Beijing, at night.It was already pa

Beijing, at night.

It was already past 11 P.M. by the time he reached Caishikou.

The cold wind was blowing on the streets. The temperature here was colder than it was in the South.

Zhang Ye found his way through the dark to his parent’s district. He looked up and saw their apartment lights were still on. His father and mother were obviously still up waiting for him to return. Zhang Ye suddenly had a feeling of homecoming. He stepped into the building and quickly climbed up the staircase. He was humming “Wishing We Last Forever” as he ran up.

Dong, dong, dong.

He knocked on the door and it opened up very quickly.

“Dad, Mom” Zhang Ye smiled, “Happy New Year.”

Mom pulled him into the house, “Come in first, isn’t it cold outside?”

Zhang Ye put down his bags and took off his coat, “It’s OK. It’s warm enough at home, has the central heating started already?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปักกิ่ง เวลากลางคืนเลยแล้ว 23 น.ตามเวลาที่มาถึง Caishikouลมหนาวก็พัดบนท้องถนน อุณหภูมิที่นี่หนาวเย็นกว่าเดิมในภาคใต้ได้จางเย่พบทางของเขาผ่านความมืดในเขตปกครองของเขา เขามองขึ้น และเห็นไฟอพาร์ตเมนต์ถูกยังคงอยู่ พ่อและแม่ของเขาได้ชัดยังคงรอเขากลับ จางเย่ก็มีความรู้สึกของการคืนสู่เหย้า เขาก้าวเข้าสู่อาคาร และปีนขึ้นบันไดรวดเร็ว เขาถูกฟู่ "ขออวยพรเราครั้งสุดท้ายตลอดไป" ขณะที่เขาวิ่งขึ้นดง ดง ดงเขาเคาะประตู และก็เปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว"พ่อ แม่" จางเย่ยิ้ม "สวัสดีปีใหม่"แม่ดึงเขาเข้าไปในบ้าน "มาในครั้งแรก ไม่มันเย็นนอก"จางเย่ใส่ลงกระเป๋าของเขา และเอาเสื้อของเขาออก "มันใช้ได้ มันอบอุ่นพอที่บ้าน มีห้องที่เริ่มแล้ว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปักกิ่งในเวลากลางคืน.

มันเป็นอยู่แล้วที่ผ่านมา 23:00 ตามเวลาที่เขาไปถึง Caishikou.

ลมหนาวพัดบนท้องถนน อุณหภูมิที่นี่เป็นที่หนาวเย็นกว่าก็คือในภาคใต้.

จางเยพบทางของเขาผ่านความมืดไปยังอำเภอของพ่อแม่ เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นแสงไฟพาร์ทเมนท์ของพวกเขายังคงอยู่ใน พ่อและแม่ของเขาเห็นได้ชัดว่ายังคงขึ้นรอให้เขากลับมา จางเจ้าจู่ ๆ ก็มีความรู้สึกของกลับบ้าน เขาก้าวเข้าไปในอาคารได้อย่างรวดเร็วและปีนขึ้นบันได เขาได้รับการฮัมเพลง "ขออวยพรให้เราอยู่ตลอดไป" ขณะที่เขาวิ่งขึ้น.

ดงดงดง.

เขาเคาะประตูและมันเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว.

"พ่อแม่" จางเจ้ายิ้ม "สวัสดีปีใหม่."

แม่ดึงเขา เข้าไปในบ้าน "มาในครั้งแรกไม่ได้นอกเย็น?"

จางเจ้าใส่ลงถุงของเขาและเอาออกเสื้อของเขา "มันตกลง มันอบอุ่นพอที่บ้านมีเครื่องทำความร้อนกลางเริ่มต้นแล้ว? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปักกิ่ง , ตอนกลางคืนมันเป็นอดีตไปแล้ว 11 p.m . ตามเวลาที่เขามาถึง caishikou .ลมเย็นๆ พัดมา บนถนน อุณหภูมิที่นี่ก็หนาวกว่าอยู่ในใต้จาง ท่านพบวิธีการของเขาผ่านความมืดไปยังเขตของพ่อแม่ของเขา เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นไฟห้องของพวกเขาอยู่ พ่อและแม่ของเขาก็ยังขึ้นรอเขากลับมา จาง ท่านก็มีความรู้สึกของงานคืนสู่เหย้า เขาก้าวเข้าไปในอาคาร และรีบปีนขึ้นไปบนบันได เขาฮัมเพลง " ขอให้เราตลอดไป " ขณะที่เขาวิ่งขึ้นดอง ดอง ดองเขาเคาะประตูและเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว" พ่อ แม่ " จางเยยิ้ม " สุขสันต์ปีใหม่ "แม่ดึงเขาเข้าไปในบ้าน " มาก่อน ไม่หนาวเหรอ ? "จางเยใส่ลงถุงของเขาและได้ถอดเสื้อคลุมของเขาออก " ไม่เป็นไร มันอุ่นมากพอที่บ้าน มีความร้อนกลางเริ่มแล้ว ? "