No one always acts purely objective

No one always acts purely objectively and rationally. We connive for selfish interests. We gossip, boast, exaggerate, and equivocate. It is "only human" to wish to validate our prior knowledge, to vindicate our prior decisions, or to sustain our earlier beliefs. In the process of satisfying our ego, however, we can often deny ourselves intellectual growth and opportunity. We may not always want to apply critical thinking skills, but we should have those skills available to be employed when needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีใครจะทำหน้าที่เป็น และลูกเพียงอย่างเดียว เราสมยอมเพื่อประโยชน์เห็นแก่ตัว เราซุบซิบ อวด โอ้อวด กบ่ายเบี่ยง มันเป็น "มนุษย์เท่านั้น" เพื่อต้องการตรวจสอบของเราความรู้เดิม vindicate ของเราก่อนการตัดสินใจ การธำรงความเชื่อของเราก่อน ระหว่างความพึงพอใจของอาตมา อย่างไรก็ตาม เราสามารถมักจะปฏิเสธตนเองเจริญเติบโตทางปัญญาและโอกาส เราไม่ต้องการใช้ทักษะการคิดที่สำคัญ แต่เราควรมีทักษะที่จะทำงานเมื่อจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครเสมอทำหน้าที่อย่างหมดจดอย่างเป็นกลางและมีเหตุผล เราสมยอมเพื่อผลประโยชน์ที่เห็นแก่ตัว เรานินทาโม้โอ้อวดและหลีกเลี่ยง มันเป็น "มนุษย์" เพื่อต้องการที่จะตรวจสอบความรู้ก่อนที่เราจะเห็นถึงการตัดสินใจของเราก่อนหรือเพื่อรักษาความเชื่อของเราก่อนหน้านี้ ในกระบวนการของการสร้างความพึงพอใจอัตตาของเรา แต่เรามักจะปฏิเสธตัวเองการเจริญเติบโตทางปัญญาและโอกาส เราไม่เคยต้องการที่จะใช้ทักษะการคิดเชิงวิพากษ์ แต่เราควรจะมีทักษะเหล่านั้นพร้อมที่จะได้รับการว่าจ้างเมื่อมีความจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครทำตัวอย่างเป็นกลางและมีเหตุผล เราร่วมมือกันเพื่อผลประโยชน์เห็นแก่ตัว เรานินทา โอ้อวด เกินจริง และพลิกแพลง . มันคือ " มนุษย์ " เพื่อต้องการตรวจสอบความรู้เดิมของเรา เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ ก่อนของเรา หรือ การรักษาความเชื่อก่อนหน้านี้ของเรา ในกระบวนการของภิรมย์ ego ของเรา แต่เรามักจะปฏิเสธตัวเองเติบโตทางสติปัญญาและโอกาสเราอาจจะไม่ต้องใช้ทักษะในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ แต่เราควรจะมีทักษะเหล่านั้นพร้อมที่จะใช้เมื่อต้องการ