก็บรวบรวมไว้ในหมวกของเขาและโยนมันบนเปลวไฟ.

อากาศร้อนและควันภายในเหมืองจนกลายเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่จะหายใจว่าพวกเขาล้มลงกับพื้นหมดสติ สุดท้ายไฟคำรามที่ผ่านมาและส่วนใหญ่ของมนุษย์มีชีวิตอยู่ หลังจากรอดชีวิตตื่นขึ้นมาพวกเขาทำทางของพวกเขาที่มีต่อแสงที่ทางเข้าเหมือง ที่นั่นพวกเขาค้นพบ Pulaski บนพื้นดินที่ร่างกาย unmoving ของเขาที่ปกคลุมไปด้วยเถ้าถ่าน ชายคนหนึ่งบอกว่าเจ้านายตาย แต่แล้วเสียงจากขี้เถ้าบอกคนที่เขาเป็นคนผิด เอ็ด Pulaski เป็นอย่างมากที่มีชีวิตอยู่มาก.

เมืองวอลเลซถูกทำลายบางส่วนในการเกิดไฟไหม้ แต่ครอบครัว Pulaski รอด เอ็ด Pulaski ยังคงต่อสู้กับไฟป่าและพบว่าหลายใหม่วิธีที่ดีกว่าสำหรับนักผจญเพลิงที่จะทำงานของพวกเขา แม้ตอนนี้กว่าศตวรรษต่อมานักดับเพลิงจำเขาในชีวิตประจำวันเช่นที่พวกเขาต้องเผชิญกับไฟป่า เครื่องมือมือหลักของพวกเขาซึ่งรวมปลายสับมีปลายขุดเรียกว่า Pulaski